hülyaa,günlüğümsü gülümseme..

[hülyaa]

yıllardır kendi düşüncelerimle kararttığım dünyamı,artık yavaş yavaş delmeye ve ışığımı yansıtmaya başladığımı düşünüyorum..biliyorum ki bu ışık tamemen açılacak ve ben gerçek dünyamı görme şansına sahip olacağım..
doğuyoruz,büyüyoruz..anne dediğimiz kutsal varlık bizi kendi öğrendikleri doğrultusunda büyütüyor..ailemiz,çevremiz ve tanıdığımız bir çok insan bize hep kendi doğrularını öğretiyor..yine onlara öğretilen doğrularla..okul çağlarımız ve öğretmenlerimiz.. hayatta yaşadıklarımıza, öğrendiklerimizle verdiğimiz cevaplar..hepsi ama hepsi öğretilmiş öğretilerle hayatıımıza doğuyorlar..peki ama egolarımızı bu hale getirip özümüzü unutturan faktörlerde suçlu kim?
işte bunun cevabı koca bir hiç..suçlusu yok..zincir halkaları gibi bağlı herkez birbirine..anneyi suçlasak annesini onun annesini tüm anneleri suçlamamız gerekecek..kimi yada neyi suçlamaya çalışırsak çalışalım sonuçta yine bağlantılı halkalar çıkacak karşımıza..öğleyse suçlu yaşadığımız ve içinde bulunduğumuz anda mı saklı?..hala bir takım şeyleri öğrenmişken, öğretilen eskilerden kurtulamayan belleklerimiz,anı yaşamamak için nasılda direniyor..
oysa sadece bildiklerimizi tatbik etmeye kalksak,öze ulaşmaya adım atmış olucaz belkide..öz,özümüz doğduğumuz anda bizde varolan harika bir hediyeydi oysa..onu kaybetmenin sancısı zamanla öfkeye dönüştü belkide..incindiğimizde,üzüldüğümüzde döktüğümüz gözyaşlarımız,aslında özden gelen duygulardı..belkide zamana inat yarış ediyorduk benliğimizle..geç kalma korkusu taşıyorduk,kendimizi bulamadan ölme korkusu..
kendimi sorguluyorum..acaba hiçbirşey bilmeden önceki hayatım daha mı rahattı..hayır,değildi..çaresizliklerimle başa çıkamadığım günlerde acılarıma göz yaşı dökerdim hep..neden ben?niçin ben?sorusu takılırdı kafama,anlamsızca..yine sabahlardım ancak sabahın ışıklarını gözyaşlarımla karşılardım..şimdi güneşi tebessüm ve şükürle karşılıyorum..sorularım farklılaştı artık..başıma gelenlere neden?niçin ben yerine,almam gerekenler ne?bana ne anlatılıyor..neyi deneyimliyorum..bu beni nasıl bir mutluluğa götürecek?gibi sorulaı sorar oldum..
geçmişin acı izlerini sevgiyle sildim yeni yolumdan..karda yürümek iz bırakır..ama her doğan güneşle bu izler erir..karı izlerimi görmek için sevdiğimde,güneşide nasılsa eriteceğini bildiğim için sevmeyi öğrendim..biri sıcak,diğeri soğuk..soğuğun renginde saflık,sıcağın renginde sevgi var..ben sevgiyi seçtim...soğuklarda beni ısıtması,karanlıkta aydınlatması için..ama...ne kardan korkuyorum nede soğuktan..nasılsa içinde saflık var..saflık bana,temiz duyguları hatırlatır hep..öyleyse geçmişimde yaşadığım her kırgınlığım,artık anılarımda temiz duygularım olarak kalacak..
bunları yazarken,yüzümde tebessüm,gözlerimde yaşlar var..bu yaşlar huzurun ve mutluluğun yaşları..ilk defa bu kadar saf ve katıksız mutluluğu tadıyorum belkide..saf ve katıksız mutluluk..hiç yaşadınız mı bu tarz bir mutluluğu?bizler mutlu olmak için almaya programlandık..hep alınca yada verince mutlu olduk..ya da ben bu şekilde yaşadım..bu yüzden saflık yoktu gülüşlerimde..oysa şimdi?sevgi sözü bile beni mutlu etmeye yetiyor..içinde barındırdığı yüceliğin farkındayım artık..günlüğümle ve sizlerle içimden gelen kelimeleri paylaşmak bile beni mutlu ediyor..
bazen kendi kendime sizleri nasıl sevdiğimi bile soruyorum..tanımadığımız insanları neden sevelim ki sorusunu sormak bile öğretildi bizlere..sanki sevgi yanlızca tanıdıklarımıza has bir sözmüş gibi..oysa sevgi bizleri birbirine bağlayan tek etken..yaratıcının bizlere bahşettiği en güzel duygu..onsuz hayat renksiz,donuk,cansız..öyleyse hayatımda bir şeyler donuksa,renksizse,cansızsa bu sevgisizlikten kaynaklanıyor..sevilmemekten değil,yeterince sevememekten..işe ilk önce kendimi sevmekten başladım..oysa ben herşeyi herkezi sevdiğimi sanırdım..meğer hiç sevmemişim..anladıkça,kavradıkça gördüm ki yaşama ve hayata bağlı ne varsa anahtarı sadece sevgi..
artık bir anahtarın varlığından haberdarım,kapılardanda..şimdi yapmam gereken anahtarı elime alıp kapıları tek tek açmam..istedim ki bunu hep birlikte bulalım..anahtarımızı elimize alıp,kapıların yerlerini bulalım ve tek tek açalım artık..ve bir daha kimsenin anahtarımızı almasına izin vermeyelim..içimden geçenleri olduğu gibi aktardım..bilimsel bir yanlışım olmuşsa affola..
sevgi ve saygılarımla..

