Asla sıradan olmayacağım

[smyrna1]

bu dünyaya zaten birbirimizin aynısı olmak için gelmedik bence, öyle olsaydı parmak izi denen o şahane kod sistemi avuç içlerimiz, göz retinamız, kanımız kemik yapımız herşey ayrı bir özellik güzellik, Allah bizi ayrı yarattı ama hep kendimizi basitleştidikçe küçülttük, küçülttükçe mutsuz olduk hep beraber bu zinciri kıracağız İşallah:)

[Alexandra]

elccy Nickli Üyeden Alıntı

BEN DE BENDE DONDURMA İSTERİM...

Ay ilahi, Tamam anlaşıldı, evde büyük bir dondurma partisi düzenliyoruz demek ki. Ben de böğürtlenli severim. Yapalım, hep birlikte tüketelim.

Çok tatlısınız hepiniz gerçekten. Çok güldürdünüz beni.
Ama harikasınız siz,
Hepiniz İYİ Kİ VARSINIZZZ.....

[Alexandra]

Merhabalar hepinize,

Bugün inanılmaz yoğun bir gün geçirdim. O kadar çok şeyi aynı anda yetiştirmeye çalıştım ki anlatamam. Ama hepsi yetişti, şimdi ofiste herkesi gönderdim, yalnızım, müzik dinliyorum ve düşünüyorum. Bugün tüm işlerimin arasında kafam sürekli meşguldü. Ne oldu, neden oldu, çözümü ne kendime sorup durdum. Bir arkadaşımdan bana kendi çaldığı şarkıları yolladı, sevincim umudum oldu. Arada bir arkadaşım mailleriyle beni çalışma curcunasından alıp kendi dünyasına taşıdı, başka bir arkadaşım sabah ofise girerken aradı ve gün boyu sesinin o güzel tınısı zihnimi aydınlattı, ve yine çook eskilerden bir arkadaşım çoookkk uzaklardan elini omuzuma koydu, haydi Yasemin, dedi, hadi yapacaksın sen.

Evet yapacağım. Kendimi bildim bileli her işimi kendim yaptım. Aklım ermeye başladığı anda ailemin elini kararlarımdan çektirmiştim. Yeri geldi kendimi bu kararımdan ötürü yalnız hissettimi yeri geldi güçlü, yıkılmaz hissettim. Şimdi bakıyorum, doğru bir kararmış. Herkes önce kendine güvenmeliymiş bu dünyada. Şükürler olsun ki ker şart altında kendime güvenim tam. Evet ben gereksiz denebilecek kadar güçlü bir insanım fakat duygusuz değilim. Katı değilim, düşüncesiz değilim. Yardım ellerini hep paylaşım kabul edip zevkle kabul ederim, öte yandan kendim de halledebileceğimi bildiğimden bu işi keyfe çeviririm.

Yaşamımızın her anı birer paylaşım, birer etkileşim. En eğlenceli anlardan, en sıkıcı anlara, en zor anlara kadar her biri bir etkileşim. Beynimden sorularıma cevap gelmeye başladığı andan itibaren, bu etkileşimlerden zevk almaya başladım. Zamanın da hızla akıp gittiğini düşünmüyorum artık. Çünkü bu an'ı yaşamayı atlamıyorum. Acısıyla tatlısıyla bu anın, şimdinin keyfine varıyorum. Üstelik o keyif için anları tatlandırmayı da öğrendim.

Yolun başındayım henüz. Daha yapılack çok iş, öğrenilecek çok bilgi var. Ama yolundan dönenin kaşığı kırılsın. Önüme engel çıkaran zırhlara bürünsün. Zamane dervişi olmayı koydum kafaya.

Öğreneceğim ve paylaşacağım.
Beni çağıran bir şeyler var, sesi duydum, gidiyorum.

[Alexandra]

"Ben annemi özledim. Sesini, yüzünü, ellerini, bakışlarını özledim. İnceden inceye iğnelemesini, iğnelerini dereceli olarak arttırmasını özledim. Kahkahasını, şarkı söylerken ki sesini özledim. Edalı edalı yürüyüşünü, çarşıda vitrin bakışını özledim. Kocamla ve babamla didişmesini özledim. Elinin lezzetini, sözünün inceliğini özledim.

