froyaa'nın değişim günlüğü :)

[froyaa]

tam anlamıyla sinirlerim bozuk, keyfim kaçık...ailemin özellikle annemin baskısından gerçekten sıkıldım..kendisi herkese, herşeye karşı negatif ve her şeyi sürekli kontrol altına alma çabasında.hiç kendini eleştirmiyor ve bu yükü hep biz üstleniyoruz, kendimi çok eleştiriyor olmam bundan sanırım.onun istediği gibi olmaya çalışmaktan istediği gibi davranmaktan çok sıkıldım.yıllardır anlamaya çalışıyorum onu, kırmak istemiyorum susuyorum ama o da biraz beni anlasa artık keşke.ne yapacağımı şaşırdım!!!!!!!

[sweeet]

Onu değiştirmek istiyorsan sen sakin kalmayı öğreneceksin. Benim annem de hiç bir zaman eleştiri kabul etmez. Bırak sana istediğini söylesin tepkisiz kal. Dinle ama cevap verme hele sinirliyken sakın ola cevap verme. Aslında benim en çok zorlandığım konulardan biri annemle ilişkimde olmuştu. Yılların alışkanlığı var çok eskiden atılmış gizli anlaşmalar ve derin temeller. Ama susmak çözüm oldu. Şunu da kendine sorman da fayda var onun böyle davranması sana ne öğretti. Mutlaka bir nedeni vardır. Sürekli aynı sorun takrar ediyorsa o olayla ilgili öğrenmeyi başaramadığımız bir püf var. Hala olumsuz duyguları ve konuşmaları var üzerimde ama şu başlıkta anlattığım gibi

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...tml#post828977

sakin kalmayı başardığımda huzurmu koruyabiliyorum. Başka ortamlarda başka durumlardayken de sohbet arasında onu değiştirmek adına bazı konuşmalar yapıyorum. Yeri geldiğinde böyle yapmak doğru olur böyle olsa herkes daha mutlu olur gibi konuşuyorum onda. Hatta bazen özneyi 3. tekil şahıs yapıp aramızdan bile çıkarıyorum. Aslında bahsettiğim kişi o olmasına rağmen. Sabır lazım sana, sakinlik lazım. Hiç bir şeyin dengeni ve huzurunu bozmasına izin verme canım. Bu durumlar eminim enerjini de çok düşürüyordur. Ona sinirlendirdiğinde ortam değiştirmek de etkilidir sakinleşmek adına. Bulunduğun odayı değiştir ya da bakkala falan git. Asla laf dalaşına girme eleştirmeyi kabul etmeyen biri seni kavga sırasında hiç dinlemez.

[sweeet]

Aile dediğin ortam koşulsuz sevgiyi hissedebileceğin en değerli ortamlardan biridir. Onun seni koşulsuzca sevdiği anları hatırla . Senin onu koşulsuzca sevdiğin anları. Ve sular durulduğu zaman ikinizde sakinleştiğinizde şunu sor kendine ona yeterince sevgi gösteriyor muyum? Küçük fırsatlar yeter sevgi göstermeye bir öpücük küçücük bir şey. Eleştirse bile sen yap denize at o iyiliği. Sevgi göster her zaman ve tabi saygı. Değişecek o da sana karşı o zaman.

[froyaa]

canım benim, sakinliğimi korumaya çalışıyorum susuyorum diye belirttim zaten ama susmam onu sinirlendiriyo mudur nedir sana söylüyorum cevap ver gibi söylemlerle tahrik ediyor resmen ve ben cevap vermezsem ola ki bir yanlış anlaşılma var kabul etmiş konumuna düşüyorum,soru cevap ilişkisinden ziyade suçlamada bulunmayı tercih ettiği için kendi bakış açısının doğru olduğunu düşünüyo.sesimi yükseltince susuyo,kardeşim asabidir mesela ona tek kelime etmiyor,babam ise sürekli susmayı tercih ediyor nasıl beceriyorsa.iyi olduğumuz zamanları düşünüyorum çok gezeriz konuşuruz arkadaş gibi de oluruz ama hep bir mesafe var aramızda ne sarılırız mesela ne canımlı cicimliyizdir (ben de sosyal çevremde bu konuda zorlandım örneğin yeni yeni aştım bu durumu sıcak olabilmeyi zamanla öğrendim..)sürekli ama sürekli bişeylerden şikayet ederken onu dinler ve avutur buluyorum kendimi, mütemadiyen memnuniyetsiz.sürekli gündeminde kafayı taktığı birşey vardır.bazen aramız kötü olduğunda oh kafamı dinliyorum diyorum ne yalan söyleyim.yani bir de sürekli takipte yok msj geldi kimden yok internette birşey yazıyosun kime.kiminle görüştün,görüşceksin genelde aynı saatlerde gelirim eve her çıktığımda kaçta geleceksin diye sorar istisnasız..güven duymuyor desem değil erkek arkadaşımı falan biliyordu mesela görüşmeme birşey demiyodu,anlayamıyorum.artık insan bir yaştan sonra gerçekten kaldıramıyor karşısına alıp rahatsızlıklarını ya da eleştirilerini ılımlı bir şekilde yapmayı becerebilse sorun bir nebze olsun çözülecek söylüyorum ama nafile.teşekkür ederim canım biraz olsun moral verdin sağolasın.

