Günlük Mesaj

**phantomm** · 16-02-2010, 04:47 PM

Görünmek istediğiniz şekilde olmak için kendinizi zorlamayın.Bu ancak kendi üzerinizde daha fazla baskı oluşmasına neden oluyor.O an,o ortamda konuşmak istemiyorsanız konuşmayın,kendinizi yargılamayın.Bu çok önemli çünkü o an kendinizi yargılarsanız "yapamıyorum" düşüncesi iyice perçinleniyor.KEndimi onaylıyorum deyin.Akışa bırakın.

Gelelim dış güçlere.Belgin'e kesinlikle katılıyorum yine döktürmüş:) Hiç kimseye hiçbirşeyi kanıtlamak zorunda değiliz.Fakat eleştirilere nasıl bakacağız?Bu benim de altından kalkmaya çalıştığım birşey ama giderek azalıyor bu sorunum.

Eleştiri yapıcı bir güçtür.Öyleyse birisi beni eleştirirse ve ben bundan etkileniyorsam hakikaten içime batan bir noktaya temas etmiş demektir diye düşünüyorum.Yoksa neden alınayım?Neden üzüleyim ki?Öyleyse o kişiye teşekkür ediyorum,iç sesimi duymamı sağladığı için.Ve bu yönüm üzerine çalışıyorum.

Alınmadım mı yapılan eleştiriye?Kendimden emin miyim?O zaman yürüyüp gidebilirim.Almam gereken bir ders yok çünkü.Yapılan eleştiri sadece yapanla ilgili.Onun dünyasındaki bir olumsuzluktan kaynaklanıyor demektir.

(Bu konuda Don Miguel Ruiz'in Dört anlaşma-Toltek Bilgeliği isimli kitabı öneriyorum.Hayatıma çok daha farklı bir anlayışla bakabilmeme yardımcı oldu.)

Son olarak farklı birşey önermek istiyorum.Gerçi belki kullanılıyordur bilmiyorum ama bilmeyenler için bir öneri olsun.Ben kendimi kamerada görünce böyle birşeyi yapmaya karar vermiştim.
Kendinizi hiç kamerada gördünüz mü?Eğer ki elinizde böyle bir kayıt varsa bir daha izleyin.
Yoksa birşekilde kendinizi konuşurken,gülerken kaydedin ve izleyin.
Yabancı geliyor mu?Oysaki ordaki sizsiniz.Sesinize bakın.Beden dilinize.İnceleyin.
Daha sonra yeni konuşmalar yapın,kendinizden emin olana,gördüklerinizden memnun olana kadar tekrar tekrar çekin kendinizi.Sesinizi ayarlayın.İstedğiniz bir konuşmayı yapın,şiir okuyun..
Artık kameradaki sizle barışınca,gerçek hayattaki konuşmaları yaparken "kayıtlardaki memnun olduğunuz siz"e odaklanın.Kendinizden,beden dilinizden eminsiniz ve seviyorsunuz.Kendinizi yargılamanız için bir sebep yok.Daha farklı hissettiğinizi görebilirsiniz.

Bu sadece bir yöntem,kendi ihtiyaçlarınıza göre farklı,size özel çalışmalar belirleyebilirsiniz.Belki sadece aynada konuşmalar da yapabilirsiniz.Ama bu yöntemle kendimizi insanların bizi gördüğü şekilde görebildiğimiz için,dışarıyı çok önemseyenler için güzel bir çalışma olur diye düşünüyorum.

Bu arada başkaları hakkındaki yargıları da yıkmak gerek.
Mesela şuan gördüğüm kadarıyla cümleler :
"Herkes benim çok sessiz olduğumu söylüyor." gibi şeyler.Bunları:
"Herkes ne kadar da enerjik,konuşkan olduğumu söylüyor." haline getirebiliriz.

İnanç kalıbımız ne ise insanlar bizi o yönde onaylar.Unutmayalım.

gnr · 16-02-2010, 05:03 PM

Alıntı:

