[defnilaume]

Merhaba,aranıza yeni katıldım.uzun zaman önce kişisel gelişim kitaplarıyla tanıştım.o zamandan beri çevremin bana kafayı yemiş gb bakmalarına aldırmadan her sorunumu kendim çözmeye çalıştım.başardığıma da inanıyorum.bir kaç gündür bana hitap eden sitenin mutlaka olabileceğine konsantre oldum ve burayı buldum.okuduklarım çok güzeldi.tüm yazan arkadaşlara teşekkür ederim.ellerinize sağlık. sevgiler...

[Belgin ∞]

Mücevher'cim bana daha farklı oluyor.Mesela evdeyim diyorum ki kendime kalkıyım mutfağa gidiyim şunu yapıyım yada buzdolabına gidiyim de bi bardak su alıyım diyorum.Ama otururken diyorum yani kalkmaya üşengençlik hali varya insanda.O arada bilinç kaybı mı ne oluyor anlamıyorum kalkıp gittiğimi falan hatırlamadan alıp geldiğimi hatırlamadan bir bakıyorum elimde su.Yada gözümü mutfakta açıyorum ne zaman kalktım da geldim diyorum yada ne zaman aldım geldim tekrar oturdum hiç hatırlamıyorum.Tabii sende olan daha farklı bişey ama benimde aklıma geldi senin yazını okuduktan sonra yazıyım dedim.Bende hiç öyle kendime dışardan bakmak gibi bişey olmadı ama bazen konuşurken yada televizyon izlerken o anda orada olmadığımı farkediyorum.Yani konuşan anlatan ben değilmişim gibi oluyor.Çok farklı şeyler.Ne biliyim anlatabildim umarım.

[mücevher]

canım, sanırım anlattıklarına benzer bi durumu 2 yada 3 hafta önce yaşadım.

mutfakta bulaşıklarla uğraşıyordum.onları makinaya yerleştirmiştim

yıkanmaları için ama daha sonra - ki bu kısmını hiç hatırlamıyorum-

o kirli bardakları almışım ve bardak dolabına yerleştirmişim. daha sonra makinayı açtığımda

bulaşıkları yerleştirmek için makinayı boş görmek tuhafıma gitti yaa dedim ben buraya bişeyler

koymuştum sanki bomboş değildi. dusun aklıma geldi ve bardak dolabını açtığımda birde baktım ki kirli bardaklar orda.

ancak o gün beynimin gerçekten yorgun olduğunu hatırlıyorum ve ona bağlamıştım. dün yaşadığım ilk defa başıma gelen

bişeydi.hayırlısı diyelim hayırlısı olsun.

Not: Bir de aynaya baktığımda sanki artık karşımda eski ben yok. başka bir ben var. bilemiyorum öyle hissediyorum. Yaa az önce ütü yaptım ve hani sen felsefe yap demiştin ya ben de öyle yaptım. zevkliydi. ama çok mu derinlere daldım acaba????

[Belgin ∞]

Sen beni güldürdün sende hep gül e mi?Ütüyü düşünmemek için ne kadar derine dalsan yetmez gülüm.Ne problemleri aşarsın bi bilsen.Neler gelir kafana ah ah tecrübeyle sabit.
İşte benimki kafa dalgınlığından falan değil devamlı oluyo bana dışarı çıkıyorum bir yere uğrıycam mesela odaklıyım yani oraya gidicem hoppp gözümü bi açıyorum eve geliyorum tekrar.Hadi bi daha yürü aynı yolu.Devamlı kendimle savaşıyorum böyle işte.Napıyım uğraşıcak başka kimsem yok.Seviyorum kendimi ben ya.Hele sabah gözümü açtığımda o şişmiş suratım çok hoşuma gidiyor.Gülüyorum,gülüyorum.Nerden nereye geldim yine ya.

Benimde böyle bir zamanım oldu eşim bir trafik kazası geçirmişti çok şükür çok hafif atlatmıştı.Benevin içinde iş yaparken herşeyi yer değiştiriyormuşum ama haberim yok bir gün buz dolabında toz bezlerini bulunca kendime geldim .İki hafta da evi zor topladım.Bazen çok sevindiğimizde veya çok üzüldüğümde yaparım.Sonra kendimi toplama zamanı gelir ve toplamam olaya göre zaman alır.

