Evlilik bu mudur?

canten kaya - erkekler neden hediye almaz?:
[youtube=425,350]

canten kaya - erkekler sever ama söylemez:
[youtube=425,350]

[ramtha333]

Arkadaşalr size bir fıkra anlatayım..

İki sevgili flört döneminde beraber geziyorlarmış.Yürürken bayanın ayağı bir taşa takılmış..Erkek arkadaşı ayyy !!!! canıımmm!!!!! ne oldu çok acımı ayağın hemen bir taksi çağırıp hastane götüreyim demiş..Kız arkadaşını o küçük ayağının sürçmesiyle öyle ilgilenmiş öyle ilgilenmişki kız demiş işte aradığım erkek bu..Tamam demeiş kendi kendine...
Neyse evlenmişler aradan 3-5 ay geçmiş..Yine yolda yürürlerken bayanın ayağı taşa takılmış..Bu sefer kocası demişki sen yürümeyi bilmiyormusun..Kör müsün önündeki taşı görmüyormusun öküz demiş.....

Evlilik evlendikten sonra bu fıkradaki kadar abartılı olmasada bu şekle dönüşüyor galiba...

Ne dersiniz....?????

[dennise]

OFFFFFFFFFFFFF 96 96 96
kesin evde kaldim yaniiiii eger böyleysee
zaten evde kalmakda kötü bişey değilmiş eger böyleyse,
Ne diyecegimi bilemedim venüs
zor durum ama bunlarda da bir cikis yolu bulacaksin merak etme

[ozel]

Venuscum, yazacaklarim biraz canini acitabilir ama hepimiz insan olarak yaradilis hakkimiz olan sevgi ve saygiyi hak eden varliklariz bunu sana hatirlatmak benim gorevim diye dusunuyorum. Yasadigin hayat ne evlilige, ne arkadasliga, ne dostluga yani birak birbirini seven insanin arasindaki herhangi bir iliskiye benzemedigi gibi normal iki insan arasinda ki normal bir iliskiye dahi benzemiyor. Sadece bir hapisanede cile doldurmaya benziyor. Ilk kocami bosamamin nedenlerinin hepsini su anda sen yasiyorsun. Bazi hasta ruhlarin hayatta kalabilmeleri icin baskalarindan emdikleri enerjiye ihtiyaclari vardir. O senin enerjini boyle eme eme seni tuketiyor ve bir sure sonra sende kendini onunla beraber tuketmeye basliyorsun. Sen tukenince o ne yapacak tabiki emecek baska enerji kaynaklari bulacak yoksa oda yasayamaz. Simdi bu tip asalak insanlarin hayatimizda neden var oldugunu sorgulamak gerekiyor, onlari neden hayatimizda bir sekilde tuttugumuzu sorgulamak gerekiyor. Venuscum butun bu yasananlarin birer ders olduguna inanmani rica ediyorum, bizlere kendimizi sevmemizi, kendimize saygi duymamizi ve icimizdeki gucumuzu harekete gecirip hayatimizin yonetimini elimize almamizi ogretmek uzere, bizlerin sectigi dersler bunlar ve bu dersleri bize ogreten ogretmenlerimiz de bazen bu tarz enerji emici roller ustlenip hayatimiza giriyorlar. Her ne kadar hasta ruhlu olursa olsun, her ne kadar seni surekli incittiginin umurunda bile olmasin, O insana tesekkur et ve ona bagimli yasamaktan vazgec. Kolay gibi gorunmesede en zoru ilk adimi atman, bu direk bosanmak olmayabilir, yavas yavas o insanla olan ve seni ona bagimli kilan duygusal baglarini koparmakla basla ise , ornegin artik sadece kendinle ilgilen, seni onemseyen sevdiklerinle ilgilen, telkinlerini ciddiyetle dinle, kurslara katil, yeni insanlarla tanis (tabi gittikce iyice asosyallesmediysen ) ama yap birseyler. Kisa zamanda icinde sebepsiz sevinc kirintilari hissetmeye baslarsin ve bingo! Yasam enerjini sarj etmeye baslamissin demektir, o insanin saglikli oldugunu bilmek sana yetmeli, gerisi senin hayatin ve sen yoneteceksin. Umarim seni birde ben incitmemisimdir. En kisa zamanda ayaga kalkmani ve aynada kendine bakip "ben seni seviyorum, benim icin onemlisin" diyebilmeni yurekten diliyorum.
Sevgi ve Isikla kal arkadasim

