"Böyle gelmiş böyle gider" mi bu devran?

[Makoto]

Öncelikle merhabalar herkese.

Efendim 15 yaşımdan beri (şu an 20 yaşıma girmeye bir kaç ay kaldı) tuhaf huylar ediniyorum. Önceleri kalabalık ortamlardan ve insanlardan rahatsız olur ve uzak durmaya gayret ederdim. Bu davranışıma pek önem vermeyip üzerinde durmamaya çalıştım. Zamanla geçeceğine inandırdım kendimi. Fakat aradan bir sene vakit geçmiş olmasına rağmen hiç değişmemişti utangaçlığım ve işin kötü tarafı bu davranışımın etkisi eskisine oranla epeyce artmıştı üzerimde. Artık zamanla geçmeyeceğini anlayıp kendi davranışlarımı sorgulamaya ve kendimi düzeltmeye çalışmaya karar verdim. Geriye baktığımda kendimi şöyle ifade edebildim kendime "Olur olmadık yere sinirlenip taşan, konuşma becerisi pek olmayan, insanlardan mümkün mertebe uzak kalmaya çalışan, sürekli başkalarının yaşamlarına imrenen, sevimsiz, umutsuz, pesimist... vs." biriydim. Uzar daha bu liste aslında. Bunu farkettiğimde zamanın düzelmem konusunda etkisi olmadığını düşündüm. Kendim, kendi irademle düzelmeliyim dedim. Davranışlarımı değiştirip daha mutlu bir yaşam sürebileceğimi sandım ve bunun olacağına kalpten inandım. Önce "kötü huy"larımdan kendimi arındıracaktım. Her zaman saçma ve boş konuşan birisiydim. Bu yüzden konuşmamaya karar verdim insanlarla. Vurdumduymaz bir insan olursam, herşeye ilgisiz kalıp daha çok sevilen bir insan olabileceğimi düşündüm seneler önce, hem bu şekilde daha havalı gözükecektim. Ailemden başladım olaya. Ailemi umursamamaya başladım. Onlara cevap vermiyordum, konuşmaya çalıştıklarında ya kafamı sallıyordum işim var anlamında ya da tersliyordum susmaları için. Hoşuma gidiyordu ve seviniyordum bu davranışımı. Her tersleyişimde kendimi bir kademe daha geliştirmiş sanıyordum. (Şimdi düşünüce o halimi çok sinir bozucu geliyor insana değil mi?) Bu davranışımın çok aptalca olduğunu anlamam fazla sürmedi. Kendimi bu şekilde sosyal yaşamdan soyutladığımı farkettim. O sıralar epeyce bunalmıştım ve artık tam anlamıyla değişmenin ve hep o istediğim şekilde kalmanın zamanı geldi diye düşündüm. Beynimde nazik, hoşgörülü, güler yüzlü, yardımsever, dost canlısı, karizmatik bir insan portresi çizdim. Bu portre benim gelecek yaşamımdaki olacağım insandı ve bu portreye sadık kalıp onun gibi olmalıydım. Ancak o zaman bu adam olabilirdim. Ne olursa olsun bunu başarmalıydım... Aradan bir vakit zaman geçti. Artık işe koyulmalıydım. Bir sabah uyanıp en güleryüzlü halime bürünüp aileme dönüp onlarla ilgilenmeye çalıştım. Ama beceremedim. Asosyallik içime işlemişti sanki. Onlarla konuşmayınca daha rahat hissediyordum kendimi. Benim bu garip tavırlarımı hiç garipsemediler. Bana biraz ilgi göstermelirini, neyimin olduğunu sormalarını beklerdim açıkçası. öhm.. suçlu aramak fayda değil. Bu şekilde de beceremiyordum işi. Hep sarpa sarıyordu olaylar ve yaşamım gibi hep suratıma patlıyordu davranışlarım. Çok bunalıp yaptıklarımın deli saçması olduğunu düşündüm. Kendimi olduğum gibi kabul etmem gerektiğini düşündüm. Kendimi bu yolla kasarak hiçbirşey elde edemeyeceğimi anladım. Artık neysem o olacaktım. Başta nasılsam o halime dönecektim ve ne kadar kaba-saba bir insan olduğum umrumda değildi. Çünkü geçen 3 sene boyunca depresyon ve bunaltıdan ve ayrıca birsürü arkadaş kaybından başka hiçbirşey elde edememiştim. Bir zaman o halimde takıldım. İlk başlarda hoş geliyordu ve inanın çok rahattım. Lakin içten içe çok huzursuzlanıyordum. Derler ya, "ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol" Göründüğüm gibiydim ama olmak istediğim bu değildi. Kimseye anlatmıyordum bu konuyu. (Keşke bir ablam veya abim olsaydı sizin gibi bana sürekli akıl verebilecek. Ama ne yazık ki tek çocuğum) Kendi başıma üstünden gelmeliydim herşeyin. Yardım almak gibi bir niyetim yoktu kimseden.

