[siyah]

Sevgili Hayal ablam tüm sevgim ve iyi dileklerim seninle...
Siyahın yeniden kurulumu siteye girdiğimde ve şimdi diye ikiye ayırıyorum kendimdeki gelişmeleri... Geçen üç haftasonunu dışarda geçirdim çocuklarla, bir yerlerde oturduk sinemaya gittik dolaştık dinlendim kendimi yüzyıllardır yaşıyormuş gibiyim hiç susmayan zihnim dinlendi ilk defa dinlenmenin tadını çıkarmaya çalıştım önce biraz üzerime oturmadı bu giysi nasıl yapsam nasıl davransam bilemedim...
Kendimi seyrettim, aynada gözlerimin içine baktım sonra çıkan duygulara EFT yaptım bunca yaşadığım karmaşanın içinden çıkan duygu "Hak Etmeme" bu hisle çalıştığım zaman bir sonraki aşamaya geçebiliyorum... "Ben bunu hak ediyorum" dediğim zaman problem yok oluyor. Acayip değil mi?

[siyah]

İki tane ben'le yaşıyorum. Birisi pasif, kırılgan, mızmız,asık suratlı, eleştiriden korkan,bütün insanları kendinden değerli bulan, seçimsiz, kendine selam veren birine minnettar kalabilen para ve zamanı nasıl kullanacağını bilemeyen, insanlarla iletişime geçmekten korkan hatta yeni ilişkiler kurmaktan kaçınan aslında ne kadar değersiz olduğunu gizlemeye çalışan hatta yakınlarınıda kendi uzantısı gibi görüp onlarında değersiz olduğunu düşünebilecek kadar bu işi abartan sürekli bir yerleri düzeltip tertipleyip ve her daim kendini pasaklı hisseden hayatla kendini başedemez bulup ne yapacağını bilemez... İkinci ben daha daha aktif, zevkli, seçici, daha yaratıcı hatta güleryüzlü yeniliklere açık, hızlı karar verebilen vs. diye uzayıp gidiyor...

Ben fareden korkan bir kediyim gibiyim. Dış görüntüm davranışlarım, yansımamla benim kendimi tanımlamam birbirine uymuyor...

[siyah]

İşte bu iki benin bir ben olması gerekiyorki bende kendimi bulayım...
Bu aralar iki büyük problemimde ciddi düzelme, iyileşme var...
İlki alışveriş alışkanlığı hastalık şeklinde parayı çarçur edip gereksiz yerlere harcayacıp kredi kartlarını doldurup aylarca bu çıkmazla boğuşmak...
Düzlüğe çıktığım an kendimi sabote edip tekrarı yaşamak...
Şimdi çok şükür düzlüğe çıkmak üzereyim...
Sadece canım istediğinde dışarı çıkıyorum. kendimi dizliğleyebiliyorum. Gün gelir belki üç beş kuruşda biriktirebilirim.
Benim sorunum paraya bakış açımla ilgiliymiş sonunda bu keşfettim...
Elime para geçtiği an ondan kurtulmak istiyorum (istiyordum) para elimi yakıyor.
Para harcanmak için,
Para biriktirmenin kötü olduğuna dair bir inancım var bunu yıkmakta oldukça zorlandım... Parayla ilgili inanışlarımı değiştirmem ve paranın bana geçmişte vermiş olduğu acıyla yüzleşmek çok zamanımı aldı. Alıyor.
Beni kıskacına almış üç temel sıkıntım var sürekli tekrarlanan
1) Para (benden esirgenen, sahip olabilmem için, istemek zorunda kaldığım istediğimde bana verilmeyen diğerleri ve ben ayrımını yaşatan para-gurur gibi seçime iten yani taviz) beni inciten acıtan şey para...
2) Temizlik (Benim eve kapanmama yol açan bir türlü içinden çıkıp nefes aldırmayan bende yetişememe yeterli olamama hissi yaşatan şey sürekli pis olduğumu biryerlerin pis olduğunu hiçbirşeyi iyi yapamadığımı düşünmemem ) Bu sıkıntıyı geçenlerde çok temiz, düzenli bulduğum bir arkadaşım çözdü... Beni çok temiz ve düzenli bulduğunu söyledi ben ona itiraz ettiğimde bunu anlamadığını neden böyle birşeye takılıp kaldığımı sordu neden? Nedenlere değil çözüme ihtiyacım var... Bu konudada rahatlıklar yaşıyorum. Artık kendi yaptığım yemeği tiksinmeden yiyebiliyorum çok da güzel yaptığımı kabul etmeye çalışıyorum bu konuda da sıkıntılarım var.
3) Zaman yönetimi hala ve hala çok sıkınktılarım var. Sevgiler