nsmr Nickli Üyeden Alıntı

Haklıı Bende çok fazla umursuyordum, diğerlerini. . Şimdi, hepsinden daha geniş çevrem var, kimseyi kendimden üstün görmüyorum, insanlar artık bana saygı göstermeye başladılar. Yaşıtlarımdan biri bana nasihat vermeye kalktı mıı. . Ya o an kıyamet kopaaarr, yada tarafımdan çokk pis terslenirr Söylemlerinden bana acıdıklarını hissediyorum. Çatıyorum kaşlarımıı, neler diyorsun sen, diyorum. Eskiden olsaa; çok değil, 3 5 ay önnce. Kırmaktan korkardım, herkesi. Yakınım olsunn, uzağım olsunn. Şimdi öyle değil, amaa :) Kırılırsa kırılsın. Ben olması gerekeni belirttimm diyorum. Haklı olan benim. Canı sıkılmaması greeken benim. Malumdur; bizim hayal gücümüz biraz daha kuvvetli :) Kimseyi kırmamak, herşeyi enn güzeliyle içimizde yaşamak istiyoruzz En azından ben böyleyimm :) O zamann, benim dışa yansıyan içteki davranışlarımm kimöi niye ilgilendirsinn Çizdiğim sınırı aşmaya çalışanları daa, bir kuyuya atıyoruuumm bir dahaki sefere karanlıık, kurumuşş bir kuyudan sesler çıkıyor, o konuştuğundaa kim böyle bir kuyuyu umursar kii Bende umursamıyorumm :) iyiki varsınız hepinizz ${$default_roll_eyes_smiley}$

Çoook güzel bi yöntem

Dediğin gibi tek korkumuz aman kırılmasın aman incinmesin.Hep başkalarını düşünmek. niye sen zor durumda kalıyosan ve olanlar seni yıpratıyosa olmalı mutlaka hiç düşümeden kırmak veya terslemek .Zaten o anda o yaptığın şey kadar daha doğal başka bişey olamaz.Yapmazsak zaten malum... .Sonuna kadar arkandayım Arkadaşım

Alıntı:

ncksz18 Nickli Üyeden Alıntı

aynen çook haklısın..benim okulum var ama tatil günleri babam der çık dolaş bunalcan hasta olcan bilmemne..hiç arkadaşın yokmu falan filan..ama arkadaşlarım var,çıkıp çıkıp geziyorumda,bunları gördüğü halde böyle şeyler söylüyor.
anneme soruyorum,o da hiç arkadaşn yokmuş gibi duruyorsun falan diyor.gerçekten anlamıyorumm

arkadaşlar ,başkalarından banane diyorsunuz ama,zaten biz de başkalarını önemsemiyoruz.kendi eğlenceme bakıyorum,kendimi çok mutlu hissediyorum,konuşuyorum.ama çevreden sessiz,içene kapanık,kendi halinde bi kız gibi duruyorum.ne yani şimdi bunu önemsemeyelim,başkalrı hayattan bezmiş,kimseyle konuşmayan bir kız olarak mı görsünle beni?
işte bunu düzeltmeye çalışıyorum ama bu dış görünüş nasıl değişiyor,diğerlerinden ne farkımız var anlayamıyorum.
mesela sınıfta da,hiçkimse konuşmasa,tek ben konuşsam bile gene bana sen sessizsin sakin bi tipin var canlan biraz falan diyorlar..ne yapcam bilmiyorum.
ama gerçekten konuşuyorum,arkadaşlarım da var,gayet samimiyim,kendime de özen gösteririm,dik durmaya da çalışırım ama dış dünyayla ilgisiz gibisnden laflar insanı çok kötü yapıyor

arkadaşım bizimde yazımız böyle mi yazılmış ne?Neyse inşallah herşey güzel olur ve istesdiğin gibi umaraım benimde

Alıntı:

genco Nickli Üyeden Alıntı

öyleyse beden dilini geliştirme eğitimine ne dersin? bence bugünden tezi yok başla, eğer sorun duruşunsa, beden dili bu yönünü ön plana çıkarmakta sana yardımcı olabilir.

sevgiyle kal.

Önerin güzel aslında bende beden dilimi geliştirmek isterim.Bu eğitim işi nasıl olcakki?

Sevgilerimle

genco · 16-02-2010, 05:45 PM

maddi imkanlarınız el veriyorsa diksiyon kurslarına gidebilirsiniz. bir de internetten araştırmasını yaparsanız aradıgınıza ulasabilirsiniz diye düşünüyorum, yeter ki siz isteyin.:)

Herr_Mannelig · 16-02-2010, 06:20 PM

bi alıntı, gezinirken buldm bayaa eski ama olsun:

okur:
"hocam iyi akşamlar. ben bir sosyal fobi hastasıyım. (kendimi öyle de görüyor olabilirim) insanlardan uzak durmak, konuşmamak… konuştuğum zaman ise ses kısılması, boğaz kuruması, diyecek bir şey bulamamak, kalp çarpıntısı gibi belirtilerim var. finanssal açıdan ve utangaç olduğum için bir doktora gidemedim. bana bir öneride bulunabilir misiniz?"

