Echo'nun Günleri,Güncesi...

[echoo]

Sevgili günlük...

Aslında sana yazacak bi bi bi sürü şey birikti.Ama yazamıyorum.Çünkü çok kötü fena bir şey oldu;bizim siteye ''harf canafarı'' bir virüs dadandı!Ay biz yazıyoruz yazıyoruz,sonra o bir geliyor,tüm harflerimizi hapırr hupurr yiyor ve biz bir bakıyoruz ki tüm yazılar,mesajlar,hatta arkadaş listesindekiler bile yok olmuş!En çok da bana takık,ne günlük bırakmış,ne de denemelerimi,aa,olmaz ki,böyle de yapılmaz ki!Hani söz uçar,yazı kalırdı;yeni mi kandırdılar ki bizi?Gerçi sanırım bu cümle kurulduğunda ''virüs'' denen şey yokmuş piyasada.Ayrıca onlar ne yapsınlar ki;virüs bu,uçana kaçana bakmıyoo,ne bulsa alıp gidiyor...Ama ama ama bence de Atakan beycimin hatası,yapmıyor bir tane ''vürüs telkini'',pc ler,siteler kurtulsun şunlardan:)Neyse ben bir kez daha deneyeyim şansımı,bakarsın birileri etkisiz hale getirmiştir,denemeden bilemeyiz değil mi?(Eğer ben yazılarımı ekledikten sonra,bu site yine virüse bulanırsa,o zaman o ''virüsmatik magazinciler''in başında ki o komacan ismi flash flash flash diye bağıra bağıraaa açıklayacam,demedi demeyin ona göre!:))

O günde demiştim ya sana;bu satırları ben yazıyor olsam da,aslında bu günlük benim olduğu kadar arkadaşlarımın da olacak ve bir taraftan benim yaşadıklarımı,bir taraftan da onların ''değişim yolculukları''nı anlatacak ve isteyenler de bu seyahatte onlara eşlik edecek diye.Hıh işte,Nil ve Semoş'la çıktık bile yola.Virüs ''ham ham'' harfleri yiyip dururken buralarda,biz değişik mekan ve zaman dilimlerinde,haritalar önümüze,valiz hazırlama telaşına düştük.

Semoş'u evlendireceğiz bu sene.Ya sen ne fesat bir günlüksün?Yok yahu,zaten hali hazırda bir kocası var onun,kocalandırmayacaz,''ev sahibi'' yapacağız!Artık kocalandıracak kimse kalmadı etrafımda,en az bir 20 sene rahatım(mı acaba?)Tabii önce tam olarak nasıl bir ev istediğine karar vermesi lazım.Evet önce ''hedef'',sonra olumlamalar,imgelemeler;yani evrene sipariş kısmı gelecek.Hedefe ulaşma aşamasında pek bir eğleneceğiz:)

Semoş da değil de,Nil de zurna zurrt diyecek,uğraştıracak gibi görünüyor.Daha doğrusu Nil zurnayı zurtlatmak için çok fena fırsat kolluyor.Evet yine pattadanak karşılaşılan eski arkadaşlardan biri,görüşülmeyen süre boyunca çok zor günler günler geçirmiş.Bir dünya profosyonel tedavi almış olmasına ve tedavisi hala devam ediyor olmasına rağmen,psikolojisi hala gözle görülür şekilde allak bullak.''Hep bu antideprasanlar yüzünden oldu'' dediği 26 kilocuk fazlası var.Çok fena gıcık doktorlara ve ilaçlara.Geçmişine sımsıkı sarılmış durumda;''ben o günleri unutmak istiyorum'' diyor ve susuyor;kimselere birşey anlatmıyor.Aslında unutmak istediklerini daha çok hatırlar insan,bunun farkında değil:)İsteyerek ve bilerek kapatmış durumda kendini.Bunun altında onun yine kesinlikle kabul etmediği bir SF durumu var.Hani biraz üstüne git,işi anında cadılığa,cazgırlığa vuruyor,karşıdakini geri çekilmek zorunda bırakıyor;yani şimdiye kadar hep böyle olmuş.Bundan sonra da böyle olacak mı?Hıı,beklesin olacak:)Aslında sustukça daha fena hırslanıyor.Bu sefer kendini bozdolabının önüne atıyor.Yiyor,yiyor,sonra yedi diye kendine daha çok kızıyor.Kendiyle kavgası hiç bitmiyor.''Bu saatten sonra hiçbir şey düzelmez'',''hiç birşey değişmez'',''toplanamam ben artık,bitti'Ay anlattı anlattı ama tek bir kelimesini bile dinlemedim vallahi;sonuçta bütün değişim bombaları bu mızmızlanmaların arkasından patlıyor,istediği kadar mızmızlansın,diplerde sürünsün,pek bir alışığım ben bu cümlelere.Eninde sonunda ''kendini sevmeyi'',''kendini dinlemeyi''''kendiyle barışmayı'',ama en önemlisi ''pozitif düşünmeyi'',hayata bardağın hem dolu kısmından hem de boş kısmından bakmayı ve hangi görüntüyle yaşamak istiyorsa o şekilde yaşamayı öğrenecek.

