Defduru'nun Güncesi

[shamanic]

gerçekten çok güzel unuttuğum bir şiiri hatırlattın tatlım.. teşekkür ederim..

[defduru]

Icimizdeki Tanri'dan

Agzindan dokulen sozlerin ve kalbindeki niyetlerin her zaman Bana uygun olsun. Agzini acip, daha dokulur dokulmez pismanlik duyacagin,
dogru yonlendirilmemis sozlerin dudaklarindan dokulmesine izin vermektense sessiz kalip hicbir sey soylememek cok daha iyidir.
Suzmeden konusmak gereksiz bir aci ve eziyete yol acar; o yuzden dilini kontrol etmeyi ve agzini acmadan once ona kadar saymayi
ogrenmelisin. Yaralayici birsey soylemek su gibi akan bir saniye surede gerceklesirken, o yarayi tamir etmek cok daha uzun bir sure
alir. Eger herseyi Benim icin ve Benimle birlikte yapmayi ogrenirsen hicbirseyi yanlis yapmazsin. Eger sabirli olur ve bunun icin zaman
ayirirsan, herkesin icindeki ilahi kivilcimi goreceksin. Ondan sonra da o kivilcimi korukleyebilecek ve elestiriciligin, tahammulsuzlugun
ve anlayissizliginla asla yoketmeye calismayacaksin. Bileceksin ki tum ruhlar Benim gozumde esittir.

Hani büyükler derler ya boğaz dokuz düğümdür bir söz söylerken dokuzkere düşün diye ne kadar doğru......

Benim içim bu dil yaralarından acıyor. Oturuyorum hepsini affettim diyorum. Yok beceremiyorum. Bir yol bileniniz varsa bana yardım etsin.
Bugün, şimdi şu anda çok çok iyiyim. Geçmişe gidip gelmeler yaşadığımda mutsuz oluyorum. Gelecek hiç umrumda değil daha doğrusu geleceğime takılmıyorum. Nasıl olsa benim için en hayırlısı beni bekliyordur. Geçmişte yaşadıklarımda benim hayrımaydı aslında ama koparamıyorum kendimi.
Bir söz vardır "Bir ayağımız geçmişte diğer ayağımız gelecekte ise, ancak bugünün içine ederiz. "

[hülyaa]

defdurucum bu kitabı okumayı çok istiyorum..ama henüz elim de değil..bu yüzden günlüğünden takip ediyorum..ellerine sağlık..aktarımların için teşekkürler..ne kadar doğru anlatıyor kitap...
<<Eger herseyi Benim icin ve Benimle birlikte yapmayi ogrenirsen hicbirseyi yanlis yapmazsin>> aslında bu cümle bile bir çok şeyi anlatıyor..bunu yapmayı başarırsak sanırım bir çok şeyi aşmış olucaz,kendi gelişim yolumuzda...sevgilerimle..

[defduru]

Icimizdeki Tanri'dan

Hersey butunun parcalaridir ve sen de o butunun bir parcasisin. Bunu tumuyle farkedip kabul ettiginde bir daha asla kendini butunden geri
cekemeyeceksin cunku bu yasamaktir, uygulamaya koymaktir; uygulamaya koymak, ona yasam gucunu ve gercekligi verendir. Ogrendigin herseyi
yasamaya ve uygulamaya koymaya basla ve bu derslerin sende yer alan, gercekligi olmayan bos sozler olmasina artik izin verme. Bir tohum
kendisini uygun cevrede, sevgi ve anlayisla cevrelenmis olarak bulana dek buyuyup kendini ifade edemez. O sevgi ve anlayisin oldugu
sartlarda olusumlar baslar ve degisimler buyuk bir hizla gerceklesir. Gecmis, yeni olanin muhtesem isigi altinda geride kalir
ve buyume ve bilincin genislemesi hicbir engelleme olmaksizin yerini alir.


Bugün bunlar düştü mail kutuma...... Gecmis, yeni olanin muhtesem isigi altinda geride kalir. Bu söz bana söylenmiş gibi aldım kabul ettim. Geçmişi geçmişte bırakıp sevgiyle yoluma devam ediyorum. Artık önümde sadece huzur, mutluluk ve sevgi var..............

