just a girl....

[justagirl]

selam herkese...
ayın 27sinde başladım telkinleri dinlemeye günlük....

ne yazacağımı , nasıl başlayacağımı bilemiyorum. sanki bunları yaşıyan sedece benmişim gibi geliyor. çok baktım günlüklere okudum çoğu kişininkini. yazma cesaretini bulamadım şu ana kadar. belki ortaya çıkacaklardan korktuğum için. sana beni anlatayım biraz günlük beni tanı...
ben 24 yaşındayım. hayatımı hep bugüne kadar suçlulukla yaşadım. her yaptığımdan pişman oldum. her aldığımdan pişman oldum. her söylediğimden pişman oldum. her adımdan her nefesten.. burnumun dikine gittim ama sanırım kolayca yönlendirildim de. hiç bir zaman hiçbir şeyde yeteri kadar iyi olmadım. hep eksikti. başladığım hiçbir şeyi bitiremedim ben hep yarım kaldı. zoru gördüğüm her an kaçtım. annemin gözdesi olmaya çalıştım ama hiç başaramadım. hep olması gereken doğrultusunda hareket ettim. o olması gereken de ablamdı. hep o olmalıdım. onun kadar güzel olamadım. zeki olamadım. vs vs vs hep o doğruydu ve bende o olmalıydım. ama olamadım. çok istedim ama olamadım. onun kadar sebat edemedim bir şeye. sonra beni kolladığına inandığım tek varlık uçtu gitti. ben yanlız kaldım. tek kaldım. işte o zaman arayış başladı günlük ordan oraya ordan oraya... sonra en güveli gibi gördüğüm yere kendimi attım.. ama denize düşen yılana sarılırmış ya günlük çok kötü günler yaşadım çok. ama kör topal kurtuldum o limandan. arkamda neler bıraktığımı, gelecekte beni kötülükleriyle zehirler mi zehirlemez mi tahmin edemeden kurtuldum ordan. sonra biri çıktı karşıma uzun boylu yakışıklı, o tarif edilen beyaz atlı prensler var ya aynı onlar gibi. yeniden başlamak istedim her şeye. hiç bir şey gizlemedim iyi de kötü de. döktüm içimi. kızdı bana bazen ama hep benle oldu günlük. ben kırdım o yapıştırdı. ben kaçtım o kovaladı. ben ağladım o da ağladı. ben hep bencildim bilio musun? benim hissettiklerim hep daha önemliydi. şimdi şimdi anlıyorum bunu. onun ne hissettiğini bilemeden ben karar verdim hep. 3 yıl geçti günlük.. kocaman 3 yıl . ve ben hala korkuyorum. acaba beni zehirledi mi? zarar verdi mi? korkuyorum! koşup babamın kucağına saklanmak istiyorum küçükkenki gibi ama yok. anneme gitmek istiyorum korunmak istiyorum sevilmek istiyorum o da yok. sevmiyor sarılmayı. hep korkuyorum günlük çok korkuyorum çok. hep beyaz atlıya koşuyorum ağlıyorum ya o da giderse?...
beyaz atlım dedi ki birgün bana: "yalvarıyorum artık yeter. beni sevdiğini biliyorum hiç şüphem yok ama çıkar artık aramızdaki 3. kişiyi. yalvarıyorum artık kendini bana ver!" bunu duydum ya günlük kelimeler anlam kazandı sanki tekrar. korkmak istemiyorum ben. hani böyle mutlu kadınlar vardır ya. ne bilim suratına bakarsın annedir o. mutludur. ne bilim çiçekler büyütür. menekşeleri vardır. yeni yeni yemekelr yapıp arkadaşlarıyla yansımalar dinleyerek sohbet eder. ne bilim çocuklarının oralarını buralarını sıkıştırmadan duramazlar. 15 çeşit turşu yapar 20 çeşit kurabiye denerler. anne olurlar. işleri olur sevgiyle yaparlar. bende ondan olmak istiyorum. geçmişim tertemizmiş ilk kez beyaz atlımı tanımışım gibi olsun istiyorum. kimse beni bilmesin görmesin istiyorum. affedemiyorum kendimi. zehirlenilmiş olmaktan korkuyorum. sanki mutlu olmaya hakkım yok kirliyim pisim kötüyüm kakayım ben ceza almadan acı çekmeden yaşıyamam! haketmiyorum ki.. bunları düşünmemeliyim günlük ne kadar iyidim oysa bugün. kendimi daha iyi hissediyordum.
telkinleri 10 gündür dinliyorum günlük.. bir gidiyorum bir geliyorum. değişiyorum değiştim. düşüncelerimi beni korkutan şeyleri uzaklaştırmaya çalışmicam dinlicem onları ama bu karnımdaki yumruk var ya kusma hissi yaratıyor bende. değiştim ben değiştim değiştim ben değiştim değiştim geçti geçit geçti.... geçti

