Mustang'in Rüzgarı

Günaydın hepinizin günü aydınlık yolu açık olsun.Ben dün günlükleri gezerken defdurunun günlüğüne canım yavrumun benim için yazdıklarını okudum.Bir anne için bundan güzel ödül olamaz.Canımın içi onu çok seviyorum.Defduruyada benim kızımla olan ilişkimizinde bu hale gelmesinde ikimizin de çok çabası var diyorum.Ben nekadar şanslıyımki kızımla böyle biriletişim kurabildimDArısı herkesin başına diyorum.Dün televizyonda Sunay Akını seyrederken Adile Naşiti andılar.Onun o kuzucuklarım diye masal anlatmasından bahsederken acaba o kuzular büyüyüp koyunmu oldular diye bi konuşma geçti .Sunay Akını izlerseniz bu aralar sanki hayatımızdaki yanlış imgelemeler hakkında yavaş yavaş hatırlatmalar yapıyor.Geçenlerdede ağustos böceiğini aşaladığı için lafontene kızıyordu.Ondada ağustos böceği yıllarca toprağın altında yaşadıktan sonra büyük bi gayret göstererek hayatına başlarmış ve sadece14 gün yaşarmış.Böyle bi hayvanı aşaladı için kızıyor oradaki yalnış imgeleme ağustos böceğinin sanatçı olması bakın sanatçı olursanız açkalısınız bakın çalışkan karınca gibi olursanız birşey olmazsınız demek istemiş ama zaten ağustos böceği kışı görecekkadar yaşamaz bırakında o kısacık ömrüde istediği gibi yaşasınlar.Pazar günü gazetelere şöyle bi göz gezdirdim.Bi yazı çok dikkatimi çekti daha ne yapsınlar diye okudukça hayret ettim.Of ya ne hale geldik bizler ailemizin ilgisizliğinden şikayet ederken şimdiki çocuklarda ailelerin fazla ilgisinden şikayet edecekler.Çocukların haftalık yaptıkları faliyetleri belki ben hayatımda hiç yapmadım belkide ancak rüyamda görürüm.Neymiş efendim bale, ata binme ,piyano ve keman ,tenis,bazı dersler için özel ders bakıyorsunuz çocuklar için nefes alacak zaman yok.Ben asla yapılanları küçümsemiyorum ama bi çocuğada bu kadar yüklenilsin bilemiyorum ancak yaşayıp göreceğiz.İnsan bu yapılanları isterse herzaman yapa bilir.Kendi mükemellerimizi çocuklarımıza dayatmak nekadar doğru olur bilemem.Benim bitane yiğenim var,erkek kardeşimin oğlu.Kardeşim tek çocukları olduğu için ona biçok şeyi birden verdi her istediğini anında yaptılar .Çocuk yemek istemezse yemedi oturmak istemezse gidilen yerden kalkıldı yani kısacası hayatlarını çocuk eksenli yaşadılar ama çocuk mutsuz ,herşeyden bıkmış, doyumsuz bihalde.Çocuklarımızı sevelim onları şımartalım ama bizim anne baba olduğumuzu da unutturmayalım.Çünki onlar o küçüçük haleriyle ancak bizim rehberliğimizde yollarını bula bilirler.Bu gün artık çocuklarıma kuzucuğum ,bebişim gibi sıfatlar kullanmamaya karar verdim.Onlar küçükken pek kullanmazdım.Demekki kullandığımız sıfatlarda yanlış olumlama ola biliyor.Okuduklarımız ,dinlediklerimiz ,seyretiklerimiz ne çok şeyde yanlış yönlendirmeler var.mesela star tv televizyonu seviyoruz diye bi yazı geçiyor sevmesenizde seveceksiniz.Ben inşallah sedona ile bu pirinçleri ayıklayacağım.Hepimin günü gönlümüzce olsun.

[shamanic]

eğer bu şekilde olursa benim ayıklamam gereken o kadar çok şey var ki..

genel olarak herkezi bu şekilde severim.. canım.. balım.. tatlım.. kuzum.. meleğim.. bebeğim.. yandı benimle görüşenler..
sunay akına hayranımdır.. ama ayrıldım galiba bu düşüncesinde kendisinden.. kuzular çok şirinlerdir ve onları sevmeyen yoktur..
bir nevi şirinlik abidesidirler.. ama bu benim bakış açımdan böyle olduğu için bunu karşımda ki insana söylerken ve ona iletirken bu düşünce enerjisi ile iletiyorum..

arkadaşlarıma olumlama konularında tavsiye veririken daima kendi kelimelerini seçmelerini isterim..
nedeni ise her kelimenin bize göre ifade ettiği bir anlam enerjisi vardır..

ben huzur dediğimde buna benim ve bana bağlı herkezin sağlık bereket rahatlık v.b gibi durumlarda denge içerisinde olduğunu düşüncesi gelir..
ama bir başkası huzur dediğinde sadece sakinlik ve kendi bireysel rahatı gelebilir ..

ben bereket dediğimde artarak çoğalan ve evreni kaplayan bir enerji düşünürüm ama bir başkası sadece elindeki parsının artması olarak düşünebilir ..

dolayısıyla olaya hangi açıdan bakıldığı hangi enerji ile serbest bırakıldığı çok önemlidir..