Tekrar kendimi düşündüm... Aslımda neydim ki? Kötü kalpli, sevimsiz, insanların ve insanlığın değerini bilmeyen, kendinin dünyadaki en değerli ve farklı insan olduğunu düşünen bir öğrenciydim. Ben böyle biri olmak istemiyordum. Daha iyisini olabilmek istiyordum. Hem insan bile bile kendini niye kötülüğe atsın(Evet ben o halimi kötülük olarak görüyordum). Ne olursa olsun daha iyi biri olacaktım. Kendimi iyi ve kibar bir insan haline getirecektim. Yani anlayacağınız bozuk bir plak misali en başa sarmıştım. Artık gerçekten gözle görülür şekilde tuhaflaşmıştım. Nasıl davranacağımı, nasıl konuşacağımı kestiremez olmuştum. Daha önce olmaya çalıştığım kişilikler canlanıyordu beynimde. Misal vereyim efedim, bir dost ile konuşurken ona vereceğim cevabı hangi ruh halimle vereceğimi düşünür, sonra bir karar veremez, öylece kalakalırdım. Konuşamaz, heyecanlanır ve nefesim kesilirdi. Kafamda ne olmak istediğimi düşünürdüm. Karşımdaki benden cevap beklerken ben kafamda nasıl biri olacağımı tartışırdım kendimle. Bu sayede arkadaş çevremle aram epey bozuldu. Onlardan ilgi göremeyince artık bende soyutlamıştım kendimi arkadaşlarımdan. (Şu an bir tane bile arkadaşım yok. Onlara hak veriyorum. Böylesine umarsız bir insanla konuşmak isteyecek pek insan yoktur sanırım.) Kimseyle görüşmek istemiyordum artık. Kendi kendime yetebileceğime inanmak istiyordum... Artık nerede kendi dalında başarılı olarak görünen bir insan görsem, misal film izlerken o filmin ana karakterine özenme, onun gibi konuşmaya ve davranmaya çalışma gibi aptalca takıntılarım olmuştu. Delireceğimi düşünüyordum. Hayattan zevk alamıyordum. Ama bildiğim birşey varsa da o da 'Hayattan ne istediğini bilmeyen kişi mutsuzdur' sözüydü.

Ve sonra hayatimdegisti.com'la tanıştım. 4-5 gündür sürekli dinliyorum "Ego güven ve suçluluk" telkinlerini ve forumda birsürü konu okudum. Müzikleri kimseyle konuşmadan yalnız başıma epeyce uzun bir süre dinlersem biraz rahatlayabiliyorum. Daha sonra, ya yemek yerken ya da yanıma geldiklerinde annemle veya teyzemle (Ailemin herhangi bir üyesiyle yani) yüzyüze gelip konuşunca herşey en başa dönüyor. (Bu arada annem ve babam ayrı. Ben annemle kalıyorum.)

Sitede de bahsedildiği gibi, beni kötü etkileyen arkadaşlarımı hayatımdan çıkarabilir ve uzaklaşabilirim. Ama ailemden kaynaklanan bir sorunda tıkalıp kalıyorum. Onlara değişmeleri gerektiğini defalarca... defalarca söyledim ve çok tartıştım. Fakat hiç bir değişiklik yok. Ağızları çok bozuk ve sürekli herşeyden şikayet ediyorlar, mızmızlanıyorlar (Amacım ailemi kötülemek değil, onları seviyorum ama bu halleri inanın çok canımı sıkıyor.) ( Bir evde sadece annem ve ben kalıyoruz. Teyzem ve annannem yakın oldukları için bize sürekli oturmaya geliyorlar. Hepsi bir araya gelince inanılmaz derecede huzursuz oluyorum. Çok canım sıkılıyor daralıyor ve kendimi kapı dışarı atıyorum. Arkadaşım olmadığı için yapacak birşey bulamıyor, kalakalıyorum.)

Durum böyle efendim. Artık sadece hayallerimle yaşıyorum. Hayallerimin gerçek olunca mutlu olabileceğimi düşünüyorum ama hayaller onları düşünmekle gerçekleşmiyor. Çok çalışmam gerekeceğini düşünüp daha da bunalıyorum. Düşündükçe fikirlerim dağdan aşşağı yuvarlanan kartopu gibi büyüyorda büyüyor.


Efendim lafı çok uzattım. Siz halimi ve durumumu anlamışsınızdır sanırım. Ben ne yapmalıyım, ne etmeliyim, nasıl düzelebilirim hiç bilmiyorum. Yıllardır kendi saçma inançlarımla hareket ettim ve sonuçlar sürekli kötüydü ve hep beni daha da dayanılmaz bir insan yapıverdi. Samimiyetinize güvenebilirim umarım ve umarım okursunuz sonuna kadar.

Ayrıca buradan tüm insanlıktan özür diliyorum yaptığım davranışlar için. Söz veriyorum artık hiç bir kötü davranışta bulunmayacağım.

İyi günler.

*
Abdullah Demir
Mail: Aytech@saintly.com
20 yaşında ve Yozgat'ta yaşıyorum. Ankara'da büyüdüm ve iş dolayısıyla Yozgat'a taşınmak zorunda kaldık 5 yıl evvel.

*

--- HAYALİM. BURAYI OKUMAYABİLİRSİNİZ. YALNIZCA KENDİ HAYALİMİ YAZDIM ---

Burayı okumak istemeyebilirsiniz. Yalnızca kendi hayallerimi yazmak istiyorum buraya.

