asiyah'nın zihinsel mutasyonu

[asiyah]

Ha tamam ben o kitabı alayım o zaman. Burda pek anlamadım.

[asiyah]

Şöyle telkinleri adamakıllı düzenli bir şekilde dinlemek istiyorum. tarihleri ile yazıcam şimdi.

Ego (Güven) Güçlendirici
12 Temmuz 2009: 10 Saat

[asiyah]

Bacaklarım dayanılmaz bir şekilde ağrıyor. Telkinlerin etkisi...

[asiyah]

Kon kon kelebek
Yaldızlı böcek
Al işte sana
Bir gonca çiçek

Yaz kış geçecek
Ömrün bitecek
Al işte sana
Bir gonca çiçek

[zivzy]

asiyah öncelikle günlüğün hayırlı olsun...!

Baştan sona okudum günlüğünü, özellikle ilk başta sıraladığın sorunlar beni, senin günlüğünü okumaya itti.. Uzun zamandır forumdayım ancak yazı paylaşımlarından bulunmadan şimdilik sadece takip etmekle yetiniyorum yazıları.. Senin günlüğüne yazmaya karar verdim.. Müsadenle:)

Kendinle ilgili sıraladığın 10 maddelik yapamadığın şeyleri okuyunca, heralde ileride bunların hepsini yapmıştır diye düşündüm ve son sayfaya kadar günlüğünün her karesini incelemeye koyuldum..

Senin iyiliğin açısından izin verirsen seninle ilgili bir takım değerlendirmeler yapmak istiyorum

1.si o yazdığın 10 maddelik değişim çizelgesini uygulamaya geçmeliydin ki hala geçebilirsin.. Ya da geçtiysen bile somut olarak değişiminin nasıl olduğunu günlüğünde belirtmemişsin.. Bununla ilgili her an düşünerek, bu 10 küsür özelliğimden, yapamadığım şeylerden nasıl kurtulabilirim..? Bunları olumlu hale getirmeyi nasıl becerebilirim? Bunu tek tekte yazabilirsin bence.. örnek olarak: ders çalışamıyorum.... ne yapmalıyım diye kendine sor? cevap: ders çalışmaya bugünden başlıyorum.. ilk olarak bilgisayarı kapatıp masamın başına geçiyorum. kitabı açıp 1 saat şu konuya çalışıyorum. Sonrasında kendime ödül olarak kocaman bir yaş pasta ikram ediyorum gibi.. Kendini de ödüllendirmelisin diye düşünüyorum.. Yani o yazdığın 10-15 maddeyi tek tek irdelemen yapabilmen açısından faydalı olacaktır diye düşünüyorum..

2.si sendeki sorun ki bu sorun bende de var.. Erteleme hastalığı.. Anladığım kadarıyla bazı şeyleri yapmaya üşenmissin.. Bende öyleyim erteliyoruz. Halbuki ertelemesek çok daha mutlu olacağız çok işler yapacağız, başaracağız.. O yüzden İslam Peygamberi Hz. Muhammed (sav.) bizi 14 asır önceden uyarmıştır ertelemeyin diye uyarmıştır:"Erteleyen helak olmuştur". Parolamız şimdi yapmak olmalı.. Birşey mi yapılacak şimdi.. Ders mi çalışılacak şimdi.. Bi yazı mı okunacak şimdi.. Bununla ilgili özveri de bulunulmalı.. Ertelememeye özen gösterilmeli.. Ama hala bende erteleme hastalığında tam olarak vazgeçemedim.. Bununla ilgili "ertelemeyi bırak telkinin" dinliyorum 10-15 gündür.. Sana da tavsiye ederim..

3. olarak ta ben senin olumsuz duygu ve düşünceleri atlatacağını düşünüyorum.. Sen aslında olayı kafada bitiriyorsun.. tamam yapacağım diyorsan.. iş yapmaya gelince tıkanıyorsun sanki..

Hep şöyle düşünmüşümdür olumsuz durumlarla karşılaştığım zaman: "Tamam bu olumsuz bir durum olabilir.. Ama ben çok iyileştim. Kendimi çok geliştirmeye çalıştım ve inanıyorum ki herşey ileride daha güzel olacak"

Hayatın bir parolası da "herşeyin bir eşref saati vardır. Zamanı gelince.. Saati dolunca o gerçekleşir." Sendeki değişiminde bir eşref saati var diye düşünüyorum. Sabırla mücadele edip, yapacaklarını yapmak için uygulamaya geçersen daha iyi bir birey olacağın yönünde şüphem yok.. Şimdilik bu kadar yazıyorum.. Yine yazmaya çalışırım. İnşallah yanlış birşey söylememiş.. Yanlış bir değerlendirmede bulunmamışımdır.

Hakkında hayırlısı olsun..
Selamlarla.. :)

[asiyah]

zivzy merhaba hoşgeldin.

Yazdıkların yorumların ve önerilerin için çok teşekkür ederim. Maalesef o kadar tembel ve erteleyici bir insanım ki gelişme gösteremiyorum. Maddelerimi tekrar gözden geçiricem ve değerlendiricem şimdi.