[hülyaa]

günlüğüme neşe kat küçük kız...dansların tüm negatif düşüncelerimi benden alıp götürsün..

[25emel]

hülyaa Nickli Üyeden Alıntı

günlüğüme neşe kat küçük kız...dansların tüm negatif düşüncelerimi benden alıp götürsün..

tamammm hemen geliyorum

[hülyaa]

[hülyaa]

İnanmıyorum sevgili sana asla. Çünkü sen de bu hayat gibisin... Özletiyorsun, tahrik ediyorsun, öfkelendiriyorsun, aşağılıyorsun, bekletiyorsun, umutlandırıyorsun... Ama yoksun! Gerçek değilsin. Düşüyorum hızla. Tek istediğim elimi tutmandı! Elimi sana uzatırken sonuna dek güvenebilmekti son isteğim. İnsan başka ne ister ki? Seven insan başka ne umar?

Boşluğa düşerken inançla sarılabilmek ister son insana. Yoldaş sevgiliye...

Her şeyi yaşadım biliyor musun? Her şeyi.. Ama bir tek bu sarılışı yaşamadım. Düşerken son anda olanına. Sen hep sınadın beni, hep gücümü ölçtün. Sana ne verip ne veremeyeceğimi hesapladın. Oysa ben sana olduğum gibi gelmiştim. Neysem O...

Dağınık, hesapsız, doyumsuz, heyecanlı ve yaralı. Çok yaralı...

VE EN ÇOK KENDİNE TEHLİKELİ!

Oynamaktan sıkılırım ben. Hem yeteneğim yoktur oynamaya.. Mesela sevmediğim, hoşlanmadığım bir insana selam bile veremem. Kaçarım. Çıkarlarımın canı cehenneme! Ben susuzluk telaşıyla sık sık kendimi deniz kenarlarına atarım. Orada derin derin nefesler alırım sen bunu gördün. Benim sık sık daralıp kendimi deniz kenarlarına, ağaç diplerine attığımı gördün! Ben bunu sana gösterdim. Bil istedim. Benim o kapalı kapıların ardındaki büyük ve kirli hesaplarla işim yok. Hiç olmadı da. Bil istedim.