psk.sos.efser selamet
günde 3000 kez "sosyalim, sosyalim…" demenizi istiyorum. bir kaç hafta içerisinde uygun düşünce yapısına gelmenizi sağlayacak bu telkin inşallah. bu şekilde beyninizdeki nöronlar harekete geçecek ve bu özellik yani sosyallik sizde gelişecek inşallah. her şey düşüncenin eseridir. kişi dilerse inşallah olur. ama yok ben bunu dilemiyorum diyorsa da bu yine kişinin tercihidir.

maviinci · 16-02-2010, 06:30 PM

bunu yazmamam gerekirdi. kusura bakmayın.

ceylan84lum · 16-02-2010, 06:59 PM

Alıntı:

nsmr Nickli Üyeden Alıntı

eee?? Ben isteyemiyorum hiçbişey. Şu an aklınıza gelebilecek herşeye karşı isteksizlik var. Bu nniye böyle yaa?? Heves meves kalmadı. Hiçbirşey isteyemiyorum. Ya hayal edemiyorum, yada edfince çok aşırıya kaçıyorum. Anlatamam arkadaşlar, bazen öyle bi hale geliyorum kii. . Yaşamaktan nefret edenn, artık düşünmekten bıkmış biri oluyorum. Ama sabrediyorum, dışa vurmuyorum hiçbir şekilde. Tekrar tekrar içimde yaşıyorum, herşeyi. . Hel bi haltı içime hapsediyorum çünkü normal yaşamaya çalışınca beceremiyoruuumm, tüm çevremdekilere zarar veriyorum. Bunu böyle gitmemesi lazım. Yerin dibine girsin SF sidir, depresyonudur. . Ne halt varsa, iğreniyorum hepsinden. Bizi bu hale getiren toplumsal düzenden, insanın değerini bilmeyen pisliklerden, kalp kırmak için fırsat kollayan hayvanlardann. . Herşey güzxerl, derken öyle şeyler, hoşgörüsüzlüklere şahit oluyorum kii, anlatamam. İçimm kararıyooorr, nefret ediyorum kendimden. başkaları yüzünden kendi insanlığımdan utanıyorum. Artık yeteeeeeeeerr, diye bağırmak istiyorum. Bekjlentilerden bıktım. Çekip gitsem küba ya falann. . Bu halim sessiz sakin halim. . Telkinlerin üstümde çoookk emeği var. Hâlâ dersler yüzünden düzenli dinleyemiyorum. Kafam çoookk karışık. . Napacamm, bilemiyorum. .

insan olarak çevrenden olup bitenlere kayıtsız kalamazsın tabi.kimbilir nasıl canını sıktı insanlar.neler olmuyo ki hayatta..yurdum geldi şimdi aklıma. yurtta kalırken etüte ders çalışmaya giderdim kapıda gazi mat yazıyo girerdim beni almazlardı.bende o bölümdeyim.yok giremezsn.neden?burada biz çalışıyoruz.idareyle konuşursun onlar çalışkan onların düzenini bozamam.yatarsın ertesi gün okuldan gelirsin yastığını yorganını kıvırıp bi köşeye koymuşlar e burası benimdi.kim demiş.hiçbişey senin değil.odana meyve çıkarırsın ertesi gün 10 milyon ceza.ama bu kurallar sana uygulanır seni ispiyonlayanlar bin beterini yapar onlar görülmez..deli olurdum.uff hatırlamak istemiyorum.

aynı senin verdiğin bu tepkileri verirdim içimden.işte bu düzen bende ve biçoğunda izler bırakarak geldi geçti.sonra anladım ki olan bana oluyor .be kendimi tüketmekle meşgulken herkes keyfinde alemindeymiş.bazen hayatı duymamak görmemek lazım..bazen sağır kör olmak lazım..boşver arkadaşım insanlar ne yaparsa yapsın.onların eksi haneleri dolmuş taşarken,sen artılarını sayayrsın inş..
herşey gönlünce olsun..iyi ki varsın

maviinci · 16-02-2010, 07:53 PM

ama, çok yoruldumm. . ve her adımım beni yoruyor. Biliyorum, nasıl bakarsam öyle göreceğim. Zaten, çoğunlukla bardağın dolu tarafından bakıyorum. Ama öyyle bir an geliyor ki tutamıyorum kendimi. Alıp götürüyorum kendimi haberim olmaksızın. . Yine kendimi suçlamışım. Yine kendimi cezalandırmışım. Bunları değiştirebilsemm. . Benn. . Kendime hiç değer vermiyorum. 'Hiç'im, ben. Kendi gözümde hiçim. Kocaman bir hiç değilim. Küçücük bir hiçim. . Herkes ne yaparsa kendine yapıyor. Bende kendime yapıyorum, farkındayım. Ama, istemeden yapıyorum. İstemiyorum, böyle olmakk. .