[asevgican]

DEĞİLDİR...evlilik bu değildir. KiŞİYE göre tanımı değişir, kimisi idare eder, kimisi görmezden gelir, kimisi amann sende derr, kimisinin başka beklentileri vardır falann falannnnn...
Evlilik kurumu azap vermememeli insana...
kötü zamanlar, zor anlar , ümitsizliğe düşülen vakitler olur belki ama kişiyi dibe çekmemelidir. kendine ters düşürmemeli, neden, nie böle sorularına kişi TEKBAŞINA muhatap olamamlıdır..
karar verme süreci ise berbattır . yaşadım biliorum.
ama karar verdikten sonraki refahda, mükemmeldir.
kendine güven. super

ablam önce onunla konuş bir evlilik terapistini ziyaret edin..
kabul etmiyorsa..derhal boşan..o seni hak etmiyor..ne demek ya işe gidiyorum diye çıkdünyanın öbür ucundan ceee.ee de yok böyle bir şey..birlikte yaşamanın ana kurallarından en önemli lerinden birisi saygıdır...birlikte yaşadığımız insanı sevmek zorunda değiliz..ama birlikte yaşıyorsak ona saygı göstermek zorundayız..
aslında senin kapasitenin büyüklüğünün farkında..bunu hazmedemiyor ve seni silip süpürmeye azmetmiş..sana kafanı değiştir derken aynaya bakıyor..onu kendisine söylüyor...tabii sabredebilirsinde..çünkü boşandığımızda hayat evli olduğumuz zamandan daha zor olabiliyor..yaşadığımız çevreye bağlı olarak..ama bu zorlukları rizikoları göze almadığımız zamanda olan bizim hayatımıza oluyor..hayatımda çok az kişiye boşan dedim..çünkü boşanmış bir kadın olarak..hayatın ne kadar zorlaştığını çok iyi bilirim..ama, bu zorluklarla başetmek, seni silip süpürmeye azmetmiş birisiyle yaşamaktan daha kolaydır inan...ancak boşan derken ilk düşünmem gerekeni gözden kaçırmışm eğer çocukların varsa ve küçükseler...bekle, çocuk/lar babayı iyice tanısınlar..bu seni iki şeyden kurtarır onlar babalarının farklı olduğunu görürler ve sana neden ayrıldın diye hesap sormazlar..yaşadığın zorlukların üstüne birde evlada hesap vermek gerçekten zordur...fakat bekleyişin çok uzun sürmesin..9 yaş en ideal yaştır diye duydum..sen yinede bir uzmana danış..ablam eğer boşanırsan asla babayı kötüleme..aksine onun babalığının arkasında dur..destek ver..layık olup olmadığını sorgulama..sadece yap bu senin hayatını kolaylaştırır...köftehorların gölgesi bile yetiyor...hem hiç belli olmaz sana iyi koca olmayı beceremeyen beceriksiz..birde bakarsın muhteşem bir baba olmuş..allah sabır versin..hepinize saygılı sevgiler..

