* ezgi'nin günlüğü * capella

[capella]

bymehmet Nickli Üyeden Alıntı

<center></center>

Ezgi, aslında bizler sana teşekkür etmeliyiz....

Çok güzel paylaşımlarda bulunup, oldukça içten ve tatlı bir uslupla yazıyorsun...

Daha yeni aramıza katılmana rağmen, artık sen de aramızdan birisin...Sitemize ayrı bir renk kattın...

O bakımdan yine yeni yeniden hoşgeldin diyorum...

Sağlıcakla...

çok mutlu oldum yazdıklarına, ben de burayı hiç yadırgamadım..o kadar sıcak ve güzel karşılandım ki sanki hep sizleymişim gibi geldi. içten olabilmişsem bundan bu kadar pozitif enerjiye negatif verebilmek daha çok marifet isterdi sanırım
belki komik gelecek ama ben hep insan olmaktan utanmışımdır, keşke bi bitki ya da hayvan olsaydım derdim. en azından onlar kendi özlerini yaşıyorlar ve yaptıkları her eylem doğanın müthiş dengesine katkıda bulunuyor..bizler ise herşeyi sadece kirletip bozuyoruz derdim. burayı bulduğumdan beri insanlığımdan utanmıyorum. sizin gibi gerçekten "insan" olmayı başarabilmiş kişilerle tanışmış olmak benim için bir ödül..iyi ki varsınız ki ben de bir anlam kazanıyorum bu hayatta
sevgiyle..

[sanemce]

mehmet çok güzel ifade etmiş düşüncelerini ve benim düşüncelerime tercüman olmuş. uslubun, paylaşımlardaki inceliğin, pozitif olan ışığına bende teşekkür ederim.

ben bu hislerimi yazacakken erteledim, mehmetin yazdığını görünce de şaşırdım

5 dakika arayla olmasına şaşırdım. mehmet 5 dakika sonra yazsaydı, benim mesajımı gördüğünde oda şaşıracaktı belkide... bunu bizlere hissettiren sensin canım. insanlığın ve o güzel yüreğin.

[capella]

"alıntı"
Kahvenizin Tadı Hiç Kaçmasın

İş yaşamında önemli yerlere gelmiş bir gurup eski mezun arkadaş, üniversitedeki hocalarından birini ziyarete gitmişler. Çeşitli konular konuşulduktan sonra söyleşi, işin yarattığı stres ve hayatın zorluklarına gelmiş. Yakınmaların çeşidi çok, sonu yok!
Yaşlı hoca, ziyaretçilerine kahve ikram etmek için mutfağa gitmiş ve değişik boy, renk ve kalitede birçok fincanın bulunduğu bir tepsiyle geri dönmüş. Kimi porselen, kimi seramik, kimi cam, kimi plastik kahve fincanlarını ve kahve termosunu masaya koyup misafirlerini kahvelerini oradan almak üzere davet etmiş.Tüm eski öğrenciler kahvelerini alıp koltuklarına döndüklerinde, hocaları söze başlamış;
‘Farkında mısınız bilmem, zarif görünümlü, güzel, pahalı fincanların hepsi alındı, masada yalnızca ucuz ve basit görünümlü fincanlar kaldı. Elbette ki kendiniz için en güzelini istemek ve onu almak çok doğal, ama işte bu başından beri söz ettiğiniz sorunlarınız ve stresin nedeni. Hepinizin istediği fincan değil kahve iken, bilinçli olarak her biriniz birbirinizin aldığı fincanları gözleyerek daha iyi fincanları almaya uğraştınız. Yaşam kahveyse; iş, para ve mevki fincandır. Bunlar yalnız YAŞAM’ı tutmaya yarayan araçlardır. Ama, YAŞAM’ın kalitesi bunlara göre değişmez.’
Zaman zaman fincanlara odaklanarak, içindeki kahvenin zevkini çıkarmayı unutabiliyoruz…kahvenizin tadı kaçmasın..

sanemce yazdıkların için çok teşekkür ederim; birbirimize ayna tutuyoruz, ışığımız aynalardan yansıdıkça çoğalıp gözlerimizi kamaştırıyor
sevgiyle..

