[Siyahça]

üretim hatası yüzünden işyeri sahibinin müşteriden özür dilemesi iyi bir örnek, anladım böyle...

telkinleri teee buraya üye olduğumda hemen hemen 2 hafta kadar düzgünce dinlemiştim, sonra ara verdik istemeden...sonra şimdilerde 1-2 haftadır yine dinliyoruz, suçluluk duygularını yenmeyi ve ego güçlendirmeyi..ama sadece uyurken yani 5-6 saat dinliyoruz günde...ben ayrıca günde 1 saat kadar, bazen günaşırı 1 saat kilo vermeceyi ve başkalarının düşüncelerini önemsememeceyi dinliyorum...bu süre verimli değil tabi...ama kilo vermeyi eşimle uyurken dinleyemeyiz, çünkü o kürdan kadar, ayrıca o sigara bırakmayı dinlemek istiyor ben sigara içmiyorum..ayrıca bence o başkalarının düşüncelerini zaten çok fazla kafaya takan biri değil, daha fazla dinlemese iyi olur..

[sudem8]

Siyahça Nickli Üyeden Alıntı

sağol arkadaşım...ama laf aramızda dün yine o korkunç sınıra gittim geldim! balkonda oturdum ağladım biraz...ihtiyacım varmış...ama tıpkı eskiden olduğu gibi kendimi balkondan atlarken yere çarparken hayal ettim! bu utanç verici..
benim amcamın kızısı, buna ilk teşebbüs ettiğinde sakat kaldı, sonra ikincisinde...Allah rahmet etsin...hamilelik depresyonundan çıkamadı demişlerdi...bilmiyorum ki...
üniversitedeyken hangi akla hizmetle yaptım bilmem, en yakın arkideşimin kışkırtması sonucu gittim 500 m den paraşütle atladım! ve daha önce 9. kattaki yurt odamın balkon demirlerinde gezinip miletin korkusuyla alay eden ben, bir daha 1. kattan aşağıya bile bakamadım!

hüfff nerden de geliyor bu saçma anılar aklıma...

pes doğrusu Siyahça başka olumlu olayların hayalini kuracağına,şükür halinde olacağına bunu mu hayal ediyorsun.peki bir nedenin var mı bu kadar hayattan bezmen için yoksa amcanın kızını mı örnek alıyorsun.Senin yazdıklarını okudukça ben kahroluyorum.kimbilir eşin ne yapıyor.Amcanın kızından hemen özgürleş bence...kendine de acıyıp durma artık.......r edecek biri varsa asıl benim.çok büyük bir risk aldım ve onu çözümlemeye çalışıyorum.geçen ay gelen haberle bende aynı şeyi düşündüm.oğluma zarar vermemek için.çünkü zararını oğlum görecek.maddi yönden ...ama manevi yönden göreceği zarar daha fazla.zaten babayı kaybetti.birde ben üzmek istemedim.ama nedenim vardı.halada çözümlenmiş değil.sonucu bekliyorum.o kadar stres altındayım ki,çünkü sorumluluk bana ait ve başkaları da zarar görecek benim yüzümden.en büyük üzüntüm bu.ama kendimi hiç güçsüz hissetmedim kendime de acımadım.Allaha sığındım.en yakın arkadaşım bana hayret etti..eğer ben güçsüz olursam oğlum zarar görecek.sen de bir annesin biran evvel silkelen.kendini ruhsal sorunlarını çözümle ki o çocuklarınla daha iyi ilgilenebilesin.buluğ çağı diğer sorunları biliyorsun ki sağlıklı bir anne olman gerekiyor.sen çocuk pskolojisinden daha iyi anlarsın.Ben sabahlara kadar eşimden dayak yerdim çocuğuma hiç birşey olmamış gibi gündüz onun bütün sorularını cevaplar oynar ilgilenirdim.Benim yerime bir başası olsa hastanelikolurdu.bunları yazıp olumsuzluklara enerji göndermek istemiyorum.başımdaki olayıda büyütüp yazarak madde haline getirip önemsemek istemiyorum.ama dayanamadım artık.gerçekten bir ablan olarak silkelenmeni istiyorum.kimbilir o çocuklar ne hissediyolar.şimdi oğlum bana o kadar değer veriyor ki bir başka anne olsa senin durumunda benimle hiç ilgilenemezdi diyor...mutlu bir hayatım olsa iki kat fazla ilgilenirdim.Ama ALLAH BANA GÜÇ VERDİ.ben güçlü olmayı seçtim.mutlu olmayı seçtim.sadece kendime acıyıp,hayatı zehir etseydim ne olurdu? o çocuğun günahı ne..Ben sağliklı olmalıyım ki iyi bir evlat yetiştireyim.şartlarımda içki içen alkolik bir eş ve dayak...sen kendi yaşantınla benimkini karşılaştır ve artık toparlan...kusura bakma ben sana hak veremeyeceğim.sen iyi olmayı seçmedğin için iyileşme yok.izin ver ve seç bak nasıl düzeliyorsun.inan şu başımdan geçenleri hiç yazmayacaktım ama en sonunda beni patlattın...

