YAŞAMDAN BIKTIM!!!

[siyah]

Arkadaşlar belki bir çoğunuz hemen ve hemen terapi almam gerektiğini söyleceksiniz. Yinede bunu sizlerle paylaşmak istedim. Ben hayatımda birkadın tarafından sevilmeyi çok istiyorum. Beni çok çok seven bir sürü bayan arkadaşım olsa...Bunu gerçekten çok istiyorum. Bunu sağlarsam iyileşecekmişim gibi geliyor. Bu bende saplantı gibi oldu. Bunu atamadığım için hemcinslerimle ilişkilerimde beklentilerim fazla oluyor.Beni seven arkadaşlarım var ama keşke daha çok olsalar... Ne dersiniz.

[PAMİRNAZLI]

Evet shamanic ;bende pozitif düşünmeye çalışıyorum.En azından gözlerim hep ışıl ışıldır insanları severim.Bunu zaten insanlar hisseder ve aynı şekilde sevgiyle döner genelde.... hani aslında şanlı bir insanım duygularımı yansıtabilme yetimi rabbim benden esirgemediği için.. Ama etrafımda bu enerjimden rahatsız olan insanlarda çok. Bunu anlayamıyorumki bugün yaşadığım olayda öyle birşeydi. Vıcık vıcık sevgi ne bu dedi adamın biri bugün kavga öncesi.

Düşünüyorumda acaba
Sevgi konusunda çokmu yaralıdır? Nasıl sevileceğinimi bilmiyodur? Acaba hayatı boyunca hiçkimseyi sevmeyi becerememişmidir?
Ne bileyim bisürü soru var aklımda
Sigara Molasına çıkayım bari...Aklımı ve duygularımı bi formatlayıp geleyim ...........

[hayatimdegisti]

Bence en sağlıklı olanı insanın kendisini sevmesi ve onaylamasıdır gerçek anlamda özgürlük budur.Ne anne sevgisi ne arkadaş sevgisi dışarıdan gelen her ne olursa olsun bunun yerini tutmaz.
Bunun üzerine yoğunlaşmanızı öneririm.Birde Hatalı Alanlarımız kitabı vardi eğer okumadiysaniz o kitabi önerebilirim.
John W Dyer kitabidir.

[shamanic]

öncelikle atakan bey in önerdiği kitap mutlaka okunması gerekenlerden...

siyahcım.. her eksiğimizin yerini başka bir şey ile tamamlamaya çalışırsak bu sadece asıl olan sorunumuzu görmezlikten gelmemize yarar...
eger senin sunmuş olduğun çözüm etkili olsa o zaman bütün dul kadınlar.. eşlerinin kendilerine sundukları sevgiyi kaybettikleri için
bütün erkeklerin kendilerini sevmelerini isterler.. aynı durum evlat için .. arkadaş için.. v.b diye çoğaltılabilir...

sen zaten sevilmeye değer bir evlatsın.. bu sana hissettirilmiyor diye kendini yargılamaktan vazgeçmelisin..
burada oturup düşünmesi gereken kişi annen ablan kardeşin..

önemli olan etrafınızda olup bitenler değil.. kendi iç dünyanızda nasıl hissettiğiniz..
değişim yada yeni başlangıç istiyorsak bu yine içimizden dışımıza doğru olacaktır...
dıştan içe olması çoookk zorr ...

olmayanın peşinden gitmeye çalışman yada onun yerine benzer deneyimleri yaşamaya çalışman sana çok fazla fayda sağlamayacaktır diye düşünüyorum..
bu konu ile ilgili kendini bir müddet rahat bırak.. olumlu .. olumsuz hiçbirşey düşünmemeye çalış..
zihinsel anlamda dinlenmeye ihtiyacın var.. bu konu aklına gelince sevdiğin bir şarkıyı söyle.. kitap oku.. yada başka şeyler...

ama biraz izin ver kendine.. zihnin berraklaşınca daha uygun çözümler bularak yoluna ilerleyeceğine eminim..

sevgiler ...

[shamanic]

pamir im senin empati kurma yeteğin güçlü olabilir..
bu yüzden karşındakinin duygularını da almış gibisin üstüne..

sevgiyi anlamayan çok..
şart koymadan sevmeyi becerebilende az malesef..

hiç kimsenin senin sevgini yargılamasına izin verme..
sevmek etrafımıza karşı yapabileceğimiz en güzel davranış.. en büyük hediyedir aslında..
sen her şeye rağmen sevmeye ve o güzel enerjini atrafa yaymaya devam et..

sevgiler..

yazmadan takip etmeye çalışıyorum siyahı...hepimiz istediğimiz gibi onaylanmadan büyüdük...sevgiyi uykularımızda algıladık...bazılarımız sevgi yoksulluğunu öyle bir boyutta yaşadılarki anlatmak mümkün değil...sonradan bir baktıkki aslında kendimizi bizde sevmiyoruz...kendimizi sevsek, dışarıdan gelecek sevgiye bu denli hasret çekmezdik...benim yaşadığım durumda bana kabullenmekle geldi dışsal sevgi...

kabul ettim..sevmezse sevmesin.. ben onu seviyorum dedim kendime...ve sevgimi gösterdim...onun sevgi anlayışına göre hareket ettim..onayladım onu..sözel olarak dokunsal olarak ifade ettim sevgimi... süreç kolay değildi...ama kabullenmem kabul gördü..benim annem öööyle benim istediğim gibi vıcık vıcık sevebilen bir insan değildi..ama yüreğinin elverdiği ölçüde seviyor... bazende yetinmek gerekiyor galiba..

siyahcığım biz sana bir şeyler önerecek kadar durumlara vakıf değiliz sen kendin için en iyi olanın terapi görmen olduğunu düşünüyorsan bunu zaman geçirmeden yap...tüm annelere ve sana saygılı sevgiler..