[comte]

Sabahta ifade ettiğim gibi sanemce...( Ne dediysek O )

Parçalar kendi başına bir şey ifade etmezler...

Ama her birinin ayrı görevleri vardır ve bütüne yardım ederek onu oluştururlar...

Burada biz varız...Bütün halde...

Hepimiz bir parçayız ve bütünde; pozitif enerjiyi, kardeşliği ve sevgiyi oluşturuyoruz...

Ezgi ayrıca sen bizim yanımızda bir anlam kazanmıyorsun, daha önce de bir anlamın vardı,şimdi de, bizler olmadığında da bir anlamın olmaya devam edecek...

Çünkü hayatta, yaratılan hiçbir canlı, anlamsız yere yaratılmaz...

Belki de burada, sadece bunu keşfettin, yani daha önce olan şeyi...

[sanemce]

sevgili mehmet

birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için

daha ne diyim huzur buluyorum yanınızda

[capella]

beni kötü yerden yakaladın mehmet
hala otomatik önemsizlik hislerim varmış
güzel bir tespit oldu teşekkürler..evet ben anlamlıyım ve varlığım değerli di mi..
değişecek bunlar zamanla, yılların değersizlik hissini bir anda atıveremiyor işte insan

[Belgin ∞]

sanemce Nickli Üyeden Alıntı

sevgili mehmet

birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için

daha ne diyim huzur buluyorum yanınızda

Sanemce al benden de o kadar.Sizlerin arasında bütünün bir parçası olmak çok keyifli.Ve bunun devamlı hatırlatılması.

Ezgi'cim paylaşımların harika ve her birini büyük bir zevkle okuyorum.Yavaş yavaş ve sindirerek yaşa değişimlerini.Her bir harika değişikliğin tadına var sıcacık,dostla içilmiş bir sabah kahvesi tadında yaşa.

Bu çemberin genişlemesi ve bu kadar güzel paylaşımlar çok mutlu ediyor beni.Hepinize kucak dolusu sevgiler

[capella]

Yaşamaya Dair

1
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak yanı ağır bastığından.
1947

2
Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,
yani, beyaz masadan,
bir daha kalkmamak ihtimali de var.
Duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
biz yine de güleceğiz anlatılan bektaşi fıkrasına,
hava yağmurlu mu, diye bakacağız pencereden,
yahut da sabırsızlıkla bekleyeceğiz
en son ajans haberlerini.
Diyelim ki, dövüşülmeye değer bir şeyler için,
diyelim ki, cephedeyiz.
Daha orda ilk hücumda, daha o gün
yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.
Tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu,
fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz
belki yıllarca sürecek olan savaşın sonunu.
Diyelim ki hapisteyiz,
yaşımız da elliye yakın,
daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.
Yine de dışarıyla birlikte yaşayacağız,
insanları, hayvanları, kavgası ve rüzgarıyla
yani, duvarın ardındaki dışarıyla.
Yani, nasıl ve nerede olursak olalım
hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak...
1948

3
Bu dünya soğuyacak,
yıldızların arasında bir yıldız,
hem de en ufacıklarından,
mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,
yani bu koskocaman dünyamız.
Bu dünya soğuyacak günün birinde,
hatta bir buz yığını
yahut ölü bir bulut gibi de değil,
boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.
Şimdiden çekilecek acısı bunun,
duyulacak mahzunluğu şimdiden.
Böylesine sevilecek bu dünya
"yaşadım" diyebilmen için...

büyük üstad; Nazım Hikmet Ran

redflowers teşekkür ederim değişimlerden yana olan heyecanım beni biraz aceleci yapmış farkında olmadan. sözlerini dikkate alacağım
sevgiyle..

