just a girl....

[justagirl]

günaydın


- dıııııııt dıııııııt ddddııııııııııııtttttttttttt

(redflowers telefon tekrar kapsama alanında! bak çalıyor!)



- dıııııııııııt dddııııııııııııttttttttt .....


-aaaalooooo??.....

[Belgin ∞]

Aaa benim gülüm gelmiş mi kendine, aman da aman Açmış mı gözlerini harika bir Pazartesi gününe? Çekmiş mi pencereyi açıp derin bir nefes Ben ne muhteşem bir yaratığım ya demiş mi :) (lafa bak yanlız yaratık, ama iyi anlamda canım :) )

Şimdi uyandın ya sen, mutlusun da gel bunu değerlendirelim. Şimdi sitede değilsin sanırım, çıkmışsın ama geldiğin zaman bu mutluluk anının en doruğuna gelerek çapalama yapmanı tavsiye ederim canım. Çok işe yarayan bir tekniktir. Kendini tekrar mutsuz hissedersen bu çapayı kullanarak olmak istediğin ruh haline daha kolay erişmeni sağlayacaktır canımcım.

Peki nasıl yapıyoruz bunu? Kendimce anlatıyım sana.

Şimdi istediğin renkte, canlı parlak bir çember oluştur 2 adım ötende, gözler kapalı. Çok büyük bir çember olsun ve o çembere ona yakışır güzel bir isim ver. Ben ona aşk çemberi diyorum mesela, aşk çemberi bana hep mutluluğu yansıtıyor. Sen sana mutluluğu yansıtan başka bir kelime bulabilirsin. güven çemberi, sevgi çemberi, ya da ne istiyorsan.

Yaşadığın en mutlu, en güvenli, en huzurlu, en sevgi dolu anılarını bu çembere doldurmaya başla, ama en sevdiğin gözlerinin önünde kalsın. Şimdi o seni mutlu eden olayı tekrar yaşaman gerekiyor. O olayı gözlerinde canlandırıp tekrar yaşarken ayrıntılara dikkat etmeni istiyorum. Yanındaki insanlar kimler, bulunduğun yerde hangi renkler var, kendini nasıl hissediyorsun, içinden coşan sevinici artırmaya ve doruk noktasına getirmeye çalış. Burada onaylama cümlelerini de kullanabilirsin, 'kendimi seviyorum, kendimi onaylıyorum, kendime güveniyorum.' Ben imzamda bulunan sözü kullanıyorum :)

Şimdi mutluluk uç noktada, onu hissettiğin zaman o çembere gir ve istersen elini yumruk yaparak, istersen parmaklarından birine veya bir kaçına baskı yaparak elin havada bunu kendine çapala, çemberine verdiğin o güzel isimle beraber.

O çemberin içinde ne kadar kalmak istiyorsan kalabilirsin, orası senin mutluluk yerin. Onlarla istediğin kadar bir olabilirsin. Ne istiyorsan onu yapabilirsin. İstenmeyen duygular gelirse bilinçaltının oyunu olarak çemberden çık ve sonra tekrar dene ve çapala. Ne kadar çapa yaparsan o kadar iyi olur yerleşmesi için.

Ve mutsuzluk anında diyelim ki; baş parmağınla işaret parmağına mutluluk çapası yaptın. O mutsuzluk anında baş parmağınla tekrar işaret parmağına baskı yapıp mutluluk dediğin zaman o his gelmeye başlayacaktır. Nasıl rüya gibi di mi tatlım. Ama gerçek. Ne kadar çapa yaparsan, o hisse o kadar kolay ve çok girersin unutma, naçizane tavsiyem.

Hadi otobüsü şimdi biraz havalandıralım, kaç gündür camları kapalıydı içerisi havasız kalmıştır. Sonra istediğin bir parfümle içerisini güzel kokutalım. Harika, hareketli ve canlı bir müzik açalım ve ver elini .............. Nereye ulaşmak istiyorsun? İşte yol da orada.

Direksiyon önünde, vites ve el freni hemen sağ elinin altında. Yorulduğun zaman gir istasyona, çek el frenini, dinlen. Kahve iç, oyun oyna, kitap oku, ne istiyorsan onu yap.

Bu hayat, o otobüs, o benzin istasyonu, o mutluluklar senin. Hayatına sahip çık tgülüm. Ne olmak istiyorsan o olmaya atılmış ilk adımlarını çoktan attın sen. Kendinle gurur duy, kendini sev, alttan bir yerlerden yanlış kararlar verdiğini söyleyen bir ses olursa ' evet ama bu kararı veren benim, bu hayat benim, kararlarımı ben veririm ve seçimlerimi ben yaşarım' de o sese. Hemen kesiyor sesini merak etme.

Ay ben çok uzun yazdım yine ama, kendimi kaybettim :)

Çok çok çok çok çok çok güzel bir hafta geçir canım.

En derin sevgilerimle ve öpücüklerimle



Bu da vitamin depon, afiyet olsun canım.

