Evlilik bu mudur?

[venüs]

Bir sorum var...Çok merak ediyorum...

Evlilikte eşlerin birbirlerine karşı davranışları nasıl olmalı... (neden soruyorum biraz daha açayım, zira kafayı yemek üzereyim)

Örneğin; Eşim eve gelip gelmeyeceğini bildirmez... Nerede olduğunu sormak için aradığımda da hesap sorduğumu düşünüp, bazen telefonu suratıma kapatır, bazen de açmaz, telefonu tamamen kapatır ... Ben evde öyle dut gibi kalırım....

Ne yapacağını, planlarını programlarını hiç bilmem...çünkü söylemez... Hatta bir kaç kez şöyle oldu.. Eve gelmeyince akşamın bir vakti arıyorum, telefonu açıyor; BEN FRANSADAYIM.. veya Antalya'dayım diyor.... yani dünyanın bi ucuna gidiyor ama benim haberim yok.... Önceki gece yine aynı şekilde aradım... biraz geç geleceğini söyledi, ama gelmedi ertesi akşam geldi eve (yani dün akşam)... çok sakin bir şekilde sordum neredeydin diye... Arkadaşının yatında yemek yemişler, içmişler...vs... alkollü olduğu için araba kullanmamak için eve gelememiş... Bu arada ben 4 gibi aradığımda (sabaha karşı) kapattı yine telefonu..... Herşeyi normalmiş gibi anlatıyor...onun eve gelmemesi... aramaması...haber vermemesi o kadar normal ki... soru sorduğumda beni hastalıklı olarak görüyor....beynim küçükmüş benim... hakkım yokmuş sormaya.... GERÇEKTEN YOK MU YA?... Ben böyleyim diyor...Haber vermem....Ancak geleceğim zaman eğer havalimanından beni alman gerekiyorsa o zaman haber veririm geleceğimi....Aksi takdirde seni alakadar etmez diyor.... Yaptıkları normal mi...Evlilik bu mudur?

O'nun bütün bu yaptıklarının karşılığında, benim suçum çalışmak, birşeylerle uğraşmak, biraz olsun para kazanmak istemem....BUnu dünyanın en ağır suçu gibi hissettiriyor bana.... Böyle hissetmemem lazım ama... Kendimi bazen suçlu hissediyorum...Neden böyle hissediyorum?... gel-gitler yaşıyorum sürekli...

Bütün çabalarıma rağmen, alttan almalarıma rağmen, hiç düzelmedi... Herşeyi denedim, her yolu....Sormadım uzun bir süre neredesin diye?... Sormayınca koptuk iyice... Sorduğmda kavgalar büyüdü... Yollar tükendi artık.... Ya bu şekilde kabullenip evliliğe devam edicem....! Ya da boşanacağım...

Benim iyi yönlerim yok mu hiç diyorum?... hep kötümüyüm ben... güzel bir söz duyamayacakmıyım senin ağzından diyorum.... Beynini geliştirirsen belki! diyor.... Düşünüyorum kuş beyinlimiyim acaba ya....


Boşanma kararımı söyledim dün akşam... (daha öncede defalarca söyledim ama bir kulağından giriyor diğerinden çıkıyor)
söyledim söylemesine de... Dün akşam sakinken, sabah evde terör esti yine...Ciddiyetin farkına vardı sanırım ve yediremiyor kendine boşanmak istememi...

Şimdi soruyorum size... Evlilik böyle birşey midir?... Ben kendimi neden suçlu hissediyorum?...Çok şey mi bekliyorum evlilikten?... Kararlarımda neden gel-gitler yaşıyorum.... Fedakarlık onun başına buyruk yaşamasına izin vermek demek mi oluyor?.... Evlilikte iki kişinin birbirine sorumluluğu yok mudur....?

Buraya artık güzel şeyler yazmak istiyorum ya...Sorunlardan usandım... ağla

[angel2030]

Venüs çok şey yazmak istedim yazdım ama sildim sonra. Dilim dönmedi nedense sana bunları söylemeye. Aslında söylenecek çok fazlada birşey yok bence. Hayat bizlere bir defa veriliyor ve biz bu hayatı elimizden geldiğince güzel yaşamalıyız, sürekli dikiz aynasından hayatımızı izlersek önümüzü hiçbir zaman göremeyiz. Ben sana mutlaka boşan demiyorum beni yanlış anlama sakın, hayatınla ilgili en doğru kararı ancak sen verebilirsin. Bu hayat senin yaşamak istediğin gibi yaşamalısın. Denemediğin aklına gelmeyen birşeyler vardır mutlaka, bunları bulmayı dene. Çık dışarıdan bak ilişkinize, üçüncü bir şahısmış gibi düşün kendini. Unutma hiçbirşeyin sorumlusu tek bir kişi değildir.