İlk mesajı yazdıktan sonra bir ara telkinleri bırakmıştım. O yüzden pasif bir duruma geçtim yine. Bir de bir iki zımbırtı olay yaşadım onlar da beni allak bullak etti. Ama iki gündür telkinleri düzenli dinliyorum. Hem ego güçlendirici beni daha cesur ve girişken kılıyor. Daha aktif oluyorum ve daha olumlu düşünüyorum iki gündür.

Olumsuz... bu kelimeyi çıkarıyorum hayatımdan. Biri sorarsa ne demek olduğunu bilmiyorum diycem.

:) ÇOK teşekkür ederim tekrar.

[asiyah]

1- 9 kilo fazlam var.
Şimdilik 2 kilo verdim. Ama spor yapmıyorum hala.
2- Ders çalışmıyorum.
Ders konusunda hala tembelim. Aslında kendime çok güvendiğim için çalışmıyorum. Vakit bol. Çalışacak konu da az. Erteliyorum o yüzden sürekli. Yaparım ben bunu diyip geçiyorum sürekli.
3- Kimseyle görüşmüyorum.
Hayır bu mesajdan sonra birçok arkadaşımla görüştüm. Eğlendim, sohbet ettim. Hala görüşüyorum arada bir.
4- Anne-babama saygısız davranıyorum
Bu konuda daha dikkatliyim. Annemle babama kibar davranıyorum. Değişik jestler yapıyorum. Mesela ikisinin doğumgünü aynı ayda temmuzda yani. İkisine de sürpriz doğumgünü pastası hazırladım.
5- Aksi, aşağılayıcı bir tarzım var.
Bundan yavaş yavaş kurtulmaya başlıyorum. Genel olarak iyiyim ama hala arada bir vuruyor.
6- Arkadaşlarıma birer böceklermiş gibi davranıyorum ve onları tersliyorum.
Kırdığım, üzdüğüm arkadaşlarımdan özür diledim ve gönlünü aldım. Hatta geçenlerde bir arkadaşım sebepsiz yere bana hakaret etti. Ben cevap vermedim. Sinirliydi herhalde. Daha sonra siniri geçince yaptığının farkına varır diye - yani benim olduğum gibi.
7- Düzensiz besleniyorum.
Hayır, çok dikkatliyim şimdi. Kahve içmiyorum mesela, yeşil çay içiyorum. Fast-food yemiyorum. Yediğim zaman midem bulanıyor. Bu da telkinlerin etkisi. Elimden geldiğince sağlıklı/doğal şeyler seçiyorum. Hazır meyve sularından içerdim ama zor durumda kalmadıkça (birileri ikram etmedikçe) içmiyorum.
8- Dağınık ve savrukum.
Evet, hala öyleyim.
9- Sevgilimi yerden yere vurup aşağılıyorum. Onu kırıyorum ve ona çok kötü davranıyorum. Ona önem vermiyorum.
Hiç de bile! Gayet uysal ve ılımlı davranıyorum artık. Melek gibiyim.
10- Kitap okumuyorum.
Okuyorum. Yeni başladım, dün.
11- Bisiklet sürmüyorum.
Bunu boşver. Hala sürmüyorum ama hava çok sıcak olduğundan.
12- Kardeşlerimi önemsemiyorum.
Son bir hafta boyunca internetten araştırdığım birçok şeyin kardeşlerimin iyiliği için araştırdığımı fark ettim. Ve bu beni en çok mutlu eden şeylerden biri oldu.
13- Dua etmiyorum.
Bu biraz zorluyor beni.
14- Şükretmiyorum.
Bu da.
15- Gururlu davranıyorum.
Neee? Gurur mu? Yok öyle bir şey! Bundan kurtulduğuma eminim.
16- Yapmam gerekenleri sürekli erteliyorum.
Doğru sözün üstüne söze ne hacet! :D

[zivzy]

Ben teşk.ederim :)

Günlüğe başladığından bugüne kadar olumlu gelişmeler kat ettiğin şüphesiz.. Bu çok sevindirici ve güzel bir gelişme.. Her geçen gün daha iyi olmuşsun.. Bu da demek oluyor ki daha da iyi olacaksın.. İnşallah :)

