bütün kapılar yüzüme kapandı lütfen yardım edin

[kuzusu]

omer9035 Nickli Üyeden Alıntı

herkese merhaba arkadaşlar yazı biraz uzun olacak sanırım haddimi aşarsam özür dilerim hepinizden zamanınızı çaldığım içim nerden başlayacağımı bilemiyorum yaklaşık 3 bucuk sene önce lise son sınıftayım trafik kazası geçirmiştik babamın önüne yaşlı bi teyze çıkmıştı ve babam kadına çarptı hastahanede kalp krizi geçirdi öldü babam cezaevine girdi 4 ay kaldı orada tabi ben öss sınavına hazırlanmadım maddi olarak yıkılmıştık yine de sınava girdim kendimi denerim seneye de hazırlanırım biyerlere girerim demiştim öyle de yaptım güzel bi dershanede hazırlanmaya başladım ama çalışmadığım için kazanamadım konservatuar düşünüyordum ama gitmedim babam seneye bi daha hazırlan güzel bi yere girersin dedi bende yakın bi dershanede hazırlandım tekrar fakat ygs sınavında öyle bir heyecan yaşadım ki ( normalde böyle birşey yaşamam çok zor ) elim ayağım titremeye vücudum kızarmaya başladı sınavı zor bitirdim ve kötü bi puan aldım polisliğe girmek istiyordum aslında ama sadece 8 puan altında aldığım için giremedim astsubaylık da olur diyordum ama nedense uçtu birden aklımdan unuttum onu bu arada aileme de puanımı 40 puan fazla söyledim çünkü babam ve annem yıkılırdı bunu yapamazdım onlara ki zaten yinede yıkıldılar daha sonra polislik puanı düşermi diye takip ettim düşmedi öğrendim ki son 1 hafta kala puanı düşürmüşler çok üzüldüm çok ağladım sonra vardır bir hayır belki lys de güzel bi puan gelir belli olmaz dedim ama gelmedi gelecek vadeden bölümlere giremiyordum çok dua etmişdim kabulünü de hissetmiştim aslında ama olmadı halbuki polisliğe gidebiliyordum şimdi elde var sıfır ailemde çok üzülüyor ne yapacağımı bilemiyorum bütün kapılar tek tek yüzüme kapanıyor dua ediyorum başka hiçbirşey gelmiyor elimden diyorum ki keşke sınavda heyecanlanmasaydım keske 8 puan daha fazla alabilseydim 1 soru daha fazla çözebilseydim buradaki abilerime benden büyük ablalarıma sesleniyorum ben şimdi ne yapayım kendi kendimeyim aileme söyleyemiyorum puanımı fazla sölediğimi niye gitmedin polisliğe puanın tutuyordu diyip duruyorlar ah çekiyorum içimden 2012 de askerliğimin tecili de doluyor bütün kapılar yüzüme kapandı buraya yazmak istedim derdimi kimseyle konuşamıyorum yalvarırım bana birşey söyleyin yardım edin bana ben bu kadar kötü bi insan değilim hep iyi olmaya çalıştım böyle çaresizbi durumda kalmak çok acı ben şimdi ne yapayım

bence üzülme tüm kapılar kapanmış degil ailen yanında bunun için şükret cünkü öyle şeyler yaşıyosunki yalnız kaldıgını öyle hissediyosunki daha cok yıkılıyosun ben de cok iyi şeyler yaşamıyorum ama ailem herzaman destek oldu bunun için sükret yaşın cok genc ne kapılar acılır ben de sabırla önüme acılacak kapıları bekliyorum ama herkesin derdi farklı tabi şansını bi kere daha dene ve ille de olsun diye kendini sıkma unutma her karanlıgın sonunda aydınlık vardır okadar sanslısınki aslında sadece düşünebilecegin bi tek kendinsin unutma

[omer9035]

karavan Nickli Üyeden Alıntı

Sevgili omer9035,

Merhaba,baştan sona yazdıklarını ve yazılanları okudum.Gördüğün gibi burada yalnız değilsin öncelikle bunu bil.