Sevgiyle paylaştım........... Herkes kendi payına düşeni alsın .....

[defduru]

Icimizdeki Tanri'dan

Dunu arkanda birak ve gunu bozabilecek hatalar ve yanilgilarla ugrasarak artik zaman kaybetme; bunlarin isi tamamlandi ve bitti.
Yeni bir gun icin sukran duy; hicbirseyle bozulmamis bir gun icin...O simdi saf ve muhtesem ve onu bu sekilde korumak sana
kalmis. Gunun icine dogru duzenli bir sekilde, onun harika bir gun olacagina dair mutlak bir guven ve inancla ilerlemek senin secimine
bagli. Hersey mukemmel bir sekilde yerine oturacak; hersey sakin ve yumusak bir sekilde akacak. Karsilastigin herkesle konusmak buyuk
bir keyif ve mutluluk verecek ve tek bir olumsuz ve tatsiz dusunce ya da teori senin bilincine girmeyecek. Gunun yeniligi icinde hersey
gercekten harikadir. Hersey mukemmeldir ve sen de Benim devamli yardimim ve rehberligimle, Benim ve Benim ilahi varligimin bilincli
bir sekilde farkinda olarak, Bana sakin ve sessiz bir sekilde, guvenle dua ederek, bunu boyle koruyacaksin.


Ben birkaç gündür diğer arkadaşların günlüklerini okuyorum. Ve kendi hayatıma şükür ediyorum. Benim en büyük handikabım geçmişe takılı kalmak. Bir türlü geçmişte bana yapılanları bir kenara koyup yoluma devam edemiyorum. Tamam bitti diyorum. Bİr kıvılcım patlıyor içimde hoop yine geçmişle konuşuyorum.
Bunu yaparken birde çevremdeki insanlarla yüzleşmem gerektiğini düşünüyorum. Niye bana böyle davrandınız diye hesap sormak istiyorum. Geçmişle ilgili birisine hesap soran bir mail attıktan sonra yukarıdaki metin geldi mail kutuma. Direk bana yazılmış bir seslenişti. Burada o dostumdan özür diliyorum. Ne yapacağımı ve nasıl davranıp kalbini kazanacağımı bilemiyorum. Mesajımı aldıktan sonra henüz konuşmadık. Tek dileğim inşallah olgunlukla karşılar ve beni anlar................

Sevgiyle paylaştım...

[defduru]

