09-05-2008, 04:06 PM
|
#222 (permalink)
|
Administrators ♥Ozlem Şahin ♥
Üyelik tarihi: Feb 2007 Bulunduğu yer: istanbul
Mesajlar: 5,030
Tesekkür: 13,842
2,276 Mesajinıza toplam 13,392 kez İyi ki varsın demişler.İyi ki varsınız iyi ki varız.
| Ynt: siyah inciler sevgili siyahım merhabalar..
canım bu boşlukta salınma dönemim ilk başlarda normaldi ama artık biraz uzun olmaya başladı..
geçmişten kurtulduğumuzda önümüzde bilmediğimiz yeni bir yol açılır birden kendimizi boşlukta hissederiz..
geçmişin acı veren güvenli sandığımız ortamı bize sıksada içimizdeki negatif egomuz tekrar oraya dönüp kavuğumuza sığınmamızı öğütler..
garip olan artık dışarı çıktık genişledik. azda olsa nefes almanın rahatlığını vücudumuzu esnetmeinin güzelliğini yaşadık
artık kabuğumuza girmek istesekte oraya sığamayız.. ama ileriye gitmek içinde içimizde yeterli enerji yokmuş gibi gelir..
eğer bir hedef belirleyerek kendimize güvenip yola koyulmassak iki adım geri iki adım ileri yaparak olduğumuz yerde sayarak kalırız..
kabuğun içindeyken dışarıyı bilmediğimiz için amaçlarımız yoktu ama şimdi dışardayız kabuğumuzun başında beklemenin bize bir faydası yok ki tatlım..
en kötü yaşanmış şey bile bize bir şey kattı.. bir şey öğrenmemizi sağladı..
anne babanın en popüler evladı olmadın belki ama bildinki
iki evladın var her ikisinede senin için değerli olduklarını hissettrimen çok önemli..
bildinki anne aile baba güven kavramları çok önemli bunu çocuklarına en iyi şartlarda verdin bunun için..
neden hala olmayanın peşindeyiz..
evet olmadı mutlu bir çocukluk yaşamadın varmı bunun tekrarı..
sil baştan annenin çocukluğuna inip önce annenin doğru bir anne olmasını sonra doğru baba ve kardeş olmalarını sonra senin
istediğin aile ortamını sağlamak mı daha kolay ..
yoksa tüm yaşanmışlıkları eğrisi doğrusu ile kabul edip ileriye daha ileriye kendimizi ve ailemizi ve bütümüzü taşımaya çalışmak mı..
nereye kadar kendimizi veya onları suçlayarak ilerleyebiliriz ki..
benim annem babam ayrılmışlar ben küçükken..
her ikisindende ayrı bir şehirde büyüdüm..
bende isterdim lay lay bir çocukluk geçirmeyi.. ama olmadı..
olmayan için enerjimi harcamak yerine olacak olanlara ulaşmak için yol almalıyım..
önce bu hayat için bir özet çıkart canım..
sen kimsin..
ne istiyorsun..
ulaşmak istediğin hedefin ne..
nasıl bir yaşamın olsun istiyosun..
nasıl bir sen olmasını istiyorsun..
başkalarının değil kendinin nasıl olamsını istiyorsun..
bu hedeflerinin gerçekleşmesi için ne kadar yatırım yaptın kendine ..
en kısa zaman da neler yapabilrisin..
hedeflerinin en büyüğüne ulaşmak için ona giden küçük hedefler belirle ..
en kolay olanından başla yapmaya..
ve her seferinde bir sonraki aşamaya geç..
yaptıkların başardıkların için kendini takdir et...
kendini takdir etmekten neden bu kadar kaçıyorsun..
sen çok başarılı özel bir insansın..
bir çok konuda başarıların var..
bunları sen yaptın sen başardın kendin ile gurur duymalısın..
yaşamının sorumluklarını alıp ileriye doğru yönelmelisin..
her şey hazır önümüze gelmiyor malesef çaba vermemiz gerekli önce..
yeni arkadaşlar için yeni ortamlara girmelisin..
kendinden emin olmalısın..
buarada telkinleri düzenli olarak dinlemeye davam et canım..
ankarda patikam diye bir kişisel gelişim merkezi var..
tuğrul bey in buradaki derslerine katılıyorum ben..
istanbuldaki grupları keyiflidir.. aynı ortamın ankarada da olduğuna eminim.. http://www.patikam.net/
fırsatın oldukça burası yada benzer merkezlerde yeni girişimlerde bulun..
tatlı paralarını eğitim için biriktir.. içindeki çocuğa oynayacak oyun alanı vermessen abur cabur ister
ama oynayan çocukların aklına ne yemek ne giyinmek gelir..
içindeki sen en doğru seçimi yapacak..
sevgiler canım..
__________________ ben mevlana değilim, insan ol öyle gel.. |
Offline
| |