sosyal fobi ye elveda.

[nevresim]

bugün keyfim hiç yerinde değil günlük offf çektim ister istemez.bu evde çürüyüp gidicem hissi geliyo arada şu anda o anlardan birindeyim.köpek kadar değerim varmı bu evde.25 imdeyim Allah kahretmesin.hala bu insanların bana tavırlarına maruz kalıyorum.haksız yere bana trip yapmalarına,bugün misal küçük kardeşimin kaprisi için babam beni harcadı.boğazıma düğümlendi.cvb versen (babaya cvb haddime deil ama)anlamıyo yada anlamamazlıktan geliyo.size olayı anlatsam ağzınız açık kalır.ne haksızlığım kaldı
ne bişeyim.yağtığım hiç bişey yok.bu evde yaşamak istemiyorum artık.hayat bugün beni altetti galiba:(

[nevresim]

off sevgili günlük en son yazdığımda baya moralim bozukmuş.iyiyim şimdi ama.böyle düşüş yaşamamalıyım.ayakta durmalıyım.güçlüyüm ben:)

[nevresim]

bayadır yazmamışım,kızarıyorum hala,veli toplantısına gittim bizimkilerle söz bize gelince fazlada kalabalık kalmamıştı,ilk başta iyiydim yavş yavaş kızarmaya başladım yine,bi süre,fazla da kalabalık kalmamıştı iyikide toparladım kendimi bişey olmamış gibi davranmaya çalıştım,başardım gibi.gitmek istemiyorum öyle ortamlara korkuyorum kızarmaktan,öyle korkunun üzerine git zihniyeti de pat diye gitmekle olmuyo,yavaş yavaş yapmak lazım belki(bilmiyorum kaç sene oldu neyse:S),çünkü denemiştim üzerine git olayına,ortama girmiştim bana yönelindiğinde soru sorulduğunda bir kızarmıştım abartısız domatesten bi farkım yoktu.o günden beri çok daha ürkeğim bu konuda.siddetli bi kaza gibi geldi bana:S

[nevresim]

en son yazdığım mesajla ilgili şu ayrıntıyada değinmek istiyorum,toplantıda kızardığımdan bahsetmiştim sonra da geçti ama geçtikten sonra da acayip bi rahatlık geldi,muhabbete başladım baya arkama yaslandım rahat rahat muhabbet ettim,kızarırken öne eğik elim yüzümdeydi,kızarmam geçince böyle rahat lık geldi,sonra dvmında çok rahattım.

[nevresim]

benim paylaşmak istediğim bi konu daha var aslında,sürekli geçmişi affetmekten bahsedilir,ben o konuda mesafe katettim,geçmiş aklıma geldikçe çok kötü olurdum artık öyle değil,ama ne çare:Sgeçmiş değil şimdiki zamanında hala devam ediyo,ailemmm.babam bana hala olur olmaz hakaretler ediyo,bir kelime bile etmeye hakkım yok ve 25 imdeyim:o,bana bugün bile bir sürü hakaret saydı,toparlamaya çalıştım ama boğazıma düğümleniyo artık,hakaretinin sebebini anlat derseniz anlatırım,yazmadım çünkü sebeb yok bile,sinirlenince sayar sayıştırır babam,ama ettiği hakaretleri herhangi birinize şu anda yapsalar ne yaparsınız bilmiyorum,benim bu evden çıkıp ayrı bi ev kurma gibi bi şansım yok buralarda mümkün değil,bu hakaretler bitmiyo sussam bitmiyo cvb versem bitmiyo,ya arsız olmalıyım,yada :Sbilmiyorum,evleneyim diyorum ama onuda sf den kurtulduktan sonra isterim,babamlar başımdayken sf den kurtulmama köstek oluyolar,off. Allah'ım bana yardım et lütfen.sabırlı olmam lazım,ben şükrediyorum halime artık çok şükür herşeye,ama lütfen artık lütfen güzel olmasını istiyorum herşeyin.

[nevresim]

dün aile tanıdıkları vardı,yanlarında oturdum kızarmaktan çok korkuyorum ki kızarıyorum da galiba,çekingenlik bi şekilde hayatımın farklı dönemlerinde,farklı şekillerde kendimi gösteriyo vücudumda,bi 10 sene önce kadar hatırlıyorum başım titrerdi:S:Dşimdide kızarmaktan korkuyorum.
b, de şundan bahsetmek istiyorum,çekingenliğim,karşımdaki kişilerin karakterlerine göre değişiklik gösterebiliyo,çekingen birisiyse onun yanında rahat hissediyorum,kendine çok güvenen birinin yanında daha pasifleşiyorum,bunun yanında kendine güveni olduğu halde çok rahat olduğum kişilerde var nadiren,kişiye değersiz olduğu hissi vermediklerinden belki,şimdilik yazıcaklarım bu kadar görüşmek üzere.