Bu hafta yoğundum.Gene dolu dolu,gene pek bir hareketli,bol sesli,bol sözlü ve yazılı geçti.Aslında hayatımın içinde her gününü ayrı ayrı kaleme aldığım ve arşivlediğim bir defterim var,.Ama benim kalem belli;ben''a'' demeden önce dünyanın oluşumuna kadar gidiyorum.Onları eklemeye kalkarsam günlük de neymiş,buradan 2 ciltlik bir roman çıkacak,sonra da ben hayatım üzerinde hak mak iddia edemeyecek hale geleceğim diye korkuyorum.Tamam pek bir gezinti sever bir kalemim var benim;oralarda buralarda gezmesine,hatta benden gidip bana bile gelmesine pek bir alıştım artık,buna laf eden yok da...Yazıları alıp,sonra ''ah ne hoş bir yazı,alıntı mı'' diye sorunca(soran benim evet!)''yoo ben yazdım'' diyenlere söylenecek çok şey var.Beni geçin bir kenara,azıcık kendinize saygı duyun be arkadaşlar;''kimi'' ve 'neden'' kandırma derdindesiniz?Birilerinin hayatından satırlar çalacağınıza,''yaşanmışlık hırsızlığı'' yapacağınıza,yaşamayı ve yaşadıklarınızı yazmayı deneseniz?Bana sunulan hayat sizede sunuldu;lütfen bunu unutmayın olur mu?

Neyse,kısaca özetleyeyim haftayı;bakalım özeti kaç sayfa sürecek:)

[echoo]

Ofise geldi Nil.O muhteşem arşivimden koca bir klasör dolusu deneme,makale,hikaye,kitap özeti verdim eline.Hayata dair,pozitif düşünceye,kuantum konularına dair birbirinden keyifli ve mutlaka okunması,üzerinde düşünülmesi,bilinaçltına atılması gereken profosyonel yazılar.İlk gol geldi;I-ıhh,okumaktan nefret ediyor.Dinlemek,izlemek daha daha iyi geliyor.Sen bana anlatsan olmaz mı echo?Aaa,olmaz mı canım,babam da öyle diyor zaten;''echocum sen işi gücü bırak,Nil'e kitap özeti seslendirmesi yap!''Tamam anlatma,sende anlatma,sen de 2 günde kaç,sende.......bıd bıdı bıdı ''Ay bu demogoji olayı da son trend,yeni çıktı bu!''''Nil bi sus daa,susss''''Tamam anlatırım ben sana,anlaştık mı?''''Anlaştık:)''''Aaa,bir şartım vardı,söylemeyi unuttum...''''Ne şartı,o nereden çıktı?''Çktığı yeri boşver istersen.Şimdi ben sana bu klasördeki herşeyi tek tek anlatacam ya..''''Eee?''Sende bir diyetisyene gideceksin,anlaştık mı?''''Yaaa,gidemem ben diyetisyene filan!''''Gidersin gidersin,bak hem çok tatlı bir kadın,çok seveceksin...''''Echo hayır ya,ben kimseyi sevmek istemiyorum,kendi kendime yaparım diyet!''''Nil gideceksin canım..''''Gitmeyecem canım!''İyii,sen bilirsin,o zaman ben de bildiğim hiçbirşeyi anlatmıyorum sana,ne halin varsa gör,kal böyle!''Echooo,buna tehtit derler hem sen var ya sen (dittt,bippp)!!!''''Çarşambaya mı alayım randevuyu,perşembeye mi?''''(Biipppp)''''Bağırmadan küfret pe,kadınla ne konuştuğumu anlamıyorum,telefonu elime almışken arayıveririm akıl hastanelerinden birini,görürsün gününü!''

İnsanlar küfür edince cidden rahatlıyor mu?

Canım günlüğün hayırlı olsun. Takipçisiyim

[master8566]

Evet bekliyoruz bu yazıların devamını Echoo,sen virüslere aldırma,biz okuduktan sonra silse de olur ama geç kalmış olur,yazının ruhu bize geçmiş olur çünkü çoktan...değil mi arkadaşlar? Eline,diline sağlık...

[echoo]

Yıllar boyunca günlük hayatta karşılaştığımız olaylar karşısında,''şarkılar ve onların motivasyon gücünü'' çok kullandık.Mesela Gülşen/Yapamazsın yok..Mesela Queen/We are the champions...Motivasyon kaybına uğradığımız zaman hemen telefonlara sarılıp birbirimize dinlettiğimiz birsürü şarkı var arşivimde.Kaldı ki sabah uyanır uyanmaz önce sorunsuz bir gece geçirdiğim,yeni bir güne uyanabildiğim ve sağlıklı olduğum için Allah'a şükrederim,sonra da hemen düğmeye basar hareketli bir parça eşliğinde;mesela Opus/Life is Life,çıkarım yataktan.Unutmayın,güne nasıl bir ruh haliyle başlarsanız,gününüz o şekilde devam eder.