[ismira]

sudem8, canım benim;

Seni seviyorum, bir abla olarak yardımcı olmak için nasıl da çabalıyorsun... Bizler tüm içtenliğimizle paylaşımlarda bulunuyoruz burada. Bir konuya dikkatini çekmek isterim izninle: Esasen sen de biliyorsun ki, dünyada milyarlarca insanın hiç birinin parmak izi birbirine benzemez. Parmak izi benzemediği gibi, ruh halleri de benzemez. Bu da demektir ki, her insanın ruhsal süreçleri farklıdır. Bak sen ne zor günler yaşamışsın, ona karşı bir savunma mekanizması geliştirmişsin. Sonra acılı süreçlerden geçip, bazı şeylerden özgürleşmişsin, iyileşmeyi seçerek.

Burada bulunan kişiler de iyileşmeyi seçtiklerinden burada değiller mi? Hepimiz kendimizce yöntem, destek arayışlarıyla burada değil miyiz? Ama hepimizin iyileşme süreçleri de farklı olabilir, öyle değil mi? Örneğin grip virüsünü düşünelim; kimi hiç temas edecek ortamda olmaz ve virüs de bulaşmaz. Kiminin bünyesi dirençli olur, kiminin olmaz. Böyleyken sen virüse neden yakalandın veya neden sen virüsü hızlı ya da yavaş atıyorsun diye yargilayabilir miyiz?

Öte yandan iyileşmenin temel taşı suçluluk duygularından arınmak ki, buradaki temel telkinler de suçluluk ve ego güçlendirme. Tam da bunlardan arınmaya çalışırken, kendi referanslarımızdan hareketle karşımızdakine kızıp suçluluk duyguları yükleyerek ne derece yardımcı olabiliriz birbirimize? Kimse kimsenin yerinde olabilir mi?

Bir de özgürleşmek diyorsun ya, bu nasıl olacak? Yani senin yöntemin hangisi, ne önerirsin bu durumda? Ayrıca bu durumda senin ve benim özgürleşmemiz gereken bir şeyler yok mu sence de yargılamadan başlayarak? Burada Siyahça'nın durumunda seni bu kadar etkileyen ne örneğin? Sendeki tetiklenen korku hangisi ? Ben kendi içimde, burada olan duruma yol açan şeylerin varlığını kabul ediyorum. Seni seviyorum ve özür diliyorum. Allah'ım lütfen beni affet. Teşekkür ederim.

Siyahça senden de özür dilerim. Günlüğünü işgal ettiğim için ve...Seni seviyorum

[sudem8]

ismira Nickli Üyeden Alıntı

sudem8, canım benim;

Seni seviyorum, bir abla olarak yardımcı olmak için nasıl da çabalıyorsun... Bizler tüm içtenliğimizle paylaşımlarda bulunuyoruz burada. Bir konuya dikkatini çekmek isterim izninle: Esasen sen de biliyorsun ki, dünyada milyarlarca insanın hiç birinin parmak izi birbirine benzemez. Parmak izi benzemediği gibi, ruh halleri de benzemez. Bu da demektir ki, her insanın ruhsal süreçleri farklıdır. Bak sen ne zor günler yaşamışsın, ona karşı bir savunma mekanizması geliştirmişsin. Sonra acılı süreçlerden geçip, bazı şeylerden özgürleşmişsin, iyileşmeyi seçerek.

