[ozel]

Haklisin Hayalcim omuzumun agrisi git gide azaliyor omuzlarimdaki duygusal yukleri bir bir atiyorum, belimse insallah duzelecek evet biraz maddi sorun var ama onemli deyil diyorum dert etmemeye calisiyorum

[YAZGÜLÜ_81]

Benim de omuzlarım sanki taş taşımış gibi sık sık ağırır bilhassa gerginken sanırım hayatımdaki duygusal yükler ağır geldi

[ozel]

Tanrım beni yavaşlat..
Tanrım beni yavaşlat, aklımı sakinleştirerek kalbimi dinlendir...
Zamanın sonsuzluğunu göstererek bu telaşlı hızımı dengele...
Günün karmaşası içinde bana sonsuza kadar yaşayacak tepelerin sükûnetini ver.
Sinirlerim ve kaslarımdaki gerginliği, belleğimde yaşayan akarsuların melodisiyle yıka, götür.
Uykunun o büyüleyici ve iyileştirici gücünü duymama yardımcı ol...
Anlık zevkleri yaşayabilme sanatını öğret; bir çiçeğe bakmak için yavaşlamayı, güzel bir köpek ya da kediyi okşamak için durmayı, güzel bir kitaptan birkaç satır okumayı, balık avlayabilmeyi öğret...
Her gün bana kaplumbağa ve tavşanın masalını hatırlat. Hatırlat ki yarışı her zaman hızlı koşanın bitirmediğini, yaşamda hızı arttırmaktan çok daha önemli şeyler olduğunu bileyim...
Heybetli meşe ağacının dallarından yukarıya doğru bakmamı sağla. Bakıp göreyim ki, onun böyle güçlü ve büyük olması yavaş ve iyi büyümesine bağlıdır...
Beni yavaşlat Tanrım ve köklerimi yaşam toprağının kalıcı değerlerine doğru göndermeme yardım et. Yardım et ki, kaderimin yıldızlarına doğru daha olgun ve daha sağlıklı olarak yükseleyim.
Ve hepsinden önemlisi...
Tanrım,
Bana değiştirebileceğim şeyleri değiştirmek için CESARET,
Değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmek için SABIR,
İkisi arasındaki farkı bilmek için AKIL ve
Beni aşkın körlüğünden ve yalanlarından koruyacak DOSTLAR ver.

Bu yazı milattan 2000 yıl önce HITITLERE ait kalıntılar içerisinde bulunan bir duvar yazısına ait..

Sizlerle paylasmak istedim, benimde yavaslamaya oyle ihtiyacim varki...bazen yasantimin icindeki gorunmez hizdan basim donuyor...Soyle kaciiip gitmek, kucucuk bir koyda dalgalarin sesini dinleye dinleye, gunlerce uyumak istiyorum Marmarisi denizini sicagini cir cir boceklerini ozledim... Hepinize iyi geceler, tatli ruyalar benim hala uykum yok

[nilgün07]

bu yazdığın sözler çok güzel canım..hemen defterime yazdım.allah hepimize sabır versin.

Ferya paylaşımın için çok sağol bende bilgilerimin arasına kaydedeceğim

[YAZGÜLÜ_81]

Feryacım çok teşekkürler ben de yazıyorum hemen

[ozel]

Tesekkur ederim arkadaslar bu yaziyi sIk sIk okurum banada iyi gelir, bu aralar uzerimde bir sakinlik, bir bosvermislik garip bir huzun gibi birsey var tam adlandiramiyorum. Telkinleri dinledikce ve sitedeki arkadaslarimin yazilarini okudukca hayattaki bazi ufak meseleleri sorun ettigim icin kendime kizar oldum, cok sukur azicik bir maddi sorun ve ozlemden baska derdim yokmus ki benim, hepsi icsel seyler ve kendi kendime halledebilecegim seyler ve telkinlerle , meditasyonla, simdide insallah Reiki ile hepsi tek tek hallolacak, evet hallolmak zorunda, hicbirsey sonsuza dek surmez ki... ama ben ailemi ve Turkiyeyi cok ozlediiiiiiimm birde benim hic cocugum olmadi , tam bes tane cocuk kaybettim ama hic biri dogamadi, bazen sanki cocugum dogmusta kaybetmisim gibi gercek bir huzun kaplar icimi, cocugumu ozlerim resmen, keske benimde bir tanecik cocugum olsaydi simdi uyurken fisir fisir dinleseydim, seyretseydim, minnacik ellerini pembe topuklarini oksayip opseydim of yaa cok duygusalim bu aralar. Cocuklara ayri bir duskunlugum vardir, belki gecmis yasamlarimdan gelen bir duygu, uc dort cocuklu kalabalik bir ailem olmasini hep istedim ama cocuk sevmeyen bir insanla evliyim, hayatim iki kisilik edi ve budu seklinde gecip gidiyor, burada cocuklarla ilgili bir meslek dusundum ama iki yil okula gitmek gerek ve cocugun parmagi acisa hemen mahkemeye veriyorlar falan, bu yastan sonrada zor geliyor acikcasi. Hele ben su icimdeki cocugu bir tedavi edeyimde..gerisi allah kerim, sizi seviyorum arkadaslar, bu site unforgettable oldu benim icin, unutulmaz ve nostaljik ve romantik ay ben ne sacmaliyorum yaa, yine yalnizlik basima vurdu, biraz bahceye cikayim bir iki sincap doveyim de rahatlayayim 44 Hepinize tatli ruyalar

[YAZGÜLÜ_81]

Feryacım yazdıklarına üzüldüm gerçekten hepimizin bazen kendini yalnız hissettiği ve duygusal olduğu anlar oluyor biliyorsun ve böyle anlarda da yazılarınla sen bizlere güç veriyorsun içindeki sevgi ve ışık aradaki mesafelere rağmen yazılarından hissediliyor diliyorum ki Allah her isteğini kalbine göre tez zamanda verir hani sen dersin ya,
sevgi ve ışıkla kal diyorum dualarım hepimiz için.

Ferya çocuk konusunda seni çok iyi anlıyorum bende bir dönem çok cocuğum olsubn istedim hatta bazen artık olmayacakmış gibi bile geliyor halbu ki hiç evlenmedim bile 44 Ben bu sevgimi kedilerim ve köpeğim ile bastırabildim kendine başka bir ilgi alanı bul o düşünceden uzaklaş ama kesinlikle bir çocuk yap derim. Bırak eşin isteemsin sen denemeye devam et ne arkadaşlarım vardı benim çocuk sevmeyen eşleri doğurunca şimdi çocukları gözbebekleri oldu. Erkekler ilk zamanlarda istemeselerde değişebiliyor bu durum. Ve asla unutma yalnız değilsin