Defduru'nun Güncesi

[defduru]

Merheba;

Bugün hayatın bana sunduğu bütün güzellikleri hiç geri çevirmeden almaya karar verdim.
Onun içinde şu an için hayatımdaki en güzel iki varlığın resmini profilime ekleyip sizlerlede paylaşmak istedim. ( iki taneler çünkü )

İnsan bazen unutuyor ( yada görmüyor )

Ben o iki meleği öyle çok istedim ki olmaz denilen bir zaman da hayır olacak çünkü ben istiyorum diyerek ve uzun süre istediğimi hergün bir deftere tekrar tekrar yazarak ve gün bitiminde teşekkür ederek kapattım defterimi. Şükürler olsun......

Bir arkadaşım önermişti bunu bana istediğini yaz ve teşekkür etmeyi unutma diye uygulayın derim size.....

Benim gibi anne olmayı isteyen ama bir türlü tedavileri olumlu gitmeyen herkese diyorum ki: Teslim olun ( aktif teslimiyet ) elinizden ne geliyorsa yapın ama eğer olmuyorsada sisteme güvenin çünkü o bizim için en iyisini biliyor ve yapıyor. Daha başkasıda olamaz zaten .

[shamanic]

bence sen bunları kaldır..
yemeklerden sonra tatlı niyetine hepimiz bir parçasını koklayarak bitiririz biz bunları yahu...
hatta yemek sonrasına beklenmez ara öğün.. kahvenin yanında suyun yanında...

canım benim şaka bir yana.. sağlıkla sıhatle mutlulukla nice seneler geçirin birlikte..
bütünlüğünüz huzurunuz daim olsun..

Çok tatlılar yaa..Allah bağışlasın cnm,beraber çok sağlıklı,huzurlu,mutlu günler yaşarsınız umarım...
Bende senin dediğin tarzda bir şükür defteri yaptım...Soru işaretlerim vardı bu konuda,saolasın yardımcı oldu bu yazın bana ve soru işaretlerime...Teşekkürler...

[defduru]

Pazar günümü kızlarım eşim ve çok güzel dostlarla geçirdim.....

Kızlarım bütün gün öyle mutluydularki . Ama düşününce ben çok mutluydum ve benim mutluluğumu onlarda gördüm....

Aslında tüm öğrendiğim ben kendimi nasıl hissediyorsan çevreme yaydığım enerji bana geri dönüyor ve onu görüyorum, onu yaşıyorum.

Sevgiler............

[defduru]

Dün-Bugün-Yarın
Çok zaman önceydi. O kadar zaman önceydi ki zaman diye bir şey yoktu.

İnsanlar güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı. Bir daha hiç olmayacakmış gibi dolu ve anlamlı.Derken zaman diye üç parçalı bir şey icat etti insan.Bir parçasına dün dedi, diğer parçasına bugün, öteki parçasına da yarın.

Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu. Dünü düşünüp pişman oldu,yarını düşünüp telaşlandı; ama işin ilginç tarafı tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup batıncaya kadar yaşadı.Farkında olmadan rezil etti bu gününü.

Oysa yarın, bugüne dün diyor, dünde bu gün için yarın diyordu. Bir türlü beceremedi. Bir eliyle yarına, diğer eliyle düne yapıştı. Bu günü eline yüzüne bulaştırdı...Mutsuz oldu insan. Ve ne gariptir ki yarının telaşı da, dünün pişmanlığını da hep bugün yaşadı; ama bugünü hiç yaşayamadı.Ne yarın ne de dün!

Can Dündar

Beni seven dostlarımdan birinden geldi bu yazı inşallah yazarı doğrudur.Benim çok hoşoma gitti.

Sevgiyle paylaştım.....

[shamanic]

sağol canım bu güzel yazı forum sayfalarımızda vardı ama senin vesilen ile tekrar hatırlamış olduk..

[defduru]

İnsan bazen öyle doluyorki...
Söylemek isteyipte söyleyemediği şeyler kocaman kocaman yumruklar gibi boğazına düğümleniyor.
İçimden dışarı fışkırmak için bekleyen bir sürü laf var.Ama yaa dışarı çıktıklarında şimdiki durumumdan daha kötü olursam...
İçimden dışarı çıkacaklara diyorum ki zamanı gelince de neyin zamanı ne zamanı şimdi değilse hiç değilmi?......
Kendimi çok iyi hissediyorum. Ama bir anda enerjim, frekansım düşüyor.Ne çok içimde gel gitler yaşıyorum.
Kendimi bulmaya çalışırken kayboluyormuyum ne?????

Aman diyorum içimden aman ..... Bu ne yaaaa......

Bırakın beni ben mutluyum ..........

[shamanic]

bana kalırsa içinden geçenleri olduğu gibi yaz..

forum sayfalarımızı umarım inceleme fırsatı buluyorsundur canım..
bu konuda çok başarılı örneklerimiz var.. siyah.. hayal abla.. başı çekenler.. sycorox da var..
ne hissettiklerini anında yazarlar.. ilerisini gerisini düşünmeden..
yazıp içlerinde yer tutmalarına engel olurlar...

bence en etkili çözülmelerden biri..

yazdıkalrından dolayı seni suçlayacak eleştirecek kişilerin yanında değilsin..
senin gibi düşünerek seni anlamaya çalışacak dostlarının arasındasın..

birde eğer okuyamadıysan bu yazıyı okumanı tavsiye ederim..
http://www.hayatimdegisti.com/forum/...i-t4374.0.html

sevgiler..

