Bugün günlüğüme çok güzel haberlerle başlamak isterdim ama yine güzel bir haber veremiyorum..Üç gün önce şiddetli kusma nedeniyle babamı hastaneye kaldırdık..Çok yorgun düştü..Bu halini görmek beni çok üzüyor..
İdrar yollarında ve yarasındaki enfeksiyon kusmasına sebep olmuş..Doktorun dediğine göre eskiye göre değerleri daha kötüye gidiyormuş..Böbrekleri de yavaş yavaş iflas etmeye başlamış..
Bakıcılarla da yine sorun yaşadık..Abimle bende hemşire tuttuk..Oğlumun rahatsızlığından dolayı babamın yanına gidemiyorum..Abim çok yoruldu ama çaresizim...
Bu arada babama bakmayan ve terk eden iki ablam ve sonradan bizi yarı yolda bırakan diğer abim bugün toplanmak istediler..
Pozitif düşünerek gitmeye çalıştım fakat o ortamda pozitif olmayı beceremedim..Dertlerine gelince annemden kalan bazı mallar var, babam ölmeden onları paylaşmak istiyorlar..Üvey annemde abimle bize dava açmış..Acı olan tek şey ; babamın neler çektiğini düşünmeden,umursamadan tek düşündükleri şeyin para olması beni çıldırtıyor..Üstelik abimle ikimizin evimizi,ailemizi babam için ikinci plana attığımız halde bir de onlardan çirkin sözler duymak çok üzücü...Zaten babama onlar beni takdir etsin diye bakmıyorum ama yinede insan bu kadar sıkıntı arasında bunlarla uğraşmaktan yoruluyor..
Bende sinirlendim ve babam yaşadığı sürece kimsenin babamın beş kuruşunu ellemelerine izin vermeyeceğimi ve hiç bir belgeye imza atmayacağımı söyledim..
Büyük ablama da bize teşekkür etmen gerektiği halde daha da hakaret etmeye dvam ediyorsun..Sizin aynı ortamda bulunmak istemiyorum dedim ve ortamı terk ettim..
Beni babama koşmak üzmüyor ama bu vefasızlık derinden üzüyor..Hepnizi sevgileri mi gönderiyorum..Bu arada babama telkinleri dinletiyorum..Depresyonu da ekledim..Atakan beye ve sizlere kucak dolusu sevgiler..Siteye gelmek bile beni rahatlatıyor..
Sevgiyle kalın..