bl...'nın Günlüğü

[Baris]

Öncelikle Merhaba,

Siteye üye olalı 4-5 ay falan oldu ama tabi son 2 aydır sıklıkla foruma girip takip ediyorum. Günlük açsam mı açmasam mı diye tereddütteydim. Ama Artık geç de olsa benim de bir günlüğüm var.

Kısaca kendimi anlatayım. Ben Barış. 17 Yaşındayım. Lise 4'e geçtim. ÖSS'ye gireceğim bu sene.
Lise 1'den itibaren kişisel gelişimle azcık ucundan da olsa ilgilenmeye başladım. Ama zaman ilerledikçe hayatımda bazı problemler (aslında dışardan bakıldığında basit, duygusal problemler de denilebilir) dikkatimi çekmeye başladı. Lise 3 de iken yani şu son 6-7 ay önce karşılaştığım kişisel gelişim yöntemleri oldu. EFT, PEAT, Sedona... Hepsinin kitaplarını okudum. Hayatım artık değişti dedim kendime. Bu Yöntemlerin adı bile beni mutlu ediyordu. Bu yöntemlerle hayatımda kendime sürekli çelme taktığım o duygu ve düşünceler, korkular... her şeyi yok edecektim. Hayatta ilk hedefimdi benim sağlıklı, mutlu, anı yaşayarak sediğim insanlarla mutlu olma hayali... Ama Nedenini anlayamadım bu güne kadar. Bu yöntemlerde her nekadar ufak tefek başarılar da kazansam bir türlü istediğim başarıları yakalayamadım. Belki Yeterince üstüne gitmedim. Belki kitaptan eksik öğrendim. Başarılı olamadım pek. Kişisel gelişim ve ruhsal güçler hakkında son 6 ayda 35in üzerinde kitap okudum. Hem de ben, 1 kitabı 1 senede bitiren insan... Arkadaşlarım dışarda gezerken ben kişisel gelişim çalışmaları yapıyordum. Ders çalışmaya karşı mühtiş bir nefretim vardı. Ders çalışabilmek için yine Kişisel Gelişim çalışması yaptım. Ama Boş işte boş. Şimdi bakıyorum da bazı konularda az da olsa ilerleme görsem de kendimde, bazı konularda herşey daha kötü olmaya başladı. Hatta arkadaşlar ve aile arasında adım fenomene çıktı. Tabi biraz beceriksiz bi fenomen.

Sonra Bu site ile tanıştım. İlk başlarda DEEP PEAT ile ilgili bi araştırma yaparken rastladım. İlk mesajım da onla ilgiliydi yanılmıyorsam. Ama Tabi Bu yöntemi de başaramadım. Daha sonra siteyi inceledim, telkinlerin hepsini indirim. Ama dinlemeye başlamadım. 1-2 ay sonra birde bi ilham geldi, daha doğrusu okuduğum kitapta da bilinçaltından bahsettiği için bir dinleyeyim dedim. Telkinlerin faydası oldu. TAbi dinleyince oluyor. Evde yüksek sesle fazla açamıyorum. Kulaklıkla da uzun süre kulakta olmuyo. Gece de şimdi annemlere kim anlatacak bu telkini falan filan diye dinleyemiyorum. Son 10 gündür dinlemeyi de bıraktım. Herşey daha iyi olması gerekeriken daha kötü olmaya başladı. Sanki Ben gelişmeye çalıştıkça bi kuvvet bana engel oluyor. İçsel dirençtir dedim. Serbest bırakmaya çalıştım. Onu da beceremedim. Sedona ile bi barışamadık zaten. Yakınımda bi uzman olsa, uçarak gideceğim. Ama Trabzonda ne arar Kişisel Gelişim Uzmanı. Zaten burda Kişisel Gelişimden Bahsetsen Seni Fenomen İlan Ediyorlar. (Ne Alakaysa?)