Burada bulunan kişiler de iyileşmeyi seçtiklerinden burada değiller mi? Hepimiz kendimizce yöntem, destek arayışlarıyla burada değil miyiz? Ama hepimizin iyileşme süreçleri de farklı olabilir, öyle değil mi? Örneğin grip virüsünü düşünelim; kimi hiç temas edecek ortamda olmaz ve virüs de bulaşmaz. Kiminin bünyesi dirençli olur, kiminin olmaz. Böyleyken sen virüse neden yakalandın veya neden sen virüsü hızlı ya da yavaş atıyorsun diye yargilayabilir miyiz?

Öte yandan iyileşmenin temel taşı suçluluk duygularından arınmak ki, buradaki temel telkinler de suçluluk ve ego güçlendirme. Tam da bunlardan arınmaya çalışırken, kendi referanslarımızdan hareketle karşımızdakine kızıp suçluluk duyguları yükleyerek ne derece yardımcı olabiliriz birbirimize? Kimse kimsenin yerinde olabilir mi?

Bir de özgürleşmek diyorsun ya, bu nasıl olacak? Yani senin yöntemin hangisi, ne önerirsin bu durumda? Ayrıca bu durumda senin ve benim özgürleşmemiz gereken bir şeyler yok mu sence de yargılamadan başlayarak? Burada Siyahça'nın durumunda seni bu kadar etkileyen ne örneğin? Sendeki tetiklenen korku hangisi ? Ben kendi içimde, burada olan duruma yol açan şeylerin varlığını kabul ediyorum. Seni seviyorum ve özür diliyorum. Allah'ım lütfen beni affet. Teşekkür ederim.

Siyahça senden de özür dilerim. Günlüğünü işgal ettiğim için ve...Seni seviyorum

İsmiracım ben kimseyi paylayıp azarlamıyorum.hayat herkesin kendi hayatı istedği gibi yaşayabilir...daha önceleri çok örnekler verdim.Bir senedir hala çalışmalarım sürüyor.hala özgürleşiyorum kişilerle.zaten iyileşmek istiyorsan çaba göstermelisin.hala bişeyleri öğrenip aşmaya çalışıyorum.direnç asla göstermedim korkum falan da yok.sen de bilirsin k olumsuz olayları fazla bahsederek,daha fazla hayatımıza çekeceğimiz gerçek.Benim amacım olumsuz olaylarla vaktimizi geçireceğimiz anlarda olumlulara yer ayırsak.siyahçayı çok sevdiğim için onun bu şekilde düşünmesi beni çok üzdü.hatalıyım özür dilerim çünkü konuları okuyup daha bilgilenmek yerine niye uğraşıyorum ki kendi enerjimi odağımı dağıtıyorum.Burda laf anlatacağım diye kendimi paralıyorum suçlu duruma düşüyorum.Allah beni affetsin.verdğin bilgiler ve ikazın için teşekkürler.bundan sonra kimsenin işine karışmam.ister hayatına son verir ister olumlu düşünür.hepinize özür dilerim....işlerinize karıştığım için...

[sudem8]

siyahça ben de özür dilerim günlüğünü işgal ettğim için....amacım kesinlikle seni yargılamak değil.Bu konuların üzerinde bir aydır durduğumuz için tepki gösterdim.hala olumsuzluklar üzerinde durmanı istemedim. özür dilerim.Bir abla olarak yaklaştım.kesinlikle azarlamak paylamak veya kendimle kıyaslama niyetim yoktu. yanlış anlaşıldığı için üzgünüm.zaten bundan sonra sadece konu okumak için girerim siteye...herşey gönlünüzce olsun...çünkü daha öğrenmem gereken çok şey var..iyi haberlerini alırsam sevinirim.başka bir amacım yok zaten...Bütün gayretim senin biran evvel iyileşmen.sen de kendimi buldum belki de...kendim aştığım ve yaptığım teknikleri vurgulamaya çalıştım.yanlış anlaşıldım....hoşçakal...