siyah Nickli Üyeden Alıntı

İki tane ben'le yaşıyorum. Birisi pasif, kırılgan, mızmız,asık suratlı, eleştiriden korkan,bütün insanları kendinden değerli bulan, seçimsiz, kendine selam veren birine minnettar kalabilen para ve zamanı nasıl kullanacağını bilemeyen, insanlarla iletişime geçmekten korkan hatta yeni ilişkiler kurmaktan kaçınan aslında ne kadar değersiz olduğunu gizlemeye çalışan hatta yakınlarınıda kendi uzantısı gibi görüp onlarında değersiz olduğunu düşünebilecek kadar bu işi abartan sürekli bir yerleri düzeltip tertipleyip ve her daim kendini pasaklı hisseden hayatla kendini başedemez bulup ne yapacağını bilemez... İkinci ben daha daha aktif, zevkli, seçici, daha yaratıcı hatta güleryüzlü yeniliklere açık, hızlı karar verebilen vs. diye uzayıp gidiyor...

Ben fareden korkan bir kediyim gibiyim. Dış görüntüm davranışlarım, yansımamla benim kendimi tanımlamam birbirine uymuyor...

farkettin mi ilk anlattığın seni, nasıl ballandıra ballandıra anlatmışsın ve ikinci anlattığın olmak istediğin seni kısa tutup vs... diye uzayıp gidiyor demişsin. uzat bakalım nerelere uzanıyor bizde öğrenelim sende öğren

[siyah]

İki aydır sürekli EFT yapıyorum başlangıçta bilinçaltımın acayip bir direnciyle karşılaştım. kendimi seviyorum diye bitirdiğimde cümlemi direnç oluşuyordu önce kendimi kabul ediyorum, onaylıyorum gibi cümleler direncin açılışını sağlamaya başladı...İrademle gerçekleştiremediğimin nedenini nasılını gösterdi bana bilinçaltının ne kadar güçlü ve dirençli olabileceğini görmüş oldum...
daha öncede sözettiğim gibi parayla ilgili o kadar çok kalıplar ve çelişkiler oluşturmuşumki bir gel git olayı oluşturmuş bilinçaltım bunları kırmak yerine yeni cümleler kurmak gerçekten bir yumak dolaşmış ip gibi ipi kırmadan yıpratmadan çözmek oyalayıcı ama imkansız değilmiş...
Burada anlattığım sıkıntılar benim için 12 yıldır süren bir içekapınış ve çemberi kıramamış olmanın hikayesi...
Daha öncede sıkıntılarım vardı ama 12 yıl önce hayata küsüşüm başladı...
Şimdi çok şükür depresyonu aştım. İrili ufaklı bir çok sıkıntımı da aşıyorum...
Alışveriş hastalığınıda kontrol altına aldım. Bazen kendim bile inanamıyorum. Temizlik konusunda yardım alıyorum. Bunu haketmediğimi düşünüyordum uzun süre bu hisse EFT uyguladım. İnanın hiç konuşmasakta insanlar bilinçaltı düzeyde birbirini algılıyor yani ben artık buna kesin göziyle bakıyorum size o algıya göre bir tavır sergiliyorlar. Ben bu güne kadar bunun nedeninin dış görünüşümden kaynaklandığını düşünüyordum... EFT uygulamalarım her gün bana başka bir yön gösteriyor yani ben değil o beni asıl sorunun kaynağına götürüyor... Geçmişe dönüşlerim keşkelerim iç sıkıntılarım oldukça azaldı üzüntüler tabiiki hala oradalar ama belkide artık canımı eskisi kadar yakmıyorlar.
Evdede yeni düzenlemeler yapıyor zihnim o kendi kurulumunu oluşturmaya çalışıyor belki zaman alıyor ama kendi gelişimimi görmek, farketmek iyiyi bulabilmek bana daha fazla umut veriyor... Dibe vurduğum anlar vardır benim işte o zaman çok yorgun ve yaşlı olurum enazından bu süreçlerde kendi elimden tutabiliyorum... Umarım ileride başkalarının elindende tutacak gücü bulabilirim kendimde. Çünkü dostluk kurabilmek yeni insanlar tanıyabilmek hala benim için çok ürkütücü. Neyse bu konuda çokta israrlı değilim artık kalabalıkta olmak yalnız görünmemek adına o kadar çok saçmalığa katlanmışımki abartılmış kibarlığım vs. vs bunlar hep yeniden elealınması gereken sıkıntılı durumlarım...

[ikizruh]

Kendini çok güzel çözmüşsün canım bravo.Parayı hemen harcamanın altında haketmeme,değersizlik duygusu yatıyor sanırım.Eft yaparken değersizliğin üstünden de geç