Geçmiş................
Ben biraz kendimden yaşadıklarımdan beni ben yapan şeylerden bahsetmek istiyorum. Bugün güncemde...........
Çocukluğum anne-babamdan ayrı geçti. Babam beni bir akrabamızın yanında okula gönderdi. Çocuk aklımla hep kendimi terkedilmiş gibi hissettim. Haftasonu gelsede anneme gitsem diye dört gözle beklerdim.Cuma oldumu eve giderdim.Annemin kokusunu özlerdim. Ama annem beni anlayamazdı ona dokunmalarımı hissedemezdi. Şimdi kızlar bana annem diye sarıldıkça benim içimin yağları eriyor. Ama annemde ben bunları göremedim.Kaldığım evde itile kalıla büyüdüm.Her gece dua ederdim ben anne olayım çocuklarımı hiç bırakmayacağım diye. Lise bitti ve ben eve geri döndüm. Fakat daha büyük sorunlar çıktı annem benim büyüdüğümü genç bir kız olduğumu kavrayamadı. Sürekli kavgalar ederdik. Beni anlamaya hiç ama hiç çabalamadı. Şimdi de aslında öyle. Şimdi rolleri değiştik ben anne o kız oldu. Bana dert ortağım diyor ama ben onun kızı olmak istiyorum. Liseye giderken aşık oldum deli gibi sevdim. Arkadaşlarım anneleriyle paylaşırlardı ben anneme anlatmaya kalksam beni suçluyordu. Altın adını mangır etme derdi.
Ve 18 yaşında kocaya kaçtım. Eşim 20 yaşında ben 18 evlenmeye karar verdik. O dönemde eşim üniversiteye gidiyor. İş yok, para yok ama sevgi var aşk var. Bir de kalktık istanbul'a geldik. Dedik biz istanbul'da yaşayacağız.Çok zor bir dönemdi. Beni çok korkutmuştu büyük şehir. Sokağa çıkmaya korkuyordum. Birlikte iş aramaya başladık. Bir pazarlama şirketine girdik. Para gitmesin diye işe yürüyerek gidip geliyorduk.Yaklaşık sabah akşam birer saat yürüyerek işe gidip geliyorduk. Ama çok mutluydum. Herkes öğlen dışardan bişeyler yerdi ben evden ekmek arası bişeyler yapar ve onu yerdik. Kimseyede belli etmeyeceğiz yaa ben dışarda yiyemem deyip kıvırıyordum.Öyle bir kenetlenmiştik ki birbirimize.....
Daha sonra işten ayrıldık. Eşim başka bir yerde çalışmaya başladı. Ben evde oturuyorum. Kazandığı sadece ev kirasına gidiyor.Kayınvalideme giderdim hergün ev soğuk olduğu için ve yakıt gitmesin diye. Sorardı bana ne yemek yaptın diye bir sürü şey sayardım ama yalan evde sadece makarna vardı. Koca bir kışı ısınmak için iki tüple geçirmiştik.
Bir yıl sonra bende bir iş buldum kendime bir şirkette telefonlara bakmaya başladım. Eşimde başka bir işe girdi. Çok şükür bir şeyler düzelmeye başlamıştı. Derken eşimin askerliği geldi. Ve biz beş yıllık evliyken eşim askere gitti. O dönem de hiç kimsede (aslında hiçbir dönemde ) bir yardım görmedik. Hep kendi yağımızla kavrulmaya çalıştık. Ama askerdeyken ben ailelerden bir destek bekledim ama kimse görmedi. Askerlik bitti.
Bazen düşünüyorum acaba beklemek yerine o dönemde söylesemiydim diye.....
Hayatımdaki herşey güzel gidiyordu. Başladık evimiz için alışveriş yapmaya uzun bir dönem taksitlerle geçti. Ama ben çok mutluydum.Bu geçen süre zarfında hiç çocuk istemedim. Hatta her gece dua ederdim çocuğum olmasın diye. Kendi sefilliğime birde çocuk olamazdı. (Nerden bilirdim daha sonra 5 yıl çocuk için uğraşacağımı)
Şimdi düşünüyorumda hep ama hep mutluydum. Cebimizde üç kuruş olurdu gider dışarıda bişey yerdik. Sonraki günler de evde zeytin ekmek ama değerdi......
Ve bir gece babamı kaybettim..... Benim için dönüm noktası herhalde hani cemal süreyyanın bir şiirinde vardır
"sizin hiç babanız öldümü?
benim öldü kör oldum"
Aynen bende öyle oldu babamı kaybettim ve kör oldum. Bunları daha önce yazmıştım. Eşimle bir kopukluk dönemi geçirdik. Tamam herşey bitti dedik. Ben anne oldum. Gene ben kendimi toparlayamadım. Çok fazla bocaladım, çok fazla bunaldım, çok fazla yanlız kaldım. aslında evin içi doluydu ama ben yanlızdım. Eşim beni bir anda kendi kendime bırakmıştı. Pusulası olmayan bir gemi gibi nereye gideceğimi ne yapacağımı bilemeden sadece çocuklar için bişeyler yaparak geçti. Eşim her akşam eve geldiğinde gözünün içine bakardım. Benim bu sessiz çığlıklarımı duysun bana yardım elini uzatsın diye ama o hiç görmedi. O da kendince kendini ikinci plana itilmiş kullanılmış hissetmiş. Bizim sorunumuz oturup konuşmamaktı.
Çocuklar biraz toparlanınca annem bizim yanımızdan gitti. Biz artık yanlızdık. Fakat hala bir şeyler eksik hala bir şeyler soğuktu.Ama ben kendi içimde polyannacılık oynamaya devam ettim. Mutluydum eşim çocuklarım hayalini kurduğum yuvam......
Bir akşam eşimin ağzından şimdiye kadar duymadığım alışık olmadığım cümleler dökülmeye başladı. Ne yapacağımı bilemedim. Ne diyeceğimi bilemedim. Sadece ben alayım çocukları anneme gideyim. Sen ne zaman bizi geri istersen gelip alırsın. Ya da tamamen bitirelim. Ben çocuklarımı yanlız büyütürüm. Bütün gece sabaha kadar konuştuk. Ve ben gitmeye karar verdim. Ama ertesi gün ikimizde ağlayarak birbirimize sarıldık ve biz ne yapıyoruz dedik.
Konuşmadığımız ne kadar konu içimizde birikmiş bize sıkan üzen ne varsa birbirimize anlatmaya başladık. Yargılamadan, eleştirmeden, kendimizi savunmadan....
Bu konuşmayı yapalı daha 3-4 ay oluyor. Şu anda çok ama çok mutluyum çok şükür.
Şimdi diye biliyorum ki o geceyi iyiki yaşamışız ........
Artık hiç birşeyi içimizde tutmuyoruz. Anında bir kenara birikmeden süpürüp dışarı atıyoruz.