Bunu Nil e de tavsiye etmiştim.Ama ben mi eksik anlattım,o mu eksik anlamaya programlanmış bilemiyorum;güne,''Dertler derya olmuş,ben bir kürek''(kürekmiydi,sandalmıydı neydi?)dinleyerek,hatta dinlemekle kalmayıp dinlettirerek başladı!Tam uykumun en tatlı yerinde çaldı telefonum.''Alo'' dememle,adamın biri avaz avaz''devrilmişim dağılımış batmışım boğulmuşum'' demeye başladı!Hayır zaten uyku sersemiyim,hatta sersemleyememişim bile daha,uyuyorum,neye uğradığımı şaşırdım!Hani Allahtan öyle küfür müfür bilen bir kadın değilim,bilsem garanti sandaldan başlardım,balıktan,hatta çakıl taşlarından çıkardım. Bu ne ya,''Dağılmışım,batmışım'' v.s diye başlayan bir günden ne beklenir ki?Olumsuzluk üzerine olumsuzluk geldi;sonunda ofisten postaladılar beni.En yakın patisseriden ay çekirdekli kurabiyeleri kaptığım gibi dayandım Nil'in kapısına;önce kurabiye yedirip,sonra fırça şeedicem.Çok düşünceliyim değil mi:)

''Şu geçmişinden kurtul Nil,madem anlatamıyorsun,kimse duysun istemiyorsun,kimseyle paylaşmak istemiyorsun,o zaman yaz lütfen.Seni acıtan,üzen ne varsa hepsini yaz,kağıtlara dök.Sonra vedalaş onlarla ve o yazdıklarını yak,yırt,göm;ne istersen onu yap,ama kurtul şu dün'den''I-ıhh,yazamıyorum echo;denedim olmadı,ben yazmayı sevmiyorum.2.golu de yedi echo hanım.Peki canım,o zaman ses kayıt aletini yollayayım sana,anlatmayı dene.O da olmazsa?Buluruz bir yolunu,sen dene önce...(Nil çok güzel örgü örüyor.Eğer konuşma yoluyla boşaltmazsa içindekileri,yünleri,şişleri devreye sokacağız.Minik bir battaniye,ya da bir şal,v.s birşey işleyecek,işlerken de biriktirdiklerini o ilmeklere boşaltacak.Sonra onu kesecek,yakacak herneyse işte..Bu da olmazsa başka bir şey bulacağız;illa ki bulacağız,illa ki arıncak dünün canını acıtan anlarından)

Kabak dolması yaptık.Hıı,oturup kabak dolması tarifi verecem şimdi,o yüzden bunu yazdım:)Ay ne sabırsız bir günlüksün sen,olayların özetini geçiyorum,yine yaranılmıyor sana:)Ya kabak dolması yaparken,aynı zamanda da minik bir OYUN(evet tamamen doğaçlama yaşanan ve bir o kadar da basit ve eğlenceli anlar bunlar.Bu yüzden de bir isimleri yok ve olmayacak) oynadık,onu anlatacağım;dur dinle 2 dakika!3 kabak verdim eline;''dün,bugün ve yarın'' kabakları...Bırak o oyacağı,şu çaykaşığını al,başla oymaya Nil.O kaşığı kabağa her soktuğunda,o kabaktan çıkan ''iç''le beraber,sende kendi düşüncelerinde ''dün'' e ait bir olayı çıkaracak ve atacaksın''

Ay yok böyle bir şey,''geçmiş kabağını'' bir oyuşu vardı,valla kesinlikle o kabağın yerinde olmak istemezdim!Kabakta delinmedik bir tek yer kalmadı,şiddetin her türlüsünü uyguladı,resmen paramparça oldu.''Hadi bugüne geç,peki bugün neler oluyor?''''Bugün'' kabağına nispeten daha yumuşak davrandı.''Bu da yarınlar Nil;yarın neler olacak?''İşte en güzel davranış şeklini ''yarın'' kabağında sergiledi.Ona çaktırmadan sonunu ''inşallah''la bitirdiği ufak olumlamalar sokuşturdum araya.En ufak bir delik oluşturmadı kabakta,onu oyarken çok dikkatliydi,çok yumuşak ve sevecen davrandı.

''Ne oldu Nil hanımcım?Hani senin için yarın yoktu?Hani beklediğin bir şey yoktu?Hani herşey bitmişti?Yanlış seslendirme yapıyor olabilir misin?'''''Echo,kafamı karıştırmasan olmuyor dimi?''''Dün'' kabağını direk attık çöpe;evet onun yeri kesinlikle orasıydı...''Bugün'' kabağını o gün için ortada bıraktık;''yarın'' toprağa gömecek;bugün daha bitmedi''Yarın'' kabağını ise bir buzdolabı poşetine koyup dondurcuya kaldırdık.Yarınlar çok güzel olacak.Yarınlar Nil e istediği şeyleri getirecek,Nil yarınları karşılamaya hazır...Ve Nil istediklerine kavuştuğu zaman,o kabağı oradan çıkarıp eğer yenilebilecek durumdaysa,pişirip yiyecek.Acaba kabak dondurucuda ne kadar dayanır ki,ay bir de zehirlenme?''Kahkahalarla güldü,''delinin tekisin ya sen,bana bu yaptırdığını herkese anlatacam'' dedi.''Anlatırsan anlat'' dedim,''bende anlatırım'' ne olmuş ki?Hıhh,ben yaptığı neleri anlatmış kadınım,sanki bundan mı korkacağım:)