Şimdi sana bakıyorum.Kendi eski halimi aynen görüyorum.Herşeyin ters gittiği günlerimi hatırlıyorum ama şimdi o ters giden herşeyler yön değiştirdi ve hepsi düz gidiyorlar.

Elbette bir anda olmadı
Elbette oturduğum yerden kendi kendine düzelmedi.
Çok okudum çok çalıştım çok çabaladım ama sonuç da aldım.
Sana bakıyorum yaşın genç.Bense bugün 58 yaşımdayım.Gel avantajlarını sen kendin düşün.

Şimdi...........
Neler yapman gerekiyor buna gelelim.
Yazdıklarını okudukça senin bu cümlelerinle mutlu olma ihtimalin işlerinin yoluna girmesi ihtimali "0" koca bir sıfır.
Bu kadar acımasız söylüyorum diye kızma bunu okuyanlar da kızmasın.
Neden sıfır.Cümlelerin hep olumsuzluk dolu ve doğal olarak da bunları kendine çekiyorsun.Bundan daha normal bişey yok.Yani özetle senin durumunda bir terslik yok.Bundan emin olabilirsin.
Şimdi şu andan itibaren düşüncelerine dikkat edeceksin konuşmalarına dikkar edeceksin.İçinde yaşadığın şartlar ne olursa olsun iyiyi ve güzeli göreceksin.
Şu an senin durumunda olmak isteyen o kadar çok insan var ki.
Yazdıkların arasında tek kelime şükür,tek kelime memnuniyet,tek kelime hoşnutluk görmedim.
Bu yazıyı okuduktan sonra eline kağıdı kalemi al.Önce iyice düşün ve sahipolduklarını yazmaya başla.
Önce annenden babandan varsa kardeşlerinden.
Bir sonraki öğünde yiyebileceğin ekmekten susayınca içebileceğin bir yudum sudan...........herşeye kadar tek tek yaz.
Kaç sayfa dolduracaksın merak ediyorum.
Mutluluk şükürle başlar.Herşeyden önce şükretmeyi bilmemiz lazım.
Bu birinci aşama.
Öncelikle bunu yap sonra buradan devam edelim.

İçinde bulunduğun ruh halin ile ilgili sıkıntılarından duygusal tarvmalarından kurtulmak istersende hayatımdeğişti msn adresinde çalışma yapıp onları temizliyelim.
Hadi şimdi sızlanmayı bırak toparlanma zamanı............

teşekkürler çok değerli yorumlar yapmışsınız aslında dediğiniz gibi yazılar çok fazla olumsuzluk içeriyor mesela su an aynı şeyleri yazarmıydım bilemiyorum o anki ruh halin o kadar kötüydü ki sanki tutunacak bir dal arıyordum bende bu sitede konu açtım görüyorum ki gerçekten yalnız değilmişim sizin gibi insanları çok seviyorum ve teşekkür ediyorum olumsuzluk konusuna da değinmek isterim aslında burada yazdığım kadar olumsuz değilim en ufak bir şeyden dahi şükretmesini bilen biriyim gülümseyen espriler yapan çevremdeki insanları mutlu eden bir nebze de olsa gülümseten birisiyim ama sanki bir volkan gibi bir birikinti oluşturdum hani derler ya burama kadar geldi aynen öyle oldu yine de dün iyiydim bugün de iyiyim dediğiniz gibi bir liste yapacağım sonra sizinle irtibata geçmek isterim tekrardan çok teşekkürler değerli yorumlarınız için

[muraturkom]

bu cevap tam 12 den olmuş

[pinky9]

son durumun ne oldu acaba ömer?

