[maviinci]

yaa. . biz biliyoruz, bu işiğ yaa :) sf li falan değiliz biiizz :) başkaları çoookk laçka :P nasıl ama :)

[Herr_Mannelig]

nsmr Nickli Üyeden Alıntı

yaa. . biz biliyoruz, bu işiğ yaa :) sf li falan değiliz biiizz :) başkaları çoookk laçka :P nasıl ama :)

ilahi nsmr

[yaseminist]

Sosyal fobinin, diğer insanları kendimizden daha değerli görmekle ilgili olduğunu düşünüyorum. Bence bu konuda olumlamalar yapmak ve tabi ki telkinleri dinlemek de çok faydalı olacaktır. Bu konuda
"Ben de herkes gibi değerliyim" "Ben her zaman ve tamamen yeterliyim" gibi olumlamaları düzenli olarak yapmak faydalı olacaktır.
Bir de imgeleme yönteminin kullanılması da faydalı olabilir yani kendinizi büyük bir salonda 200-300 kişiye sunum yaparken hayal edin, alkış seslerini duyun, karşınızdaki insanların gözlerindeki ışığı görün ve tabiki birçok küçük ayrıntıyı da imgelemenize dahil edin. Bunu da her gün düzenli olarak yapmanız faydalı olacaktır. Çünkü insan, hayal edemediği birşeyi gerçekleştiremez, önce hayal edelim sonra gerçeğe dönüşmesi için gerekli ortamı hazırlayalım.. :)

[imported_Angel]

beden dilinin de önemi var tabi ki ancak tek başına yeterli değil...aslında hiçbir durum için sadece bir şey tek başına yeterli olmuyor..çünkü herşey bikaç etkenin toplam sonucu...

imajımız bizi hayattan kopuk gösteriyorsa ve sebep beden diliyse sadece beden diline yoğunlaşmak da doğru olmaz...çünkü bu sefer karşıdakilere istenen şekilde görünmek için elimizin kolumuzun pozisyonundan bu sefer endişe ederiz ve aklımızda sürekli onlar dolaşır.."elimi şuraya koymalıydım hay Allah unuttum" falan gibi düşüncelerle uğraşırız üstüne...
yada hareketleri ezberleyip yapsak bile yine istenen etkiyi vermez ve yapmacık olur..herşeyimizin tutarlı olması gerekiyor yoksa komik duruma düşer insan...

kendimizi sevmeye güvenmeye başlarsak zaten otomatikman dik durmaya başlarız ve gerisi de gelir sanırım...

hayattan kopuk olmadığımız halde kopuk görünmemizin sebebi hiç ummadığımız birşey bile olabilir...bunu bulmak için öncelikle insanın imajındaki etkenler neler onlara bakmak lazım...söylenen söz kadar sesin tonu da önemli...güzel giyim kadar dik durmak da önemli...çok konuşuyoruz belki ama ses tonumuz zayıf ve güçsüz çıkıyorsa veya söylediğimiz şeyden emin bile değilsek belki bu bizi sessiz gösteriyordur...ses belli bir frekansın altında çıkıyorsa o sesi yoksayıyordur insanlar...

[maviinci]

sesi kısık olan karşısındakinin merakını uyandırıyor. bu avantaj olabilir aslında. . insanlar ne dediğinizi duymak için yaklaşmak zorunad hissediyorlar kendilerini. . Bi arkadaş ve kendimden biliyorum :P

[Herr_Mannelig]

bende sosyal fobi de olmayabilir.çekinik kişilik de olabilirmiş.
uzmana başvurmadan hiçbirşey bilemeyeceğim kendim hakkında.ama sizin gitme imkanınız varsa mutlaka gidin,mutlaka

toplum içinde sesimin çıkmadığı falan da olmuyor,daha doğrusu o önceden oluyordu,daha küçük yaşlarımda.ama şimdi olmuyor.hatta biraz kısık sesle konuş falan derler bazen,sonra arkadaşa falan seslerirken yanmdaki bağırır duymaz bi bağrırım hemen döner :.)

ama ben de erkeklerle konuşurken zorluk çekiyorum.aslında o da artık yok sayılır,evet evet yok.ya kişisine göre değişiyoda olabilir.neyse onu geçelim.