[venüs]

ferya Nickli Üyeden Alıntı

Venuscum, yazacaklarim biraz canini acitabilir ama hepimiz insan olarak yaradilis hakkimiz olan sevgi ve saygiyi hak eden varliklariz bunu sana hatirlatmak benim gorevim diye dusunuyorum. Yasadigin hayat ne evlilige, ne arkadasliga, ne dostluga yani birak birbirini seven insanin arasindaki herhangi bir iliskiye benzemedigi gibi normal iki insan arasinda ki normal bir iliskiye dahi benzemiyor. Sadece bir hapisanede cile doldurmaya benziyor. Ilk kocami bosamamin nedenlerinin hepsini su anda sen yasiyorsun. Bazi hasta ruhlarin hayatta kalabilmeleri icin baskalarindan emdikleri enerjiye ihtiyaclari vardir. O senin enerjini boyle eme eme seni tuketiyor ve bir sure sonra sende kendini onunla beraber tuketmeye basliyorsun. Sen tukenince o ne yapacak tabiki emecek baska enerji kaynaklari bulacak yoksa oda yasayamaz. Simdi bu tip asalak insanlarin hayatimizda neden var oldugunu sorgulamak gerekiyor, onlari neden hayatimizda bir sekilde tuttugumuzu sorgulamak gerekiyor. Venuscum butun bu yasananlarin birer ders olduguna inanmani rica ediyorum, bizlere kendimizi sevmemizi, kendimize saygi duymamizi ve icimizdeki gucumuzu harekete gecirip hayatimizin yonetimini elimize almamizi ogretmek uzere, bizlerin sectigi dersler bunlar ve bu dersleri bize ogreten ogretmenlerimiz de bazen bu tarz enerji emici roller ustlenip hayatimiza giriyorlar. Her ne kadar hasta ruhlu olursa olsun, her ne kadar seni surekli incittiginin umurunda bile olmasin, O insana tesekkur et ve ona bagimli yasamaktan vazgec. Kolay gibi gorunmesede en zoru ilk adimi atman, bu direk bosanmak olmayabilir, yavas yavas o insanla olan ve seni ona bagimli kilan duygusal baglarini koparmakla basla ise , ornegin artik sadece kendinle ilgilen, seni onemseyen sevdiklerinle ilgilen, telkinlerini ciddiyetle dinle, kurslara katil, yeni insanlarla tanis (tabi gittikce iyice asosyallesmediysen ) ama yap birseyler. Kisa zamanda icinde sebepsiz sevinc kirintilari hissetmeye baslarsin ve bingo! Yasam enerjini sarj etmeye baslamissin demektir, o insanin saglikli oldugunu bilmek sana yetmeli, gerisi senin hayatin ve sen yoneteceksin. Umarim seni birde ben incitmemisimdir. En kisa zamanda ayaga kalkmani ve aynada kendine bakip "ben seni seviyorum, benim icin onemlisin" diyebilmeni yurekten diliyorum.
Sevgi ve Isikla kal arkadasim

Birşeyler yapmaya gayret ediyorum... Ayağa kalkmaya çalıştığım her an, ayağıma bir çelme takıyor... Önceleri bu çelmeden çok etkileniyordum...Kapanıyordum eve günlerce çıkmıyordum...Artık alıştım....Ağlıyor, sızlıyor ardından dışarı çıkmam gerekiyorsa çıkıyorum...Enerjim kalmıyor ama ...yine de birşeyler yapmaya çabalıyorum....İşimde verimli olamıyorum ama yine de çıkıyorum çıkmam geerekiyorsa.....O nu yok saymayı öğreniyorum...

Beynimi de resetlememin bir yolu olsa keşke....