[omer9035]

son durumum aynı farkettim ki sadece birşeyleri erteliyorum açıktan okuyorum ama öylesine çünkü tekrar öss sınavına girmeye karar verdim yemin ettim hatta ders çalışmaya bunun sebebi de ailem dahil işe gir çalış baskısı oldu ama yine aynı hamam ders çalışmıyorum hergece ağlıyorum hep dua ediyorum hayatta amacım yok hedefim yok kendime güvenim yok bu zamana kadar hep kendimi sorgulamakla geçirdim hayatımı bir kız arkadaşım bile olmadı oysaki yakışıklı bir çocuğum ama ittim hep kendimden kendi içimde bir korku yaşadım oysa ben de istemezmiydim birilerinin bana değer vermesini birilerinin gözlerine bakıp sevdiğimi söylemeyi ama bu ufacık şeyi bile kendi kendime çok gördüm kendi kendime diyorum çünkü kahrolsun hayat kader falan demekten nefret ediyorum ne yaşıyorsam şu hayatta benim suçum ve ben bu kısır döngünün içinde kapılmışım gitmişim bundan sonra da bir beklentim yok kocaman hayallerim vardı oysaki ama ufacık mutlulukları çok gördüm kendime .

[azraist_24]

Omer`cim, kac yasindasin acaba?

[omer9035]

azraist_24 Nickli Üyeden Alıntı

Omer`cim, kac yasindasin acaba?

21 yaşındayım

[azraist_24]

omer9035 Nickli Üyeden Alıntı

21 yaşındayım

Canim benim,

Daha o Kdar herseyin basindasin ki bu kadar olumsuz seyler okuyunca yasinin daha buyuk oldugunu dusunmustum O kadar gencsin ki hani derler ya eskiler su kadar borcum olsun su yasta olayim diye aynen oyle... Yazdiklarini sonuna kadar okudum bence kendine haksizlik ediyorsun.... Kendini bu kadar suclamanin bir anlami var mi, he bu sekilde rahatliyorsan devam et ama eline birsey gecmicek ki kardesim:(( Sadece kendini yipratacaksin.... Sen degerli bir insansin, ailen icin de , bizim icin de.... Lutfen bu siteyi takip etmeye devam et ve telkiin dinlemiyorsan kendine bir telkin listesi yaparak ise basla, goreceksin hersey supper olacak... Daha sonra tekrar konusalim...

Mutlu kal kardesim....

[pinky9]

benle aynı yaştasın ömer :))
peki neden böyle düşünüyorsun ? en azından başına gelen olumsuz şeyleri kendin çektiğinin farkındasın.
Neden kendine değer vermiyosun ?

[omer9035]

lavinya10 Nickli Üyeden Alıntı

benle aynı yaştasın ömer :))
peki neden böyle düşünüyorsun ? en azından başına gelen olumsuz şeyleri kendin çektiğinin farkındasın.
Neden kendine değer vermiyosun ?

sebebi çok açık aslında bunun sebebi kesinlikle ailem bunu suçlamak olsun diye yapmıyorum sorunlarımın üstüne düşünüyorum babam geçmişten beri beni hep yargılıyor her konuda bana sanki suçluymuşum gibi davranıyor değer vermiyor benimle diyalog kurmuyor mizacı farklı benim fikirlerimi önemsemiyor sadece suçluyor bunu sadece ben söylemiyorum yakın akrabalarımızın da dikkatini çekmiş senden adam olmaz falan felan hep aynı cümleler senelerdir hiç değişmez ama bu sadece bir etmen sabit fikirli insanlar vardır ya bizimkiler onlardan uysal ve kvagacı bir insan olmamama rağmen sürekli benimle atışma sebebi arıyorlar çevremde fazlasıyla taktir görmeme rağmen kendi ailemden destek ve sevgi göremiyorum ama onları suçlamıyorum onlar da atalarından öyle görmüşler öyle yetişmişler sonuçta her aile evladı için en iyisini ister neyse sonuç olarak özgüvensizliğim olumsuzluğum sebebinin bir etmeni de budur