Aaa,dururmu hiç,anlatmış tabii.Hatta öyle bir anlatmış ki,Murat'ın kulağına kadar gitmiş olay;''Şimdi de sebzelere mi sardın,ya ben artık sana diyecek tek kelime bulamıyorum echo''diye kahkahar ata ata aradı çarşamba günü''Evet sardım.Sebze,meyve,un,tuz,bulgur;ne bulsam kullanırım ben,çok ekonomik ve pratiğim,bir itirazın mı var?''Yok,yok,kesinlikle yok.Yok seninle başa çıkılmaz.Psikoloji literatürüne altın harflerle geçeceksin,az kaldı,ha gayret''''Hade pe ordan,hadee,git hastalarınla uğraş sen,uğraşma pe benimle!''

[echoo]

''Sıradan bir gündü'' diyeceğim ama,sen ''sıradan'' kelimesinin anlamınımı unuttun sen,bulduğun,bulunduğun her yere neden bunu sokuşturuyorsun?'' diyor Murat;aslında unutmadım,gayet de bilinçli kullanıyorum.Her gün sıradışı bir olay,her gün sıradışı insanlar ve beraberinde getirdikleri bir hikaye...Yorulduğumu hissettiğim zamanlarda, bu kelimeyi tekrarlayıp''sıradan bir gün,benim gibi sıradan insanlar''v.b konularda çekim yapmayı deniyorum aslında.Hani şöyle sessiz sakin huzurlu gayet sıradan bir gün olsa?Abukluklar,sabukluklar olmasa?Hani ben yazacak tek kelime bulamasam...''Üzgün müzgün değilim günlüküm,çokk sevinçliyim çünkü bugün hiçbir olay olmadı,x,y,q dan alıntı yaptım,hadi bugün bununla idare et'' desem?Evet haklısın,bence de çok beklerim....

Pek bir mutlu,pek bir keyifliydim sabah.Evet cidden çok uykusuzum,çok geç yattım.''Sabah ezanı içeri,biz kapıdan dışarı'' olduk.Handan ablanın ''düddürüdüttt'' borusuyla apartmanın evli-bekar tüm hatunları,kocalarını,çocuklarını,sıcacık yorganlarını bırakıp,buz gibi havada ''sağlıklı yaşam'' başlığıyla kendini yollara-sokaklara attı.(Hiç sorma Handan abla kim diye;''pire''nin insan versiyonu o!!!55 yaşında olup bu kadar enerjik,bu kadar neşeli,bu kadar hayat dolu ve bu kadar akıllı bir deli olabilen,tanıdığım-tanıyabileceğim tek kadın)Hani elimizde 3-5 müzik aleti olsaydı,belediye bandosu filan solda sıfır kalırdı yanımızda;o önde,biz arkada,sol-sol-sol komutlarıyla-bu arada gözümün biri açık,biri kapalı-,''emekleme,yürüme,koşma'' arasında bir tempoda işkencemizi sağ sağlim tamamladık.Ama asıl bombayı geri dönüşte patlattı;tam herkes evine girmiş,işine gücüne bakacak(anne benim göz bandım nerede,kesinlikle ama kesinlikle geri yatacağım)derken...Bir gümbürtü,bir kahkaha,bir patırtı,''herkes ne ''oluyor'' diye kapılara koştu;Gülse Birsel bizim apartman boşluğunda ''derlerrki bu gecee yatsıdann sonraaa gökten yağmurr gibiii heriff yağacakk'' anonsu yapıyoo:))))).O yetmiyor,bir de Handan abla avaz avaz bağırıyor,''herkes hemen bizim kata gelsin,gelmezseniz sesini daha çok açarım,kocalarınızdan fırçayı siz yersiniz'' diye:)Vallahi ben dahil(ne bilim bana ne oluyor,ben neden gidiyorsam)tüm yürüyüş kadrosu koştura koştura gittik,bol kahkahalı bir ''el hubb''tepinmesi yaptık(aa,bu dansı yapmazsak düşmezmiş kocalar:))Arkasından bir de ''bu gece lazım''(bana bir koca lazım,o da bu gece lazım:))geldi.Eğer 7 Kocalı Hürmüz/2009'u izlemediyseniz kesinlikle izleyin,ya da albümü dinlemediyseniz kesinlikle dinleyin;çok eğlenceli parçalar var.Hele hele ''ay ay,el hubb,kediyi koydum torbaya ve bu gece lazım'' şiddetle tavsiye ediyorum:)

İşte böyle şıkır şıkır,fıkır fıkır başladım güne;pek bir eğlenerek,pek bir kikirdeyerek.Şu anda ise gün bitmek üzere.Sahi üzgünmüyüm(?)Şaşkın(?)Peki aslında beklediğim gibi mi oldu(?)Üç sorunun cevabı da evet aslında....

