Ha Gayret!

[mücevher]

[Lier22]

denizmahsülünün ne olduğunu anlayamadım... super

[mücevher]

Ben de pek emin değilim ama o galiba kafası ve midesi bozuk bi balık dusun

[mücevher]

[shamanic]

mücevhercim.. ertelemeyi bırak telkini listendemi..
eğer değil ise hemen al lütfen...

çok uygulama var evet ama bi ucundan başlayacaksın..
istediğin kadar ertele bu işi başaracak olan yine sensin yine sensin..

tüm dostların sadece yanında olabilir sana moral vermek için ama işi yapacak olan sensin..

kendin ile acil bir toplantı düzenle lütfen..

en uygun bulduğun bir yöntem ile başla..
tezahür.. meditasyon.. nefes.. hepsine değil birine yoğunlaş..
nasılsa birtanesini yaparken ve etkilerini yaşamaya başladıkça diğerlerine olan kapılarında kendiliğinden açılacaktır..

canım senden bir tane var.. yaşadığın günden bir tane.. bu anından bir tane..
taze domates yemek istiyorsan ekeceksin.. bu yorgunluğu göze alacaksın..
tarlam bahçem yok diye kendine bahane bulmayacaksın .. saksıya toprak koyup içine bir fide de eksen istediğin domatesi orada büyüteceksin..

saksın yoksa yoğurt kabını saksı yapacaksın.. eldeki koşul ne ise oradan başlayacağız.. bunun kaçışı çıkışı yok..
her şey bizim elimizde.. düşlerimizin gerçek olması için çalışacağız uğraşacağız ama sonunda mutlu huzurlu olacağız..
bunun için değmez mi tüm çabalara..

ha gayret diyorum canım.. ha gayret.. *!!
kendi mücevherlerini farket artık..

telkinleri lütfen düzenli dinlemeye devam et..

bir süre sonra olumlu içsel konuşmalarının arttığını kendiliğinden farkedeceksin..

hani negatif egon sana tuzak kurarak evdeki bilgisayardan medet umuyo yazık sana vah vah diyo ya..
bir gün gelecek ve o kadar mutlu başarılı olacaksın ki.. kovaladığın negatiflere inat bilgisayarını sarılıp öpeceksin..

yakında..

sevgiler..

[mücevher]

Bir alıntı:
"Büyük romanlar, büyük yolculukları anlatır. Hayatı yolculuğun kendisi gibi anlatmayan, güdük bir ısrarla menzilin adını koyan romanlar çabuk eskir, okunmaz olur bir müddet sonra. Kelimeleri de insanları da yollar diri tutar. Yolun bittiği yerde çürümeye başlar kelimelerin ve insanların ruhu. İster 'gecenin sonuna', ister 'umuda' olsun, yolculuğa çıkmayan ruhtan kimseye hayır gelmez...
Şimdi siz o kapılardan çıkıp, bulutlu bir yoldan geçip, kim bilir hangi kentlerin yollarına ineceksiniz... Bir sevda, bir kavuşma ya da bir yas bekliyor olabilir sizi... Ne olursa olsun, şanslısınız... Kalbinizde yola çıkmanın ince hazzı ve burukluğu var... Büyük bir sevince de, büyük bir acıya da götürse sizi bu yol, bırakın o haz ve burukluk serpilsin içinizde... Yollar acıyı hazla teskin eder, sevinci buruklukla terbiye eder... Zira önünüzde uzanan her yol, geride bıraktığınız bir yol demektir... O yüzden çok ağlamayın çok gülmeyin de... Yollar fütursuzca güleni de, tükenircesine ağlayanı da sevmez... Yollara güvenin, her şeye rağmen yaşadığınızı yollar hatırlatacaktır size..."