Bu sene üniversiteye gireceğim büyük ihtimal. Orada kendime bir ev tutup tek başıma rahatça yaşayabileceğim bir hayat istiyorum ve hobi olarak fotoğrafçılıkla ilgilenmek istiyorum. Boş zamanlarımda kitap okumak istiyorum. Evcil hayvan (Küçücük, mininicik, sevimli 2 tane kedi yavrusu özellikle.) edinmek istiyorum. Kendi yemeklerimi kendim yapıp rahatça yaşamak istiyorum. Evimi düzenleyip, bulaşıklarımı yıkayıp, arkadaşlarımı evime yemeğe davet etmek istiyorum. Yaptığım yemeklerin ne kadar lezzetli olduklarını bana söylemelerini istiyorum...


(bu hayallerinin de ötesinde bir yaşamın olacağını biliyorum ve yaradandan senin için en güzelini diliyorum )

[MuminOKAN]

öncelikle hoşgeldin.
istediğinden fazlasını bulacaksın. buna emin olabilirsin.

Makoto Nickli Üyeden Alıntı

*
Abdullah Demir
Mail: Aytech@saintly.com
20 yaşında ve Yozgat'ta yaşıyorum. Ankara'da büyüdüm ve iş dolayısıyla Yozgat'a taşınmak zorunda kaldık 5 yıl evvel.

*

--- HAYALİM. BURAYI OKUMAYABİLİRSİNİZ. YALNIZCA KENDİ HAYALİMİ YAZDIM ---

Burayı okumak istemeyebilirsiniz. Yalnızca kendi hayallerimi yazmak istiyorum buraya.

Bu sene üniversiteye gireceğim büyük ihtimal. Orada kendime bir ev tutup tek başıma rahatça yaşayabileceğim bir hayat istiyorum ve hobi olarak fotoğrafçılıkla ilgilenmek istiyorum. Boş zamanlarımda kitap okumak istiyorum. Evcil hayvan (Küçücük, mininicik, sevimli 2 tane kedi yavrusu özellikle.) edinmek istiyorum. Kendi yemeklerimi kendim yapıp rahatça yaşamak istiyorum. Evimi düzenleyip, bulaşıklarımı yıkayıp, arkadaşlarımı evime yemeğe davet etmek istiyorum. Yaptığım yemeklerin ne kadar lezzetli olduklarını bana söylemelerini istiyorum...


(Uff! Devam edemeyeceğim sanırım. Kalp atışlarım hızlandı ve gözlerim doldu. Çünkü bunları yapmak için ne yeterli param ne de güvenim olacak.)

hiç üzülme hepsi olacak. inanıyorum ki kendine güvenin en kısa zamanda sende yeniden yer edinecek.

sağlıcakla ve ışıkla kal.
super

[ceren18]

abdullah hosgeldin aramıza öncelikle ben yazdıklarını basından sonuna kadar okudum ve kesinlikle kendini çok iyi analiz etmiş birisin bence ve sorunların çözümünü bu asamadan sonra çok çabuk buluyosun ben uzun yazıları okumayı pek sevmem ama sen yazdıklarını okurken çok akıcı bir şekilde okudum çünkü yazdıgın seylerde kendimi ve kendi içimde yasadıgım seyleri gördüm emin ol senin yazdıgın seyleri burda okadar çok insan kendi içinde yasamiştı yada hala yasıyo işte bizde bunların çözümünü bulmak için burdayız bence şimdi tamamen degişmeye karar ver ve bu siteden olabildigince yararlan çünkü ömrün boyunca sen seninlesin ailen arkadasların yada bir baskası degil kendini sevmeye basladıgın zaman hayat ozaman çok çok daha farklı oluyo umarım burada içindeki sorunları halledersin bence bunun için çaba göstermeye deger

çocuğum kendini okadar güzel ifade etmişsinki, yazdıklarını bir solukta okudum( çocuğum dediğime takılma senden epey büyük oğlum var, ablam derim genelde, ama bu sefre içimden böyle demek geldi) elim mausa gitti teşekkür butonuna başmak için hayallerini yazdığın bölümde bendeki heyecan doruk yapmıştı..amanin birde baktım kendi köküne indirmişsin baltayı..bu kadar güzel hayale nasıl kıydın..hepiniz genceciksiniz..hayat size o kadar çok fırsat sunmak için hazır ki inanamazsınız..hiç bir zaman geleceğinizi bu günkü yaşadığınız şartlara göre düşünmeyin..burası fırsatlar ülkesi...bu ülkede hayata çoban olarak başlayan bir insan cumhurbaşkalığı yaptı..genelde bu insanları anımsadığımız zaman, hemen aklımıza onların yaptığı yolsuzluklar geliyor...benimse ne yaparlarsa yapmış olsunlar hayatları boyunca hedeflerine sadık kalmış oldukları geliyor...hedefimiz ister hırsızlık ister çok daha iyi bir şey olsun..olabileceğimizin en iyisi olmak için hedef belirlemek..ve ne olursa olsun hedefimizden şaşmamak gerekiyor..hedefimizi belirledikten sonra ama bu hayal gerçekleşmeyecek çünkü...... dediğimiz zaman onun olmaması için elimizden geleni yapıyoruz demektir buda kendi kökümüze baltayı küt küt idirdiğimiz anlamına geliyor..sadece düşünmek bir yere kadar kötü..bunu yazıya ve imgeye döktüğümüz zamanduble kötü izin verirsen ben bu muhteşem yazının sonudaki o iki satırı silmek istiyorum aramıza hoş geldin değişmek isteğin için, değişömek için bu kadar çok çaba gösterdiğin için candan yürekten saygılı sevgiler

