[turgay0101]

Evet dünyanın en iyi psikolgları annelerdir tabi başta benim annem (yine egosu tuttu Turgayın diyecekler ama öyle neyapim) günümüz insanının en büyük sorunu nedir ? stres peki bu stres nasıl teşkil olur tabiki biriken küçük sorunların kar topu gibi büyümesiyle adeta içimizde zehir zembereğe dönüşür günümüz insanı bu sorunları çözmek için genelde psikologlara yığınla para vermeyi tercih ediyor malum günümüz dünyası insanı kendilerini dünyasına kapatıyor ve yakınlarındaki insanlarla fersah fersah uzak bir hayat sürüyorlar bir misafirliğe gittiniz ya arkadaş benim şu iş varya diye başlayacakken hemen tv devreye girer ya kardeş dizinin en önemli yerine geldik lafzı sözü ağzınıza tıkar (dizinin en önemli yeri hiç bitmez zaten) afiyet olsun 44 bu konunun en bariz örneğini daha somut bir değişim örneği istiyorsanız evinizdeki koltukların yerleşim şekillerine bakın hepsi tv ye bakıyor değil mi? velhasıl kelam benim bir derdim olduğunda annemin sesini duymam içimi ferahlatıyor bile bir de bir iki söz söyledi mi bitiyom ben işte rahatlama hele bir de o cennet kokan tenine sarıldım mı kendimden geçiyorum ama şu an göremiyorum gurbetteyim de ondan ama olsun sesini duymam da yetiyor beni rahatlatmaya ,geçende bir olay yaşadım biraz kendimi suçlandırdığım bir olaydı olsun yavrum olur böyle şeyler dedi aman rabbim bu ne güzel tesellidir bu( ne güzeli be sıradan bir cümle denebilir) ama o şefkat bu sözün değerini elmasa çeviriyor aynen kömürün elmasa dönüşmesi gibi şimdi soruyorum hangi psikolog bu samimiyetle derdinizi dinleme nezaketini gösterir bu yüzden diyorum dünyanın en iyi psikologları annelerdir paylaşalım onlarla dertlerimizi emin olun kimse daha samimi paylaşmaz benim annem öldü diyorsunuz gidin mübarek makbernin başına orda dertleşin emin olun sizi dinliyecektir ahhh anneler elleri şefket kokan yüzlerine bakınca cennetten bahçe görünen anneler hepinizin şefkat kokan ellrinden en içten sevgilerimle öpüyorum

[lalezar]

ne kadar önemli bi konu turgay ya.ben de çok nasipsizim bu konuda ömrüm boyunca çekecegim bunun eksikliğini..gözlerim doldu valla.onun için oğlumu en mükemmel şekilde sevgi vererek büyütmk istiyorum...bunun için çalışmıyorum şu an..onu yalnız bırakmaya hakkım yok..benimle olmaya ihtiyacı var..aglattın beni bak ya..

[lalezar]

anne sin-esin-den bi şekilde uzak ama yakın olan herkese..gülay söyle be gülüm o davudi sesinle..
[youtube=425,350]BNumXYCHUAE[/youtube]

[turgay0101]

lalezar Nickli Üyeden Alıntı

ne kadar önemli bi konu turgay ya.ben de çok nasipsizim bu konuda ömrüm boyunca çekecegim bunun eksikliğini..gözlerim doldu valla.onun için oğlumu en mükemmel şekilde sevgi vererek büyütmk istiyorum...bunun için çalışmıyorum şu an..onu yalnız bırakmaya hakkım yok..benimle olmaya ihtiyacı var..aglattın beni bak ya..

Öyle ya Lalezar biz genelde yapamadıklarımız için ağlıyoruz (şu an da ben mesale) ama artık erteleme namına bir şey olmayacak hayatımızda birini aramamız gerekiyorsa şimdi arayacağız tebessüm etmememiz gerekiyorsa şimdi edeceğiz kilo almak ya da vermek gerekiyorsa şimdi yapacağız ağlamamız gerekiyorsa şidi arkadaşlarımızla eğlenmek gerekiyorsa şimdi eğleneceğiz çocuğumuza ilgi göstermek gerekiyorsa şimdi göstereceğiz eşimize sürpriz yapmamız gerekiyorsa şimdi yapacağız ve eğer birini seviyorsak ona sevgimizi şimdi söyleyeceğiz şimdi çünkü başka zaman söyleme fırsatımız olmayabilir ne yapacaksak şimdi... (kendimi bile gaza getirdim şimdi gidip kız yurdunun önüne gidip sevdiğimi haykırmaya gidiyorum sevdiğime diye geçirsem de biraz sıkar tabi linç ederler adamı ama çarşıda görünce söylücem bak ahan da söz

[lalezar]

rahat ol, çılgın ol ,çekinme şundan bundan.. kendini ifade et..sen kendin ol böyle daha hoş...söyle .biri kafana takılırsa aslında bu aşk gene sadece kendi benliğine,bunu o karşıda ki dahi farketmeli...her zaman merkezde daima sen varsın..kucakladıgın sen'sin...o sadece bir yansıma,aynayı sil ,temizle kendini göreceksin...bu yokuşu çık,etekte bekleyen sen'sin...
işte size aşkın acil çagrısı....rumba de barcelona..sirene dikkat...
[youtube=425,350]86kDZ9MhhBc[/youtube]