[burcu-tkn8]

merhaba..öncelikle seninle en büyük ortak noktamızı yazayım belkide bu beni buraya getirmiştir. benimde okuldan 2dersim kaldı maalesef ve bende senin gibi öğrencilikten kendimi sıyırmak isityorum . bakalım benim için herşey 2hafta sonra sonuçlanacak umarım senin için mezuniyet gelmiştir.. satırlarını okurken paylaştığım şiirler çok güzel ne yalan söyleyeyim biraz (ç)alıntı yaptım.yazmış olduğum yaşamaya dair şiiri gibi birkaç şiir daha asılı odamda bu senin paylaştığın şiirlerde onların yanında bir yerlerde yer bulacak...okurken beni mutlu etti satırlar bu yüzden paylaştığım için ayrıca teşekkr ederim..yazdığım gelişmeler de çok hoş ben bu sitede yeniyim umarım hep beraber bizim için bu emeklemeleri başarılı adımlara döndürebiliriz..

[capella]

4. GÜN

Sevgili günlük
bu sabah da --kendime şaşırarak-- alarmdan önce uyandım kalktım duşumu aldım, suyun altında tüm negatifliklerden arındığımı düşündüm ve dahası bunu hissettim. suyu her zaman çok sevmişimdir zaten..beni çok rahatlatıyor. doğaya hayran olmamak elde mi? doğru kullanmayı bilince ne kadar çok güzellik var yaşamda..objektifimizi neye yönlendirirsek, hayata neresinden bakarsak o da bize öyle görünüyor..
güne yüzümde bir gülümsemeyle başladım; her zamanki rutin iş durumları ile geçti ama iş yerinde gayet aktif ve mutluydum. hatta insanların da dikkatini çekmeye başladı bendeki değişimler. bir gülümseme ne çok şeyi değiştiriyor..bazı duvarlara hiç bi faydası olmadığı da gerçek..ama onları da öyle kabul edeceğiz ne yapalım.. 2 haftalık başlangıç telkinlerinden sonra listeme koruma kalkanını eklemem gerek sanırım. bazen bütün iyi enerjimi çektiğini hissediyorum negatif kişilerin..iş yerinde buna sık sık maruz kalacağım için, öncelikli tercihimi koruma kalkanından yana yapmaya karar verdim gibi. yine de belli olmaz daha 10 günüm var şuan hafif bir baş ağrım var, bu yüzden birazdan uyuyacağım. sanırım pek iyi dinlenemedim bir kaç gündür, malum heyecanlanıyorum uykum kaçıyor artık vücudumun sesini dinleyeceğim, epey hırpalandı zaten öğrencilik döneminde..
öğrencilik demişken; yarın akşam en az 2 saat ders çalışmak üzere kendime şimdiden söz verdim. bu defa kendime güveniyorum, çalışacağım ve zaten çalıştığım için de başarı gelecek.. fazla iddialı gibi oldu ama buna önce ben inanmalıyım diye kendime böyle söylüyorum

not: günler geçtikçe burayı daha çok seviyor ve benimsiyorum. hiç bir sanal ortamda bu kadar doğallık yaşanabileceğini sanmazdım ama maşallah ışıl ışılız..birbirimizi aydınlattıkça daha da ışıldıyoruz bugün bana yazılan herşey herkese teşekkür ediyorum. büyüyorum yavaş ama emin adımlarla..

gün boyu telkinlerimin 5 saatlik kısmını dinledim. uykumda yine devam edeceğim.. yalnız bir şeyi itiraf etmeliyim ki müzik dinlemeyi özlüyorum bazen, malum günümün büyük bir kısmını müzikle geçirirdim. gerçi yine aralara sıkıştırıyorum bir de şansıma bugün iş yerinde bana müzik açtırdılar..bir dahakine telkinlere başlasam mı diyorum onlara da 44

yarın yine görüşmek üzere şimdiden merhaba..

sevgiyle..