[Makoto]

Mumin.Okan Nickli Üyeden Alıntı

öncelikle hoşgeldin.
istediğinden fazlasını bulacaksın. buna emin olabilirsin.

hiç üzülme hepsi olacak. inanıyorum ki kendine güvenin en kısa zamanda sende yeniden yer edinecek.

sağlıcakla ve ışıkla kal.
super

İyi niyetli dilekleriniz çok hoş sayın Mumin.Okan. Söylediğiniz gibi, umarım güvenim en kısa zamanda yerini alır bedenimde. Şu halde yarım kalmış bir yap-boz gibi hissediyorum. Güven parçam yerinde değil. Yanı başımda duruyor ama onu takamıyorum gerekli yere ne yazık ki.

ceren18 Nickli Üyeden Alıntı

abdullah hosgeldin aramıza öncelikle ben yazdıklarını basından sonuna kadar okudum ve kesinlikle kendini çok iyi analiz etmiş birisin bence ve sorunların çözümünü bu asamadan sonra çok çabuk buluyosun ben uzun yazıları okumayı pek sevmem ama sen yazdıklarını okurken çok akıcı bir şekilde okudum çünkü yazdıgın seylerde kendimi ve kendi içimde yasadıgım seyleri gördüm emin ol senin yazdıgın seyleri burda okadar çok insan kendi içinde yasamiştı yada hala yasıyo işte bizde bunların çözümünü bulmak için burdayız bence şimdi tamamen degişmeye karar ver ve bu siteden olabildigince yararlan çünkü ömrün boyunca sen seninlesin ailen arkadasların yada bir baskası degil kendini sevmeye basladıgın zaman hayat ozaman çok çok daha farklı oluyo umarım burada içindeki sorunları halledersin bence bunun için çaba göstermeye deger

Teşekkür ederim sevgili ceren18. Değişmeye gerçekten karar verdim ve bunu yürekten istiyorum sitedeki birçok dost gibi.

Sitede yazılanları okuyup insanların pozitif enerjisini üzerime alıyorum. Güleryüzümü daha önce olmadığı gibi monitöre yansıtıyorum. Kendimi gerçekten iyi hissediyorum. Herşeyin daha iyiye gideceğini düşünüyorum ve o anda kendimi "iyi" bir insan olma yolunda bir kademe daha ilerlemiş hissediyorum. Buna güvenerek atıyorum kendimi sokağa... Birkaç sokak insanlara güleryüzümü göstererek, tanıdıklarıma selam vererek ilerliyorum. Bu gerçekten çok güzel bir duygu. Önemsendiğimi düşünüp mutlu oluyorum. Daha sonra üzerimdeki pozitif enerji güneşte eriyen kar taneleri gibi yavaşça şekil değiştiriyor ve akıp gidiyor düşüncelerimden. İçimdeki lanet ses bunun böyle devam etmeyeceğini söylüyor. Öylesi bir umutsuzluğa bürünüyorum... tarifini anlatamam. Günlerce uğraşıp edindiğim enerjiyi bir anda kaybediyorum ve tutturuyorum evin yolunu. Evde durum farklı değil, daha berbat. Odama kapanıp müzik açıyorum, melankoli kasıyorum. Yaptığım bu hareketin yanlış olduğunu düşünüp bu şekilde davranmamak istiyorum. Lakin o anki durumda yaptığım şeyin en uygun hareket olabileceğini, iyiliğe bürünüp mutlu olmanın bir işe yaramayacağını, sadece anlık mutluluk vereceğini, benim ise anlık mutluluk istemediğimi, benim kalıcı mutluluk istediğimi söylüyor.

*Ekleme (Kalıcı mutluluk kolay değil biliyorum, çok çalışmak, sıkılmamak vs.. gerekiyor sanırım.. Birde aklıma şimdi geldi, hayatımızı mutlu kılan anlık mutluluklarımız değil midir ? Kalıcı mutluluk nedir ki ? Ahiret hayatı filan mı ? Hmm, neyse konuyu saptırıyorum, pardon!) Ekleme*

Bir kaç kere bir psikiyatriste gitmeyi düşündüm. Lakin bir insanın karşısında nette yazdığım gibi akıcı ve güzel konuşamam. Akıcı konuşmayı bir kenara bıraktım ben utanır, çekinir iyice kötü olurum. Karşımdakini sinir ederim sadece. Sanırım benim için en iyi olanı şimdilik "depresyondayım, unutuldum..." şarkısını dinlemek.

iyi günler.