Çok uzun anlattım galiba........ Ama bu sadece özeti.......................

Bir saat oldu bunu yazalı gönderip göndermeme konusunda karar veremedim. Ama ama

sizin adınıza sevindim bilinçli bir şekilde çöplerden tozlardan arındığınız için...inşallah bir daha olmaz..ama eğer olursa şunu sakın aklınızdan çıkarmayın..yılların yerleştirdiği alışkanlıklar tek niyette, tek konuşmada bırakılmıyor.. hayatınız boyunca sabır etmişsiniz, böyle bir durum olursa tekrar konuşmaktan çekinmeyin ve lütfen asla ben ona bir kere söyledim daha kaçkere söylemem gerekir demeyin..birbirinizi ikaz etmekten hiç bıkmayın..çünkü herkes eş olabilir..ama sizin gibi hem eş, hem arkadaş, hemde kara gün dostu olabilenler o kadar azki...eşine sana ve meleklerinize kocccaaamaaaan bir vede saygılı sevgiler..

[defduru]

Birkaç gündür bir koşturmadır gidiyor. Fırsat bulup birkaç kelime yazmaya fırsatım olmadı. Dünya telaşı işte..........
Nasıl sabah oluyor, nasıl akşam oluyor farkına bile varmadan zaman akmış gitmiş. Günler su gibi akıp gidiyor.
Ben kendimi çok ama çok iyi hissediyorum. Bu akşam annem geliyor. Biraz ben de kalacak. Onunla farklı yollardan iletişim kurmaya çalışacağım.....
Bu ilizyon dünyayı ve bana getirdiklerini seviyorum.....

[defduru]

Merhaba

Uzun zamandır fırsat bulup yazamadım. Ve siteye girmeye pek vaktim olmadı. Hafta sonu benim meleklerin doğum gününü kutladık. Minik yavrularım 2 yaşını doldurdular.
Biraz yoruldum ama onların yüzündeki sevinç ve mutluluk herşeye değer..........
Zaman ne kadar çabuk geçiyor. Yahu ben bunları daha dün doğurmadımmı diye düşündüm o gün........
Cumartesi günü evimizden çocuk kahkahaları ve çığlıkları yükseliyordu. Artık abla olduk diyor benim cadılar. Çok güzeller çok....

Ben çok iyiyim . Doğum gününe gelen dostlarım sana birşey olmuş dediler mutluluk akıyor her yanından dediler. Evet mutluyum, huzurluyum, dinginim....
Galiba dinlediğim telkinler beni böyle yaptı. Teşekkürler........

melklerinin yeni yaşları kutlu olsun..allah onlara, onların bana getirdiği güzelliklerden daha fazlasını nasip etsin ikisinide benim için öpüver noluuuur.. ..