çoğu kültür siyahı matem rengi kabul ederken japonlar sevinç rengi olarak algılar..

ben kuzucuklarım ile büyüdüm.. her gece dinledim.. halada her filmini seyrederim..
keşke onun her kuzcum dediği koyun olabilseydi..
etinden sütünden postundan yararlandırarak bu evrene iyiliği dokunsaydı..

buradaki et süt post üçlemesi : bilgiyi doğru ve yararlı kullanarak her alanda başarı elde edbilecek herkesi kapsar bana göre..

sevgiler..

[gunesim]

hayal ayaz çok güzel yazmışsın teşekkür ederim

kuzum diye severim...yavrum diye severim..bazende kart dana derim..ama söylediğim söz ne olursa olsun.. ses tonumdur olumlu enerjiyi oluşturan...ve sinerjiyi yaratan..şamanım pirinçlerimiz hep taşlı olacak...geçmişte oluşan taşları temizledikledikmi..şu anda oluşanları daha kolay temizliycez..çünkü şu anda oluşanları kendimiz oluşturuyoruz..ve esnek bir şekilde oluşturuyoruz, bunu neden söylediğimi açıklıyayım..gelişiyoruz..geliştikçe oluturduğumuz prensiplerimizinde, değişime ve gelişmeye ihtiyaçları oluyor..dün böyle diye inandığımız bir şey bu gün yanlış veya eksik olarak karşımıza çıkıyorsa..yarında böyle olmaması için hiç bir sebep yok..hele bizim gibi kılı kırk yararak, yaşayan, ve gördüğü, işittiği, kendi zihninde ürettiği güzellikleri, yaşamına geçirmeye hazır olan insanlar için pirinçler hep taşlı olacak..şu an pirincimizin içindeki taşlar biraz büyük, ama gelecekte temizleyeceklerimiz belki toz halinde olacak ..çünkü her düşüncemizi..olmazsa olmaz diyerek koymuyoruz oraya..değişip gelişebilir diye koyuyoruz...ne mutlu bize hepimize saygılı sevgiler..

[defduru]

Ay bende kızları kuzucum ve meleklerim diye seviyorum. Onlar bile alıştılar annenin kuzusuyuz deyip geziyorlar. Kafam karıştı benim.. dusun dusun

Ama onlar benim kuzucuklarım ....

Shamanic cim sana katılıyorum canım, önemli olan ne düşündüğümüz. Önemli olan bizim yaydığımız enerji .....

Bende sizler gibi düşünenlerdenim fakat yaşadığım bi olay yanlışmı diye düşünmeme sebep oldu .Benim çok yakın olduğumuz bi komşum var.Onları tanıdığımda çocukları 2 yaşında idi.O dönemde büyük tartışmalar yaşayıp ayrılmışlardı.Ben bi dönem kız çocuğu bırakacak kimse olmadığı için çocuklarına baktım.Anne öğretmen baba o dönemde işsizdi.Anne ailesi izmirli olduğu için üniversite yıllarını Ankarada yatılı okumuş ,daha önce de aile İzmirin dışında olduğu için İzmirde yatılı okumuş .Mezun olduktansonra ataması Ankara ya çıkmış 3yıl Ankarada yaşamış Evlendi Ankarada yerleştiler.Bunları anlatmamdaki sebep annenin durumunu anlatmak.Anne tam bi aile özlemiyle büyümüş.Bu dünyadaki herşeyi Efe onu herdediğini yapan biri haliyle efede tambi efe.Onda dikkatimi çekmişti annesi bebişim diye sevdiği için çocuk boyu posu yerinde fakat davranış olarak bebek gibi davranıyor.Şu anda ikinci sınıfa gidiyor benim yanımda ben ona amanda benim küçük erkeğim dediğim için annesine yaptıklarını yapmıyor .Ama annesi geldiğinde bebek gibi davranıyor.Çocuk büyütmek gerçekten sanat her çocuk değişik biresim ama çok incelikleri olan nakış nakış sabır isteyen bir iş.Canım shamanic inşallah sanada Allah nasip ederde yaşarsın biliyorum sen çok iyi bi anne olursun.Senin gibi biçok seyin farkında olan bi annenin çocukları çok şanslı olur .Biz bitakım şeyleri deneye yanıla öğrendik Hatalarımızda oldu iyi şeylerde .Ama ben şimdiki halimle çocuklarım olmuş olsaydı yaptığım biçok yanlışı yapmazdım.Ben hala çocuklarıma kuzum dediğim zaman sanki kucağıma kıvrılı verecekler.Ama arık kuzuluk devrini tamamlasınlar.Her şey gönlümüzce olsun.