hayalayaz Nickli Üyeden Alıntı

çocuğum kendini okadar güzel ifade etmişsinki, yazdıklarını bir solukta okudum( çocuğum dediğime takılma senden epey büyük oğlum var, ablam derim genelde, ama bu sefre içimden böyle demek geldi) elim mausa gitti teşekkür butonuna başmak için hayallerini yazdığın bölümde bendeki heyecan doruk yapmıştı..amanin birde baktım kendi köküne indirmişsin baltayı..bu kadar güzel hayale nasıl kıydın..hepiniz genceciksiniz..hayat size o kadar çok fırsat sunmak için hazır ki inanamazsınız..hiç bir zaman geleceğinizi bu günkü yaşadığınız şartlara göre düşünmeyin..burası fırsatlar ülkesi...bu ülkede hayata çoban olarak başlayan bir insan cumhurbaşkalığı yaptı..genelde bu insanları anımsadığımız zaman, hemen aklımıza onların yaptığı yolsuzluklar geliyor...benimse ne yaparlarsa yapmış olsunlar hayatları boyunca hedeflerine sadık kalmış oldukları geliyor...hedefimiz ister hırsızlık ister çok daha iyi bir şey olsun..olabileceğimizin en iyisi olmak için hedef belirlemek..ve ne olursa olsun hedefimizden şaşmamak gerekiyor..hedefimizi belirledikten sonra ama bu hayal gerçekleşmeyecek çünkü...... dediğimiz zaman onun olmaması için elimizden geleni yapıyoruz demektir buda kendi kökümüze baltayı küt küt idirdiğimiz anlamına geliyor..sadece düşünmek bir yere kadar kötü..bunu yazıya ve imgeye döktüğümüz zamanduble kötü izin verirsen ben bu muhteşem yazının sonudaki o iki satırı silmek istiyorum aramıza hoş geldin değişmek isteğin için, değişömek için bu kadar çok çaba gösterdiğin için candan yürekten saygılı sevgiler

Nasıl isterseniz öyle hitap edebilirsiniz sayın hayalaylaz. Söylediğim gibi, hayallerimin gerçekleşebileceğine gerçekten inanmak istiyorum.

Daha önce okuduğum bir mesajda denildiği üzre; ruhumuzda iki kurt var. Birisi iyilik taraftarı masum kurt, diğeri ise kötülüğün lideri aptal kurt.(Ben ona aptal diyorum.) Bu iki azılı düşman varoluşlarından beri birbirleriyle kıyasıya savaş içindeler. Bilindiği üzerede bu savaşın galibi, kişinin daha çok beslediği kurt olacaktır. Sanırım aptal kurtuvakt-i zamanında fazlasıyla beslemişim. Şimdi ruhumda koca bir canavar halinde krallığının hükmünü sürüyor. Kendimi boş bulduğum zamanlarda(Olumlu düşünceler düşünmediğimde-ki genelde pek olumlu düşünmüyorum)üzerimde olan üstünlüğünü birkez daha ilan ediyor. Galiba masum kurt zayıf kalmış ve karşısındaki yaratığıa gücü yetmiyor.

hayalayaz Nickli Üyeden Alıntı

hayat size o kadar çok fırsat sunmak için hazır ki inanamazsınız...

Evet galiba hayat bize fırsat sunmak için hazır. Buna yürekten inanmak ve gerçekten gerçekleşmesini beklemek istiyorum. Elbette gerekli çabayıda göstereceğim :)...

hayalayaz Nickli Üyeden Alıntı

hiç bir zaman geleceğinizi bu günkü yaşadığınız şartlara göre düşünmeyin..burası fırsatlar ülkesi...bu ülkede hayata çoban olarak başlayan bir insan cumhurbaşkalığı yaptı..

hiç bir zaman geleceğinizi bu günkü yaşadığınız şartlara göre düşünmeyin
Ah sevgili hayalaylaz, belki birkaç saniye içinde yazdığınız şu cümle benim hayattan tüm beklentilerimin bir tek çatı altında toplanmış halini simgeliyor desem hiç abartmış olmam.

Daha önceleri hayatta sıfırdan başlayıp en üst düzeye gelebilmiş insanlara bakarak onlardan kendime pay çıkarma olayını denedim. Fakat velakin üzgünüm bende hiç işe yaramıyor. Kötü tarafım bu cümleyi duyunca atlıyor ortaya;

- "Onlar doğdukları andan itibaren hayatla mücadele edip hedefleri için çaba harcıyorlar. Baksana, ben bu durum için fazla geç kalmışım. 20 yaşında sıfırdan çaba göstermeye kalksam ne elde edebileceğim ki?"

Buna karşılık iyi tarafım savunmasını şu şekilde sunuyor;
- "Hiçbirşey için geç değildir, inanarak, isteyerek ve iyilikle yapılan herşey olumlu cevabı verecektir, er yada geç... Yeter ki içimdeki hırsı ve yaşam isteğini kaybetmeyeyim. Ayrıca yaşımda ne varmış, hayata adım atan kimilerine göre benim yaşım bir hayli erken."