[sweeet]

Bu yazı da tam sana ve duruma uygun olabilir diye düşündüm canım. Sevgi dili ile ilgili.

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...tml#post765316

[froyaa]

kıssadan hisse olmuş canım mutlu sona çabuk bağlanmış:)) keşke o kadar kolay olsa işte gerçek hayatta.benim takıldığım şey tartışmalarımız falan değil onlar geçer, sürekli hale getirdiği davranış biçimleri üzüyor beni..kontrolcü olması, eleştirel olması, memnuniyetsizliği..onun adına üzülüyorum, kendimi ifade etmeye çalışmak da yoruyor..negatifliğini şöyle yenmesini sağlamaya çalışmıştım mesela.bir süre her gün "bugün seni mutlu eden ne var" sorusunu sormuştum ama o bunu kendine sormadıkça bir noktaya varmak zor bence..zamana bırakalım bakalım sükunetle bekleyeceğim..

[froyaa]

bir kaç gündür keyfi kaçık ben çok yazmak istemedim,düşünmek istemedim çünkü.evet nerede kalmıştık?annemle olan anlaşmazlığımız son buldu nihayet,hatta baya uğraştı gönlümü almak için.umarım ikimiz içinde ders olabilmiştir bu durum.

asıl olay şu ki uzunca bir süredir kafamda hissettiğim zaman zaman ortaya çıkan bir ağrı vardı ve ben bugün nöroloji doktoruna gittim.muayene etti.bir süre konuştuk,ben şikayetlerimi anlattım.özellikle şu sıralar kendimi gergin,endişeli hissettiğimden dert yandım.tüm bunların ışığında bana problemimin pskiyatrlık olabileceğini,nörolojik bir rahatsızlığımın olmadığını söyledi. anksiyete belirtileri gösterdiğimi söyledi..söz konusu sürekli endişeli olmam olduğu için ben de anksiyeteyi az çok bildiğimden hak verdim aslında kendilerine.fakat uzunca bir süredir böyle hissetmiyordum,gayet iyiydim..suçluluk,ego telkinleri sırasında özellikle çok çok iyiydim.telkin dinlemeye devam ediyorum ve diyorum ki acaba telkinlere bilinçaltımın karşı koyuyor olması bana böyle hissettiriyor olabilir mi? psikiyatra gidip gitmeme konusunda da kararsızım ilaç kullanmak istemiyorum.ilaç kullanmayı gerektirecek bir ruh hali içinde olduğuma da inanmıyorum.yarın tekrar görüşeceğiz doktorumla bakalım neler olacak..

[sweeet]

Olabilir froyacım ama bence o baş ağrısıyla başa çıkabilirsin. Netice de kendini iyi hissedebiliyorsan ilaç kullanmadan da başa çıkabilirsin. Bir başağrısı için bence psikiyatriye gitmeye değmez. Tabi psikiyatriye gidince sana direk ilaç vermesi de gerekmez. Bilmiyorum belki ilaçsız bir tavsiye verebilir sana.

[froyaa]

baş ağrısı değil sadece problem tatlım buraya yazmıştım en başta diş sıkmalarım, gerginliklerim var.biraz rahat olabilsem iyi olacak.mutsuz muyum hayır keyifsiz miyim,sinirli miyim hayır ama sürekli bilmediğim bir gerginlik var işte bu sıralar özellikle.psikiyatr değilde psikoloğa gitmeyi düşünüyorum bakalım ne diyecek.hakkımızda hayırlısı..

[sweeet]

Önce psikiyatra gitmenin doğru olduğunu söylüyorlar böyle bir yazı paylaşmıştım. Yani hepimiz gidebiliriz ve onların da bize yardımcı olmak görevi. İşte o yazı:

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...ight=Psikiyatr