mustangcığım bazı anne vardır bebişim der ve çocuğuna bebek gibi davranır..ve onun büyümemesi içinde elinden geleni yapar , benimde böyle bir arkadaşım vardı 8 yaşındaki çocuğu biberonla uyutuyordu. ben gördüğümde ne kız bu böyle damat olacak çocuğa biberon veriyorsun dedim..ama eleştiryi anneye yaptım çocuğa değil..çocuk ertesi gün biberonu çöpe atmış...ama bazı anne var..bebişim der ama çocuğuna gerçek yaşını yaşatır..çocuğun nasıl davrandığı annenin davranışıyla ilişkili..söylediğiyle değil diye düşünüyorum..istisnalar varsa, ki mutlaka vardır, ben görmedim..

Canımın içi ben istisna olan anneleri sevgiyle yaklaşanlar olarak görüyorum.Çünki artık ülkemizde her konuda büyük bi kavram kargaşası yaşanıyor.Anneler baskı yapmamak adına öyle büyük özgürlük veriyorlarki aman be git evinde ne yaparsan yap benden uzakdur diyorsun.Ben bazı çocuklu arkadaşlarımla ilişkimi kestim .Bana geldiklerinde sanki benim evim çocuğun oyun bahçesi sanki ben onların arkasını toplamak zorundayım.Bende iki çocuk büyüttüm hiç kimseye bi zarar vermedim gittiğim yerlerde saygı ile karşılandım çocuklarımda hep örnek gösterildi.Ben onlarla oturup saatlerce konuştum onları sevdim okşadım,kokuBenim yiğenim larını içime çekdim doyadoya yaşadım onları ama sınırların olduğunu da gösterdim.Ben şimdiki annelerde bunu göremiyorum çocukları şımatmakla onları sınırsız bırakmakla çocukları boşlukta bırakıyorlar.Ben inanıyorumki çocuklar sıkı kalıplarolmadan belirli sınırlarda çok daha iyi yetişiyorlar.Anneannem hep baskısız yongayı yel alır derdi.Benim yiğenim öyle sınırsızki hiç bişey artık onu mutlu edemiyor.Anne babanın koymadığı sınırları o onlara koyuyor.Bide annesi ona bebek gibi davranınca acayip bişey oluyor.Benim bazı kelimelerin içinin boşltılmasınave herkes tarafından kulanılmasındanda rahatsızım.Eskiden aşkım aşıkların birbirleri için söyledikleri diğer insanların biraz utanarak baktıkları bi kelime idi şimdi ohoo herkes kulanıyor artık anlamsız gibi geliyor.Canım Hayal'im ben buradan seni hiç tanımama rağmen benimle aynı şeyleri çocuğuna yaptığını tahmin edebiyorum.Bizler toplumda rol model olan insanlardanız.Bizden örnek alanlarda sadece kelimelerimizi alıp içindeki sevgiyi almazlarsa içi boşalmış olur.Biz de hep görüntü var ses yoktur .Ben çevreme bakıyorum öyle sığ yaşayan insanlar varki boşa geçmiş hayatlar olarak yaşayıp gidecekler.Bizler nekadar şanslıyızki kendimizin farkındayız .Ben buradaki arkadaşlarımın yazdıkları kelimellerden bile o sıcaklığı hissediyorum.Bizlerin bile en yakınlarında bu karmaşa yaşanıyorsa Allah sonumuzu hayra getirsin ....