(İş ya da sosyal hayatta)Ortada yenmeye hazır bir halde bekleyen ''kocaman'' bir tencere yemek varsa,doğru olan bunu o insanlarla paylaşmak mıdır?Ya da ''madem tümü benim olmuyor o zaman ben bu yemeği dökerim,kimse yiyemesin'' demek midir?Ya da ''madem bana bir ya da yarım tabak düşecek,o zaman onun hiç tadına bile bakmam'' deyip,geri çekilmek midir?Ya da hakkına düşen yemeği alıp,kendinden daha aç olduğunu düşündüğün birine vermek midir?Ya da minicik bir lokma alıp,hemen mutfağa koşmak ve aynısını pişirmeye çalışmak mıdır?''Rende'' gibi mi olmalı insan hayatın içinde,''keser'' mi yoksa ''testere'' mi?

Güç nedir?Ya da güçlü kimdir?Ezen mi güçlüdür;yoksa ezilen,ya da ezilmiş gibi görünen mi?''Ben güçlüyüm'' diye ortaya çıkan,aslında en zayıf olan kişi olamaz mı?Ezmeye çalışırken ezilme ihtimali yok mudur?Yağmurun yağamama,ama göklerin yine de gürleme ihtimali olabilir mi?Ahh diğer bir soruda;en iyi savunma saldırı mıdır peki?Hayat sıkı bir futbol maçı maçıysa,o sarı kırmızı kartları gösterecek hakem kim peki?

Ah şu ''hırs''...Ah şu ''ego'' denen canafar(canavar değil,canafar:)) yok mu?.''Ben muhteşemim'',''ben mükemmelim'',''ben herşeyi bilirim'',''ben herkesden iyiyim'',''ben güzelim'',''ben çok başarılıyım''ben ben ben..''Jung''un muhteşem bir sözü var;''Öyle insanlar vardır ki,yaşamlarının gerçek anlamı,gerçek önemleri bilinçaltındadır,bilinçli zihinleri aldatmadan ve yanılgıdan ibarettir''İşte aslında ''özgüveni'' yerlerde gezen,''korkak'' ve aslında bir ''hiç'' olan ''çirkin'' insanların,ilk başlarda kendini iyi hissetmek için takındığı,sonra ise taktığını bile unuttuğu ve hep o yüzle yaşadığı bir maske değil midir ''egoizm''?

Rüzgar eken her zaman fırtına biçiyor işte...Arpa tohumundan da asla buğday çıkmıyor işte İnsan neyse,kimse,karşıda ki hakkında ne düşünürse,ne ister ve ne yaparsa,''hayat'' önüne hep benzerini getirip bırakıyor işte.Başarılarının da,başarısızlıklarınında kaynağı sadece ve sadece sensin işte...Kaybettiklerinin de,kazandıklarınında altında senin o ''mükemmel''imzan var işte...Küp altınla da süslense,bakırla da;küpün içinde ne varsa,unutma;dışına o sızıyor işte.Göz bu;ağıza gerek kalmadan da,sızanın sirke mi,yoksa bal mı olduğunu bir bakışta anlayıveriyor işte.Bazen bir cenazenin ortasında,acı içinde kıvrandığını gördüğün ama çok iyi tanımadığın bir insanın elini tutup,usulca gözyaşını silmek,aradan yıllar da geçse,sen unutsan da,onun tarafından unutulmayıp,kimselerin kolay kolay açamayacağı kapıları bir çırpıda açıveriyor işte.''İnsan biriktirmek'' dedikleri şey bu işte...Yani bu dünyada hala paranın açamadığı,hatta kapattığı,ama ''insanlık'' olgusuyla açılan kapılar da var işte.

Haaa bir de,''sıradan biri'' olmak,''mükemmel biri'' olmaktan çok ama çook daha ''keyifli'' ve ''eğlenceli'' işte.Hani maç bitip oyuncu teyzeler değil de,''hakem'' amcalar ''fırfffff'' diye bitiş düdüğü çaldığında,''mükemmel'' taraf hastahane köşelerinde bölee kocamannn kocamannn sakinleştirici iğneler(ufffff) yerken,''sıradan'' taraf yatağına yüzükoyun uzanıp,ayakları havada,elinde elması,bir taraftan mırıl mırıl ninni dinleyip(evet,cidden ninni dinliyorum,ne var ki bunda?)diğer taraftan günlüğünü yazıyor işte...

Çok seviyorum kızılderili hikayelerini çokk;hele böyle uyku diye gözlerim kapandığı anlarda daha da bir sevdim.Hemen kopyala yapıştır yapıyorum;sonuç kısmına harf bulup cümle kurmakla uğraşamayacak kadar yorgunum,.Gün bitti,pilim bitti,otomatikman yazı da bitti;okuyacak olanların gözü aydın,bana tatlı rüyalar:)

Cherokee kabilesinin yaşlılarından biri torunlarına eğitim veriyordu. Onlara dedi ki: İçimde bir savaş var. Korkunç bir savaş. İki kurt arasında:

Bu kurtlardan birisi; korkuyu, öfkeyi, kıskançlığı, üzüntüyü, pişmanlığı, açgözlülüğü, kibri, kendine acımayı, suçluluğu, küskünlüğü, aşağılık duygusunu, yalanları, yapmacık gururu, üstünlük taslamayı ve egoyu temsil ediyor.