Bu da benden:
"Yol bazen sarp kayalıklardan aşabilir, bazen yolun kendisi sisli, bulanık, görünmez, çekilmez olabilir. Ama öğrendim ki yoldaki o sisleri, çekilmezlikleri, engelleri ve daha pek çoğunu, evet çoğunu bizler yaratıyoruz. Yol, biz istersek bir cennet bahçesinden de geçebilirmiş bunu öğrendim. Hem de bu site sayesinde öğrendim. Yola devam... Durmak yok!

[mücevher]

Bir gün arayla hem ev hem de işyerindeki bilgisayar bozuldu. Ev telefonum ve cep telefenum bozuldu. Kardeşimle konuşmamda bu aralar Merkür'ün geri gittiğini ve bu nedenle iletişimde böyle sorunlar yaşanabileceğini söyledi. Ben bu konulardan pek anlamam ama bu kadar bozukluğun üstüste gelmesi beni düşündürmedi değil. Neyse ki 25 Haziran da sona erecekmiş.
Tabii ki bu arada siteye giremedim. Benim için en zoru buydu. Ama çok şükür artık bu engel ortadan kalktı. 96

Artık buradayım. Herkesi sevgiyle selamlıyorum.
Sevgili Shamanic cim, mesajını da bu nedenle yeni gördüm ve çok etkilendim. Her zamanki gibi çok sağduyulusun ve çok iyi. Yazdıklarına tüm kalbimle katılıyorum. Şunu da eklemek isterim ki o mesajı yazdığım an çok bunaldığım bir andı. Ama artık çok iyiyim. Hem ruhsal, hem zihinsel olarak çok daha iyi hissediyorum. PC ler bozukken telkinleri de dinleyemedim. Ama kendimde gördüğüm şey, negatif hisler başıma üşüşecekken kendimi yakalamam ve bunların yerine olumluları koymamdı. Bu harikaydı. Telkinler işime yaramıştı, yarıyordu. Bu arada nefes çalışmalarını da yapmaya uğraştım. Öyle sayamadım pek ama işte derin bir nefes alıyorum, tutabildiğim kadar tutuyorum ve yavaşça bırakıyorum. Bu da harika bişey. İyi hissettiriyor. İçimdeki minnet duygularını depreştiriyor.

Bu arada hayatımda güzel olaylar olmaya sıkıntılar biraz biraz çözülmeye başladı. Sanırım bizdeki düğümler çözülünce yoldaki engeller de ortadan kalkıyor. Ben hayatı daha yeni yeni anlamaya başlıyorum. Ama iyi ki bu site var. Yoksa hiç bilmeden yaşayıp, durmadan kendine acıyıp, yaşadığı her şeyden etrafındakileri suçlayıp ölenler gibi bu dünyadan göçüp gitmek de vardı.

[lilo]

biraz daha dayan ,sık dişini

[mücevher]

Desteğiniz için teşekkürler....

[mücevher]

Bu gün,

kendimle ilgili farkettiğim yeni birşeyi paylaşmak istedim;

eskiden insanlar sevmediğim bir davranışta bulunduklarında veya böyle bir söz sarfettiklerinde cevabı aklıma hemen

gelmez ben de onu içime atar ve içimde o kişiye veya olaya bilmeden öfkelenirdim. Sonra da gün içinde bu negatif hisler

tekrarlanırdı. Ama bugün,

bugün böyle iki olay yaşadım ve ben gayet tepkisiz bir şekilde, basitçe cevabını verdim. Sanki içgüdüsel olarak ve

kendiliğinden cevap dilimden döküldü adeta... O negatif olay gün içinde zihnimde tekrarlansa da olsun cevabı verildi

dedim içimde. Yani bunun rahatlığını yaşadım. Bu bence bir başarıydı. O kadar uzun zamandır bunun sıkıntısını yaşıyordum

ki anlatamam. Sanki bu benim ayrılmaz bir davranış biçimimdi. Ama bugün,

bugün öyle olmadı işte. Bugün,

farklı bir gündü işte.

Şimdi ne yapıyorum dersiniz,

Bugünün şerefine aşağıdaki dondurmalardan yiyorum. Siz de almaz mıydınız????