kendi başıma,yanımda bir arkadaş olmadığım zamanlar dışarda gezerken falan rahat olamam,yürümem falan değişir,surat ifademin değiştiğini hissederim,işte o zamanlar nasıl gözüktüğüm hakkında istenilen şeyler söylensin,çünkü ordaki aslında ben değilim,biliyorum.

toplum içinde yemek yiyemiyordum.ama artık rahat olmaya çalışıyorum,ve başarıyorum.ya bu yemek yiyememek ne kadar da saçma.neyseki düzeliyorum
başkalarının yanında kendimi daha konuşkan,nasıl diyim,başkalarına aslında sessiz olmadığımı gösterme çabaları vardı bi zamanlar.hala da var ama bu çabadan kurtulmalıyız değilmi,bende bunu düzeltmeye başlıyorum sanırım.

benim istediğim,sessiz ,kendi dünyasında yaşayan kopuk biri gibi görünmemek :) canlı,kendinden emin görünmek istiyorum.ki öyle olduğumu düşünsem de gene sessiz diyorlar,anlamıyorum..

bazen söylemek istediklerim içimde kalıyor,keşke şunları da deseydim falan diyorum ama onlar telkin dinleyerek kesinlikle düzelir..


aslında sorunumu tam manasıyla anlatamıyorum sanırım :)
off benim pskologa falan gitmem ve yaşım geçmeden düzeltmem lazım.ya aslında neden böyle olduğumu,daha doğrusu karşı taraftan nasıl gözüktüğümü bilsem herşey düzelcek de :)

bi ara kamerayla izleyin diye tavsiyede bulumuştu bi üye :)

evet çok iyi bir fikir ama durup dururken beni kameraya alın diyemem arkadaşlara.anneme çok çektirirdim kameraya,güzel gözüküyomuyum diye :)
ne biliyim,gayet düzgün buluyorum kendimi ama :)
arada böyle aşalayıcı laf söyleyen olunca kafaya takıyor insan :)



yanii ben dışarda evde olduğum ben değilim.her zaman demeyim de,genellikle de değil,bazen de değil.ne sıklıkla,hangi tür yerlerde bilmiyorum,ama tam manasıyla kendim olamıyorum,güvenim eksik heral :)
bu da geçer desek..


ya okudum da sanki çok güvensiz biriymişim gibi geldi,sanki öyle yazmışım.ama değilim.kendime güvenirim aslında,gayett rahat,normal olduğum zamanlar da çoook olur,ama ben sessiz damgası yemek istemiyorumm

[maviinci]

Bana da herkes çok sinirli bakıyorsun diyorlar. Normal bakıyorum, yüzünü karanlıkta gören bembeyaz kesilir diyorlar :P ben de farkında olmadan, dışarı çıktığımda falan dikkat ediyorum; gerçekten kaşlarımı çatıyorum :) milletin yüzüne bakıyorum, inadına. Niye bilmiyorum ama. Herkesi potansiyel tehlike olarak görüyorumm :P

[Herr_Mannelig]

ya ama sen kaşlarını çatıyomuşsun :)

ben sürekli gülen biriyimdir ama bişiler eksikde aman neyse ya düzelirim bigün :)

[phantomm]

ncksz18 Nickli Üyeden Alıntı

bi ara kamerayla izleyin diye tavsiyede bulumuştu bi üye :)

evet çok iyi bir fikir ama durup dururken beni kameraya alın diyemem arkadaşlara.anneme çok çektirirdim kameraya,güzel gözüküyomuyum diye :)
ne biliyim,gayet düzgün buluyorum kendimi ama :)
arada böyle aşalayıcı laf söyleyen olunca kafaya takıyor insan :)