Diğeri ise; zevki, huzuru, sevgiyi, umudu paylaşmayı, cömertliği, dinginliği, alçakgönüllülüğü, nezaketi, yardımseverliliği, dostluğu, anlayışı, merhameti ve inancı temsil ediyor.

Aynı savaş sizin içinizde de sürüyor ve diğer tüm insanların içinde. Çocuklar anlatılanları anlamak için bir dakika düşündüler ve içlerinden biri büyükbabasına,

"Hangi kurt kazanacak?" diye sordu. Yaşlı Cherokee kısaca cevapladı

"BESLEDİĞİNİZ".

Beslediklerinize ve biriktirdiklerinize çok ama çok dikkat etmeyi unutmayın olur mu:)

[echoo]

Uykum var ve de başım ağrıyor.Ofiste genel bir huzursuzluk durumu vardı;aralık ayının yoğun iş temposu herkesi ciddi anlamda etkilemişti.2 haftadır sabah ofise girer girmez hemen depresyon telkininin doğa versiyonunu açıyorum,akşam gidene kadar da kapatmıyorum.Onlar ne dinlediklerini bilmiyorlar;telkin olduğunu özellikle söylemedim.Gerçi bende ciddi bir uyku durumuna yol açılıyor(yok uykusuz olmasam da aynı etkiyi gösteriyor),ama,diğerlerininin üzerinde çok etkili oldu.Gözle görülür bir rahatlamaları var.Kızlardan birinin tırnak yeme alışkanlığı vardı;eli hep ağzında olurdu.İlginçtir ki,telkini dinletmeye başladıktan sonra,bu hareketinde gözle görülür bir azalma oldu.Telefonları açtığında,''alo'' derken karşıdakini dövecek gibi davranıyordu,şimdi çok daha yumuşak konuşuyor.Daha sakin ve huzurlular.Gerçi şimdi de fazla huzurlu ve mutlu bir ofis mi olduk anlamadım ki;gelen bir türlü gitmek bilmiyor.Atakan beycimm,bu saatlerce oturup bıdı bıdı yapıp o pek kıymetli ruhuma fenalık geçirtenleri yollamak için bir telkin var mıdır elimizde yoksa ben bilinçaltımda ki''kocakarı'' telkinleri devreye sokup,''süpürgeye iğne batırma yönteminiyle'' mi kurtulayım kendilerinden?

Nil'i diyetisyenine götürdüm.Ay sinirden elimi ayağımı boşaldı,kadının yanında ciyak ciyak bağırdı bana.Neymiş antideprasan kullandığını neden söylemişim!Kadın 3 defa kullandığınız bir ilaç var mı diye sordu;üçünde de yuvarladı geçti.Sonunda 4. soruşunda ben söylemek durumda kaldım,bu sefer sinirlendi,bana bağırdı.

Hayır bunun utanılacak neyi var anlamıyorum ki?Özrü kabahatinden daha büyük;neymişte kimse bilmesinmiş,neymişte ''el alem'' deli dermiş!Ay o ''el alem'' dedikleri grup kim şunları bil bulsam,gidip tümünün canına okuyacam!Kim bunlar ya,kim?Hayır bu ''el alem'' bu dünyada yaşamıyor mu?Yemiyor,içmiyor,gülmüyor,ağlamıyor,sevmiyor,has talanmıyor hatta ölmüyor mu?Bunlar sadece ''aaaa,çok ayıpp'' demek için mi programlanmışlar?Tek bildikleri ve söyleyebildikleri bu mu bunların?Herkesin sağında solunda bir öbek atılmış ''vanitas'' var;kral durumundalar,birileri de köle rolünde,bir korkudur almış başını gidiyor.Hani birileri ellerinden gelse,tuvalete giderken bile el alemden icazet alacaklar.Gel de Fatih Ürek'i anma işte,gel sevme işte;''elalem ne derse desin,hadii hadii,hadii''diye boşuna demiyor adam,yerden göğe haklı ya,cidden hadiii,hadiii yaa!!!...Evet cidden çok sinirleniyorum.Çünkü bu el alem muhabbeti ucu bucağı olmayan bir konu.Sorun= ''El alem ne der?''Çözüm''Gizli yap yapacağını''Al sana tüm ahlak değerlerini dahi allah bullak eden ''el alem'' .Peki o ''el alem''zımbırtısından önce gelen ''Ben ne derim'' sorusu nerede?Ah pardon,şuu meşhur tekerlemede ki gibi olmuş o;suya düşmüş,suyu inek içmiş,inek dağa kaçmış,dağ yanmışş,bitmişş kül olmuşş...''Echo ben sana yuh diyorum,başka bir şey diyemiyorum,ya bu kadar kelimeyi nasıl bir araya getirip buraya bağladın,şoktayım???''''Nil sus,tek kelime etme,hatta mümkünse de ben sakinleşene kadar görüşmeyelim,cidden çok sinirliyim!''