[mücevher]

merhaba diyorum günlük önce sana ve hayatım değişti.com aileme.
dün kendimle ilgili bir tespitim oldu. bunu genelleyebiliriz de aslında ve
bu biliniyordur mutlaka, ben amerikayı 2. kez keşfetmiş olmuşumdur ya neyse....
gelelim tespitime... arkadaşlar çekim yasası diyoruz ya evet çekim yasası çok
etkili bir yasa ve hayatlarımızın temeli bi yerde. ama şunu fark ettim. çekim
yasasını olumlu bi şekilde kendim için çalıştırmak istediğimde en büyük engelimin
kendim olduğunu. yani egom. hani çekim yasasında kendimizi iyi hissetmemiz
gerekiyor ya yasayı olumlu bi şekilde çalıştırmak için. işte benim egomun buna çok
zaman otomatikman müsade etmediğini fark ettim. çünkü o sürekli yakınmak istiyor,
vıdı vıdı yapmak istiyor. yok sana şunu yaptılar yok bunu yaptılar, yazık sana, vah sana,,, gibi şeyler.
bir bakıyorum kafamın içinde durmadan konuşuyor. ve ben bu olumsuz şeyleri düşünürken
öncesinde düşünerek harekete geçirdiğim şeyler yok oluyor bir anda. ama şunu da
söylemek isterim ki eski ben e göre farkım bu olumsuz konuşmaların failini bulduğum için
kendimle gurur duyuyorum, artık ona bilinçli bi şekilde fırsat vermemek için elimden geleni
yapıyorum. -genellikle- ehh.. ego bu durur mu . olsun savaşa devam...

[sanemce]

savaşa devam mücevher

olumsuz düşünmeye programlanmış bildik hep kendimizi. öylesine kanıksadık ki, "ay çok güldüm ağlayacağım" dedik hep gülmenin akabinde..

sürekli laylaylom gezemeyiz, sürekli mutluluk şarkıları söyleyemeyiz belki ama, bir zaman sonra mutsuzluğun bizi daha az ziyaret ettiğini göreceğiz.. kendine yer bulamayacak çünkü yanımızda.. ben buna inanıyorum...

zaten en büyük engel kendimiziz.. işimize gelmeyen kişilere arkamızı dönebiliyoruz bazen ama nereye gidersek gidelim, sürekli kendimizle olacağımız için kendimizle barışık olmak gelişimimizin temelini oluşturacak.. bu temel üzerine inşaa ettiğimiz mutluluklarda kalıcı olacak..

her olumsuzluğun mutlaka olumlu bir yanı var.. onları düşün... sana kötülük eden birinin yaptığı kötülüğe ağlamaktansa, gerçek yüzünü gördüğün için mutlu ol misal..

birlikte yürüdüğümüz bu yolda güçlerimizi birleştirdikçe olumsuzluklar bizi yıpratamayacak...


sevgiler

[mücevher]

o kadar uzun bir zaman olmuş ki bana göre günlüğüme yazmayalı....
bir de baktım taaa 3. sayfalarda benim günlüğüm.
oralarda sahipsiz bekliyor.
bu arada öyle çok şeyler yaşandı ki haliyle....
haziran ayında doğmuş olmama rağmen haziran aylarını sevmiyorum ben.
her haziran sanki negatif bir döngü.
o senenin en berbat sürprizlerini getiriyor bana hem de on sene öncesinden bile olsa.
tekrar tekrar.....ya bu günüm farklı mı sanki..... çok büyük bir yol ayrımındayım.
ne yapacağımı bilmiyorum.
sadece ağlıyorum işte......

[mücevher]

keşke seninle bu yüzden buluşmasaydık günlüğüm keşke....

[MuminOKAN]

sn mücevher.
sizi bu denli ağlatan nedir bilmiyorum ama size yarını ve diğer yarın günlerini bi öncekinden mutlu kılmak için naçizane bir tavsiye de bulunacağım;
hergün uyandığınızda yatağınızdan kalkar kalkmaz "bugün mutluluğu seçiyorum" diyerek gülümsemeniz ve odanızın camını açıp etrafa bugün bendensiniz diyip gözkırpın...

ayrıca burada hiçbirgünlük sahipsiz değil ki. super

lütfen düşüncelerinizi pozitifliğe doğru itin. hatta gelin birlikte itelim. super

http://bp0.blogger.com/_TBk0OudDpUY/RxfTdOHvfGI/AAAAAAAAAoU/mrVVVVMlcnQ/s320/01113different2560x1600cb0.jpg] bak yol ayrımındasınız, diğerleri nereye gidiyor :)