[ismira]

Canım, ben senden özür dilerim. Ortak çıkış noktasından hareketle kaygılanıp hassasiyet gösteriyoruz aslında. Şimdi gören de diyecek ki bunlara ne oluyor? Ama burada gerçekten içtenlikle paylaşıp, birlikte gelişiyoruz. Ben de senin aşkın kişiliğin ve sıcacık sevgi dolu yaklaşımından aldığım cesaretle tüm içtenliğimle paylaştım fikrimi. Sürçü lisan ettiysem affet. Olsun fikirlerimiz uymasa da anlayabilir ve sevebiliriz değil mi birbirimizi. Kaldı ki Siyahça'yla ilişkinde belirleyici olan kim? Ben mi?

[ismira]

Bak şimdiii!...Gel de çık işin içinden Siyahça, "kendi sayfalarında içlerini dökemeyenlerin sayfası" oldu senin sayfan.



Hadi sudem8 le ben, konu burada açıldığı için zorunlu devam ettik ve özür de diledik bunun için. Ya bu akınyıldıza da ne oluyor ki!...

Neyse ben kendi sayfama döneyim, arkadaşlara mesajlarımı oradan alıp vereyim yeniden...

[gülpor]

ismira Nickli Üyeden Alıntı

Canım, ben senden özür dilerim. Ortak çıkış noktasından hareketle kaygılanıp hassasiyet gösteriyoruz aslında. Şimdi gören de diyecek ki bunlara ne oluyor? Ama burada gerçekten içtenlikle paylaşıp, birlikte gelişiyoruz. Ben de senin aşkın kişiliğin ve sıcacık sevgi dolu yaklaşımından aldığım cesaretle tüm içtenliğimle paylaştım fikrimi. Sürçü lisan ettiysem affet. Olsun fikirlerimiz uymasa da anlayabilir ve sevebiliriz değil mi birbirimizi. Kaldı ki Siyahça'yla ilişkinde belirleyici olan kim? Ben mi?

İsmira bir Ben eksikmişim burda yaww,evet ismira gördüm ve ne oluyor bunlara dedim,kızcağızın günlüğüsünde fikirlerinizi çarpıştırıyosunuz,işin garibi herkes özür dilemiş birdee...Bilge insan İsmira,dünya şekeri sudem8, ben sizi çok iyi anladım arkadaşlar ikinizde o kadar güzel şeyler yazmışsınız ki,kırgınlığa gerek yokk...hepimizin hayatında olumsuzluklar var ve hala devam ediyo belki ama ,olumsuzluklara dayanamamak işin kolay yanı bence (sizlerinde anlatmaya çalıştığı gibi...farklı kelimelerlee),sorunda zaten hayatımızda olan iyi yada kötü şeylere kendi duygu yoğunluğumuzla bakmak,buda bizim farkımızı ortaya çıkarıyor,o yüzden arkadaşlar bırakalım herkes kendi ruhsal gücünü ortaya koyup enerjisini ortaya çıkarsın,ve sorunlarıyla yüzleşsinn...tabiiki bizde kendi deneyimlerimizi arkadaşlarımızla paylaşıcazki ,birbirimize ayna olalım...Ben bazen düşünüp durduğum konularda, bir arkadaşın burdaki yazdığı bir paylaşım duygularımı net anlamama yardımcı oluyor...hepinize sevgiler sevgi insanlarıı(yanlış anladıysam özür dilerim)SİYAHÇA SLM BU ARADA

[sudem8]

Benim kimseye kırgınlığım yok,sadece kendime kızdım.Niye bu kadar tepki gösteriyorum diye...Bu sayfalar siyahçanın sayfası, hayat onun hayatı...Trafiğe çıktığmızda her sürücü kendi otomobilinden sorumlu.herkes birbirine müdahale edrse trafik sıkışır.Ben haddimi aştım.özür dilerim

[Siyahça]

sizler kadar çabuk iyileşemediğim için, sizler kadar acı dolu hayatım olmadığı halde şükretmeyi bilmediğim için, sizler kadar çabuk öğrenemediğim için üzgünüm...çok vaktinizi aldım, boş yere kendinizi hırpaladınız benim yüzümden, ruhsal gelişiminizi sekteye uğrattım, affedin...

ve her birinize her cümleniz için, benimle ilgilenmeye ayırdığınız her dakika için çok teşekkür ederim...


yeni farkettim İsmira; ben günlük tutmayı sevmiyormuşum! bu sondu...