''Echo bin kere özür diledim,hala uzatıyorsun!Hani patili matili birşey yapıyordun;neden onu yapmayı denemiyorsun!''Ayy başlatma patisinden şimdi,sen neden önyargılarından kurtulmayı denemiyorsun Nil?''Echo,bir anda değişemem ki ben,yapamam bunu''...İşte yine döndük,dolaştık,aynı kelimelere geldik.

Neden durdurdun arabayı?Korkma atmayacam seni arabadan,şu torpidoyu açarmısın,orda kağıt var,verir misin?Ne yapacaksın?Bak şimdi oku yazdıklarımı;

DEĞİŞEMEM=DEĞİŞ+EMEM,YAPAMAM=YAP+AMAM...'Neden böldün ki sen o kelimeleri?''''Tek tek oku,ne yazıyor?''DEĞİŞ,YAP...'''Peki sen nasıl kullandın bu kelimeleri?''DEĞİŞEMEM,YAPAMAM.''''Peki şimdi ne yazdım ben buraya?''DEĞİŞİRİM,YAPARIM yazdın.''Bak,aynı kelimelerin bir olumlu,bir olumsuz halleri var.Şimdi cümleni bir de bu şekilde kuralım;''Echo bir anda değişirim ben,yaparım bunu''.Bak işte buna ''sözün gücü'' diyorlar.Kişisel onaylamalar bunlar.Günlük hayatında bilerek bilmeyerek yapıp durduğun negatif-pozitif telkinlerdir bunlar.Kendi kendini programlamak bu işte. Yap+amam,değiş+emem,başar+amam,konuş+amam........H a bire negatif titreşimler gönderiyorsun beynine.Yap+arsın(ım),değiş+irsin(im),başarır+sın( ım),konuş+ursun(urum).Al bak,bak,bakk şimdi bende pozitif titreşimler yolluyorum sana,titre dur,hatta titreşim mannaıı oll,ay banane pe,ne yaparsan yapp,aaa,seninle mi uğraşacam ben!!!Hahahaaa,echoo,seni seviyorum ya!Ay durr,şimdi kaza yapacağız!Pozitif titre echo,pozitiff titree....

''Söylediklerinize dikkat edin;düşüncelere dönüşür
Düşüncelerinize dikkat edin,duygularınıza dönüşür
Duygularınıza dikkat edin,davranışlarınıza dönüşür
Davranışlarınıza dikkat edin,alışkanlıklarınıza dönüşür
Alışkanlıklarınıza dikkat edin,değerlerinize dönüşür
Değerlerinize dikkat edin,karaketirinize dönüşür
Karakterinize dikkat edin,kaderinize dönüşür''

(Mahatma Ghandi)

[master8566]

'Söylediklerinize dikkat edin;düşüncelere dönüşür
Düşüncelerinize dikkat edin,duygularınıza dönüşür
Duygularınıza dikkat edin,davranışlarınıza dönüşür
Davranışlarınıza dikkat edin,alışkanlıklarınıza dönüşür
Alışkanlıklarınıza dikkat edin,değerlerinize dönüşür
Değerlerinize dikkat edin,karaketirinize dönüşür
Karakterinize dikkat edin,kaderinize dönüşür''

(Mahatma Ghandi)

Önce hangisini alkışlasak acaba? Bu muhteşem sözleri söyleyen Gandhi'yi mi yoksa bizi bu sözlerden haberdar eden Echoo'yu mu? Ben kendi adıma ikisine de çok teşekkür ederim...

[echoo]

Olabildiğince kısa keseceğim bu günü;çünkü çok keyifliyim;çünkü bugün ben 35 yaşına girdim.Aslında nefret ederim doğum günlerimden;365 gün boyunca aslında hep var olan yanlızlık nedense en çok o gün ağır gelir bana,en çok o 24 saatte koyar.O psikolojiyle de hep de bir bahane bulur,kaçar,bulunamayacak bir köşeye saklanırdım.Benimle kalır,benimle kutlardım(?) büyümemi...

Bu sene öyle olmadı,oldurtmadılar:)Bu sene sabahın 7 sinden,neredeyse gecenin bir yarısına kadar hiç yanlız, hiç benimle bırakmadılar beni.Evet ''o'' bu sene de yoktu,ama ailem,ama akrabalarım,ama arkadaşlarım,eşleri,hatta çocukları.Herkes ama herkes yanımdaydı:)Hatta Toprak bile benimleydi bu sene;''kısımm,adamın biri kendi düğününe msn üzerinden katılıyor,benim o adamdan ne eksiğim var,ben de olacam,kapa telefonu,açın kardeşim hemen webcam''i dedi.Amerika niree,Türkiye niree derler bir de:)

Yok yoktu bugün...Bi bi bi sürü kitap,neredeyse bir kucak dolusu nergis,o pek bir meşhur olan muhteşem kreasyonumu tamamlayan 2009 model bir ayıcıklı-tavşanlı pijama,bir sürü şıkıtrılı fıkırtılı toka,vakti zamanında çok dalga geçtiğim ve hiç olmayan çeyiz sandığıma(alacağım alacağım,onu da alacağım bu sene,koydum kafaya:)) koyacağım elişi o şahane örtüler,havlular,bohçalar,nefis bir nevresim takımı(aa,bunu kesinlikle saklayamam,hemen serer,bir güzel de üzerinde uyurum),çokk güzel bir oyuncak bebek,kutu kutuu muhteşem lezzette çukulatalar,klasik müzik cd leri...Her birini elime alınca çığlıklar attım;dabadabaduu dansları yaptım:)