[nilgün07]

anlattıklarına üzüldüm canım...asla asla evlilik bu değil.o istediği gibi yaşayacak ve sen onu bekleyeceksin.dünyaya bir defa geliyorsun.birbirine haber vermek nerde olduğunu söylemek saygıdır değer vermektir...kaç yılık evli olduğunu ve ona sevginin devam edip etmediğni bilmiyorum ama değişmesini imkanı yokmu bi karar vermeden önce konuş...çaresizseniz çare SİZSİNİZ

[cnb]

venüsüm,
benim de tepkim angel gibi oldu,
bi şeyler yazmak istiyorum ,kendimi kasıyorum ama
ne bileyim işte...
olumlu şeyler söylenemiyor bazen,
"evlilik bu mudur " demişsin,
evliliğin tanımı o kadar değişiyor ki, kişiden kişiye, aileden aileye, yöreden yöreye,
kimi maddi paylaşım bekler, kimi aşk vs. vs. vs .....
bu tür anlamlandırma farkları olunca da maalesef kopukluk oluyor bi süre sonra.
Karar verebilmen için tavsiye veremem ,çünkü senin özelin bu durum.
ama şunu söyleyebilirim,
yaşanan hiçbirşey bizim suçluluk duygusuna kapılmamız için neden olmamalı,
çünkü bu forumun üyeleri olarak, bu hatayı şimdiye kadar hep yaptık ve bunun
bizi ne kadar olumsuz etkilediğini gördük,
kararımız ne olursa olsun kendimize saygımızı yitirmemeye çalışmalıyız.
Sevgiler

Evlilikte mutlu olmak için eşler birbirlerinin birincil sevgi dillerini bilmeliler ve ona göre davranmalılar
Kiminin birincil sevgi dili sevgi sözleriyken,kimisi hizmet davranışlarıdır,bu konuda 5 sevgi dili isimli kitabı tavsiye edebilirim

[venüs]

angel2030 Nickli Üyeden Alıntı

Venüs çok şey yazmak istedim yazdım ama sildim sonra. Dilim dönmedi nedense sana bunları söylemeye. Aslında söylenecek çok fazlada birşey yok bence. Hayat bizlere bir defa veriliyor ve biz bu hayatı elimizden geldiğince güzel yaşamalıyız, sürekli dikiz aynasından hayatımızı izlersek önümüzü hiçbir zaman göremeyiz. Ben sana mutlaka boşan demiyorum beni yanlış anlama sakın, hayatınla ilgili en doğru kararı ancak sen verebilirsin. Bu hayat senin yaşamak istediğin gibi yaşamalısın. Denemediğin aklına gelmeyen birşeyler vardır mutlaka, bunları bulmayı dene. Çık dışarıdan bak ilişkinize, üçüncü bir şahısmış gibi düşün kendini. Unutma hiçbirşeyin sorumlusu tek bir kişi değildir.

Çok teşekkür ederim yorum yazdığın için angel...
Haklısın hayat bir defa veriliyor... Karar vermek ne kadar güçümüş... En zoru da karar verdikten sonra uygulamak, kendini anlatamamak....

nilgün sav Nickli Üyeden Alıntı

anlattıklarına üzüldüm canım...asla asla evlilik bu değil.o istediği gibi yaşayacak ve sen onu bekleyeceksin.dünyaya bir defa geliyorsun.birbirine haber vermek nerde olduğunu söylemek saygıdır değer vermektir...kaç yılık evli olduğunu ve ona sevginin devam edip etmediğni bilmiyorum ama değişmesini imkanı yokmu bi karar vermeden önce konuş...çaresizseniz çare SİZSİNİZ

Nilgün çok teşekkür ederim ...
9 yıllık evliyim...En başından itibaren aynı şekilde...Son 5 yıl kopuk tamamen.. Daha kötü zamanlarım da oldu hatta...Evlilikte sevgi kadar saygınında önemli olduğunu düşünüyorum...Saygı yitirilince sevgiden söz edilemiyor maalesef... Ve düzeleceğini düşünmüyorum...Çünkü BEN BÖYLEYİM deyip kestiriyor... Değiştirmek değil maksadım sadece biraz İNSAN yerine koyulmak istiyorum...

