Karmaşık duygular ve ortada çözülmeyi bekleyen sorun.Dermanım kimde acaba ?

[rockday]

Nereden başlasam bilemiyorum gerçekten.Lise boyunca bilirsiniz ezik diyebileceğiniz kendini espritüel zanneden fakat sınıftaki bazı kimselerin şarlatanı olmuş biriydim.

Üniversiteyi kazandıktan sonra son 1,5 yılımı kişisel gelişime verdim. Giyim, sosyal dinamikler, kızlarla ikili ilişkiler vs. üzerine bir çok yazı okudum.

Bazılarını içselleştirmeye çalıştım yeni kızlarla tanıştım, eski hatalarımı gözden geçirdim ,giyim kuşam tipime çeki düzen verdim ve sonunda daha kaliteli bir erkek oldum.

Fakat şuan yine sosyal ortam bulamama ve türlü sıkıntılar çekiyorum.Hani ertesi günü düşünsem dışarıda takılmak için çağırabileceğim 2 arkadaşım var sadece. Ve onlardan biri ;

http://www.hayatimdegisti.com/forum/ne-yapmali/614473-arkadasim-cimri-ya-da-baska-bir-hastaligi-var-bilemedim.html

^^ Adlı başlıkta bahsettiğim kişi. Arkadaşımı düşündükçe gerçekten sinirleniyorum arada da çok fena tartışıyoruz , birbirimize muhtaç olduğumuzdan hala görüşüyoruz gibi geliyor o kadar vahim yani :/

Ve o başlıkta bahsettiğim özellikleri değişmediği gibi yenileri eklendi. Yani tartışmalarımıza rağmen sürekli bir savunma modunda sanki çok mükkemmelmiş gibi. Şuan bile düşününce sinir oluyorum

------------------------------------------------------------
Sene başında kendime hedefler koymuştum üniv. dans klübüne yazılmak, fittnessa gitmek vs. gibi. Fakat ne zaman bu kayıt vs. aşamasına gelsem sürekli erteliyorum online oyuna, tvye ,filmlere hapsediyorum kendimi..

Bunun nedenini biraz düşündüm ve öğrenilmiş çaresizlik gibi görmeye başladım.Örneğin üniversitemin ilk senesinde çok ümitliydim güzel bir ortam olacak diye ;fakat sınıfta 50 kişi varsa 45'i cemaatten.

Kimsenin dini inancına karışmam fakat gidipte sınıfta haremlik selamlık yapılırsa , kızlar erkeklerle konuşmaz konuşmaya çalışanıda yadırgarsa sinirlenirim arkadaş.Üstüne üstlük final döneminde başka bölümdeki 1. sınıflarla birlikte (2. sınıfım şuan) sınava girerken arkamdaki önümdeki vs. kızlarla tadı damağımda kalacak bir muhabbet ediyorsam neden böyle bir sınıfa düştüm diye sorgulama ihtiyacı duyarım..

Acaba hayatın benim için istediği başka birşey mi var? Belki de tesadüflere yeterince yer açmıyorumdur diyerek , arasıra farklı yerlerdeki farklı tür mekanlara (park,kafe vs.) tek başıma giderim.Beni benden alacak kişiyi beklerim.. (Çok mu film izliyorum ki =) )

------------------------------------------------------------
Ezik halimden hemen hemen kurtulmaya yakınken hoşlandığım fakat kızın sevgilisi olmasına rağmen başta muhabbetimiz çok iyi olan sonrasında fazla ısrarcı olduğum , kızın farklı tür çabalarıma rağmen takmaması ve benim kızı faceten silmemle neticelenen olay..

Kız şuan lise 3 olsa da hoşlanma mı hırs mı bilemiyorum.. Arada sırada şu hayali kuruyorum: " Bir gün uyanmışım Kıvanç Tatlıtuğ yada şu küçük sırlardaki erkekler gibi bir tipim var ve hoşlandığım kızın sınıfına o sene dahil olmuşum. Tüm sınıfın ilgisi bende fakat çok sessiz ve cool takılıyorum.Hoşlandığım kızı okuldan evine doğru giderken görüyorum ve yanına gidiyorum, bakışlarım çok derin sanki çok fazla deneyim yaşamış bilgeç biri gibi ve duygularım ..."

------------------------------------------------------------
Üniversiteyi okuduğum şehirde olduğumuz için evimde kalıyorum. Ve her zaman olmasada eve çok geç olmadan girmeye çalışıyorum.Gerçekten çok denedim fakat hoşlandığım kız veya hedefim olan kız olmadıktan sonra ne ünideki , ne başka yerdeki arkadaşlarla batak, okey vs. oynamaktan zevk almıyorum..