Aslında tam bırakıyordum bu sabah herşeyi. Kişisel Gelişimmiş hiç daha ilglenmiyecektim. Ama bugün bardağı taşıran son damla da damladı.

STRES..ve beraberinde getirdikleri... Bazı durumlarda GEREKSİZCE öyle stres oluyorum ki.. Öksürük krizine giriyorum. Midem bulanıyor.. Kusunca rahatlıyor insan ama kusmaktan da gına geldi. Bugün Arkdaşlarla maç yapacaz. Bir arkdaşla önceden buluştuk oturduk konustuk falan. Herşey güzeldi. Taa ki yemek yiyinceye kadar. Yemeğin son parçasını da yiyince stres başladı. Ya öksürür kusarsam. Ya maçta öksürük krizine girersem vs.. (Bunlar daha önce sıkça başıma gelen şeyler) Tabi rezil olma korkusu da var. Şehir merkezinde kimsenin olmadığı kusma alanı pek yok. Bu stresi daha da katlıyor. Neyse o yemekten sonra öksürükler gelmeye başladı. 5 saniyede 1 bi öksürük. HAtta yolda bir iki defa kusma tehlikesi de geçirdim. Sedona kullanmaya çalıştım içimden, Seni Seviyorum dedim stresime, öksürüğe. Ama yok. Bi de o arada arkadaşla muhabbet de ediyoruz. Bozuntuya vermeden kusma hissine belli etmeden aynı zmanda muhabbet etmek. Çevrede insanlar var. Kussam rezil olurum. Şehrin tam göbeği. KAbusdan öte bir durumdu. (Gerçi daha nicesini yaşadım) Ama artık sıkıldım kendimden. Atacam kendimi bi yerlerden aşağı. Kesin ve en kolay çözüm. Ama tabi konusmak kolay. Kolay mı o kadar.

Tam Pes ediyorum herşeyden, sonra böyle inanılmaz rahasız edici problemler çıkıyor. Al baştan bir program yap kendine ve uygula. 3. Gün sonunda orasını burasını düzelt programın. 4.Gün üşen uygulamaya. 5. ve 6. Gün programın olduğunu bile unut. 7.gün de tekrar bir program hazırla, yarın başlamak üzere. Yaz tatiline girdiğimden beri günlerim böyle geçti. Ve Hiç bir somut adıım YOOK!

Hedeflerim Şunlar:
1) En Büyük Hedefim: Sağlıklı, Mutlu, Huzurlu, Sevgi dolu, anı yaşayarak bir hayat sürmek. En azından Hayatta kendimi hiç bir zaman kötü hissedip, kötü duyguların esiri olmamak..
2) Daha Güzel ilişkilerim olmasını istiyorum. Arkadaşlarla akrabalarla falan. Daha aktif, konuşkan biri olmak istiyorum.
3) Bu Sene ÖSS'ye girecem. Derslerim şu ana kadar iyi değil. Orta okulda falan çok iyiydim. Ama Lise Hayatım boyunca sürekli düşüşteydim. Severek ders çalışmak istiyorum. Çalışabilsem zaten başarlı oluyorum. Ders çalışmak işkence gibi geliyor.
4) Özel Bir Hedef. Ama Kesinlikle ulaşmalıyım.
5) Bir Kaç ufak tefek istekler. (çok da önemli değil ilk 4 hedefe göre, 2. planda yani)
Çok mu şey istiyorum acaba?

Bayağı bir uzattım yazmayı. Kusura bakmayın. İçimi dökmek istedim. Yine de çoğu şeyi yazmadım.
İlerde Problemli bir insan olmak istemiyorum..