cnb Nickli Üyeden Alıntı

venüsüm,
benim de tepkim angel gibi oldu,
bi şeyler yazmak istiyorum ,kendimi kasıyorum ama
ne bileyim işte...
olumlu şeyler söylenemiyor bazen,
"evlilik bu mudur " demişsin,
evliliğin tanımı o kadar değişiyor ki, kişiden kişiye, aileden aileye, yöreden yöreye,
kimi maddi paylaşım bekler, kimi aşk vs. vs. vs .....
bu tür anlamlandırma farkları olunca da maalesef kopukluk oluyor bi süre sonra.
Karar verebilmen için tavsiye veremem ,çünkü senin özelin bu durum.
ama şunu söyleyebilirim,
yaşanan hiçbirşey bizim suçluluk duygusuna kapılmamız için neden olmamalı,
çünkü bu forumun üyeleri olarak, bu hatayı şimdiye kadar hep yaptık ve bunun
bizi ne kadar olumsuz etkilediğini gördük,
kararımız ne olursa olsun kendimize saygımızı yitirmemeye çalışmalıyız.
Sevgiler

Haklısın ceren... Her evliliğin reçetesi farklıdır... Bizim evliliğimizin reçetesi ; Sus, otur, söz dinle ama söz söyleme...Gerektiğinde yanında EŞ vazifesi gör... (davetler, toplantılar vs..) Asla Bir talebin olmasın... O zaman evlilik tıkır tıkır yürüyor... :((

dost78 Nickli Üyeden Alıntı

Evlilikte mutlu olmak için eşler birbirlerinin birincil sevgi dillerini bilmeliler ve ona göre davranmalılar
Kiminin birincil sevgi dili sevgi sözleriyken,kimisi hizmet davranışlarıdır,bu konuda 5 sevgi dili isimli kitabı tavsiye edebilirim

dost tavsiyen için teşekkür ederim...söylediğin kitabı bir kaç kez okudum,... Uygulamaya çalıştım..... Ancak tek taraflı olunca insan kendini çok kötü hissediyor...

Arkadaşlar hepinize yorumlarınız için çok teşekkür ederim...

[BeYzA33]

Ne böyle senle nede senzi gibi bir durum...ayrıl demek çok kolay..ancak kişi en çok kendi yaşadığını bilir..bana göre dayanılmaz gibi görünen sorunlar sana göre normal gelebilir...herkesin evlikte bir dayanma sınırı var..zaten mükemmel ilişkilerde yok bana göre...evlilikler kadınlar fedakar olmazsa hiç bişey olmuyor...
Kurtarılabilecek bir durum varsa bunun için uğraşmalısın..ancak elimden geleni yaptım diyorsun.... :(bunada söyleyecek bişey bulamıyorum...bu benim çok yakınımdan birinin hayatı...erkeğin sorumsuzluğu umursamazlığı kadını bitiriyor...artıları ve eksileri bir teraziye koyup tartıp karar vermek lazım...
Allahtan sabır diliyorum....Mutlu olmanı diliyorum...bu sözleri yazarkende senin için dua ediyorum...

[YAZGÜLÜ_81]

Sevgili Venüs,
yazmakla yazmamak arasında kaldım senin yazdıklarını okuduğumda off dedim benim bir zamanlar yaşadığım hayata ne kadar çok benziyor benzer durumları evliliğimde ben de yaşadım,elimden gelen herşeyi herşeyi denedim ve yaptım fakat boşuna ,faydalı olmadı sonunda o durumlara daha fazla dayanamayacağımı anladım ve bitirdim ama şu an vicdanım o kadar rahat ki çünkü çok çabalamıştım belki düzelir diye, ayrılık da kolay değil ve senin durumun da zor bu senin hayatın ve karar verecek olan sensin ve her ne karar verirsen ver kararının arkasında durabilmek en önemlisi Allah sabır ve güç versin
sevgiler

[pisimbat]

Venüs ben evli değilim ama yazdıklarını okudum daynılması zor bir durum bence çok iyi düşünüp kesin bir karar vermelisin kendine güvenin tam olsun ilk önce kendi mutluluğunu düşeüneceksin ki etrafınada mutluluk ve iyi şeyler verebilirsin

canten kaya - düzen ve dağınıklık savaşı:
[youtube=425,350]