[nevresim]

merhabalar sevgili günlük.bugün öyle kötü şeyler yazmak için gelmedim,bilakis çok mutlu olduğumu anlatmak için buradayım,gerçekten çok mutlu hissettim kendimi şöyle ki,bir davete gittik,ben hayatta mümkün değil gidemem öyle yerlere,bana önerilse mutlaka kaçış yolları ararım,bugün tamam dedim ama nası dedim bende bilmiyorum,dedikten sonra kalbim yerinden fırlıycak gibi naparım orda rezil olurmuyum,filan kafamda kuruyorum da kuruyorum,Allah ım nası bi yerdir acaba,bilmiyorum naparım filan derken ani oldu zaten bana önermeleri çıkmamız bişey sürmedi fazla,yani sabahtan duysam heyecanım daha mı artardı bilmiyorum,yine de kalbim yerinden çıkacak gibiydi,neyseki gittik ben kendimi dik tutmaya çalışıyorum,aman çok benimle ilgilenilmesin aman dikkat bana yönelmesin,zaten küt diye o kademeden başlarsam abartmış olurum,en azından davete katılarak başlamalıyım:)neyse ki korktuğum gibi olmadı,yinede hafiften kızarma bozarma oldu,elimin titremesi,su içerken filan elimin titremesi,başımın titremesihafiften oldu bunlar,ama bayılacaak kadar değil:),hatta bi daha olsa bi daha giderim:)hatta hatta başka davet olsa ona da giderim açıldım biraz,bir tanıdık bayan geldi yanıumıza oturdu neyse ki iyi birisi,benle sohbet etti ,daha iyi oldu yani,kısaca çok mutluyum,tam istediğim noktada degilim belki ama bu bile inanılmaz gelişme benim için:)insanları izledim,çok ön plana çıkan insanlara baktım,bunu nasıl başardıklarını merak ettim,onların yerinde olmak istedim,olabileceğimi düşündüm,evet bende öyle rahat gerilmeden toplum içinde hareket edebilirim bunun olabiliceğini hayal ettim,çünkü bugün gerildim baya kalbim çarptı filan(yinede mutluyum,o toplumun içine girmem bile bi başarı),ama şuan kendimi rahat hissediyorum,bi de annem yanımızda yoktu,o olsa bana sonradan derdi ki şöyle utandın böyle çekindin(eskiden yapmazdı galiba böyle,son bi kaç senedir yapıyo,beni daha da zor duruma sokuyo),onun böyle söyleyeceğini düşünüp daha da gerilebilirdim,misal ben ailemle sofraya oturamıyorum hala,(yine son bi kaç senedir),beni eleştirmelerinden rahatsız olmaK değil aslında sorun,acaba sonrasında kızarırmıyım,bununla dalga geçerlermi hissiyatı korkutuyo,(bu da önceleri yoktu son bi kaç senedir),ama şu an daha rahatım,davete gitmek beni daha rahatlattı,sürekli mi gitsem acaba:)annemin beni eleştirmesinden bahsetmiştim,bunu da cahillikten yapıyo ,o da ben daha rahat kendinden emin birisi olsam benden gurur duyar babamda aynı şekilde,ama halbuki bunun böyle olmasını engelleyenler de onlardı,yine de ben kendimden çok emin birisi olduğumu göstereceğim onlara,yanımda annemde olsa ailece sofrada yemekte yesek,beni eleştirseler bile ,ben bunu çok sahsi algılamak yerine yerinde bi sözle(kırmadan,veya eğlenerek)karşılık vermeliyim,ki böyle olduğum zaman oldu kısa olsa da üni ye başladığımda(heralde değişim bana etki etti) o kendimi çok rahat hissettiğim zamanlarda,aslında ozamanlar kimsenin beni kırması mümkün değildi,yerinde(espri veya ciddi)cvblar veriyodum bi daha bana konuşmaya kolay kolay yeltenmiyolardı(aile içi veya dışı),o halime geri dönücem,bu safer ebediyete kadar,bugün yine filizlendi bu hislerim,iyi ki gitmişim,çok iyi olucam bugün daha çok inandım,ve yine kimseye anlatamazken hemen koştum buraya yazmaya,burdaki saygıdeğer kişilerle paylaşmaya,gerçekten çok tşkr ederim herkese,mutluyum,desteğiniz beni daha da iyi yapıyo,ayrıca sf li, olupta buraya yazamayanlarda var ama okuyolar bende ki iyi gelişmelerle bile mutlu oluyolar,nasıl ki ben sfli birinin iyi olduğunu duyunca sevindiğim,hevesimin arttığı gibi.o yüzden onlar içinde yazıyorum,kendim içinde tabi ki,kendimi ifade etmeye çalışıyorum en azından,içimi döküyorum,bu kesinlikle rahatlatıyo,böyle sorunu olanlar sizde bu sitede benim yaptığımı yapın tavsiyem ,bunun faydasını da görüyorum,sevincimi mutluluğumu heyecanımı veya üzüntümü hepsini burda paylaşabiliyorum,bi tür zihni boşaltma gibi galiba yada adı herneyse bilmiyorum:)
galiba bugün çok yazdım,mutluyum ondan taştım galiba:)bu gelişimde mutluyum,her buraya geldiğimde mutlu olmayı seçiyorum:)bütün mutluluklar sizinle de olsun ve benimlede tabi ki:)

