Nefes_almak, hayatının romanını yazıyor :)

[nefes_almak]

içime büyük bir karamsarlık çöktü. ağlamak istiyorum. bu ruh halim umarım düşündüğüm gibi regl dönemi yaklaştığı içindir. aksini düşünmek istemiyorum.
hayata karamsar bakmaya başladım ve bulunduğum konuma razı olmak zorundaymışım gibi hissediyorum. çünkü insan yukarı baktıkça kendini çok kötü hissediyor. ben anladım ki hayattaki sosyal sınıfın neyse o olarak kalıyorsun. büyük sıçramalar çok nadiren oluyor. Ailem kariyer yapmamı istemiyor. dün konuştum istediğim bir konuyla ilgili setrifikalı eğitim almayı. o da desteklemedi ve herşey zaten para kazanmak için ve zaten senin benden dolayı bir gelirin var. çalışmayacaksan neden sertifikayla uğraşasın dedi. uğraşma zorlama kendini dedi. senin mezun olduktan sonra yapacağın şey evde bilgisayarını ingilizceni ilerlet yeri geldiğinde topluma bu özelliklerini gösterirsin. kağıt parçası alıcam diye debelenme. üniversite diploması yeter sana dedi. okul bittikten sonra giyinir kuşanırız gezeriz tozarız kefimize bakarız. zaten herkesin hayal ettiği bir şekilde yaşıyorsun kimseye muhtaç değilsin mecbur değilsin. ev de var araba da dedi.
tamam da malesef hayat yan gelip yatanlar için pek de merhametli değil. hele ki insanlar arasında. yoksa ben de isterim bütün gün evde karpuz gibi yatmayı.
tamam iyi hoş. bende kendimi yormak yıpratmak istemem. ama karşıma bir eş adayı çıktığında veya toplum necisin ne yapıyorsun dediklerinde ev kızıyım evde oturuyorum mu diyeyim utanıyorum. hele ki bu karşıma çıkan kişi belki bir eş adayı da olabilir. beni bu halimle kabul etse bile belki en ufak bir tartışmamızda seni evden çekip çıkardım falan gibi imalarda da bulunabilir. bilemiyorum. aslında yaşantımdan memnun gibiyim ama eş adayları veya eşim karşısında sosyal statü olarak küçük görünüp onun karşısında ezik kalmak istemem. evet sıkıntı ettiğim şey bu. zaten evlilik yapamayacaksam evde boş oturuyor olmam beni rahatsız etmez. nasıl olsa biryerden gelir akıyor.
ağlayasım var bugün hem de çok.

[Işıklı yol]

Bu konuşma babanla aran da mı geçti?

[nuru]

yazdıklarının hıc bırı senın dusuncelerın degıl..senın yapmak ıstedıkelrın degıl..sen kendı yapmak ıstedıklerıne odaklan..kım ne derse desın..Allah mutlaka bır yol acar..calısmak hem cevrenı gelıstır hemde bır eve 5 lıra gırmesı varken neden 2 lıra gırsın..hem onlar sonsuza dek basında olmayacakalr kı..seni dusunuyorlar ama baksı acıları cok yanlıs..

[Işıklı yol]

Eft yapabilirsin bu duyguna. Eskiden de demek ki sana destek vermiyorlardı. Hayat hep çok kolay değil malesef bazıları için savaşmak gerekebiliyor.

[nefes_almak]

Işıklı yol Nickli Üyeden Alıntı

Bu konuşma babanla aran da mı geçti?

evet

nuru Nickli Üyeden Alıntı

yazdıklarının hıc bırı senın dusuncelerın degıl..senın yapmak ıstedıkelrın degıl..sen kendı yapmak ıstedıklerıne odaklan..kım ne derse desın..Allah mutlaka bır yol acar..calısmak hem cevrenı gelıstır hemde bır eve 5 lıra gırmesı varken neden 2 lıra gırsın..hem onlar sonsuza dek basında olmayacakalr kı..seni dusunuyorlar ama baksı acıları cok yanlıs..

aslında hangisi benim düşüncem hangisi değil bilemedim. ailem de şu anki durumum da aklımı karıştırıyor. aslına bakarsan şu an etliye sütlüye karışmadan ve gün içinde hangi saatte ne yapacağıma karar verebiliyor olmanın verdiği özgürlük rahatlık da bana cazip geliyor. özgürlük duygusu huzur veriyor onu bir kenara koyalım.ben aslında çok da çalışkan azimli ve hırslı bir insan değilimdir.
düne kadar huzurluydum. herşey internette laf olsun diye renk ve stil danışmanlığı eğitimi programlarını araştırdıktan sonra ortaya çıktı. "abaca olabilir mi ?" dedim ve konuyu babama açtım. benim renklere ve giyim kuşam modaya ilgim var. en iyi bildiğim şey diyebilirim.