Nerdeyse okumadğım kişisel kitabı kalmadı. Bir çok yöntem öğrendim. Teoride herşey tamam. Ama Pratik yok.
20 Gün Sonra Dersanem başlıyor. Eğer ilk 3 Hedefe bu süre içinde ulaşamazsam. En azından farkedilir bir ilerleme kaydedemezsem, gerçekten bu sefer pes ediyorum. Toplumdan da kendimi soyutlarım. Oturur odamda sabahlara kadar ne kadar başarısız ve beceriksiz olduğumu söyler söyler üzülürüm kendime. Eğer geçen sene gibi bir sene geçrirsem bu okul hayatımda (geçen senenin iyi tarafları da vardı onlar hariç) hiç geçirmiyim daha iyi. Zaten Bu Yaz Başaramazsam bu hedefleri daha da başarabileceğimi sanmıyorum. Belki çok ilerde bi iş sahibi olursam bi uzmana giderim. Ya da Bir Psikiatriye gider, doktorun vereceği ve hayatımda asla yutamadığım hap denilen meredi yutmaya çalışırken boğazıma kaçar ve Bu dünyadan ayrılırım. İlginç. dusun

Tekrar kusura bakmayın uzattıkça uzatıyorum.

Burası mükemmel bir yer. Mükemmel insanlar var. Kişisel gelişim konusunda çok bilgili olanlar var. Umarım bana bir yol gösterirler. Gerçi artık umdumu kaybediyorum. Belki de böyle yaşamak benim kaderim. Fazla uğraşmamak lazım. Zaten o kadar uğraştım da ne oldu?

Neyse..

İyi Akşamlar
Sevgiyle Kalın..

[reversi]

selam ,Barış kardeş.Öncelikle içinde hissettiklerini çok iyi anlatmışsın.Bende kişisel gelişim kitaplarına abone bir kişiyim.Tabirimi maruz gör senin geldiğin yollardan çok evvel geçmiş birisi olarak ve belkide haddimi aşarak sana bu satırları yazıyorum.Sana bir kaç kitap tavsiyesi edeceği belki okudun belki de okumadın umarım okursun ve bu sorunların ortadan kalkar.İlki secret ,bunu eminim okumuşsundur.2.kitap "KEY" bunların dışında paul colhenin kitaplarını okumanı tavsiye ederim.Tanrıyla sohbetler serisi bu ve buna benzer kitaplar sana içine düşmüş olsuğun takıntılardan sıyrılmana yardımcı olacaklardır.unutma sen her şeyden değerlisi ve yaşadıkların tamamen düşüncelerinin eseridir.sana uzun ömür yolunda sonsuz sevgi diliyorum.sevgi ile kal...
reversi...

[Baris]

Secret ve Key'i okudum. Okuduktan sonra baya da etkilendim. Özellikle Secret'i okuduktan sonra. Bu konuda çok araştırmalar yapıp yeni kitaplar okumama sebep oldu.
Kitap önerileri için saol ama kitap okumaktan sıkıldım. Yoruldum. Kitap okumaya değil artık eyleme geçmeliyim ama onu da yapamıyorum. Ama yine de bi araştırıyım Paul Colhenin kitaplarını

[sanemce]

sevgili Barış okadar güzel anlatmışsın ki, senle yaşıt kızım olduğundan mıdır nedir, bağrıma basasım geldi seni. sakın pes etme. çok güzel bir yoldasın ve bizlere göre o kadar şanslısın ki.. bizler kadar çöplüğe dönmemiş henüz bilinçaltın. çöp temizlemekle çok zaman kaybın olmayacak. kitap okumanı da çok takdir ettim

Herşey güzeldi. Taa ki yemek yiyinceye kadar. Yemeğin son parçasını da yiyince stres başladı. Ya öksürür kusarsam. Ya maçta öksürük krizine girersem vs.. (Bunlar daha önce sıkça başıma gelen şeyler) Tabi rezil olma korkusu da var. Şehir merkezinde kimsenin olmadığı kusma alanı pek yok. Bu stresi daha da katlıyor.
burada korkularını gerçekleştirme eylemine giriyorsun. sana uzun uzun anlatmaya gerek olduğunu sanmıyorum Barış'çım.. yapmak istemediklerimizi söylersek bilinçaltımız onu "yap" emri olarak alır ve derhal gerçekleştirmeye koyulur..
o yüzden olmasını istemediklerimizi değil, olmasını istediklerimizi düşünmeliyiz..
telkinleri dinlemeyi ihmal etme.
hedeflerine gelince:

1.)hedefin olmuş bil. çünkü sen bu genç yaşında bu bilince sahipsin
2.)yazın uzun olmasına rağmen zevkle okudum ve sıkılmadım. duygu ve düşüncelerini bu kadar güzel aktarabilen birinin,iletişim sorunu yaşayacağını hiç zannetmiyorum.
3.)öss yi kazanmanın istediğin geleceğe sahip olabilmeni kolaylaştıracağı için, derslerinin de ödev olduğunu değil, hayal ettiğin yaşamına ulaşmak için bir basamak olduğunu düşünürsen, sanırım çalışmak için ekstra bir çaba sarfetmen gerekmeyecektir.
hatta çalışmaktan zevk bile alabilirsin
4.)özel hedefini sormayacağım yapman gerekeni bilirsin
5.)ilk dört hedefini gerçekleştirirken bakarsın bu da kendiliğinden oluvermiş..

yeterki pozitif düşün ve bilinaçtına doğru emirleri gönder..
hayal gücüne bayıldım fakat daha doğru düşüncelerle değerlendir ablacım
dershane ve okul başlayınca çok fazla aramızda olamayabilirsin ama arada bir bizleri kendinden haberdar et olurmu

sevgiler

Sevgili barış öncelikle aramıza hoş geldin.Seni bu yaştaki farkındalığından dolayı kutluyorum .Ne güzelki sanemcenin dediği gibi bilinç altın bizimki kadar dolu değil.Ben de kendime bir çok konuda EFT yapıp başarılı olanlardanım .Barışcım sen EFT yaparken tesbitlerini nasıl yapıyorsun .Mesela ben annemden kaynaklanan bir çok tesbit yapıp onları çözerken bir çok sorunumdan kurtuldum.Sen kişisel gelişim kitaplarını okuyorsun ben kitap okumayı sevdiğim halde okumaktan hiç hoşlanmıyorum.Belki öğrendiklerini sindirmek için biraz ara vermelisin.Ayrıca günlüğünün başlangıç yazısınıda çok beğendim çünki kendini bize az daolsa tanıtmışsın bakalım seninle neler paylaşacağız.Yolun açık ve aydınlık olsun.

[Baris]

sanemce Nickli Üyeden Alıntı

sevgili Barış okadar güzel anlatmışsın ki, senle yaşıt kızım olduğundan mıdır nedir, bağrıma basasım geldi seni. sakın pes etme. çok güzel bir yoldasın ve bizlere göre o kadar şanslısın ki.. bizler kadar çöplüğe dönmemiş henüz bilinçaltın. çöp temizlemekle çok zaman kaybın olmayacak. kitap okumanı da çok takdir ettim

Herşey güzeldi. Taa ki yemek yiyinceye kadar. Yemeğin son parçasını da yiyince stres başladı. Ya öksürür kusarsam. Ya maçta öksürük krizine girersem vs.. (Bunlar daha önce sıkça başıma gelen şeyler) Tabi rezil olma korkusu da var. Şehir merkezinde kimsenin olmadığı kusma alanı pek yok. Bu stresi daha da katlıyor.
burada korkularını gerçekleştirme eylemine giriyorsun. sana uzun uzun anlatmaya gerek olduğunu sanmıyorum Barış'çım.. yapmak istemediklerimizi söylersek bilinçaltımız onu "yap" emri olarak alır ve derhal gerçekleştirmeye koyulur..
o yüzden olmasını istemediklerimizi değil, olmasını istediklerimizi düşünmeliyiz..
telkinleri dinlemeyi ihmal etme.
hedeflerine gelince:

1.)hedefin olmuş bil. çünkü sen bu genç yaşında bu bilince sahipsin
2.)yazın uzun olmasına rağmen zevkle okudum ve sıkılmadım. duygu ve düşüncelerini bu kadar güzel aktarabilen birinin,iletişim sorunu yaşayacağını hiç zannetmiyorum.
3.)öss yi kazanmanın istediğin geleceğe sahip olabilmeni kolaylaştıracağı için, derslerinin de ödev olduğunu değil, hayal ettiğin yaşamına ulaşmak için bir basamak olduğunu düşünürsen, sanırım çalışmak için ekstra bir çaba sarfetmen gerekmeyecektir.
hatta çalışmaktan zevk bile alabilirsin
4.)özel hedefini sormayacağım yapman gerekeni bilirsin
5.)ilk dört hedefini gerçekleştirirken bakarsın bu da kendiliğinden oluvermiş..

yeterki pozitif düşün ve bilinaçtına doğru emirleri gönder..
hayal gücüne bayıldım fakat daha doğru düşüncelerle değerlendir ablacım
dershane ve okul başlayınca çok fazla aramızda olamayabilirsin ama arada bir bizleri kendinden haberdar et olurmu

sevgiler

Sevgili barış öncelikle aramıza hoş geldin.Seni bu yaştaki farkındalığından dolayı kutluyorum .Ne güzelki sanemcenin dediği gibi bilinç altın bizimki kadar dolu değil.Ben de kendime bir çok konuda EFT yapıp başarılı olanlardanım .Barışcım sen EFT yaparken tesbitlerini nasıl yapıyorsun .Mesela ben annemden kaynaklanan bir çok tesbit yapıp onları çözerken bir çok sorunumdan kurtuldum.Sen kişisel gelişim kitaplarını okuyorsun ben kitap okumayı sevdiğim halde okumaktan hiç hoşlanmıyorum.Belki öğrendiklerini sindirmek için biraz ara vermelisin.Ayrıca günlüğünün başlangıç yazısınıda çok beğendim çünki kendini bize az daolsa tanıtmışsın bakalım seninle neler paylaşacağız.Yolun açık ve aydınlık olsun.

Öncellikle Desteğinizden dolayı çok teşekkür ederim. Çevremden bırakın destek almayı Kişisel Gelişim dediğim zaman iyi gözle bakmıyorlar pek. Haksız da sayılmazlar doğrusu, pek somut bir başarım yok.

The Secret'i 1sene önce okumustum. O Günden beri olumsuz düşünmemeye, hep poztif düşünmeye çalışıyorum. Ama Bir olumsuz düşünce geldi mi üzerimde o kadar etkili oluyor ki, hemen olumlamaya çalışıyorum ama olumsuz düşünce saplantı haline geliyor. Sanki içimden bir kuvvet o olumsuz düşünceyi (mesela mide bulantısı, öksürük gibi) gerçekleştirmek için yoğun çaba sarfediyor. Engel olmakta çok zorlanıyorum. İnsanların ortasında boğulurcasına öksürmek istemiyorum. Hatta Bir gün kusarım da razil olurum diye çok korkuyorum

Şöyle bir şey de var. Etrafımdakiler insanlara(özellikle de bana) olumsuz telkin vermeye ant içmiş gibi. Ne zaman bişe desem. Şöle şöle yapacam veya bi arkadaşıma bildiğim bi tekniği öğretmeye çalışsam, hemen bana onun tersini ispatlamaya çalışmak için kendilerini paralıyorlar. Ne biliyolar da konusuyolar anlamıyorum. Belki onlar da haklı bilmiyorum.