Mr Yes filmini izledikten sonra gerçekten denedim. Beşiktaşın maçlarına gittim liseden arkadaşlarla , halı saha maçlarına gittim , sinema filmlerine gittim kuzenim ve arkadaşlarıyla ve birçok etkinlik fakat olay ne biliyormusunuz insanlar: bu yapılan sosyal faliyetler facedeki bir resimden öte değil. Sanki facedeki beni mutlu ediyorum . Şimdi düşnyrmda hoşlandığım kızla gitsem bu yerlere acaba zevk alırmıydım :S

------------------------------------------------------------
Şuan kapana kısılmış gibi hissediyorum. Çok farklı tür düşüncelere inanan kişisel gelişimcilerden farklı tavsiyeler almış biriyim. Haliyle bir sürü farklı tavsiye alır aynı konuyla alakalı çok fazla makale okursanız bi yerden sonra karmaşaya sürükleniyorsunuz..

İstediğim hayalini kurduğumda karşılıklı olarak birbirimizi sevdiğimiz bir sevgilimin olması (manita değil sevgili divan edebiyatını bilenler sevgilinin ne kadar yüce bir kavram olduğunu bilir ) , olgun ne yaptığını bilen sosyal arkadaşlarımın olması.. ( yaş 21)


Belki okuduklarınızdan sonra beni yadırgıyabilirsiniz..Çok karmaşık anlattın bişey anlamadım, abazan mısın sürekli kız kız vs. diyebilirsiniz bunu diyecek olanlara kesinlikle saygı göstermiycem. Dan Brown'un Dijital kale kitabını okuyan bilir orada şifrenin şifresi vardı yanılmıyorsam.

Benim problemimde buna benziyor..problemimin ne olduğunu bilmemem büyük bir problem dolayısıyla bu şekilde bir çok duygumu anlatmam gerekti..

Dolandırmadan içimi döktüm arkdaşlar aynı samimiyetle yaklaşacağınızdan şüphem yok bir sorunuz olursa, eksik anlattın şunuda yaz derseniz yazarım.. Eğer uzun bir yönlendirmeye ihtiyacım varsa msn,telefon alışverişide yapabiliriz..

Not: Bu forumu çok takip etmediğim için bilemiyorum fakat ciddi bir gelişim sitesine benziyor. 1-2 sitede sorunumu paylaşmıştım paylaşımımın içinden 1-2 cümleyi seçip espri yapmaya çalışmışlar sanki geyik başlığına açmışım gibi konuyu..

[comte]

Merhaba.İçini dökmen güzel olmuş.Yazdıklarından, zaten bir çok duygu ve düşünceni gözlemlediğin belli oluyor.

Kendine eleştirel gözle bakabilmen de güzel. Kişisel gelişim konularına yabancı olmadığını düşünüyorum.

Sosyal ve pozitif enerjisi olan birisi olmakla, böyleymiş gibi davranmak arasında çok fark var.Davranışlar kökten gelmiyorsa bir gün mutlaka çöker. Taa baştan beri yapmaya çalıştığın şey ile bilinçaltı kalıpların sanırım çelişiyor. Toplumun istediği rollere bazen hepimiz bürünürüz farkında olmadan.Ama, içten içe biliriz ki o biz değiliz.

Senin durumun da buna benziyor. Sosyal ve elit birisi olmaya çabalıyorsun ama dirençlerin baya ağır gibi görünüyor. Sen, hayalinde kurduğun kişilik ile şu an içinde bulunduğun kişilik arasında sıkışmış durumda gibi görünüyorsun.

Bunu kendin için de istemiyorsun bana göre.Kafanda belirlediğin ya da rol model olarak aldığın kişilik ya da başka birisi için yapıyorsun.Yazdığın ve beklediğin şeylerle mutlu olman çok zor bana göre. Onlar, göstermelik.Kısa süreli mutluluk sağlayacak şeyler.

Onlara ulaştığında, gene doyuma ulaşmayacak, başka şeyler arzulayacaksın.Melankolik ve acıdan beslenen bir bilinçaltı kalıbın varsa, kendini ezik hissetmeye, olayları dramatik hale getirip sonra bunlardan kurtulmak için sahte egosal mutluluklar peşinde koşacaksın.

Örneğin eğer o kız seni istemiş olsaydı hiç de tadı olmazdı.Kafanda yaratacak ve ulaşılması zor, sürekli düşüneceğin bir duygusal ve filimsel bir aşk olmayacaktı.Dolayısıyla acıdan beslenen egosal duygularını doyuramayacaktın.Kendini ezik hissetmen de bu duruma paralel.