[nevresim]

şunuda söylemek istiyorum,bugün çok mutluydum,ama eve gelirken geldikten sonra,olumsuz yönleride görmeye çalıştığımı farkettim,bugün ne kötü geçti,ahh burda aptallık ettim,öyle yapılırmı hiç diye kafamın içinde kırk tilki döndüğünüde farkettim,evet iyi şeylerde geçti mutlu olucağım ama,farkettim ki zaman ilerledikçe galiba bende olumsuzluklar neydi,demeye başladığım,olumsuzluğu değilde olumluları görmem lazım şu geçiş zamanımda bu da kendime öğüttü:)

[Belgin ∞]

Tek kelimeyle HARİKASIN canım benim.

Ne kadar mutlu ettin beni de bir bilsen. Bütün gün olan yorgunluğuma ilaç gibi geldi tüm yazdıkların.

Bugün oluşmaya başlayan yeni senin ufak bir kısmıyla tanıştın, bunu kendine hediye ettiğin için tebrik etmelisin kendini. Bugün o gözlemlediğin kişiler yeni kendinin farklı bedenlere bürünmüş veçheleriydi sadece. Bazılarında yakın gelecekteki özgüveni gördün, bazı veçhelerde rahatlıkla gülebilen kendini gördün, bazıların çok rahat bir sohbet ediş halini gördün. Onlar sensin aslında, sende de olan yanlar, sadece bunu kabul edip olmasına izin vermen gerçekleşmesini sağlayacak. Bunu zaten biliyordun, oraya giderek de kendine ispatlamış oldun.

Son mesajında yazdıklarına gelince: gerçekten öyle olsa ne olur? yani gerçekten saçmalasan, gerçekten yanlış konuşsan ya da vs ne olur? hangimiz hata olarak adlandırdığımız ama aslında tek amacı bizi daha ileriye taşımak olan durumları yaşamıyoruz? yaptığın şeyler için kendini yargılamaktansa evet bunları yaptım bilerek ya da bilmeyerek şimdi artık onları bu şekilde yapmayı seçiyorum. 32 dişimi göstererek gülmeyi seçiyorum insanlara benim ne kadar kusursuz yaratıldığımı göstermeyi hedefliyorum, çünkü buna inanıyorum ve güveniyorum.


İlk adımını attın en iyi haline ulaşabilmek için ve farklı veçhelerini yakından gördün. Bundan sonrası inan daha güzel ve şaşırtıcı olacak. Her deneyimin seni yukarıya taşıyan basamaklar sadece. Attığın her adıma güven duy, bu sensin çünkü..

Sevgiyle kucaklıyorum seni

[nevresim]

yazınızı okurken verdiğiniz bütün olumlu enerjiyi hissettim,duygulandım,gözlerim doldu,çok heyecanlandım,çok mutlu oldum,yani bi çok duyguyu bi arada yaşadım:)çok tşkr ederim size,ben evet artık bi geçiş süreci yaşadığımı düşünüyorum,dediğiniz gibi buna inanıyorum,evet bi basamak daha yükseldim yerimde saymıyorum veya geriye gitmiyorum,ilerliyorum:)mutluyum.
hataları yapsam ne olucak sanki dimi onları kabul edip bi dahakine daha özenli olurum hepsi bu,bunuda kabul ettirirsem kendime daha kolay olacak:)
ayrıca bi geçiş sürecinde olduğumu söyledim,evet öyle ama bu süreçte ailemden daha uzakta olmayı o kadar isterdim ki,1 yıl kadar filan (mümkün değil bu),sizin gibi bana iyi etki yapıcak olan insanların yanında olmam çok iyi gelebilirdi,çünkü ben 2 adım ileri atıyosam ailem 1 adım beni geriye çekiyo,bunu yapan bi arkadaşım vardı kompleksli misal onu görmüyorum,aile için böle bi şansım yok,ben zaten ileri adımlar atıyorum atıcamda ama bu süreci yavaşlatıyolar sadece,buna tahammülüm yok,inşallah bu süreci kısa zamanda atlatırım,ve burda ben artık çok iyiyiim bi iki ortamda değil artık her yerde kendimi rahat ifade edebiliyorum,özgüvenim tam yerine oturdu demek istiyorum,(yada diyicem:) )