İç Dökümü

[shamanic]

çiçeklerimin üstüne sözlerinizle çiçek ekleyin canlarım....

gülün dostu diken.. dikenin dostu güldür...
sivri dilli diken ben olayım.. sizler benim güllerim olun...

[fatale]

İçimden bunu paylaşmak geldi..

DEMEDİM Mİ?

Demedim mi bu hasret bitirir seni

Ay dolanır gider, yalnız kalırsın

Her gün yeni baştan dağılır, ufalırsın

Demedim mi yüreğim sevme!



İşte ne gözyaşı, ne yemin, ne söz....

Geri dönen hangi güvercinin var?

Senin hangi çiçeğini sakladı bahar?

Demedim mi aklım, inanma!



Bir gün naza çeker kendini demedim mi?

Görmesen zindana döner bu şehir...

Görsen, umursamaz, aldırmaz kafir

Demedim mi gözlerim bakma!



Demedim mi bu ürperten sıcaklık...

Bu taze güzellik kaybolur birgün?

Sonra boşu-boşuna aranır, dövünürsün

Demedim mi ellerim dokunma!



Demedim mi bir gün susar şarkılar

Sesine ses veren rüzgar olur...

istediğin kadar artık bekle dur...

Demedim mi kulağım duyma!



Birgün çıkıp gideceği belliydi

Ayan-beyan belliydi anlayamadın.

Başka bir rüyada şimdi o kadın

Demedim mi kollarım sarma!



Bütün çektiklerim senin yüzünden

Gölge bile geçirmezdin bir zaman üzerinden

Ah! şimdi paramparça oldun binbir yerinden

Demedim mi gururum kırılma!

Mevlana Celaleddin Rumi

[fatale]

Sayfalarımızı çiçeklerle,kelebeklerle,meleklerle donanmış görmek içime huzur veriyor.Çok yaşayın siz:))) İçim ferahladı,ohhhh be:))

[fatale]

Şu sıralar eteğimde öyle taşlar birikiyor ki,,,Nerden başlanır nasıl anlatılır bilemiyorum. Öyle b,r ortamın var ki, insanların egoları başlarının üzerinde. Son derece hırslı ,hırstan gözleri kör olmuş ve bu doğrultuda arkadaşını bile ezip geçebilecek vicdansızlığa sahipler.Evvelsi gün, bu durumdan epeyce nasibimi aldım. Yer yer dostça paylaşımlarımızın olduğu bir arkadaşım, arkasında bulunan gücü, bencilliğiyle üzerimde uygulamaya çalıştı. Ve o güç, beni arkadaşlarımın arasında ezmeye çalıştı. Bunun üzerine siniri bozulan ben, o kötü anımda, çok eski bir hocamla karşılaştım.Onu gördüğüme öyle sevindim ki...Boynuna atladım ağlamaklı şekilde...Seneler sonraki karşılaşmamızda beni öyle görünce neyin var dedi,ayrıntı vermeden, o an içnde bulunduğum hisleri ve moral bozukluğumu aktardım. Dinledi ve dedi ki,''Kızım sen İstanbul'dan git..Bir arkadaşına daha söylemiştim,bak gitti,oh ne rahat şimdi,sen de git..Al anacığını da,kardeşinden nasılsa hayır yok(nerden biliyorsa kardeşimden hayır olmadığını,tanımıyor bile)..Gidemeyeceğimi söyledim..Ben, orada, o an ki psikolojimle,yakın bulduğum ,için içimi döktüm (10 sene emeği geçmiştir bana,saygım sonsuz)..Bana sarfettiği ikinci cümleye ne dersiniz,'' psikiyatriste git''...O an iplerim koptu işte..Lafa bak..Ne diyeceğimi şaşırdım..Bu mudur...Hiç mi tanımamıştı hocam beni..demek ki tanımamış..Senelerce görmemiş beni ve seneler sonra ilk karşılaşmamızda ,sarfettiği cümleye bakın..Bu arada üzerimde kullanılmaya çalışılan gücü bertaraf ettiğimi de gururla söylemek isterim.Hem de tamamıyle kendi gücümle.Bunda son zamanlarda aşırı şekilde haşır neşir olduğum telkin mp3 lerinin katkısı büyük,biliyorum...Fakat diğer yandan kendimde sevmediğim bir şey oldu.O da, olaya karşı kinlenmem..Arkadaşımın bencilliğine aşırı sinirlenmem.Üzerimden atlamaya çalışmasını hazmedemeyip,hakkında olumsuz düşünmem...

Sonuç olarak, kimse amacına ulaşamadı..Fakat ben hala kendime gelemedim.Çok etkilendim o gün yaşadıklarımdan. Kolay kolay o kadar sinirlenmem ama art niyet hissettiğim an canım sıkılıyor. Takılmayayım diyorum kendi kendime ama bu insanlarla yüz yüze bakmak zorundayım. İnsanlarla uğraşmıyorum fakat ciddi sınavlardan geçtiğimin de farkına varmış durumdayım...

İşte öyle bir şey..

[shamanic]

fatale senden bir şey rica edicem..

geçen akşam forumumuzun yaşadığı aksilikten dolayı bazı mesajlarımız silndi ...

sende buraya gayet güzel bir hikaye yazmıştın...

rica etsem onu tekrar sayfalarımıza taşıyabilir misin..

öğretecek çok şey vardı o hikayade...

bizden sonra gelenlerede ışık olması için...

teşekkürler..