[ZEYNEPAYY]

Geçmiş valizini dökmek gerekiyor sanırım hayatta yol alamıyoruz çengele takılmış gibi acı çekiyoruz:(
Yeniden başlamak lazım hayata..tabi vaktimiz varsa..
Shamanic sana gün geçtikce haranlığım artıyor cınım yazdıkların hepimize ışık oluyor sanki hm:)

[siyah]

Biz de kendimizi sevmiyoruz
Evet bende farkettim bunu ve şöyle dedim kendi kendime "ben kendimi sevmiş olsaydım bu kadar kolay dibe vurmazdım" geri çevrilmeye karşı bu kadar hassas olmazdım. Hepimiz dünyaya farklı roller üstlenerek geliyoruz hepimiz iniş çıkışlar yaşıyoruz hepimizin yüklendiği misyonlar var. Bir yerde biri için vazgeçilmez olurken başka birisi için önemsiz olabiliyoruz. İşte ben olumsuza o kadar yoğunlaşmışım ki bazen tövbe ediyorum Allaha şükürsüzlüğümden dolayı.
Herkezi kazanamazsın diyorum kendime bir redediliş karşısında tuzla buz oluyorum hala............
Bence bunun nedeni kendimi yeterince sevememiş kendimi kucaklayamamış olmam. Evet benim değersizlik duygularım var bunları kabul ediyorum... İşte burda olmamın nedeni bu....
Burada ögrenmiş olduğum bir çok şeyi deniyorum ve yansımalarını da görüyorum. Terapi konusuna gelince orada espri yapmak istemiştim sanırım bunu yeterince vurgulayamamışım.. Ruhumun sağlam olduğunun farkındayım artık çünkü karakterim sağlam belki yaralarım çok derin hala ama onları onarmaya çalışıyorum. Burada sizin yaşadığınız deneyimleri okunamak yanlız olmadığımı hissini veriyor bana... Hala bayan arkadaşlarım beni çok sevimesini, düşünmesini istiyorum. Ama bunu sağlamak için kimseye yaranmaya çalışmadan bir insan isterse gerçekten isterse bu yakınlığı göstersin istiyorum. Açıkçası çok fazla gitmiyorum kimsenin üstüne kapım açık isteyen girsin bu kapıdan.... Hala çok korkuyorum yanlızlıktan ama korkunun ecele faydası olmadığını hazmede hazmede öğrendim çok yanlız olduğum günlerde. Belki bakarsınız bende çözerim şu SIR'ıda mıknatıs gibi çekerim dünyama dost insanları ne dersiniz.
İyi günler

siyahım belki inanmayacaksın ama ben seni düşünüyorum..ve seni merak ediyorum..senin iyi olmanı diliyorum...hepimiz buraya geldiğimizde bir yığın şeyler istiyorduk...bebeğim olsun..işyerimde huzurum olsun..eşim ve kızı. günlükleri dolaşırsan pek çok hikayeler bulacaksın...sonradan bu insanlar ve ben istediğimiz şeylerin gerçekte ne kadar önemsiz olduğunu gördük..kendi değerimizi anladık..ve hayatımıza daha değişik yönler verdik..seninde gerçek yolunu bulmanı diliyorum...

[siyah]

Günaydın hayal hanım beni düşündüğünüzü biliyorum. Nasılını bilmiyorum ama biliyorum. Sanırım sorun kendini kabullenerek yola devam etmekte içsesim sürekli bunu söylüyor yoluna devam et şeklinde. Mutlu ol neşeli ol birazda kuşları böcekleri düşün....
En azından uzun zamandır hep aynı sesleri çıkarırdı. Yada benzer şeyleri düşünmek zaman zaman iç karartıcı geliyor. Rutin işleri yapmakta hala zorlanıyorum. O zaman biraz mola verip bu işleri acı çekmeden (yoğun isteksizlik) yaşamadan sevgi ile yapmaya çalışıyorum....
Kendi iç konuşmalarımı takip edip onları nasıl değiştirebileceğimi düşünerek onlarla oynuyorum bilinçaltımı ve konuştuğum dili onu nasıl etkilediğini öğrenmek için gayret sarfediyorum. Yaşam sevincini bende yakalamak istiyorum. Sabahları dinleşmiş olarak kalkmak güne neşe ile başlamak kim istemezki.... Kapbumbağa gibi sert bir kabuk oluşturmuşum yıllarca hala kaplumbağa gibi davranıyorum. Başımı çıkarıyorum dışarı en ufak bir korkuya kapıldığımda hemen içeri çekiliyorum.
Benden size ve hepimize saygılı sevgiler