Annemin bir dergide görüp,hazırlanırken başında beklediği,vıdı vıdısıyla pastahanedekileri çıldırttığı,üzerinde bebeklerin(evet yaa,minicik minicik kız bebekler) ve 35 tane hiç üşenilmeden yakılan ve üflemem beklenen(bir de vantiratör getirseler pek bir iyi olacakmış ama) mumun bulunduğu o muhteşem ötesi kocaman pastayı görünce,''ama ama ama'' diye(başka bir şey diyemedim,çıkamadı)hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Maillerimi okurken;özellikle bazılarının temenni kısımları tek kelimeyle dehşet vericiydi;''amin'' mi diyeyim,''Allah korusun'' mu diyeyim bilemekle beraber,kahkahalar ata ataa güldüm,kızlar bana dersiniz ama,siz benden beter ''deli'' ve bir o kadar da '''muhteşem''siniz:)

Saatler boyunca ağlamakla-gülmek arasında kalıp allak bullak olan yüzümü gözümü makyaj mucizesiyle toparlatma mücadelesi verirken,babamın masama bırakıp gittiği '' Hayatımda ''benim''diyebileceğim tek kadına;kızıma''yazan o zarfı görünce koptu yine kıyamet.(biliyor ben o mektubu okuduktan sonra başına gelecekleri,kaçmışş)Waterproff fondotenmişş,kapatıcıymışş,rimelmişş.Nasıl ağladıysam artık;çenemden aktı valla hepsi,siyah-beyaz bir şey oldum,inanmayın siz öyle dediklerine,gözyaşına dayanıklı değiller,test edip onayladım:)Gerçi annemle beraber aldıkları ve benim bayağı bir süre sonra farkına vardığım kutuyu,daha doğrusu kutunun içinde ki hediyemi görünce,gözlerim yuvalarından fırladı,''huhh'' oldum ve zınkadanak kesildi ağlamam o da ayrı bir konu:)Yok böyle bir adam ya,yok.Dünya yüzünde bir tane daha yok ondan ya,çok kötü fena halde aşığım ben babama ya...

Sonra Murat geldi.Bir elinde hasır bir sepet;içinde 2-3 kabak,patlıcan,domates,karnıbahar,minik bir lahana,v.s;çalışmalarımda malzeme sıkıntısı çekmeden rahat rahat kullanaymışım hepsini,rahat olaymışım,bittikçe o getirirmiş bana...Diğer elinde de Freud'un en çirkin resimlerinden biri(kemiklerimi sızlatan kadının en mutlu yaşını geçirmesi dileğimle diye imzalamışşşşş:)))))Tabağın içinde de bir kazandibi;üzerinde bir mum:)Evet,bende bu kazandibinin içinden kesinlikle bir ''tek taş'' çıkacak dedim,hatta resmen didik ettim o kazan dibini ama,ı-ıhh,çıkmadı:)Çok beklermişim çokk,yemezlermiş efendim,o yüzüğü parmağıma taktığı an,ben onun kafasına kocaman bir huni takar,bubububu yaptırırmışım.Üzgünmüş,düşünmüş taşınmış ama,buna hazır değilmiş henüz ve dünya yüzünde de buna hazır olan bir adam da tanımıyormuş!Yok mu pe,yokkk mu böle bi adammm:))))))))))

Aslında daha anlatacak bir sürü şey var ama, uzatmayacağım.İnanılmaz yorgun ama ifade edemeyeceğim kadar mutlu ve keyifliyim.Odam misler gibi ''nergis'' kokuyor.Yeni pijamalarımı giydim,kitapların bir kısmı baş ucumda,bir kısmı koltuklardan birinin üzerinde duruyor.Yeni nevresimlerimde,yeni yaşımla,yeni hayallerim,umutlarımla,bugün doğmuş bir bebek olarak oyuncak bebeğime sarılıp uyumaya gidiyorum.

Gözlerim kapanıp uykuya dalana kadar da,hayatımda olan herkesi için''seni çok seviyorum,iyi ki varsın'' diyecek ve onları hayatıma soktuğu için tüm kalbimle Allaha şükür edeceğim.Ay bi dakka,bişi dicem,ne gedi aklıma!Hani diyoruz ya,''bol bol şükür et ki şükür ettiğin şey çoğalsın,katlana katlana sana geri dönsün''?Bakarsınız Allah bir bunun kadar daha arkadaş verir bana,36.yaşımı kutlarken bugünün iki misli hediye ve çiçek alırım.''30 da yetmez 50 tane,50 de yetmez 100 tane ver verr verrr verr,ver Allahım hediye getirecek arkadaş ver!''İihihihiii:)

[Nesira]

Ne hoş seysin sen ya :) Doğum günün kutlu olsun..