Çok ama çok özledim. Şöyle bir çıkıp gelse, evime, haneme neşesini getirse. Oturup onunla kahve içsek sabahları, ya da Deniz kenarında bir banka oturup güneşin batışını seyretsek...

Yanyana yatıp uyusak şöyle, kokusunu içime çeksem. sarılsam. O rüyasında beni görse, ben de onu...
sabah uyanıp birbirimize anlatsak. Gülsek, ağlasak, iççeksek... Bizimkileri çekiştirsek...

Burnumun direği sızlıyor.
Çok özledim, çoooooooooooooooooooooooooooooooooooookkkk. "

Geçenlerde yazmıştım bunu, evet, çok ama çok özledim.
Ona burdan bir şarkı göndermek istiyorum izniniz olursa.

Tüm Şehir Ağladı

Aslı

Gece ıslak çıktım yola
Söz verdim sana hız yapmamaya ama,
Annem hıçkırdı yıllar sonra
Babam yenik düşmüş yıllara
Sen hep dersin bana sevgin yalan
Senin gibiler hayatta geç yaşlananlardan
Yutkunup sustum, hassastı ruhun
Onarmak çok mu zordu gidenleri

Tüm şehir ağladı sen gittin diye
Mecbur musun hep en uzağa gitmeye

[inferius]

Bluepebbles Nickli Üyeden Alıntı

[B][I][FONT=Book Antiqua][SIZE=4][COLOR=purple]
yaşamayı seviyorum
evet, inanılmaz ama doğduğuma çok memnunum.
iyi ki doğmuşum.
(allahım benden bu sözleri duyup felç geçirebilecek arkadaşlarım var)
değişimimi seviyorum. İyi ki değiştim, iyi ki....

felç geçirebilecek arkadaşlar mı =S
neden ki senin her cümlen bir umut taşıyor.burdan gayet optimist bir insansın ...
du aman diyem

[Alexandra]

karavan Nickli Üyeden Alıntı

Sevgili Bluepebbles,

Eklediğin şiiri kaç defa okudum gözlerim dolu dolu bilmiyorum ama bildiğim tek şey şiirlerin insanı sırtına alıp taaaaaaaaaa nerelere götürebilecek güçte olmaları.

Sana teşekkür ediyorum.Bana duygu dolu anlar yaşattığın için.

İyiki varsın.

Selam Karavan,

Canım benim, bu şiir bir başkadır, bambaşkadır gerçekten. Ben sana teşekkür ederim duygularını (duygularımı) benimle paylaştığın için.

Her şey gönlünce olsun.
Gözlerin sevinçten dolsun

[Alexandra]

inferius Nickli Üyeden Alıntı

felç geçirebilecek arkadaşlar mı =S
neden ki senin her cümlen bir umut taşıyor.burdan gayet optimist bir insansın ...
du aman diyem

İnan bana Inferius, bilemezsin eskiden ne kadar karamsar olduğumu. Bu yüzden de ne kadar mutlu olmaya çabalasam da bir şeyler gelip beni bulurdu. Kendime ne yaptığımı öğrendikçe, geldiğim noktaya daha da sıkı sarılıyorum.

Sevgiler

[Alexandra]

Dün gece karışık yattığım için bu sabah da kafam karışık uyandım. Gözlerimi açtım sabahın köründe, pazar sabahı sessizliğinde salona süzülüp perdeleri açtım. Koltuğa uzandım, gözlerimi gökyüzüne diktim. Neden tıkandığımı sorgulamaya başladım. Sorular soruları doğurdu ama gelen cevaplar nedense yeterli olmuyordu. Evrenle konuştum, içimi döktüm, bir gün öncesinde anlamsız göz yaşları gelip gidiyordu. "Bir soruşturma dizisinde ağlamak, hem de arka arkaya birkaç bölümünde gözyaşı dökmek pek olağan bir durum olmasa gerek... hadi bakalım hayırlısı", diye düşünmüştüm.
Bu sabah da en son ne zaman ağladığımı düşündüm, hatırlayamadım. O kadar zor bir bedenim var ki, bazen bana gereken sinyalleri çok ama çok geç gönderiyor. Acı, ağrı hissetmiyorum. Hissetmeye başladığım anda da hastaneye yatacak kıvama gelmiş oluyor(dum),- di'li geçmiş zamanla bitiriyorum çünkü bu böyle olmayacak artık-.