[turgay0101]

lalezar Nickli Üyeden Alıntı

rahat ol, çılgın ol ,çekinme şundan bundan.. kendini ifade et..sen kendin ol böyle daha hoş...söyle .biri kafana takılırsa aslında bu aşk gene sadece kendi benliğine,bunu o karşıda ki dahi farketmeli...her zaman merkezde daima sen varsın..kucakladıgın sen'sin...o sadece bir yansıma,aynayı sil ,temizle kendini göreceksin...bu yokuşu çık,etekte bekleyen sen'sin...
işte size aşkın acil çagrısı....rumba de barcelona..sirene dikkat...
[youtube=425,350]86kDZ9MhhBc[/youtube]

Şimdi Lalezar sana biraz güzün abla muamelesi yapacam benim durum biraz farklı fakültede abi gibi bildiğim birinin kız arkadaşıymış tabi ben bunu aşık olduktan sonra öğreniyorum daha önce açılmaya karar verdiğimde kendi kendime olmaz ya bu ahlaka aykırı diyordum ama artık gözüm kimseyi görmüyor farklı engeller de var ama olsun yine de söylüyecem bilsin yeter ki senin de güzel fikirlerini bekliyorum super şuna bak ya forum ne hale döndü

[lalezar]

bugün baya uçtuk gerçekten.sn admin bizi kapıya koyacak yani beni..ya turgay be çok kafanı kurcalıyosa bu kişi ,sen kendini daha degerli hissederek ve bunu bilerek, ona senle ilgileniyorum nevinden bi ışık yak..bunda ne var.bunlar sabun köpügü gibi geçer genelde..ama geçmiyosa topu ona at.tutarsa ne ala.eger onların arasında ciddi bişey yoksa tabi...yok ben topu görmedim ,tutmadım ayagına yatıyorsa hiç oralı bile olma..emin ol kader sana en güzel pası verecek...napıyom ben ya?? kendini asla incitme derim...gülüşün daim olsun..

annelerden bahsettiğinizi görünce çorbada benimde tuzum olsun.benimkiyle benim aramda doğduğum gün başlayan savaş kırk yıl sürdü.kırk yıl boyunca savaş baltalarını asla gömemedik.rutin olarak her sekiz yılda bir bir birimizi reddetmek için mahkemeye vermek üzere avukatların kapısını aşındırdık.onun gibi bir anne olmayacağıma dair öyle bir yemin ettimki, analık duygularım belkide yetersiz kalır diye tek çocukla yetindim ,ama asla tek çocuğum olmadı.teyzem vefat etti bebeğini ben büyüttüm, yeğenimi ben büyüttüm, teyzemin kızının bebeğini ben büyüttüm.şimdi geriye dönüp baktığımda kendimi nekadar küçümsemişim, büyüttüğüm bütün çocuklarımı seviyorum onlarda beni öyle severler gözümden bir damla yaş aksa içleri titrer.annemle nemi oldu? kişisel gelişimle bukadar ilgilendikten sonra birgün ben bu kadını affedemesemde bana yaptıklarının nedenini anlamaya çalışayım bari dedim.anladım çocukların çocuğu olmak kadar zor birşey yokmuş.onlar büyüme sancıları içinde yaşarken bir çok yanlışları doğru kabul ederek yapmışlar.şimdi iyiyiz almanyada yaşıyor buraya geldiği zaman benim evimi kendi evi ilan etti, benide en sevgili çocuğu,bende o gelmeden önce ellerime en yumuşak kadifeden eldiven giyiyoruannemi bu kadife eldivenlerle tutuyorum incinmesin diye.

evet lerzancığım
allahtan büyüyoruz gelişiyoruz.ilk zamanlar kendi hatalarımı görmekten korkmuşum.biz hatalarımızı itiraf etmekten bu kadar korkmasak hayat daha kolay daha neşeli olacak.büyüttüğüm tüm çocuklara tanıdığım hata yapma hakkını kendime tanımadığımı fark ettiğimde hem ağladım hem güldüm,bize öğretilen yanlışlardan biride bu,asla hata yapmayacaksın denildi. oysa bir şey yapmadan önce iyi düşünmek,ve hayatımızın sorumluluğunu üstlenmek öğretilseydi her şey daha başka olurdu.oğlum tüm derslerden başarılı not alıpta sadece resim dersinden zayıf getirdiğinde gayri ihtiyari şu sözler ağzımdan döküldü. yavrum bunu nasıl başardın.dönem ödevini vermemiş. bunu şimdi kendime uyguluyorum yaşadığım her şey bir başarı, hiç kimse benim hayatımı benim kadar zorlaştıramaz veya kolaylaştıramaz, hatalar yapmış olabilirim ama bunların hepsini muhasebe defterindeki tecrübe hanesine yazıp hayata daha neşeli tecrübelerle devam etmeyi seçtim ve şimdi bir şey yapmadan önce iyice düşünüp hareket etmeye çalışıyorum.misafir geldi görüşürüz