[justagirl]

selam günlüük
sana gecikmeli yazıyorum çünkü sosyalleşmekle meşguldüm.
kaç gündür camlar kapalı bir ağırlaşmış içerisi bir ağırlaşmış sorma gitsin. bende camları açtıktan sonra dışarda beklerken bir kaç komşu gördüm. onlarla sohbet ettim. hihi ondan geciktim mesaiye..


olumlamalarıma tekrar başladım.
kendimi sevdiğimi hatırladım.
hatalarımın aslında hata olmadığını planlanmış şeyler olduğunu tekrar gördüm cici sayesinde. çünkü eğer ben şimdi "hata" diye adlandırdığım o şeyleri yapmış olmasaydım bugünkü ben olmazdım. bu cümleyi hep söylerdim ama ne anlama geldiğini sanırım bu güüne kadar tam manasıyla kavrayamamışım.



kapsama alanına tekrar girdiğim andan itibaren kendimi tekrar direksiyorn başında hissettim günlükçüm. son bir kaç gündür ağaç gölgeliğinde dinlenmek iyi gelmiş sanırım. nede olsa bir yere yetişmek zorunda değilim dimi?



redflowers sana sesleniyorum burdan bak hatta şuan bağırıyorummmmmmmmmmmmm TEŞEKKÜR EDERİİİİMMMMMMMMMMMMMM
sevdim ben bu çapalama işini.


son olarak sözlerime günün anlam ve önemini yansıtan bir şarkıyla son vermek istiyorum, serbest çağrışım oldu. yetişmiyorum bir yere dedim ya.
benim kendime aldığım ilk kasetti bu jon bon jovi'nin solo albümü. walkmanimde dinlerdim bu şarkıyı destination anywhere şimdi aklıma geldi söyleye başladım içimden. sizleri seviyorum iyiki varsınız ve bana yol gösteriyorsunuz. iyi ki.....

Destination Anywhere
Name the place and I'll be there
Pack a bag a we're out of here - let's run
Destination Anywhere
Left of right, I don't care
Maybe we'll just disappear like the sun

http://www.ctunnel.com/index.php/101...eb31818de16584

not: şimdi hatırladım şarkının sözlerini dinleyince. hihi sadece nakarat kısmını alayım ben vallaha gerisiyle ilgim yok

[justagirl]

selam günlük
bir gün daha geçti hayatımızdan.
beynimde zaman ileri değil geriye doğru çalışıyor benim için artık. çünkü eskiye dönmeye ve geride kalanları gerçekten "geride" bırakmaya çalışıyorum. geride kalmazlarsa ilerim olmuyor çünkü. bende geriye gidiyorum olabildiğince geriye. bugünün temellerini attığım "an"lara.


bugün ilginç bir kadın örneği dinledim. yine geçenlerdekine benzeyen bir örnek. kendini kaybetmiş, elleriyle kişisel kıyamatini hazırlayan ve en kötüsü farkında bile olmayan bir örnek. kendini kaybetmişliğin, başkalarına da nasıl kaybettireceğinin örneğiydi benim için.
emin olamadım ama Allah'tan sürekli beklediğim işaretlerden biriydi belki bu. ben kendimi affetmekte bu kadar zorlanırken insanların neler yaşadıklarını ve neleri affetmeleri gerektiğini görmemi sağlayan uç bir örnekti. belki Allah bana "hey bak! en azından senin masumane çabaların vardı. hata diye adlandırdığın yaşanmışlıklarını çıkar için değil, sadece sevilmek için, onay için yaptın. bak ne kadar şanslısın ki farkına vardın ve önce kendini sevmen gerektiğini anladın! silkin ve kendine gel cezanı çektin!" şükürler olsun...
şükürler olsun ki ben ne olursa olsun farkındayım. bu bile kendimi ödüllendirmem için bir sebep.
ben anladım ve yaşadıklarımın da hastalıklarımın da sorumlusunun düşüncelerim olduğunu kabullendim. kabullenmekten öte HAREKETE GEÇTİM!!!!! her hastalandığımda mikropları suçlamadım. bildim sorunun "düşünce mikroplarından" olduğunu. hiçbir tahlilin hiçbir doktorun tedavi edemeyeceği bir hastalık olduğunu. olumsuzluk hastalığı, kendinden nefret hastalığı, suçluluk hastalığı, kaçış hastalığı... gider de gider..
şükür ki farkındayım. şükür ki Allah yanımda onu unutmaya başlamışken tekrar hatırladım. şükür ki bir ucundan tutum. şükür ki yaşadıklarımı yaşadım..