[defduru]

R.Şanal'ın kitaplarını birkaç kez okudum. Tavsiye edilen bölümüde çok iyi hatırlıyorum. Ama bir anda olmuyor herşey....

Burada çok ama çok yeniyim... Biraz ısınayım ondan sonra diyorum size.......

[defduru]

Bana ne oldu bilmiyorum ama kendimi ve hayatımı biraz sizlerle paylaşmaya karar verdim. Yarın babamı bu dünyadan uğurlayalı yedi sene bitiyor. Bir bakıyorum o yaşıyormuş gibi geliyor. Bir bakıyorum hiç yaşamamış yada daha dün aramızdan ayrılmış gibi. Çok ani olmuştu babamın aramızdan gidişi. Gece yarısı gelen bir telefon trafik kazası diye hastaneye koşturmaca ama araba kullanırken kalp krizi sonuçu ayrılmıştı aramızdan. Bana ilk eşim söyledi yer ayaklarımın altından kaydı ve yere yığıldım. Ama aklımdan sadece ben şimdi ne olacağım geçti. Şimdi düşündükçe nasıl kızıyorum kendime bencillikten başka bişey değil. Koskoca kadındım on yıllık evli ve baban öldü dediklerinde ilk düşündüğüm ne olacağımdı. Ne garip......
Daha sonra ben babamın görevini üstlenmeye karar verdim. Anneme ve kardeşime sahip çıkacak, onların her zaman yanında olacaktım. Çünkü babam benim böyle olmamı isterdi. Kendi evimi ve eşimi hatta kendimide ikinci plana itip onlara koştum. Ama her fırsatta.
Bir süre sonra kayınvalidem rahatsızlandı. Zorlu bir dönemdi. Hastaneler, evde sürekli yanında kalmalar falan. Babamdan birkaç ay sonra kayınvalidemide aramızdan gönderdik. Bu sefer benim anneme ve kardeşime yaptığımı eşim babası ve kardeşlerine yaptı. Beni hiç görmeden onlara koştu. Ben o zaman kendi yaptığımın farkına vardım. Çok kötü bir dönemdi. Sıkıntılar,bunalmalar, tartışmalar. Fakat biz karıkoca bu arada maddi ve manevi çökmüştük. Benim kardeşim evlenmeye kalktı daha babam gideli 6 ay olmuştu,eşimin kardeşi üniversiteye gitti. devlet yurdunda kalamazdı özel yurda yerleşti. Yetiş biz salaklar. Kimseyi kırmamak için herşeye evet dedik. Bu aslında hala böyle devam ediyor.
Biz birbirimizin farkına vardığımızda ilişkimizden çok şey gitmişti. Bunu toparlamak için gayret göstermeye başladık. Çünkü birbirimizi seviyorduk. Bir arkadaşımın ısrarıyla kişisel gelişim seminerlerine gitmeye başladık. Bu okadar iyi gelmiştiki bize. Yine eski günlerdeki gibi eleleydik. Çok ama çok mutluydum. Tabi arada bizimkiler boş durmuyor sürekli istemeye devam ediyorlardı.
Ben anne olmak istediğimi eşime söyledim ve bir tedavi süreçine başladık. Çok şükürki minik meleklerim hiç sorunsuz bizlere katılmaya karar verdiler ve bizi anne baba olarak onurlandırdılar. O aralar şöyle düşünmüştüm. Evet çocuklarımız var bizi artık rahat bırakırlar ve biz ailecek kendi kendimize yeteriz. Çok bunalmıştım şu dış mihraplardan. Ama maalesef öyle olmadı. Biz hayır demeyi öğrenemediğimiz için onlarda istemeyi kesemediler.
Beş altı aydır evimizde eşim ve kızlarımla başbaşayım. Hayalini kurduğum gibi bir aile . Çok mutluyum ...
Ama hala onlara karşı hayır demeyi öğrenemedik. Kırmadan hayır demeyi öğrendiğimiz hem onlar hem biz mutlu olacağız her halde...........
Ya bazen düşünüyorum acaba benmi çok abartıyorum diye ama sırf eşimin ailesine değil kendi ailemede aynı ölçüde kızgınım. Biz hiç bir zaman evimizdekini kimseye yansıtmadığımız için bizi çok rahat, çok paralı falan sanıyorlar. Çünkü ben paramız yok diye ağlanan insanlara çok kızarım. Benim paramın oluması veya olmaması kimseyi ilgilendirmez. Kimseyede bilgi vermek zorunda değilim.
ayy ben bunları şimdi kaç kişiyle paylaşıyorum.... Ne oluyor bana yahu

İyiki buradayım....... İyiki benimlesiniz....... İyiki yolum buradan geçti...