O üye bendim:)
Ama bu sadece dış güzelliğinizle alakalı değil.Konuşmanız,ses tonunuz,duruşunuzu düzeltmek,memnun değilseniz duruş,diksiyon vs. çalışmak ve sonunda tüm hepsiyle toplamda oldukça memnun olmak toplum içindeki duruşunuza olumlu etkide bulunuyor.Kendiniz de kamerayı bir yere sabitleyip yapabilirsiniz.Zaten yalnız olursanız rahat davranabilirsiniz.Aksi takdirde yine kendinizi istediğiniz gibi ifade edip,o davranışların oturmasını sağlayamazsınız.Kendinizle eğlenin,gülün,konuşun,ne kadar eğlenceli,ciddi,olgun.. olabileceğinizi gözlerinizle görüp kendinize inanın.Bu bence insanın kendisini tanıması için çok güzel bir yöntem.Tabi yüzde yüz çözüm olmaz ama diğer çalışmalarınız için güzel bir altyapı niteliğinde olabilir.
Sevgiler.

[mavihuzur]

yaseminist Nickli Üyeden Alıntı

Sosyal fobinin, diğer insanları kendimizden daha değerli görmekle ilgili olduğunu düşünüyorum. Bence bu konuda olumlamalar yapmak ve tabi ki telkinleri dinlemek de çok faydalı olacaktır. Bu konuda
"Ben de herkes gibi değerliyim" "Ben her zaman ve tamamen yeterliyim" gibi olumlamaları düzenli olarak yapmak faydalı olacaktır.
Bir de imgeleme yönteminin kullanılması da faydalı olabilir yani kendinizi büyük bir salonda 200-300 kişiye sunum yaparken hayal edin, alkış seslerini duyun, karşınızdaki insanların gözlerindeki ışığı görün ve tabiki birçok küçük ayrıntıyı da imgelemenize dahil edin. Bunu da her gün düzenli olarak yapmanız faydalı olacaktır. Çünkü insan, hayal edemediği birşeyi gerçekleştiremez, önce hayal edelim sonra gerçeğe dönüşmesi için gerekli ortamı hazırlayalım.. :)

imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı

beden dilinin de önemi var tabi ki ancak tek başına yeterli değil...aslında hiçbir durum için sadece bir şey tek başına yeterli olmuyor..çünkü herşey bikaç etkenin toplam sonucu...

imajımız bizi hayattan kopuk gösteriyorsa ve sebep beden diliyse sadece beden diline yoğunlaşmak da doğru olmaz...çünkü bu sefer karşıdakilere istenen şekilde görünmek için elimizin kolumuzun pozisyonundan bu sefer endişe ederiz ve aklımızda sürekli onlar dolaşır.."elimi şuraya koymalıydım hay Allah unuttum" falan gibi düşüncelerle uğraşırız üstüne...
yada hareketleri ezberleyip yapsak bile yine istenen etkiyi vermez ve yapmacık olur..herşeyimizin tutarlı olması gerekiyor yoksa komik duruma düşer insan...

kendimizi sevmeye güvenmeye başlarsak zaten otomatikman dik durmaya başlarız ve gerisi de gelir sanırım...

hayattan kopuk olmadığımız halde kopuk görünmemizin sebebi hiç ummadığımız birşey bile olabilir...bunu bulmak için öncelikle insanın imajındaki etkenler neler onlara bakmak lazım...söylenen söz kadar sesin tonu da önemli...güzel giyim kadar dik durmak da önemli...çok konuşuyoruz belki ama ses tonumuz zayıf ve güçsüz çıkıyorsa veya söylediğimiz şeyden emin bile değilsek belki bu bizi sessiz gösteriyordur...ses belli bir frekansın altında çıkıyorsa o sesi yoksayıyordur insanlar...

size katılıyorum. sosyal fobi bana göre : insanları kendimizden daha tepelrde görmemizle başlıyo, bunun devamınıda sahte , yapmacık davranışlar izliyor. mühim olan en başta insanın kendini nasıl olursa olsun tanıması , sevmesi ve kabul etmesidir. hissettiğimiz gibi olamıyorsak , olduğumuz gibi kabul edelim kendimizi, olduğumuz gibi sevelim. bi ortamda konuşulan konuya dahil olmak mühim değil , mühim olan konuşulan konuyu dinleyip birşeyler öğrenmek, belkide dinleyerek kendimize daha faydalı oluruz ve ilerde aynı konu mevzu bahis olduğunda o zaman sesimizi gür bir şekilde çıkartabilirz. birde böyle düşünün derim.