insanın yaptıklarının sorumluluğunu alması çok zor. doğrular için "ben" demek çok kolayken yanlışlar için zor, zordan da öte. ama ben farkındayım. ve sorumlulukları teker teker üstüme alıyorum. her şeyden önce kendime dürüst oluyorum. yalan söylediysem söyledim diyorum. ama şu şu olmuştu demiyorum. söyledim. bitti! güzel bir duygu bu. kontrol bendeymiş gibi hissettiriyor. ama kontrollü bir kontrol... (harika bir tanımlama)


ve en güzeli ne biliyor musun? Allah'a havale etmek. onun rolünü oynamaya çalışmadan, amaçsız ve bilinçsizce her şeyi kontrol etmeye çalışmadan, sadace yapabileceklerinin sınırını bilmek ve yapamadığın noktada güvendiğin yüksek bir merciiye havale etmek. bilmediğini kabul etmek. her şeyi yapabilir bilebilir gibi davranmamak. bazen bilmediklerinden de mutlu olmak. güvenmek ya.. güvenmek..


ben iyiyim günlük. benzin istasyonunu buldum. tın tın elimde bidonla yürüdüm. kontağı çalıştırdım tekrar. ayağım gazda...

[justagirl]

günlükkkk
ACAİP MUTLUYUM YA! ACAİP MUTLUYUM! BEYAZ ATLIMA KAVUŞUYORUUUUUUUUUUUMM!!!!!




Allah'ım ben iyi düşününce böyle mi olacak hep? ben inanırsam eğer olmaz dediklerim olacak mı? mucize mi bu? Allahım şükürler olsun sana. en ihtiyacım olduğu anda en imkansız dediğim yerde sen yardım ettin.


ömrümü geçirmek istediğm insana kavuşuyorum. en çok ihtiyacım olan yerde, zamanda. şükürler olsun....



ŞÜKÜRLER OLSUN!

[Bilge İnan]

Canım benim! Hep böyle mutlu ol, e mi? :)

[justagirl]

selam günlük;
bir gün daha geçti. iyiyim ben. daha da iyi olucam. keşke sinirlerimi kontrol edebilsem. kendime engel olabilsem. sorunlarımı bağırarak değil anlatarak çözsem..

şubatın 27sinde başladım ben telkinleri dinlemeye. o zamandan beri aralıksız dinliyorum.
son 2 haftadır ancak geceleri dinleyebiliyorum ama aksatmadan dinliyorum. 36 gündür suçluluk ve egoyu dinliyorum. kendimi hazır hissetmediğim için bırakmadım suçluluk telkinini. çünkü benim ciddi sıkıntılarım vardı bu konuda. ve ben uzun zamandır farkındayım bunun.
farkındayım farkında olmasına ama hiç harekete geçmemiştim. bu defa düşe kalkada olsa hareketteyim. şimdi içimden bir ses artık tam anlamıyla olmasada mutluluk telkini için hazır olduğumu söylüyor ama erteliyorum. ertelemeyi bırak telkinini de dinlemem gerek sanırım. karar veremedim ...


bir dinginlik hali hakim şuan bende.
telkinleri dinlemeye başlamadan ve yoluma çıkmadan önce gel-gitlerim olurdu gene. dalgalanmalar hep yaşardım ben. mesela bir sabah kalkardım böyle içimde bir iğrenme hissi var. kötü bir his. kendinden ailenden her şeyden iğrenme hissi. bak yazarken hatırladım hissi.
ama şimdi uçlarda olmuyorum günlük. normale döndü galiba. üzülüyorum kırılıyorum ama ne çok aşırı sinirleniyorum ne aşırı seviniyorum.

değişik bir "şey" gelişti bende. sanki çok çok derin bir şeyler varmış da ben ucundan kıyısından hissediyormuşum biliyormuşum gibi.
olanın görünenin altındakini görmek, duyulanın arkasındakini duymak ve bilinenin ötesinini bilmek istiyorum. sanki etrafımda dönen her şey "gerçekten olan" değil de olması gereken gibi. anlatamıyorum ki.. anlatamıyorum.
sanki ben ölmüşüm yada ne bilim bir yeteneğim varmış da ben burda değilmişim, başka boyuttaymışım, herkesin dışarda gösterdiğinin iç yüzünü biliomuşum gibi. aslında bilmek değil hissetmek gibi. her şeyin görünümü farklılaştı sanki. ifade edemiyorum.. ifade edemiyorum..


tam deli oldum galiba günlük. okudum da yazdıklarımı. bir drye fln söylesem kapatır herhalde beni bir yerlere. zaten kimsede benimle ilgilenmiyor.


neyse herşeye rağmen ben iyiyim ve iyi olmaya devam edicem. zaten mutlu olmak için bir sürü nedenim var. siz ilgilenmeyin benle
ben iyisi mi sıralamaya başlayayım...
1) .........

[justagirl]

kimse benimle ilgilenmemeye devam ediyor....

[banu]

güller senin için tatlım... huzur dolu bir gün geçirmeni diliyorum...:)

[teoman_]

tüm yazdıklarını okumadım sadece son birkaç mesajına bakarak yorum yazıyorum.
bir uzmana gitmekten neden çekiniyorsun?
beni kapatırlar demişsin merak birşey olmaz. sıkıntılarını paylaşman gerekiyor bu şekilde içine atmak sadece sana zarar verir.
neyi sıralamaya başlıyorsun?