Söz hakkı kötü tarafa geçince;
- Neyim ben ha ? Bir filmin çok çabalayan, azimli ve hırslı başrol oyuncusunu mu ?(Aslına bakarsanız herkesin hayatı kendine has ve herkes kendi hayatının başrol oyuncusu değil mi?) Bir mağazaya kasiyer olarak girip, çok çalışıp, çabalayıp, kendimi geliştirip, mağazalar zinciri filan mı açacağım ? Dünyaya dön efendi, bu şekilde hayallerle sadece kendini avutabilirsin. Anlık mutluluklarım olur. Daha sonra farkına varabilirim ki hiçbirşey istediğim gibi değilmiş. Yaşam, sadece bana sunulan şekilde gerçekleş(miş)ecek ve biliyorum ki bu hayat benim için hiç iyi bir şekilde sunulmamış."

Benzer şekillerde kendimle çatışıyorum. Üzülerek söylüyorum ki kazanan çoğuzaman taraf lanet kötü taraf oluyor

hayalayaz Nickli Üyeden Alıntı

olabileceğimizin en iyisi olmak için hedef belirlemek.. ve ne olursa olsun hedefimizden şaşmamak gerekiyor..

Bunlar çok ilham verici sözler, çok teşekkür ediyorum. Okuyunca içimde bir ateş parladı inanır mısınız ? :) (Bu ateşin hiç sönmemesini umut ediyorum. Her ne kadar kendimi sokağa atınca kaybolacak olduğunu biliyor olsam da...)

hayalayaz Nickli Üyeden Alıntı

bu hayal gerçekleşmeyecek çünkü......

Bu körolasıca benim en çok takıldığım noktalardan birisi. Tebrik ediyorum, tespit yeteğiniz harika. "Şu vakitten sonra bu hayallerim gerçekleşmez çünkü..."'lere bir ara vermeye gayret edeceğim. Umarım işe yarar. Ummaktan başka yapabileceğim ne varsa yazın lütfen. Çünkü bilgilendirilmeye çooooooooooooooooooooook ihtiyacım var. (Because i need lighting?, lanet olsun ingilizcem bile berbat :)

Alakasız not: (Tek çocuk olmak gerçekten çok can sıkıcı!)

[ceren18]

eger sen normalde çok akıcı konusan rahat herkesle ilişki kurabilen işte bunun gibi sıfatlara sahip olan biri olsaydın kendini bu yazıda bukadar iyi ifade etmeni beklemezdim zaten tarihte birçok örnek var bunun üzerine genelde büyük işler basaran insanlar içine kapanık ve sosyal yasantısı mükemmel olan insanlar degiller oyüzden yazının bukadar akıcı ve güzel olmasının sebebi içinde tuttugun ve söylemek istedigin potansiyel enerjini burada yazıyla göstermen bende genelde yazmayı ve yazarak sorunları görmeyi tercih ederim çünkü insanlara anlatmaktan daha çok keyif alırım yazmaktan tabi daha yeni saydıgım sıfatlar sende yok diye söylemedim yoksa bile emin ol burda kazanıcaksın hem 20li yas bence degişim için çok uygun bence yolun basındasın suan kendinle ilgili herşeyi halledebilirsin ve sendeki eksik olan yanları tamamlayabilirsin zaten bizim gibi insanlar hep diger insanlarla mücadele içinde degil mi hep onları anlamaya çalışıyoruz anlayamayınca da onlara karsı sırtımızı dönüp bireysel olarak yasamayı tercih ediyoruz ama bu dogru degil bence beraberlikten güç dogar bunu zamanla sende görüceksin annenle daha iyi ilişkiler kurdugunda yada babanla onların sorunlarının ne oldugunu ve kendi içlerinde nekadar çok yara tasıdıgını üstüne bir de senin için bir yıkım yarattıkları için suçlu olduklarını vs... düsündüklerini görüceksin belkide hiçbişeye karsı umudunu yitirme bu gidişi belkide sen degiştiriceksin kendinde olan bu gücü görmüyo musun

[maxim]