Kendini ezik hisseden insanlar, hayata ve insanlara öfke duyar. Güvensiz ve şüphecidir. Kaderci ve isyankar olur. Olaylardan daima başkalarını sorumlu tutar.Olayları ya da kişileri dramatik hale sokar ve duygu-düşünce kalıpları otomatik olarak işler.Genelde, başkalarının onu görmesini istediği şekilde davranır, giyinir ve o şekilde yaşar.Hedefleri ve istekleri de genelde, başkalarına kendini ispat edebilmeye yönelik olur.Böylece, hissettiği eziklik duygularına bir savunma mekanizması oluşturmuş olur. Ama hepsi içe değil dışa yönelik olduğu için hem hiç bir zaman doyuma ve mutluluğa ulaşamazlar, hem de bu sahte yaşam tarzı fazla sürmeden kaybolur.

Ezik hissetmenin nedeni de, muhtemelen, bebekken ya da çocukken bilinçaltına program olarak kaydolur.Bir çok nedeni olabilir.Ama bu, ömür boyu tekrarlanan bir kalıptır.Olaylar, kişiler şartlar değişir ama bu inanç sürekli başka şekillerde devam eder.

Bunlar benim yazdıklarından bir anda çıkardığım sonuçlar tabi.Bu konuyla ilgili bir uzmandan destek alman gerekiyor.Bu konuda Sitemizden Abdullah Bey ya da Atakan Bey ile görüşmeni tavsiye ederim.

[rockday]

Yorumun için çok teşekkür ederim.

İnan yayınlandığım günden itibaren bilgisayarın başına oturunca ilk bakalım yorum atan olmuş mu diye bakıyorum. Yani bu açtığım başlığı çok ciddiye alıyorum

Şunu söyliyim kişisel gelişimcilerin bir çoğu şunu söyler eğer ideal erkeğe ulaşmak alfalıksa, bu alfalığa giden yolda ezik-olgunlaşmaya çabalayan erkek vs. vs. durumlarından geçmelidirler.

Dediklerinde kesinlikle haklısın taklit fazlaca yaptım.Fakat her zaman insanlar başarılı kişileri örnek alıp yollarına devam etmez mi?

Mesela tenis oynuyoruz diyelim ilk başta Roger Federer, Rafael Nadal'ın kasetlerini izleyip taklit ederiz belli bir aşamaya geldikten sonra kendi stilimizi oluştururuz.

Burada dediğin gibi acaba taklit bölümünü fazla abartıp bazı kişileri taklit edemeyince krize mi girdim bilmiyorum. Ya da geçmişten gelen bazı duyguları yenemedim mi..

Ama kendimde gözlemlediğim birşey varsa eskiden daha huzurlu ve saf olduğum fakat insanlar tarafından kullanıldığım asosyal olduğum şimdi ise fazlaca bilgili olduğum fakat bunun yanında asabi,gergin sosyal ilişkilerde daha başarılı olduğum ( bir insanla konuşurken)...

---------------------------------

Bunları geçersek bugün fitnessa yazıldım. O arkadaşımla irtibatı kesmeye karar verdim.

Ve fittnessa yazılmadan önce annem derslerimi aksatmamam gerektiğini ilk önceliğimin derslerim olduğunu söylediği anda birden kendimi kötü hissettim.

Ailem bu konuda aşırı baskıcıdır.Bir dersten kaliyim beynimin etini yer. Bir şeye adım atmadan önce malesef ders çalışabilirmiyim filan diye düşünmek zorunda kalıyorum..

--------------------------------
Şimdi yazdıklarını daha da irdeliycek olursak ne önerirsin yani. Ezik mi kalsaydım. Sen böyle doğmuşsun, yetiştirilmişsin Freud'un da söylediği üzre küçüklükte karakterinin çoğu şekillenmiş bitmiş gitmişsin moduna mı geçiyim.

Açıkçası kişisel gelişimde inner game dediğimiz yani içsel oyunumuda geliştirmeye çalıştım. Ve baya yol aldığıma inanıyorum. Eskiden olsa bir ortamda kendimden daha düzgün bir tipi olan insan görsem ağzımı açmazdım.

Şimdi karşıdakini takdir etmekle beraber birey olarak karakter olarak değerli olduğumun bilincindeyim.

--------------------------------

Tabi dediklerin doğru da olabilir. Yukarı da yazdıklarım yanlış anlaşılmasın mesajını cevap hazırlayıcı gözle değil sorgulayıcı kendime uyarlayıcı bir gözle okudum. Fakat neler yapmam hangi istikammette yürümem, yürüdüğüm yolun doğruluğu-yanlışlığı konusunda bilgiye ihtiyacım var.