[sanemce]

satırlarında yüreğinin sesini duydum justagirl

bu kadar açık yüreklilikle paylaştığın için teşekkür ederim..

gel bugünü yeniden doğuş günün ilan edelim.. geçmişteki yaşadıklarını tecrübe hanene sevgiyle ekle ve bırak orada kalsınlar..

telkinleri dinlemeye devam ederken, bir yandan da olumlamalar yap..
kendini sev herşeyden önce.. kendini eksilerinle artılarınla kabul et..
kabul görülen eksiler zamanla artıya dönüşecekler bunun için zaman ver onlara..

beyaz atlın ne güzel söylemiş "3.kişiyi çıkar aramızdan" diye..
çok şey söylemiş aslında sana.. ben varım demiş..biz varız demiş..
birlikte yaşamımızı inşaa edelim demiş..
mutluluk çok yakınımızda demiş..
ben o üç kelimeden bunları çıkardım.. yanılıyormuyum
geçmişi bugünlerimize taşıdıkça, bugünlerimiz yarınlarımıza nasıl yansıyacak.. geçmişin geleceğimizi belirlemek gibi bir hakkı yok.. gelecek sadece kendi ellerimizde..kendi düşüncelerimizde..an'da saklı..

yazarak çalışmamız önerildi bize hep.. bana önerileni bende sana öneriyorum güvenle..
geçmişinde nelerin eksikti..onları bul çıkar..yaz bir bir..
bir bak bakalım ne olsaydı seni mutlu ederdi..
o an'a giderek, istediğin gibi şekillendir beğenmediklerini..
düşüncelerinde pozitife çevirmeyi başarırsan, üzerinden gidecek o yükler..
ve başarırsın da.. başaracaksın..
o kadar zengin kaynaklara sahip bir yerdeyiz ki, yetersiz kaldığında, tıkandığında yol gösterecek onlarca kişi var, kaynak var..
bu güne kadar tek başına üstesinden gelmeye çalışıyordun belki de.. ama bundan sonra yalnız değilsin..

şu an yaşadığın sancılar, telkinlerin pozitif etkileriyle bilinçaltındaki negatif birikimlerin çatışmasından kaynaklı..
arınmaların bitecek çok yakında.. düşünce yapın, bakış açın, kullandığın ifadeler ne kadar pozitif olursa, arınmaların o kadar çabuk olacaktır..

değişme zamanın gelmiş ki, burada bizimlesin..

hoşgeldin yanımıza

sevgiler

[kutup-yıldızı]

Sevgili justagirl, Sanemce çok haklı. Herşeyden önce şunu iyi bil, burda olduğun sürece yalnız değilsin..Ben yeniyim, ama önceden beri takip ediyorum siteyi ara ara. Gördüklerimden anladıklarımdan şunu söyleyebilirim sana; burda insanlar sana gerçekten ciddi destek olacaklar, paylaşacaklar, yol gösterecekler, hatta ruhunu besleyecek ve beslemene yardım edecekler.