sevgili makoto kendini ifade etmendeki içtenlikten ve samimiyetinden,detaylı anlatımından,cesurca itiraf edişinden ötürü seni tebrik ederim ......
her kes senin gibi yaşamındaki sorunları,olayları anlatmada böyle cömert değil.......aile sorunlarına gelince benimde yaşamımdan örnekler buldum (anne ve babanın ayrılması durumu) benimde şu an çok görüştüğüm arkadaşım yok eski arkadaşlarım var zaman zaman görüşürüz gerçi hepsi yuvalarını kurdu bende evlilik arifesindeyim ve şu an nişanlıyım darısı olmayanların başına...........
hayat bazı insanlara çok cömert diye düşünürüz,neden bana karşı değil diye sorduğumuzda hayatı sorgulamaya başlarız,,hatta bu bazen isyan etmeye kadar vara biliyor.....ama çok yalnış kesinlikle büyük hata
hayatın hangi tarafındayım,istemediğim ortamlar,istemediğim koşullar,her alanda memnuniyetsizlik, eğer memnun değilsen bir şeylerin farkına varma zamanın gelmiştir bu senin gelişiminin bir parçası bunu kesinlikle böyle düşün sana öğretilmek istenen bir durum ve koşul var bunu bir eğitim olarak algıla...bir markette işe başlayarak büyük bir market sahibi olmak sana uçurum gibi geliyorsa,düşün bakalım o marketin sahibi nasıl başladı ne yaptı....iş hayatında iki seçenek vardır ya at olursun yada jokey....senin fırsatların çok bunuda unutma bir kaç iş deneyimi yaşa,yapmak istediğin iş için temel kaz,bilgi topla,tecrübe kazan........hayatında bazı değişiklikler yap her zaman yürüdüğün yolu değiştir farklı sokaklardan yürü etrafı fark et,şehirdeki değişiklikleri fark et,insanları ve yaptıklarını gözlemle,,değişik görüntüler,değişik sesler,değişik duygular yaşamaya başla,bunun bana ne faydası olur ki deme olacaktır farkındalığın artacak.........
farklı şeyler yapmaya başladığında bilincin tepki gösterecek bu tepki durumunda telkinleri dinlemeyi ihmal etme zayıf kalan düşmanı halt edeceksin.......konuşmalarını düzenle,kelimeleri doğru seç nazik ve kibar olmaya çalıştığında tepkileri önemseme etrafında her kes küfürlü konuşsa dahi sen çizgini bozma....''farkındayım ve gelişimimi tamamlamak için burdayım''.....bu sözcüğü kullan..... ve dua etmeyi ihmal etme yalnız kaldığında,sessizlikte dua et isteklerini söylemekten çekinme ama detaylara dikkat,bütün iş detaylarda.....ve çokça şükret sahip oldukların için...cevap en güzel şekilde gelecektir..............
not:.....Hayatimdegisti Telkinli Kisisel Gelisim CD'leri > Kişisel Gelişim Klubü > Alternatif Kişisel Gelişim > Nlp > NLP EĞİTİM CD LERİ.... buradan nlp eğitim cd lerini indirip izlemeni öneririm
sevgiyle kal güzel kardeşim

[cubba]

makoto arkadaşım,

1) çok güçlü bir dilin var. uslubun harika.

2) kendini çok iyi ifade etmişsin.

3) okurken "adama bak yaa.. beni anlatmış.." dedim.

4) yorumlara cevap verdiğin kısımdaki yazıların (iç konuşmaların) aynen benim kendime söylediğim sözler.

5) yalnız değiliz demek ki. bizim gibi bir çok insan varmış.

6) ben de yeniyim. kelin ilacı hesabı... ama gelişme olursa söz sana da taktikleri bildiricem.

7) LÜTFEN SEN DE BİLDİR!



sağlıcakla kal.......

[Makoto]

cubba Nickli Üyeden Alıntı

makoto arkadaşım,

1) çok güçlü bir dilin var. uslubun harika.

2) kendini çok iyi ifade etmişsin.

3) okurken "adama bak yaa.. beni anlatmış.." dedim.

4) yorumlara cevap verdiğin kısımdaki yazıların (iç konuşmaların) aynen benim kendime söylediğim sözler.

5) yalnız değiliz demek ki. bizim gibi bir çok insan varmış.

6) ben de yeniyim. kelin ilacı hesabı... ama gelişme olursa söz sana da taktikleri bildiricem.

7) LÜTFEN SEN DE BİLDİR!



sağlıcakla kal.......

İnce iltifatlarınız için teşekkür ediyorum.

Şu anda ve yaklaşık bir haftadır, tam anlamıyla ve bütünüyle gelişmiş olduğumu görebiliyorum. İçimde bulunan iyiliği keşfettim ve ruhuma yön vermesine izin verdim.

Yaptığım şeyleri merak ediyorsan eğer, ben sadece sitede yazılanları yaptım. Ve elbette bolca telkin dinledim.(Bolcadan kastım, günde 15 saatten fazla.) Telkin içeriklerini ikinci tekil şahısdan, birinci tekil şahısa çevirdim ve telkin dinlerken okumaya başladım.(Telkin içeriğinde bulunan "iyi olacaksın" kısmını, "iyi olacağım" şeklinde değiştirdim. Bütün metni kendime yönelmiş şekilde değiştirdim yani.) Aklıma geldikçe okudum. Düşüncelerimde olumsuz düşüncelere yer bırakmadım. Sürekli iyi düşündüm. Sonuçlarını almam çok ama çok az bir zaman aldı. Artık çok iyimserim ve hiç bir işimi yarım yapmıyorum. Yapmakta olduğum işi tam anlamıyla ve bütünüyle yerine getirene kadar uğraşıyorum. Sonucu aldığımda ise mutlu oluyorum. Önüme çıkan her zorluğu, karşıma çıkan bir meydan okuma gibi görüyorum :)(Bknz. ego güçlendirici telkin içeriği). Kendime karşı her zaman dürüst davranıyorum. Kendimle olabildiğine barışığım ve kendimi olabileceği kadar çok seviyorum. Düşüncelerim doğruluktan yana olduğu için, yaptığım her iş beni mutlu ediyor.