Malesef kendim hakkımda buraya yazabildiklerim çok sınırlı..

[comte]

rockday Nickli Üyeden Alıntı

Yorumun için çok teşekkür ederim.


Şimdi yazdıklarını daha da irdeliycek olursak ne önerirsin yani. Ezik mi kalsaydım. Sen böyle doğmuşsun, yetiştirilmişsin Freud'un da söylediği üzre küçüklükte karakterinin çoğu şekillenmiş bitmiş gitmişsin moduna mı geçiyim.

------------------------------
Tam tersine bu moddan çıkmalısın.Bunun için, yüzeysel değil de temelden bir değişim gerekiyor.Anallattıkların yüzeysel.Temelde ne var inanç kalıpların neler bilemiyoruz tabi.Asıl, sen ne istiyorsun.İstiyorum dediğin şeyleri gerçekten sen mi istiyorsun.Ya da gerçekten istiyor musun.Önemli olan bu.Bunu tespit ederek başlayabilirsin.

rockday Nickli Üyeden Alıntı

Malesef kendim hakkımda buraya yazabildiklerim çok sınırlı..

İşte bunun için, bir uzmanla özel olarak görüşmen faydalı olur.

[rockday]

Öncelikle şunu diyim dün 2 tane mesaj geldi aynı problem bizde de var diye.Ve çözüm bulursam iletmememi istediler.

Dün benim kişisel gelişim dönemimde de yardımcı olan beni iyi tanıyan bu konularda çok bilgili bir arkadaşımla görüştüm.Ve yazımı ,yorum yapan by M.Ç.'nin yazsını okuttum..

Örneğin eğer o kız seni istemiş olsaydı hiç de tadı olmazdı.Kafanda yaratacak ve ulaşılması zor, sürekli düşüneceğin bir duygusal ve filimsel bir aşk olmayacaktı

Kısmına katıldı fakat eziklik kısmına katılmadı şahsen ben de bu öyle düşünüyordum çünkü geliştiğimi hem içsel hem dışsal anlamda düşünüyordum.Ve bana şunları önerdi:

1-Kızları kafanda çok büyütme.Onları çok büyüttükçe büyük bir problem gibi geliyor.Sadece deneyim azlığın var.Ve deneyime açsın..

2-Öğrenilmiş çaresizlik olarak yazdığın şey bu değil.Sadece bir kızla tanışmaya giderken nasıl heyecanlanırsan bunun gibi bir heyecan

3-Kendine hobilerinin yanında tutkular bulmalısın.Tutkularının peşine giden insan çekicidir. Ve kendi sevdiğin işi yaptıkça ilerledikçe zaten kızlar ödülün olacak amacın değil..

4-Bu yazıları okurken dikkat ettim gerçekten güzel yazıyorsun.Blog açabilirsin kendine.Edebiyat atolyelerine katılabilirsin diğer işlerini aksatmadan.

5-Engellerden kurtulmalısın.( O arkadaşım için sormuştum)

6- Bir hastahane veya mezarlık ziyareti yap o zaman elindekilerinin kıymetini anlarsın..

By M.Ç. mesaj attığınız üzre Abdullay beyi yinede aramayı düşünüyorum bunuda dipnot olarak düşeyim

[ac_milan_ac]

izninizle bende bir şey söylemek istiyorum.ben topluluk karşısında konuşma göz teması kurma biriyle konuşma vb şeylerden utanıyorum.çok fazla çekingenim.telkinleri dinlemeye başladım.topluluk önünde konuşurken biriyle konuşurken ''bakalım rahat olacak mıyım?ya yapamazsam?'' vb düşüncelerin olmasını istemiyorum.hayatımı kafamda hiçbir düşünce ve pişmanlık duymadan yaşamak istiyorum.bir kaç tavsiye verirseniz çok sevinirim...

[ebruliii]

ac_milan_ac Nickli Üyeden Alıntı

izninizle bende bir şey söylemek istiyorum.ben topluluk karşısında konuşma göz teması kurma biriyle konuşma vb şeylerden utanıyorum.çok fazla çekingenim.telkinleri dinlemeye başladım.topluluk önünde konuşurken biriyle konuşurken ''bakalım rahat olacak mıyım?ya yapamazsam?'' vb düşüncelerin olmasını istemiyorum.hayatımı kafamda hiçbir düşünce ve pişmanlık duymadan yaşamak istiyorum.bir kaç tavsiye verirseniz çok sevinirim...

telkinleri dinlersen etkisini göürürsn bende öyleydim.şimdi daha rahatım .ki ben çok k hızlı konuşuyorum anlaşılması zor oluyor.ama her cesaret etmemde hatamı farkedip onu yapmamaya çalışıyorum . kendine güven ve topluluk karşısında konuşma telkinleri dinlesen faydası olur . diye düüşünoyrum

[comte]

rockday Nickli Üyeden Alıntı

Öncelikle şunu diyim dün 2 tane mesaj geldi aynı problem bizde de var diye.Ve çözüm bulursam iletmememi istediler.