[kutup-yıldızı]

Çok güzel, çok samimi, içten yazmışsın..Sen kendine zaten bakmasını, farketmesini, kendini tanımayı biliyorsun veya bu konuda yol almışsın. Kendi psikolojinin, ruh halinin, yaşadıklarının farkındasın. Herşey farketmekle başlar herhalde.
Ayrıca şunu söyleyim, çok şanslısın, seviyor, seviliyorsun. Karşındaki seni her halinle ve geçmişinle kabul etmiş ve sevmiş. Sen neden kendini geçmişinle kabul edip, sevmiyorsun?
Hepimizin geçmişinde kabul edemedikleri var ve gelişimimizin büyük kısmı da bunları kabul ettiğimiz zaman gerçekleşecek..
Sen aslanlar gibi mert, sağlam, dürüst kızsın..Açık yüreklisin..Ve karşındaki adam da şanslı, sen yüreğini ortaya koymuşsun. Hem güzel eş, hem güzel anne olursun
Geçmişinden özgürleşmende muvaffak olman dileğiyle..

Sevgiler..

[justagirl]

gerçekten tüm yazdıklarım hiç saklamadan hissettiklerim ve yaşadıklarım. sanemce çok teşekkür ederim tavsiyelerin ve doğru bir o kadar da güzel sözlerin için. Sana da kutup yıldızı. iyi ki varsınız...

[justagirl]

selam günlük
bu sabah yine geç kalktım. rüyalarım bir değişikti sanki. gördüğüm rüyalardan 2 tanesini hatırlıyorum sanırım bana bir şeyler anlatmaya çalışıyorlardı. ilki beyaz atlıyla ilgiliydi; hayatında başka biri vardı benimkinde de. içimden aman allahım aldatıyorum ben diyorum ama sonra kendimi telkin ediyordum ama bunu onunla yapıyorum. garipti... tam alamadım mesajı..

ama ikincisi çok açıktı hemde çok...
dün akşam bymehmet bir kitap tavsiye etmişti. çekirdek inançlarımı değiştirmem konusunda bana yol göstermeye çalışırken. yazdıkları etkilemişti beni ve üzerine düşünmüştüm. sonra uyudum rüyamda, kitapçıdaydım gerçek bir kitapçı. içeride kitapların bulunduğu rafları arıyordum. aradım aradım ve sonunda buldum gördüğüm raflarda başka kitaplar vardı ders kitapları gibi şeyler, benim aradıklarım ilerideydi rüyamda da bana tavsiye edilen kitabı tekrarlıyorum içimden. Benim gitmek istediğim yön kapalıydı raflarla yolu kapatmışlardı, görüyordum kitapları ama ulaşamadım. tadilat yapıyorlarmış. arkadan dolanmam gerekti ve bende dolandım. oraya gitmek için bir sürü şık giyimli yemek yiyen insanın olduğu aynalı bir odadan geçmeye başladım. aynadan kendimi görebiliyordum. ama ben buraya ait değilim diyordum içimden ya bana bir şey söylerlerse?.. hızla ilerledim odanın sonuna ama rafların olması gereken yerde kocaman bir duvar vardı. geçemedim ulaşamadım. pes ettim ve geri döndüm...

bu ikinci rüyanın anlamı çok açık günlük. bak değişim orda kitap raflarıyla simgeleniyor bana. düşüncelerim korkularım değişime olan direncim ise o aynalı oda. ben buraya ait değilim diyen ego yada merto'nun açıkladığı gibi patolojik benlik. o susmayan içses. keşke ulaşabilseydim kitaba günlük pes etmeseydim. ama bu defa pes etmicem. bugüne kadar bir sürü başka şey yüzünden acı çektim hep acı çekmek için bir bahanem vardı. bu dafada acı çekiyorum ama sonunda başka bir acı gelmicek. dengemi bulucam. bir dahaki sefere o kitabı alıcam o raftan...


bügün bir şey farkettim içsel konuşmalarımı farkedip değiştirebiliyorum. o bana kötü bir şey söylerken ben hayır deyip olumlusuyla değiştiriyorum. değerliyim diyorum bolca kendime. sonra geçen gün beyaz atlı bana "sana sahip olduğum için çok şanslıyım" dedi. bu hep söylediği bir şey bunda bir değişiklik yok. değişiklik bende buna cevabım hep "hadi ordan nerden öyle?" olurdu bu dafa "evet şanslısın. ama bende şanslıyım sen olduğun için" bunu hep söylerdim günlük ama sanırım ilk defa gerçekten öyle demek istedim..