ama benim korkum toplumda insanların beklentileri çağ geliştikçe gittikçe yükseliyor. sadece zorunlu eğitimi bitirip diplomasını evin bir köşesine atan bir ev kızı veya ev hanımı olarak toplumda nereye kadar tutunulabilir bilmiyorum. buna ayak uyduramazsam ezileceğimi düşünüyorum. evde kendimi bir prenses gibi hissedebilirim ama evden dışarı adım attığım zaman aynı şeyi görmeyeceğimi bildiğimden korkuyorum. babamı da anlıyorum, ablamın işhayatındaki çektiklerini çekmemi istemiyor (çok ağır şartlarda çalışıyor kendisi) bir de benden sonra hakettiğin emekli maaşıyla geçinir gidersin ev de sana kalır araba da diyor. bunları duymak da aklıma karıştırıyor doğrusu. ama ben kısmetse beni sevebilecek birisiyle evlilik de yapmak isterim çocuk sahibi olmak da. tek korkum eşim olacak kişinin kafasındaki imajım nasıl olacak bilmiyorum. sırf onun gözünde olduğumdan yüksek görünebilmek için çalışıyor olacağım bu durumda da galiba ? offff :(

[Işıklı yol]

ne kadar güzel:) Bilinçaltını okudum sözlerinde sen de görebiliyor musun merak ettim engellerini. Bak arkadaşım sana tavsiyem bu yazının içinde sana engel teşkil eden ne varsa tespit etmen ve onlardan özgürleşmen. İş hayatında başarı telkini alabilirsin. Ayrıca her duyguna EFT çalışabilirsin. En kolayıyla affetmek özgürleştirir sayfasında mevcut. Ben en iyi oradan öğrendim. Ve devamlı yapıyorum şimdilerde. Hadi bakalım kolay gelsin.

[nefes_almak]

Işıklı yol Nickli Üyeden Alıntı

ne kadar güzel:) Bilinçaltını okudum sözlerinde sen de görebiliyor musun merak ettim engellerini. Bak arkadaşım sana tavsiyem bu yazının içinde sana engel teşkil eden ne varsa tespit etmen ve onlardan özgürleşmen. İş hayatında başarı telkini alabilirsin. Ayrıca her duyguna EFT çalışabilirsin. En kolayıyla affetmek özgürleştirir sayfasında mevcut. Ben en iyi oradan öğrendim. Ve devamlı yapıyorum şimdilerde. Hadi bakalım kolay gelsin.

teşekkür ederim yorumun için :) işhayatında başarı telkinini inceleyeceğim evet.
kafam çok karışık olduğu için engelleri pek göremiyor olabilirim. açıkcası şöyle bir çelişki içindeyim. ailemin ne istediği belli, toplumun benden ne beklediği belli, ve aile ile toplumun isteklerinin birbirine tamamen zıt olduğu da belli.
ama ben ne istiyorum o belli değil ?

[Işıklı yol]

sözlerinin içinde mevcut ne istediğin. Sen ablanın yaşadığı sıkıntıları yaşamak istemiyorsun.Evde rahat ve huzurlu olmak istiyorsun. Buna ihtiyacın yok neden çalışasın ki?

evde kendimi bir prenses gibi hissedebilirim ama evden dışarı adım attığım zaman aynı şeyi görmeyeceğimi bildiğimden korkuyorum. babamı da anlıyorum, ablamın işhayatındaki çektiklerini çekmemi istemiyor (çok ağır şartlarda çalışıyor kendisi) bir de benden sonra hakettiğin emekli maaşıyla geçinir gidersin ev de sana kalır araba da diyor. bunları duymak da aklıma karıştırıyor doğrusu. ama ben kısmetse beni sevebilecek birisiyle evlilik de yapmak isterim çocuk sahibi olmak da. tek korkum eşim olacak kişinin kafasındaki imajım nasıl olacak bilmiyorum. sırf onun gözünde olduğumdan yüksek görünebilmek için çalışıyor olacağım bu durumda da galiba ? offff :(

bunlar kendi cümlelerin, engellerini görebiliyor musun?

[Işıklı yol]

bir kaç tane cümleye benim korkum etiketini koymuşsun zaten.

[bird of paradise]

hep yada hiç düşüncesi: olayları bu şekilde değerlendirmek gerçek dışıdır; çünkü hayat çok seyrek ya öyle yada böyledir. Örneğin, hiç kimse bütünüyle zeki ya da aptal değildir. Aynı şekilde, hiç kimse her şeyiyle çekici ya da tamamıyla çirkin değildir. Oturduğunuz odanın yerlerine bakın şimdi. Mükemmel temizlikte mi? Her noktasında kir ve tozlar mı birikmiş? Bu evrende mutlak yoktur.

Eğer yaşantınızı mutlaklık sınırlarına doğru zorlarsanız, sürekli bunalımda hissedersiniz; çünkü algılarınız gerçekle örtüşmez.

Kendinizi sonsuza kadar övgüye mahkum edersiniz; çünkü yaptığınız hiç bir şey abartılmış beklentilerinizi karşılayamaz. Bu algısal yanlışlığın teknik adı ^^kutupsal düşünmedir^^. Her şeyi say beyaz olarak görürsünüz ve griler yoktur.

İyi hissetmek kitabından alıntı yaptım tam da senin yazdıklarına uygundu, var olmak insanların seni sevmesi ve onaylaması için yeter, olduğun halinle sen yeterince iyisin. Sende olmasını istediğin şeyler olmadığında da sen değerlisin.

Olumlama yaparak ve affetme çalışması yaparak insanların ikna olduğuna şahit olabilirsin. Önce kendi içinde kendi durumunu kabul edip affederek başlamanı tavsiye ederim, için değişirse dışında değişmeye başlar.