Kendimi överek ödüllendirmek için fırsatlar yaratıyorum. Ufak olaylardan büyüklerine kadar doğru ve iyi şekilde yapıyorum. Terlikleri düzgün bir şekilde düzenleyip doğru olanı yaptığımı düşünüp iyi hissedebiliyorum. Evin bir köşesinde dağınıklık görünce gidip düzgünce düzeltiyorum. Masada toz görünce elime bezi alıp siliyorum. Bu düşünce tohumları beynimde büyüdü ve koccaman bir ağaç oldu diyebilirim. Artık her nerede olursam ve her ne yapıyorsam,bütünüyle hem de en doğru şekilde yapıyorum.

Artık sinirlerim daha hazır ve daha tetikte. Hayır demem gereken yerlerde "-hayır" diyorum. Kendimi yaptığım hiç bir şeyden dolayı suçlamıyorum ve asla pişmanlık duymuyorum. Çünkü yaptığım işi hep iyi yapıyorum. Pişmanlığa yer bırakmıyorum.

Bunlara saçmalık gözüyle bakanlar olabileceğini düşündüğüm için şunu söylemek istiyorum; kendi mutluluğunuzu yalnızca büyük olaylara bağdaştırmayın, ufak şeyler ile de mutlu olmayı bilin. Bu şekilde çok ama çok daha mutlu ve iyimser olabilirsiniz. Yani en azından ben bu şekilde hissediyorum.
//


Sanırım bu masalı da iyilik kazandı. Mutlu son ile bitiriyorum hikayemi. Emin ol ki telkinleri dinlemeye devam ettikçe gelişeceksin. Hemde çok hızlı bir şekilde ve bütünüyle gelişeceksin. Kalıcı olacağından da emin olabilirsin. Ben öyle olacağını hissediyorum çünkü.

[cubba]

Makoto Nickli Üyeden Alıntı

İnce iltifatlarınız için teşekkür ediyorum.

Şu anda ve yaklaşık bir haftadır, tam anlamıyla ve bütünüyle gelişmiş olduğumu görebiliyorum. İçimde bulunan iyiliği keşfettim ve ruhuma yön vermesine izin verdim.

Yaptığım şeyleri merak ediyorsan eğer, ben sadece sitede yazılanları yaptım. Ve elbette bolca telkin dinledim.(Bolcadan kastım, günde 15 saatten fazla.) Telkin içeriklerini ikinci tekil şahısdan, birinci tekil şahısa çevirdim ve telkin dinlerken okumaya başladım.(Telkin içeriğinde bulunan "iyi olacaksın" kısmını, "iyi olacağım" şeklinde değiştirdim. Bütün metni kendime yönelmiş şekilde değiştirdim yani.) Aklıma geldikçe okudum. Düşüncelerimde olumsuz düşüncelere yer bırakmadım. Sürekli iyi düşündüm. Sonuçlarını almam çok ama çok az bir zaman aldı. Artık çok iyimserim ve hiç bir işimi yarım yapmıyorum. Yapmakta olduğum işi tam anlamıyla ve bütünüyle yerine getirene kadar uğraşıyorum. Sonucu aldığımda ise mutlu oluyorum. Önüme çıkan her zorluğu, karşıma çıkan bir meydan okuma gibi görüyorum :)(Bknz. ego güçlendirici telkin içeriği). Kendime karşı her zaman dürüst davranıyorum. Kendimle olabildiğine barışığım ve kendimi olabileceği kadar çok seviyorum. Düşüncelerim doğruluktan yana olduğu için, yaptığım her iş beni mutlu ediyor.

Kendimi överek ödüllendirmek için fırsatlar yaratıyorum. Ufak olaylardan büyüklerine kadar doğru ve iyi şekilde yapıyorum. Terlikleri düzgün bir şekilde düzenleyip doğru olanı yaptığımı düşünüp iyi hissedebiliyorum. Evin bir köşesinde dağınıklık görünce gidip düzgünce düzeltiyorum. Masada toz görünce elime bezi alıp siliyorum. Bu düşünce tohumları beynimde büyüdü ve koccaman bir ağaç oldu diyebilirim. Artık her nerede olursam ve her ne yapıyorsam,bütünüyle hem de en doğru şekilde yapıyorum.

Artık sinirlerim daha hazır ve daha tetikte. Hayır demem gereken yerlerde "-hayır" diyorum. Kendimi yaptığım hiç bir şeyden dolayı suçlamıyorum ve asla pişmanlık duymuyorum. Çünkü yaptığım işi hep iyi yapıyorum. Pişmanlığa yer bırakmıyorum.

Bunlara saçmalık gözüyle bakanlar olabileceğini düşündüğüm için şunu söylemek istiyorum; kendi mutluluğunuzu yalnızca büyük olaylara bağdaştırmayın, ufak şeyler ile de mutlu olmayı bilin. Bu şekilde çok ama çok daha mutlu ve iyimser olabilirsiniz. Yani en azından ben bu şekilde hissediyorum.
//


Sanırım bu masalı da iyilik kazandı. Mutlu son ile bitiriyorum hikayemi. Emin ol ki telkinleri dinlemeye devam ettikçe gelişeceksin. Hemde çok hızlı bir şekilde ve bütünüyle gelişeceksin. Kalıcı olacağından da emin olabilirsin. Ben öyle olacağını hissediyorum çünkü.

Tebrik ederim arkadaşım. umarım ben de başarırım.