bir uyuşukluk var üstümde. ağırlık gibi. yürüyüşüm fln ağır. susuyorum sürekli. baş ağrım şakaklarımda ve başımın üst kısmında. tahammül sınırlarım hala düşük ama eskisinden iyi. en azından ilk tepkim çıkışmak olsada sonra farkedip dengeleyebiliyorum. hala durduk yere ağlıyorum. eskisi gibi değil tabi ama. sürekli gözlerim doluyor. gözümün önüne gelen rahatsız edici flaşlar daha bir iyi sanki... bu sabah yataktayken bir terleme ateş basma nefessiz kalma oldu gene gözümün önüne gelince ama iyiyim. geçti.

öyle işte günlük. iyiyim. daha iyi olucam. değerliyim...

[justagirl]

günaydın günlük..
bu sabah sanki daha iyi uyandım. ama hala temkinli yaklaşıyorum hislerime. bazen konuşmalarım yumuşamış gibi hissediyorum ama sonra içimden bir ses "dikkatli ol! fazla abartma. daha yeni başladın her şeye. bu kadar kısa sürmemesi lazım." diyor. iyilik halim duruyor fakat abartmıyorum. acaba kendimi mi engelliyorum?
bu sabah evde rahatsız olduğum bir konuyu anneme "anneciğim ...." diye başlayan bir cümleyle anlattım. garip.. telkinlerden mi acaba?
karnımdaki yumruk hafifledi gibi. bu sabah uyandığımda o rahatsız edici şeyleri görmedim. karar verdim artık günlük bir daha hayatım ne kadar bulutlu olursa olsun kendime yaşattığım o eziyeti yaşatmicam. çünkü çok zor ve kötü. ne olursa olsun ayakta durmam gerek.
dün gece bir günlük tutmaya başladım. isim bile koydum ona. burada hoşuma giden şeyleri okuduğum bilgileri de not alıcam üstüne.
-----------------------------------------------------------

dengemi kaybettim gene..... bağırdım. çağırdım. sakin duramadım.

[justagirl]

sabahki soğukkanlılığımdan eser yok. yine sinirlendim ve bağırdım. hatta hatta karşımdakini sinir etmek için elimden geleni yaptım. çok kötüydü. yaparken farkettim içimden bir şey yapma arkanı dön ve odana git dedi. diğeri devam et haklısın sen dedi ve ben devam etmeyi seçtim...
biliyordum çok erken daha değişmek için.. bu kadar kolay olamaz olmamalı... başım ağrıdı. sanki her şey benim istediğim gibi olmak zorunda. daha yemek bile yemedim. midem kazınıyor. yatağımın içine girdim ve çıkmak istemiyorum. yemek yemek de istemiyorum uyumak istiyorum. içimden bir ses yankılanıyor " kalkmalısın. bu yapıyı değiştirmelisin. çık evden at kendini dışarı gez, yemek ye bir yerde" öbürü "yat yerinde diyor. değişim o kadar kolay olmaz, bu dafacık yerinden kalkmasan kimse seni suçlayamaz! herkese oluyordur bu yat yat sen!"

[Belgin ∞]

Bu hayat senin farkında mısın?

Hiç birşey için acelen yok. Bi yerlere yetişmen gerekmiyor. Değişmek için bir geri sayım sayacı işlemiyor senin adına. Hiçbir şeyin birden olması gerekmiyor. Sindire sindire yaşa değişimini.

Yatıp uyumak mı istiyorsun, yat uyu o zaman. Ama kendine de deki; şu an seninle yüzleşmiyor olmam demek ileride yüzleşemem anlamına gelmez. Sadece biraz güç toplamam gerek de. Yaptığın şeylerin farkında ol yaparken. Yatıp uyumayı bir şeylerden kaçmak saklanmak olarak değil, güç toplamak olarak gör. Dışarıya çıkıp gezip dolaşmayı herşeyi halletmek olarak değil, zihninin açılması olarak, içine dönüş yolculuğunda ufak bir mola yol tayini olarak gör.