[fatale]

Evet sevgili Shamanic, o hikayeyi yazdığım günün akşamı başıma geldi zaten gelenler..Bazı olaylar nasıl da eş zamanlı işliyor.Yine de insan bazen tuzağa düşebiliyor, tıpkı benim de düştüğüm gibi...

İşte, etrafımızda bulunan,sevgisiz ve bulundukları yere huzursuzluk tohumları saçan, dostça davranışları olmayan kişilerle ilgili, ünlü mistik Gurdjief'in bir anısı ;


Gurdjief'in Fransa'da başında bulunduğu spiritüel öğreti grubundaki katılımcılardan yaşlı bir adam, çok zor bir kişiliğe sahiptir. Huzursuz, dağınık, grupta hiçbir sorumluluk üstlenmeyen ve herkesle kavga eden bu adamın, spiritüel bir grupta ne aradığını çoğu katılımcı anlamakta zorlanır. Bir zaman sonra yaşlı adam çok büyük bir tartışma çıkarıp gruptan ayrılır. Gurdjief, adamı gitmemesi konusunda ikna etmek için, her yolu dener. Fakat yaşlı adam gitmekte kararlıdır. Sonunda Gurdjief, adama, kaldığı takdirde her ay çok yüksek bir ödeme yapacağını söyler. Bunun üzerine adam geri dönmeye karar verir. Fakat gruptaki diğer katılımcılar bu duruma çok kızarlar. Kendileri, toplulukta her işi hiçbir ücret almadan büyük bir şevkle ve gönüllülük usulüyle yaparken, herkese yaşamı zindan eden bu adama yüklü bir ücret ödenmesine çok içerlerler. Grubun büyük bir huzursuzluk yaşadığını gören Gurdjief, onları bir araya toplar ve şikâyetlerini dinler. Sonunda ise gülerek, bu adam ekmeği kabartan maya gibidir. O olmadan, spiritüel yolculuğunuzda öfkeyi, huzursuzluğu yenmek için ihtiyacınız olan sabır ve şefkati öğrenemezsiniz. Beni bir manevi önder ve öğretmen olarak gördüğünüz sürece, sizi bu öğretilerden mahrum etmeye hakkım olmadığını düşünüyorum. Onu burada tutmak için gösterdiğim çabanın nedeni bundan ibarettir,' der.

Gurdjief



Zor insanlarla yaşadığımız her deneyim, olgunluk yolunda birer kilometre taşı tabi.Fakat bu bilgiyi sabırla ve kabullenişle yoğurup, şekillendirirsek, işte o zaman güçlüyüz ve içimizde dengedeyiz demektirçç

Paylaşımların için çok teşekkürler fatale...

Seninde belirttiğin gibi başımıza gelen her olay bizi olgunlaştırmak adına birer derstir aslında...

Şu an üzerinde yürüdüğün ve sonunda hayallerin olan o yolda mutlu sona kavuşacağına tüm kalbimle inanıyorum...

Zaten vazgeçecek olsaydın şu an bu sitede olmazdın ki dimi ama :)

Bir tek hatırlatma yapmak istiyorum nacizane !

Tıpkı senin dediğin gibi Robin Sharma da kitaplarında " Hayatta başımıza gelen ve kötü diye nitelendirdiğimiz her olay birer derstir aslında ! " der ve ekler...

BİZLER BU DERSLERDEN ALMAMIZ GEREKEN NOTLARI ALAMADIKÇA SÜREKLİ OLARAK AYNI DERSE GİRMEK ZORUNDA KALACAĞIZ. ONUN İÇİN BÜTÜN YAŞADIKLARIMIZI KENDİ İÇİMİZDE İYİCE ANALİZ EDİP DERSİMİZİ TAM NOT İLE GEÇMELİYİZ !

AKSİ HALDE İNSANLIK İÇİN NASIL " TARİH TEKERRDEN İBARET " DENİYORSA KİŞİ OLARAK BİZİM HAYATIMIZDA DA TARİHİN TEKERRÜR ETMESİ SÖZ KONUSU OLACAK. VE AYNI DERSİ FARKLI YOLLARLA TEKRAR ALMAK ZORUNDA KALACAĞIZ ! Bu cümlenin fikri Robin e ait olsada telif hakkı benimdir bilginize

Acaba alıyormuyuz derslerimizi !

[fatale]

Rica ederim Asisler, sen de çok canayakın yazıyorsun, sağolasın:)

Sanırım ben gelişim ışığımı yaktım ki, bir sürü olay üst üste yaşatılıyor.Bir süredir ışığımı göremiyorlarmış ya da ben iletişimi kesmişim..Şimdi yaşadığımı anlıyroum:).Gerçi o anda çok zor oluyor birtakım tavırları kaldırmak ama en azından bertaraf etme gücünü de kazanmış oldu. Işığın gücü adınaaaa,güç bende artık:))) (Çocukluğumuzun He-Man'i gibi)

Vay vay vayyyyyyyyyyyy


Demek o zamanlar sende çocuktun heeeeeeeeeeee


tıpkı ben gibi

[fatale]

E tabi yani:)) Üstelik bizim dönem bambaşkaymış yahu, şimdikileri gördükçe arada dağlar kadar farkı görüyorsun. Arı Maya'mız vardı,Voltran,Şirinler,Küçük Ev,Stargate, Adile Teyze'nin kuzucuklarıydık yani:))