mustang'cığım

ben 6 ay arayla doğan iki çocuk büyüttüm eş zamanlı..ikiz gibi, ben şimdi dönüp baktığımda kendimide eleştiriyorum..çok sevgi verdim ikisinede ama ..bir şey yaptılarmı, bağırmazdım, konuşmazdım ben, bakışlarım yeterdi..ikisi birden susar oyunlarına dönerlerdi..şimdi geriye baktığımda kendimi nazi subaylarına benzetiyorum..çocukarın yemek yedikleri saat..kakalarını yaptıkları saat bile belliydi..bunu nasıl becerdiğimi bilmiyorum..kızım yanımda yedi yaşına kadar kaldı, sonradan ben türkiyeye döndüm, benim avrupada yaşama imkanımı neden elimden aldınız demesin diye, okula başladığı yıl annemin yanına almanyaya gönderdim..hayatımın en büyük pişmanlığıdır..onu göndermek yaşadığı sevgisiz yılları düşündüğümde. benim, elinden bir bardak su içmeye kıyamadığım çocuk o yaşta annemin şamar oğlanı haline gelmiş, ama şu an durumu benim oğlumdan çok daha iyi..onunla konuşurken, bir gün dediki.senin sıcaklığın her şeye değerdi..yaşamayınca bilinmiyor..onu gönderdiğimde, ağlayan mızıklayan bir çocuk değildi ama bir buçuk yıl yemek yememiş..annemi cezalandırmış onu benim yanımdan aldığı için..çocuklarla aramda görünmeyen bir anlaşma imzalanır ..söylenmemesine rağmen, hepimiz diğerinin sınırlarını bilir saygı gösteririz..bu sonradan 2.5 aylıkken yanıma gelen ve 3 yaşına kadar benimle kalan kızımın çocuğu içinde geçerli..umutcan yanımıza geldiğinde biz..tüm sülale kelimenin tam anlamıyla buldumcuk olduk..resmen delirdik..ben hani nazi subayıydımya..yok canım oldum bir maymun ..torun mındır mındır oynatıyordu..özel birşey yapmıyordu çocuk ben karşısında oynamak için ziller elimde bekliyordum..torun başka bir şey..anlatabilmek imkansız..ama onada söz söylemeye ihtiyacım kalmıyordu..bebekliğinden itibaren gözüne bakmam yetiyordu..sanıyorum bu insanın kendi doğasında olan bir şey...arkadaşlarımın çocuklarıda ..ben evlerinde isem..birden değişirler..sair zaman bir bardak suyu annelerinden isteyen kızlar..ben gittiğimde, çaylar kahveler yapıp getirirler..önceleri..zorakimi acaba diye, hani ben, yaşlarına göre davranmadıkları zaman yadırgadığımı çokmu belli ediyorum falan diye düşündüm ama değil..çocuklar bana yaptıklarını isteyerek yapıyorlar..en asi olan bile gönlümü nasıl alacağını şaşırıyor..demekki aramızda öyle bir enerji akıyor.ve benim onların hatalarını görmeme rağmen, kendilerini koşulsuzca sevdiğimi anlıyorlar..bu konunun başındada söyledim ya, enerjiyi, ve sinerjiyi yaratan söylediğim sözler değil ses tonumdur diye..en son böyle olduğunu düşünmeye karar verdim..birde ben şuna inanıyorum..eğer bir anne, söylediği her söze ..BEN SENİN İÇİN .......FEDAKARLIK ETTİM diye başlamıyorsa..saygıyı sözsüz görüyor..bak senin kızının yazdıklarını okuyoruz..seni her yönünle o kadar güzel değerlendiriyor, ve sana o kadar güzel yaklaşıyorki..benim oğlum ve kızımda öyleler..ben bunun öğretilebileceğine inanmıyorum..yıllar içinde iki tarafında birbirine gösterdiği sevgi + saygıyla oluştuğuna inanıyorum..çok şükür, çok şükür , binlerce şükür..benim annem benim sınırlarımı asla bilmedi..her fısatta sütünü haram ederdi..daha yeni yetişiyordum..ben bebektim..senin sütünü reddetme gibi bir şansım yoktu, ama sen koskoca kadındın vermeseydin..bana süt verecek bir inek mutlaka bulunurdu dedim..ve o zamandan beri anneme bana sütünü verdiği için asla minnet duymadım.çok konuştum..anneler çok dikkatli olup..ne sevgide, nede sevgisizlikte çocuklarının sınırlarını zorlamamalılar diye düşünüyorum..allah hepsine kolaylık versin..en zor büyüyen insan yavrusu, tüm annelere saygılı sevgiler..

[siyah]

Sevgili Mustang, sevgili Hayalayaz ve Tüm Arkadaşlar günaydın,
Bende çocuklarıma sevgiyi veğrdiğimi sanıyorum daha doğrusu çocuklarımı görenler öğretmenleri çocuklarımın sevgiye doymuş çocuklar olduğunu kendilerini çok iyi ifade ettiklerini söylüyorlar. Birey olarak kendilerinin çok farkındalar sevgiyi ve saygıyı talep edebiliyorlar. En büyük sıkıntımız oğlumun çalışmamayı çok sevmemesi ne yaptıksa bu konudaki inadını kıramadık şu anda 12 yaşında ve oldukça neşeli insan ilişkileri oldukça iyi vede çokda zeki bir çocuk ama çalışmıyor çalışmıyor yapabileceğinin en azını yaparak okula gidiyor. Onu artık bu konuda yıpratmakta istemiyorum. Önerilerinizi bekliyorum.Sevgiler Ankara buluşmasında varmusunuz.