Ben gökyüzünü seviyorum... Ben mutlak olanı arıyorum. Son anda elimi tutan biriyle öyle havada asılı kalmak istiyorum. O anda büyülenip kalmak istiyorum. İşte bu sevgili, mesele bu... Ben senin gibi sonsuza dek yaşamak istemiyorum. Az buçuk yaşadım, böbürlenmiyorum ne haddime... Gördüm! Öyle algı özürlü falan da değilim. Sadece bana göre değil bu hayat ama geldik bir kere işte.. Gördük yaşadık, iyi hoş ama ben böyle bir şey istemiyorum... Benim için yaşam başka yerde falan da değil. Yok başka bir yer.. Nereye gitsek aynı insanlar, aynı hava.. Hiçbir yerde hiçbir şey yok. Her yerde sürüp gidecek bu susuzluğum biliyorum. Mücadele kaçkını falan değilim. Aksine mücadele için ortaya atılan ben ve benim gibilerden başka kim var ki ortada.. İşte ortadayım ve seyirciler yukardan bağırıyor "ha gayret biraz daha dayan" diyorlar... Ama ben sık sık kiminle mücadele edeceğimi bilemiyorum. Bana karşı olduğunu düşündüğüm insanlarla mı yoksa benimle aynı safta olduğunu söyleyen insanlarla mı? Hangisiyle? Hangisiyle mücadele etmek daha anlamlıdır..
Söylesene mücadele etmeye değecek insanlar var mı bu dünyada? Ben masallara çabuk inanırım sevgili.. Dedim ya "çok uzun yaşamak istemiyorum" diye .. Bu yüzden ben aşklara da çabucak inanırım, aslında inanmak isterim. Bu aldanış içimdeki sıkıntıyı, kasveti dağıtır. Bilirim yoktur ama yine de inanırım. En acısı da budur aslında. İnanmadığım halde o inanmadığım o şey için herkesten daha çok uğraşır, yıpranır, hayatimi seve seve ortaya koyarım. Nasılsa hiçbir iddiam yoktur. Böyle kurmuşumdur hayatımı. Aslında hayat budur benim için. İnanmak isteyip de inanmadığım şeyler için her şeyimi ortaya koymamdır.. Beni bensiz bırakanlara hayatımı vermemdir. Gülerken ağlamam budur..

Birikti her şey içimde.. Birikti.. Çok birikti..
Daha iyi oldu belki. Elini uzatmadın ya sen sevgili.. O çok güvendiğim elini.. Daha iyi oldu.. Deliliğime sarıldım ben de sımsıkı.. Ömrümün kısalığına sarıldım. Oysa sen hayatsın. O bir zamanlar çok güvendiğim hayat.. Ama yine de eski bir alışkanlık bendeki.. Düşerken boşluğa el uzatma alışkanlığı.. Belki tutarsın diye.. Hiç yaşamadım ki... Ama yine de bir gelenekti bu bizim gibiler için. Hiçbir şeye inanmazken inanmış görünüp, kendini arenanın ortasına atmak.. Ölmek istemek.. Aldanmak istemek.. Ama yine de anlamıyorum.. İşte kaybettim, işte ilan ettim kısa ömürlü olduğumu.. Bu dünya ile ilgili bir derdimin kalmadığını.. İsteyenin olsun.. Çünkü belki son anda elini uzatırsın demiştim. Meğer yanılmışım. Meğer sen de uzun yaşayacakmışsın. Tıpkı düşmanlarım gibi.. Tıpkı yanımda sandığım ama düşmanlarımla olanlar gibi. Yanılmamışım. Hem ne fark eder bundan sonra.. Sen ve senin gibiler şimdi itin beni arenaya.. Dövüştürün beni..





Dövüştürün yarattığınız hayaletlerle.. Siz yukardan düşmanlarımla dostlarım sandıklarım, beni seyredip alay edin halimle.. Alay edin inanmış aldanmış halimle.. Alay edin deliliğime, sımsıkı sarılmışlığımla.. Ne fark eder.. Ama son kez şu sözler dökülecek ağzımdan...



Herkesin bir bildiği varmış bu hayatta benim ise bilmediğim... Hepsi bu... hepsi.. İnanmıyorum sevgili sana.. Hiç inanmıyorum.. Sen de bu hayat gibisin.. Ve bu yüzden sevinçle düşüyorum sunduğun boşluğa... Sevinçle....

Cezmi Ersöz

Merhaba Hülya:
Ben artık nekadar güzel gelsede bu tür yazılar okumuyorum.Kedimi karamsar ,yalnız,umutsuz,güvensizliği çağrıştıran
şeylerden uzak tutuyorum.Hayatımızdaki bize verilen bütün olumsuz kelime ve klişelerden kurtulma dönemindeyim.
Dualarımda önceden :Allahım beni veçocuklarımı bütün kötülüklerden koru.Kazadan beladan koru diye dua ederdim.
Şimdi :Allahım benim ve çocuklarıma sağlık sıhat,huzur,bolluk,bereket ver.Çocuklarımın gelecekleri aydınlık olsun.
Karşılarına hep iyi insanlar çıksın.Bütün istekleri gönüllerince olsun diyorum.Kendim içinde kocaman bir masada bütün
sevdiklerimle ve seveceklrimle bir arada olmayı diliyorum.Sanada gönlünden ne geçiriyorsan onun olmasını diliyorum.