Hedeflerime şu son 6-7 aydır ciddi anlamda ulaşmaya çalışmak için çabalarım oldu. Başarı kazandığım konular var. Özellikle iletişim sorunu biraz daha iyi gibi. Daha doğrusu benim sorunum iletişim değil de utangaçlık desek daha doğru olur. Bazen de konusurken yanlış kelimeler seçiyorum. Saçmalamış gibi oluyorum. Bazen de insanları kırıyorum bu yüzden. Ama bu aralar daha iyiyim bu konuda. Ama diğer konular, özellikle başımın belası stres her gün yanımda. Saolsun herkes yanlız bırakır beni ama o bırakmaz. En kötü anlarımda bile hep yanımda. Ortada stres yapacak birşey yokken bile. Evde otururken birden gelir yanıma stres davet beklemeksizin. Böyle yüzsüz bi stres olabilir mi?

EFT benim ilk öğrendiğim duygusal özgürlük tekniği idi. Benim için özel bir yeri var. :) Daha önceleri duyguları serbest bırakma diye bir şey duymamıştım. Ve böyle bir şeyin mümkün olabileceğine ihtimal bile veremezdim. İnternette stresi yok etme diye arama yaparken EFT'yi gördüm. Hemen gittim aldım kitabını. Öyle bir mutlulukla okudum ki. Artık her şey düzeldi. Kutuldum diyordum kendime. Ufak tefek başarılar oldu. Hatırladığım en büyük başarım gece büyük bir ağrıyla uyandığım karın ağrımı kısa sürede yok etmemdi. Bunun dışında da ufak tefek başarılarım var. Ama Asıl sorunları bi türlü çözemiyorum.
EFT den sorunum şu aslında. karete noktasına vurarak onaylıyorum kendimi. Ama EFT yaparken yok etmeye çalıştığım duyguyu fazla hissedemiyorum. Fazla hissettiğim zaman ise duyguyu bi türlü yok edemiyorum. Daha çok içinde bulunduğum duyguyu yok etmeye odaklı yapıyorum. Nedenlerine inmiyorum daha doğrusu inemiyorum. Sorunların nedenini bir türlü bulamıyorum. Biraz daha mı uzun tutsam noktalara vuruş yapmayı acaba. 2-3 tur yaptıktan sonra zaten en ufak bir değişme olmayınca pes ediyorum. Devam edince de pek düzelmiyor. Çok acaip direnç mi gösteriyorum acaba.

Neyse gene cok uzattım. Bu konularda beni dinleyen kimse olmadığı için herşeyi buraya yazıyorum.

Sevgiler..

Barış'cığım EFT de flim metodunu hiç denendinmi .Ben bir keresinde flim metoduyla kendimi bilmeye başladığımdan ilk okul dönemine kadar gidip gidip geldim ve ben hiç bir şeyden korkmadığımı zannederken terkedilmekten korktuğumu farketmiştim ve meşur diz ağrım vardır hissi dizimde hissettim ve sanki kalbim dizimde atıyordu.Bende hissi 0layana kadar EFT yaptım ve diz ağrım çok azaldı .Birde ben günlüğümdede yazıyorum EFT ile ilgili deneyimlerimi istersen bir oku soracağın bir şey olursa paylaşırız.

Barış'cığım kişisel gelişm dipsiz bir kuyu nekadar öğrenirsen okadar bilmediğini fark ediyorsun .Malesef bizlere çevredeki boş insanlar biraz garip baka bilirler ama sen kendini geliştirmeye bak kim ne derse desin sen kendini geliştirip hemde onlar gibi olamazsın veya onlarıda değiştiremezsin.Herkesi oldukları gibi kabul et ve yoluna devam et.yolun açık ve aydınlık olsun.

[Baris]

Teşekkürler..

Film metodunu hiç denemedim. Film metodunu az önce kitaptan tekrar baktım da sıcak geldi bana. Bi deneyeceğim.

Bu gün çevremde şunun da iyice farkına vardım. Hep şikayet ediyorlar birşeyleri. Yok o niye öyle o niye böyle. Ve herşeyin bir bahanesi var. Neden insan birşeyi başaramayıca ya da istediği durumda olamayınca şikayet eder, türlü bahaneler bulur anlamıyorum. Ya mesela bir arkadaşıma şöyle hata yapıyorsun diyorum. Adam düşünmeden yapıştırıyor: "Sen önce kendine bak." Yahu benim öyle bir hatamın olmasından sanane. Benimle niye kıyaslıyorsun kendini. Burda konu senin hatan. Egonu tatmin etmek için niye bana laf atıyorsun.