Dün benim kişisel gelişim dönemimde de yardımcı olan beni iyi tanıyan bu konularda çok bilgili bir arkadaşımla görüştüm.Ve yazımı ,yorum yapan by M.Ç.'nin yazsını okuttum..



Kısmına katıldı fakat eziklik kısmına katılmadı şahsen ben de bu öyle düşünüyordum çünkü geliştiğimi hem içsel hem dışsal anlamda düşünüyordum.Ve bana şunları önerdi:

1-Kızları kafanda çok büyütme.Onları çok büyüttükçe büyük bir problem gibi geliyor.Sadece deneyim azlığın var.Ve deneyime açsın..

2-Öğrenilmiş çaresizlik olarak yazdığın şey bu değil.Sadece bir kızla tanışmaya giderken nasıl heyecanlanırsan bunun gibi bir heyecan

3-Kendine hobilerinin yanında tutkular bulmalısın.Tutkularının peşine giden insan çekicidir. Ve kendi sevdiğin işi yaptıkça ilerledikçe zaten kızlar ödülün olacak amacın değil..

4-Bu yazıları okurken dikkat ettim gerçekten güzel yazıyorsun.Blog açabilirsin kendine.Edebiyat atolyelerine katılabilirsin diğer işlerini aksatmadan.

5-Engellerden kurtulmalısın.( O arkadaşım için sormuştum)

6- Bir hastahane veya mezarlık ziyareti yap o zaman elindekilerinin kıymetini anlarsın..

By M.Ç. mesaj attığınız üzre Abdullay beyi yinede aramayı düşünüyorum bunuda dipnot olarak düşeyim

Evet bunlar bilişsel terapi yöntemleri.Büyük ölçüde faydalı olacağına inanıyorum.

Ben daima görünenin ardında ne var ona bakmaya çalışırım.Kız dedik.Bunu sadece tek yönlü inceleyip, deneyimsizliğe, heyecana, reddedilme korkusuna vb. gibi bir çok neden bağlayabiliriz.Bunlardan biri de olabilir.Fakat o kıza ulaştığında, ya da başka kızlarla aran iyi olduğunda gerçekten mutlu olacak mısın.Karşı cinsi bilinçaltın ne ya da kim olarak görüyor.Onu gerçekte hangi amaçla istiyorsun.Sevgi ve ilgi ihtiyacı olabilir mi.Ya da sadece dostlar alışverişte görsün gibi bir nedenle mi.Başka bir nedenle de olabilir.

Demek istediğim direk olarak yüzeyde görünen sorunlara değil de,temele bakıp, ona göre inşaada bulunmak.Temeldeki inanç kalıplarını bulup, ona göre bilişsel yöntemler uygulanırsa, daha kalıcı ve doyum veren bir değişim olacaktır.

Neticede senin de dediğin gibi bunlar yorum.Burada yazılanlara yaptığımız bir yorumdan ibaret.Bunlara biz küçük tavsiyelerde bulunabiliriz.Ama gerçekten bir değişim dönüşüm istiyorsan bireysel bir terapi alman şart.

[bluegirlx]

ac_milan_ac Nickli Üyeden Alıntı

izninizle bende bir şey söylemek istiyorum.ben topluluk karşısında konuşma göz teması kurma biriyle konuşma vb şeylerden utanıyorum.çok fazla çekingenim.telkinleri dinlemeye başladım.topluluk önünde konuşurken biriyle konuşurken ''bakalım rahat olacak mıyım?ya yapamazsam?'' vb düşüncelerin olmasını istemiyorum.hayatımı kafamda hiçbir düşünce ve pişmanlık duymadan yaşamak istiyorum.bir kaç tavsiye verirseniz çok sevinirim...

kendini sınamayı bırakmalısın ..telkinler işe yaradı mı...ne kadar konuşuyorum ,ne kadar seviliyorum ,ne kadar ne kadar ne kadarr..bunları düşüneceğine ölçüp biçeceğine hayal kur ne kadar kendin olabilildiğine bak.ne kadar kendini anladığına kendini tanıdığına bak..sonra diğer soruların cevap bulacak..kendini sevmekle , tanımakla başlayacak herşeyy..