[venüs]

ayse Nickli Üyeden Alıntı

DEĞİLDİR...evlilik bu değildir. KiŞİYE göre tanımı değişir, kimisi idare eder, kimisi görmezden gelir, kimisi amann sende derr, kimisinin başka beklentileri vardır falann falannnnn...
Evlilik kurumu azap vermememeli insana...
kötü zamanlar, zor anlar , ümitsizliğe düşülen vakitler olur belki ama kişiyi dibe çekmemelidir. kendine ters düşürmemeli, neden, nie böle sorularına kişi TEKBAŞINA muhatap olamamlıdır..
karar verme süreci ise berbattır . yaşadım biliorum.
ama karar verdikten sonraki refahda, mükemmeldir.
kendine güven. super

Bana bütün evlilikler böyleymiş gibi geliyor:(... Evlenen ya da evlenecek olan arkadaşlarıma yalvarıyorum adeta evlenmeyin diye....Bir düğüne gittiğimde acıyarak bakıyorum geline...Ben uzun yıllar mutluluk oyunu oynadım ya... sanki evli olan herkes öyle yapıyor diye düşünüyorum.....
İnanmak istiyorum karar verdikten sonra herşeyin daha güzel olacağına....

[venüs]

hayalayaz Nickli Üyeden Alıntı

ablam önce onunla konuş bir evlilik terapistini ziyaret edin..
kabul etmiyorsa..derhal boşan..o seni hak etmiyor..ne demek ya işe gidiyorum diye çıkdünyanın öbür ucundan ceee.ee de yok böyle bir şey..birlikte yaşamanın ana kurallarından en önemli lerinden birisi saygıdır...birlikte yaşadığımız insanı sevmek zorunda değiliz..ama birlikte yaşıyorsak ona saygı göstermek zorundayız..
aslında senin kapasitenin büyüklüğünün farkında..bunu hazmedemiyor ve seni silip süpürmeye azmetmiş..sana kafanı değiştir derken aynaya bakıyor..onu kendisine söylüyor...tabii sabredebilirsinde..çünkü boşandığımızda hayat evli olduğumuz zamandan daha zor olabiliyor..yaşadığımız çevreye bağlı olarak..ama bu zorlukları rizikoları göze almadığımız zamanda olan bizim hayatımıza oluyor..hayatımda çok az kişiye boşan dedim..çünkü boşanmış bir kadın olarak..hayatın ne kadar zorlaştığını çok iyi bilirim..ama, bu zorluklarla başetmek, seni silip süpürmeye azmetmiş birisiyle yaşamaktan daha kolaydır inan...ancak boşan derken ilk düşünmem gerekeni gözden kaçırmışm eğer çocukların varsa ve küçükseler...bekle, çocuk/lar babayı iyice tanısınlar..bu seni iki şeyden kurtarır onlar babalarının farklı olduğunu görürler ve sana neden ayrıldın diye hesap sormazlar..yaşadığın zorlukların üstüne birde evlada hesap vermek gerçekten zordur...fakat bekleyişin çok uzun sürmesin..9 yaş en ideal yaştır diye duydum..sen yinede bir uzmana danış..ablam eğer boşanırsan asla babayı kötüleme..aksine onun babalığının arkasında dur..destek ver..layık olup olmadığını sorgulama..sadece yap bu senin hayatını kolaylaştırır...köftehorların gölgesi bile yetiyor...hem hiç belli olmaz sana iyi koca olmayı beceremeyen beceriksiz..birde bakarsın muhteşem bir baba olmuş..allah sabır versin..hepinize saygılı sevgiler..

Hayal ablacım çok şükür ki çocuğumuz yok...Tepkisini ölçmek için istediğimi söylediğimde Dalga geçer gibi "sen çocuğa bakamazsın" diyor... Etrafımdaki herkes benim çok iyi bir anne olabileceğimi söylerken, eşim olacak adam sen çocuğa bakamazsın diyor... Bunu yazarken bile kendimi çok kötü hissediyorum...ağlıyorum... Onun karakterini çok iyi çözdüm ben...neden böyle diyor tahmin edebilir misin?...... """ çocuk olduğunda ondan ufak bir destek beklediğimde...EEE BEN SANA çocuğa bakamazsın demiştim """ diyebilmek için...Kendisi yine sorumluluk almayacak ben tek başıma çocuk büyüteceğim.... Allahıma şükürler olsun ki... çocuğumuz olmadı.... ağla