Yalnız benim asıl demeye çalıştığım nokta.. Çözüm odaklı bir gelişme anlayışı takip etmen.. Dağınık ve savurganım demişsin.. Güzel sorununun farkındasın.. Burda bence yapman gereken şey.. dağınık ve savurgan olmamı nasıl engelleyebilirim.. Neler yapabilirim bu şekilde zihin muhasebesi yapıp eyleme geçmen gerektiğini düşünüyorum.. Mesela kendi kendine karar alıp şöyle bir eylem modeli izleyebilirsin. Atıyorum: "İlk iş olarak dağınık olan odama topluyorum. Bundan sonra çıkardığım kıyafetlerimi düzenli olarak askıma asacağım.. Bütün eşyalarını yerlerine koyacağım.. Böyle düşündün mü önce kafada olayı bitiriyorsun.. Sonra da eyleme geçmek.. Nefes alıp verirken her an savurgan olmayacağım.. düzensiz olmayacağım diye düşüneceğinden yani bunu önce kafada hallettiğinden bir bakacaksın ki gerçekten aldığın karardan ötürü savurgan ve dağınık değilsin. Bütün sorunlarını yazıp hepsini bir aşamada yapamazsın belki.. Bi günde hepsi olmayabilir.. Bünye kaldırmayabilir.. Ama parçalara bölebilirsin.. Belki bugün sadece dağınık ve savurgan olmamaya gayret gösterebilirsin.. Bunu başarmaya çalışabilirsin.. Yani özet olarak demek istediğim sorunlar belli, bunları düzeltmek için alternatif çözümler belirlemen ve sorunların üstesine gitmen.. Belki sen diyeceksin ki ben tembelim, erteliyorum. yazsam bile yapamam.. Böyle düşünmemen lazım.. Yaptğın işi zevkli hale getirmelisin. Senin için dağınık ve savurgan olmamak bir zorunluluk değil gereksinim olmalı.. Bunu zevkle yaptıkça.. Düzenli oldukça daha keyifli olacaksın diye düşünüyorum..

Gerçekten samimi olarak söylüyorum.. Kendinle ilgili çok yollar katetmişsin ve inanıyorum ki daha da güzel olacak herşey.. Emek olmadan yemek olmuyor. Zahmetsiz rahmet gelmiyor.. Azıcık gayret.. Azıcık mücadele..

Bu arada sen liste yaptın ya sorunlarla alakalı bende kendime böyle bir liste yapıp eyleme geçmeyi düşünüyorum.. Sana o kadar anlatıyorum.. söylüyorum.. bakalım ben yapacak mıyım demi:) söylemesi kolay :)

Bana ışık olduğun içinde ayrıca teşk.ederim..
Herşey gönlünce olsun :)

Daha güzel haberlerini bekliyorum.. Günlüğünü takipteyim.

[asiyah]

Evet, eşref saatim gelsin ya da gelmesin daha iyi olucam. Bu çok önemli benim için. Gereksinim yani. Odayı düzenlemek gibi bir gereksinim.

Dağınıklık konusunda aslında bu hoşuma gitmiyor değil. Benim için sorun değil dağınıklık, annem için sorun sadece. Çünkü o dağınıklığın içinde bir düzenim var zaten. Yani benim düzenim dağınıklık. Sürekli kullandığım şeyler gözümün önünde olunca daha rahat ediyorum. Hepsinin yerini de biliyorum. Ben düzeni olmayan bir insanım dışarıdan. Ama benim düzenim de düzensizlik. Anlatabildim mi? Eşyalarımın bir kısmı kutularda, hemen başka bir yere gitmeye hazırlar. Çünkü hep yer değiştiriyorum. Acaba bunları söyleyerek kendimi mi savunuyorum? Salaş olsun istiyorum, daha samimi geliyor bana. Daha bir yaşanmışlık katıyor eşyalara. Sıcaklık hissediyorum.

Sorunlarıma çözüm odaklı yaklaşmaya çalışıyorum dediğin gibi. Bir sorun var ama sorunun ne olduğunu bulamıyorum. Onu bulduğum zaman da değişiyorum zaten. Sorunlarımın çoğu da tembellikten kaynaklanıyor. Diğeri de kendime olan güvensizlikten. Mesela kilo veriyorum şu anda. Ama zayıfladığımı fark edince korkuya kapıldım. Neden kiloluymuşum meğer? Çünkü korunma ihtiyacı duyuyormuşum. Zayıflayınca da bir an kendimi ilaç içmem gerekiyor gibi hissettim. Çünkü eksik, güvensiz hissettim kendimi.
Bunları da değiştirmek için önce daha aktif hale gelmem ve kendime daha çok güvenmem gerekiyor. "yazsam bile yapamam"ları kabul etmiyorum. Farkında olmadan kabul etsem bile, eğer kendimi o halde bulmuşsam zorluyorum. Çünkü bunun altına sığınıp tembelliğe devam etmek istemiyorum. Böyle söylüyorum ama yapamazsam da kendime kızarım.

Bir de mesela ben değişim gösterdiğimin farkına o maddelerin açıklamasının olduğu mesajda vardım. Burnumun dibini göremiyorum. Aslında kendimi o kadar çok eleştiriyorum ki yaptığım düzgün bir şey olsa bile onda küçücük detayları kötü diye gösteriyorum. Kendimi asla takdir edemiyorum. Neden böyle yaptığımı bilmiyorum. Yazı yazıyorum (şiir, nesir). Bir sürü yazıyı attım kötü olmuş bu diye.

Kafam karıştı.

[asiyah]

Aynanın karşısına geçip "Ben çok güçlüyüm ve çok özelim. Ve bu gücümü kullanmayı seçiyorum." dedim. Sonra da "Saçların çok güzel olmuş" dedim :D