Çevremde hep böyle şikayet eden, herşeye bahane bulan insanlar var. Ben hayatımda yolunda gitmeyen birşey olunca hep kendimde ararım suçu. Ama işin kötüsü ben de bu son zamanlarda şikayet ve bahanelere sarılıyorum. İnsanların şikayet etmesinden şikayet ediyorum. İlk mesajımda olduğu gibi beceriksizliğimi bahane ederek kişisel gelişimle uğraşmak istememeye başlıyorum. Hiç bir şey başaramadığımdan şikayet ediyorum. Şikayet etmekten nefret ediyorum. Şikayet dinlemekten de..

[zeitgeist]

Merhaba Barış. Bu forumda günlüğünü okumak istediğim kişi sayısı çok fazla. Ama soracak olursan kimin günlüğünü takip ediyorsun diye, cevabım "hiç kimsenin" olur. Senin günlüğüne de annemin (sanemce) tavsiyesi üzerine baktım. Şimdiden sıkı takipçinim

Seninle aynı yaştayız.Forumdaki kişilere göre daha şanslıyız.. Forumdan yüz yüze görüşme fırsatı bulduğum bir çok kişiden duydum bunu, açıkçası hevesimi katladı duyduğum şeyler =) Kişisel gelişimden uzak olduğumuz her dakika bizim aleyhimize olacaktı, bilerek ya da bilmeyerek geçen dakikaları lehimize çevirdik. "İlerde problemli bir insan olmak istemiyorum.." diyorsun. Henüz gençsin. (Sanki ben çok yaşlıyım ) Eğer pes etmezsen, "Hiçbir işe yaramıyor, kişisel gelişim de neymiş" demezsen korkularının haksız çıktığını göreceksin. Sonuçta Hayal abla, Shamanic, Keops ya da herhangi başka birisi annesinin karnından şu anki haliyle doğmadı. Araştırmak istemeleri, kişisel gelişimin elini hiç bırakmamaları onları bu güne getirdi. Sen de elbet pratik konusunda istediğin noktaya geleceksin, sanırım bunun için biraz sabır gerekiyor. Ha deyince olmuyor bazı şeyler.. Sen umudunu kaybetmedikten sonra her şey senin istediğin şekilde gerçekleşecek, emin olabilirsin

Sevgiler

[Baris]

Merhaba Zeynep,

Öncelikle, benle aynı yaşta olup kişisel gelişim üzerine acılmıs bir forumu takip eden fazla insan olmadığını düşünmüştüm hep. Bu forumdaki üyelerin çoğu yaşça benden büyük, o yüzden burda kendimi küçük hissediyordum biraz. Benle aynı yaşta bir üye görmek beni mutlu etti.

Kişisel Gelişim konusunda biliyorum, yaşımızdan dolayı şanslıyız. Bilinçaltımızda fazla olumsuz kalıp yok. (Ama ben yine de yaşadığım 17 sene içerisine bilinçaltıma 30 senelik olumsuz inanç kalıplarını soktuğumu düşünüyorum) Son 6-7 ay içinde kendimi iyice kişisel gelişim içine attım. Pes etmem tabi. Gerçi bir gün pes edince ertesi gün hırsla tekrar birşeyler yapmaya çalışıyorum. bu güne kadar abartısız 50 defa pes edip tekrar baştan aldım. Herşeye baştan başlamayı, temiz bir sayfa açmaya çalışmayı çok seviyorum anlaşılan.

Sabretmek önemli tabi. Sabretmemiz lazım. (Hiç de beceremem sabretmeyi ) Ama eninde sonunda herşey mükemmel olacak. Buna eminim.

Sevgiler...