[hülyaa]

güzel dileklerin için teşekkür ediyorum mustang
bu yazıyı okuduğum gün geçmişimle ilgili bir çok şeyi içinde bulduğum için beğendim ve buraya taşıdım..aslında derinden incelendiğinde yazının içinde çok bir karamsarlık yok..yada ben öyle yorumlamadım..elbette şimdi öyle değilim..umutsuz yada karamsar..şükürler olsun ki farkındayım..eski benle şimdi ki ben arasında koca bir uçurum var diyebilirim..ancak yazıda çok güzeldi..bana göre umutsuzlukta,yada herşeyin bittiği bir anda bile olsa hayata sevinçle bağlanmanın ince detayından bahsediyor..bize kötü gelen,bizi üzen ayrıntılara sevinçle bakabilmeyi..her şeye rağmen tutunacağın veya seni tutmasını beklediğin ne varsa onlara bile sevinçle yaklaşmayı öneriyor..düşerken bile tebessüm etmeyi..
günlüğüme şefer verdin yorumlarınla..teşekkür ederim..sadece benim açımdan yazının başka yüzünü anlatmaya çalıştım..en azından ben bu şekilde değerlendirdim..sevgi ve saygılarımla..

[hülyaa]

zaman nasılda akıp gidiyor..başarmam gereken bir çok işim var..bunlardan birini uygulamama çok az bir zaman kaldı..ama başarcağımı hissediyorum..içimde garip bir rahatlık var..telkinlere ara verdim..kendimi denemek istedim..acaba bıraktıktan sonra eskiye dönüyor muyum diye..2 hafta her şey normaldı..sanki telkinleri hala dinliyormuşum gibi..sonra birden aklımdan,telkinleri dinlemeyi bırakanların yeniden önceki hallerine döndükleriyle ilgili yazıları geldi..
ee tabi bende ki şu başkalarının inançlarına olan inancımı henüz yenemediğim için,birden bire kendimi kötü hissetmeye başladım..sanırım psikolojık olarak çok çabuk etkileniyorum..ama kendimi de anlamam için deneyimlemem şart..neyse şimdi yeniden başladım dinlemeye...
bu arada olmasını çok istediğim bir ev var..secret i uygulamaya başladım..inanıyorum ki yakında size bununla ilgili pozitif haberleri veririm..enerjinize ihtiyacım var..dua edin benim için..
ha unutmadan...sosyallik arttırıcı telkini dinlemeye başladığımdan beri,evimin içi misafir dolup taşmaya başladı..öyleki beni hiç aramayanlar bile arıyorlar..eşim bile şaşırdı..bana,bu telkinler işe yarıyor galiba,biraz dinlemeye ara versen ..dedi..ayyyy öldüm gülmekten..ben halimden memnunum ama
insanları seviyorum..hele birde onlara için bir şeyler yapmak beni çok mutlu ediyor..bir arkadaşım vardı..ben böyle söylediğimde bana,sen önce kendine yardım et..insanları boşver,derdi..olur mu hiç..ben onlara yardımcı olurken,slında kendime yardımcı olduğumu biliyorum..enerjimi katlıyorlar..seviyorum yaa..benim mutluluğum önemli..e buda beni mutlu ediyor.. wave
değerli site sakinleri,sizleride çok seviyorum..
inanın yazacak o kadar çok şey var ki..ama zamana ihtiyacım var..çünkü kendimi bazı şeylerle denemeye başladım..sonuçlarını aldıkça sizlerle paylaşıcam..inanın bende merak ediyorum..tek bir şeyden eminim artık..hayatımda herşey benim istediğim gibi gelişiyor..üzüldüğüm anlarımdaysa,o üzüntümün bile benim için aslında sevindirici bir haber olduğunu biliyorum..bunu bilmek çok güzel..bu siteyi kuran ve üye olan herkeze çok ama çok teşekkür ediyorum...benim hayatımı gerçekten değiştirdi..ağrılarım bile azaldı yahu..

[Sezennl]

hulya nasilsin bacim gozukmuyorsun artik fazlaca? iyimisin

[hülyaa]

sezenncim çok iyiyim canım saol...
aslında geliyorum ama fazla kalamıyorum... şu sıralar bellekle uğraşıyorum da..