Her şeyin senin istediğin gibi olmasını istiyorsan o zaman buna göre davranman gerek. Arada bir hepimizin elinden kaçıyor o ip. Bak 10 dakika önce bir sinir küpüydüm ben mesela, öfkelendim, söylendim. Peki ne oldu? Konu halloldu mu, hayır. Yine iletişime kapatarak kendimi kabuğuma çekildim, bensiz de olur diyerek. Kim duyuyor öfkemizi bizden başka? Uzaklaştığın çevren, ailen değil bu şekilde davranarak kendinsin bunun farkına var.

Değişmek ve iyi olmak istiyorsun, buna inanıyor musun bu halde. Kendine acı çektirmekten hoşlandığın için ya da insanlar kendilerini suçlu hissetsinler diye mi miden kazınır halde yemek yemeden duruyorsun. Aç bakalım gözlerini şimdi. Önce bir şeyler atıştır, vücuduna saygılı ol. sonra yatıp uyumak istiyorsan uyu.

Bu hayat senin, nasıl yaşamak istiyorsan o şekilde davran hayata.

[comte]

Merhaba justagirl.

Öncelikle, günlüğün hayırlı olsun, bol gelişmelerle dolsun.

Şu an içinde bulunduğun süreç, bir bakıma bazı gelişmelerin habercisi.

Diğer bakıma ise, yorucu, biraz metanet isteyen bir dönem.

Belki birçok genellemelerin dışında şeyler söyleyeceğim ama seni anladığım için bikaç naçizane tavsiyelerde bulunmak istiyorum.

Şimdi bence senin bu kadar huzursuz olmanı gerektirecek birşeyler oluyor ya da yakın zamanda oldu. Bir şeyler daha önce de olan, huzursuzlukların, gerginliklerin tetikçisi oldu.

Bu, aşk olabilir, iş olabilir, borç ya da yakınlarından birileriyle sorun olabilir, bişeyler duyup üzülmüş olabilirsin. Ama şu anda esas seni üzen bir mesele var gibi geliyor bana.

Bu meseleyi hallettiğinde zaten, yine değişim ihtiyacın azalacaktır.Bu tetikleyici şey her neyse bence iyi bir durum. Değişim için bir uyarı.

Bu dönemde, kendini zorlama, tam da tersine, bol bol dinlen. Yalnız kal. Uyuma ihtiyacın sürekli olur çünkü, beynin aşırı derecede yoruluyordur. Bir de uykudayken düşünmeme durumu olduğu için rahatlatıcı etkisi olacaktır.

Çalışıyor musun bilmiyorum ama, evde dinlenip, bol bol uyumanı tavsiye ediyorum. Belli bir dinlenme modundan sonra zaten, daha sağlıklı bir beyinle, bu konuların üzerine gidersin ve çözüm yollarını uygularsın.Bu erteleme aslında, şu anda çok sağlıklı düşünemediğin için gerekiyor bence.

İçinde yumruk diye tabir ettiğin şey de,acı dediğimiz bu güne kadar ki yaşadıklarının toplamı ve biranönce çaresine bak mesajıdır genelde.

Bu yumruk için yapman gereken şey de, uyumak, ağlamak, öfkeni dışarıya atabileceğin bie şeyler bulmak (başkalarından çıkarma tabi ki) derin nefesler ve bol temiz hava ve yürüyüş olabilir.super

Onun haricinde, tamamen düşüncelerle, endişe-kaygı ve korkuyla alakalı bir durum.

Redflowers'in dediği gibi değişim için çok fazla acele etmene gerek de yok. Çok hızlı değişim, çok kalıcı olmayabilir.

Yavaş yavaş, soru cevap tarzında bunları düşünerek diğer konulara geçmen gerek.

Şimdilik, zamana yayarak bunları yaparsan, daha sağlıklı olur diye düşünüyorum.

İnşallah bunları zamanla aşacaksın. Günlüğüne de yazmaya devam ederek içini de dökmüş bizleri de bilgilendirmiş olursun böylece.super

Sağlıcakla...