Biraz keman dinlemenin bana iyi geleceğini biliyordum, Abram Shtern, Farid Farjad ya da Ayla Erduran dinlemenizi size de tavsiye ederim, iliklerimde hissediyorum müziği her iksini de dinlerken. Ben Abram Shtern'i seçtim. Evin ışığı değişti müzikle birlikte gözlerimi kapattım, meditasyon yapmaya başladım, kendimi rahatlattım fakat maalesef etkisi uzun sürmedi. Enerjimi yükseltmeye çalışsam da bir türlü devamlılığını sağlayamıyordum. Ne çiçeklerle ilgilenmek, ne müzik... yok aradığım bunlar değilmiş. "İyi", dedim, oturup bir film seyredeyim, yok, olmuyor da olmuyor. En iyisi bir duş almak... Suyun akıcılığına bıraktım kendimi, yenilendim, gözlerimi kapattım, kendimi çok geniş bir alanda, suyun altında imgeledim. Beynimin içinde müzik çalmaya devam ediyordu. Saatlerce boşu boşuna uğraşmışım. Biraz su beni kendime getirdi.

Evden çıkmak istiyordum, hiçkimsenin olmadığı, huzur bulabileceğim, sorudan sorgudan uzaklaşabileceğim, bir sığına... Elbette pazar sabahı ofisteki odamdan daha güzel bir yer olabilir mi? Yürümeye başladım... Tam o esnada bir arkadaşım aradı. Nasılsın sen?, dedi, bilmem, iyiyim herhalde, ama o anda nasıl bir panik yaşadığımı anlatamam size. Niye, kötü mü geliyor sesim, rengim mi soluk, yüzüm mü asık... iyileştirmiştim kendimi oysa ki... Bu düşünceyle yeniden sinirim bozuldu. Atladım arabaya, soluğu ofiste aldım. İşte şimdi burdayım. Sizin yazdıklarınızı okudum biraz... Okuduğum bir yazıyla kendimi bambaşka bir dalganın tam ortasında bulmuşken, bir arkadaşımın mailiyle kendime geldim.

Evet, Masterphidias bugün beni kendime getirdi. Bana ne için uğraştığımı, ne olduğumu, kim olduğumu hatırlattı. Yola çıkma sebebimden uzaklaşırken yakaladı beni. Biliyorum insanız, biliyorum iniş çıkışlarımız, özlemlerimiz, hayallerimiz var. Elbette dalgalanmalar yaşamamız çok doğal. Kendimizi toparlamamıza, yeniden enerjiyle dolmamıza uzanan bir el varsa, yeter! Sana minnettarım Masterphidias, beni bugün aydınlattığın, ışığım olduğun, beni kendime getirdiğin için...

Yeniden derin sulara karıştım, gökyüzüyle, güneşle bir oldum. İçim ısındı, kelimeler dökülmeye başladı sayende. Bak gözlerim yaşarmıyor sebepsiz yere. İçimdeki sis bulutunu sen dağıttın. Benim deniz fenerim de sen oldun.

Çok ama çok teşekkür ediyorum sana.
Bütün içtenliğimle teşekkür ediyorum uzattığın el için.

İyi ki varsın.
İyi ki tanışmışız, umarım daha da tanıyacağız birbirimizi.
Sevdiklerinle mutlu kal, önüne çıkabilecek engeller, suyun önündeki kumlar gibi dağılıp gitsin.
Su seni de yönlendirecek, biliyorum.
Çok ama çok güzel bir gün geçirmeni diliyorum.
Hepinize, hepimize uzanan bir el olsun.
Sevgiler

[scouter]

Bluepebbles Nickli Üyeden Alıntı

Kendi ellerimle yapacağım dondurmaları.

Ben de sana mutlu bir gün diliyorum.

Bu samimi ve sevgi dolu sohbet çok hoşuma gitti... Bu dondurma ziyafetine ben de dahil olabilir miyim?

[scouter]

Bluepebbles Nickli Üyeden Alıntı

Ay ilahi, Tamam anlaşıldı, evde büyük bir dondurma partisi düzenliyoruz demek ki. Ben de böğürtlenli severim. Yapalım, hep birlikte tüketelim.

Çok tatlısınız hepiniz gerçekten. Çok güldürdünüz beni.
Ama harikasınız siz,
Hepiniz İYİ Kİ VARSINIZZZ.....

Ben de istiyorum o rengarenk dondurmalardan...