phantommun günlüğü

[Merto]

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

Eveeeet top ben deee:)

1.Erken kalkmaktan kastım 6-7 gibi uyanabilmek.İlk yarım saat ya da kırkbeş dakkada olumlamalar ve yoga yapsam, daha sonra dışarı çıkmak için hazırlanıp kahvaltımı yapıp yeni güne taptaze başlamış olurum.Dışarda işim,dersim olmadığında da sabah çalışabilirm derslerime.
2.Erken kalkmamı engelleyen şeyler;
-Hayata duyduğum isteksizlik,
-Yine aynı şeyleri yaşayacağım,derslere girip gereksiz şeyler dinleyeceğim, yapmak zorunda kalacağım sıkıntısı
-Bazen yapmam gerekipte yapmadığım şeylerin verdiği sıkıntı, yani mesela o gün için herhangi birşey hazırlamam gerekiyordu ve ben yapmadım, bunun sorumluluğundan o gün için yaratacağı sıkıntılardan kaçma isteği,
-Hava kötüyse hayatta kalkmak istemem,
-Uykumu almadıysam ki çoğunlukla ne kadar uyursam uyuyayım, dinç,uykusunu almış,tzelenmiş hissederek uyanamıyorum en büyük etken bu sanırsam,
-Depresif hissettiğim zamanlarda insanlardan,hayattan,sorumluluklardan kaçmak için iyice uykuya veririrm kendimi,
-Sabah uykunun herşeyden tatlı gelmesi, 5 dakika fazla uyku için o gün kazanacağım bi çok şeyden vazgeçebilirim sanırım:) Akşam hayalini kurarak yattığım o yoga seanslarım,yürüyüşe gidip kendini iyi hissederek dönmeler,güzel bir duşun getireceği tazelik hissi, herşey herşey uykunun kurbanı oluyor.O an ki bahanem de hep hazırdır:)''Ama uykumu alamazsam sersem gibi olurum,ruh gibi olurum,onları yaparken tat alamam zaten,uykuya da ihtiyacım varr..''
-


3.Hiç öyle zıplayıp kalktığım dönemlerim olmamıştır.Daha doğrusu oldu ama şöyle; ortaokul,lise dönemlerinde sabah annem uyandırırdı ''tamam 5 dakkaya geliyorum'' der geri uyurdum.Sonra her nasılsa o uykuda annemin hızla odama yaklaştığını hisseder,kızacağını bildiğimden yataktan şak diye fırlar formamı giymeyi yarılardım.Annem her geri gelişinde 'Niye ses vermiyorsun uyudun kaldın zannettim' derdi:) Mecbur olduğum için hergün 7 ila 7.30 gibi kalmak zorundaydım.Ama haftasonları 11-12 gibi ancak kalkardım.


4.Dediğim gibi o zamanlar annem sayesinde kalkabiliyordum.Ama hep isteksizce.Birşey yapmaya mecbursam eğer, biryere gitmek için birine söz vermişsem ve erteleyecek durumum yoksa,okul günlerinde zorla da olsa kalkarım.

Mesela, bazen güzel bir sabah kahvaltısı bana çok cazip geliyor.Sevdiğim şeylerle donatılmış bir masa,sevdiğim bir yiyeceğin kokusu burnuma geldiğinde, kalkıp direk kokuya giderim:)

O gün sınavım vb. varsa eğer heyecandan uyanır yatağın içinde dönmeye başlarım.Daha sonra baktım yeniden uyuyamıyorum heyecandan kalkıp hazırlanmaya başlarım erken vakitte.

Sabah yolculuğu yapacaksam yine heyecanlanır erken kalkarım.

Şimdi farkettim, iyi ya da kötü olarak heyecanlandıran birşey yoksa yataktan beni çekip almak zor.

Yine de bazen yapmak istediğim çalışmalar için kalkabildiğim gözlenmiştir.Ama bu tek günlüktür bilinir:) Ya da o kalktığım gün bile yatak beni o kadar güzel çağırır ki, o yüzümü yıkamış açılmış halimle geri döner uyumaya devam ederim.


5.Yapmaktan zevk aldığım şeyleri yapacaksam o gün heyecanla kalkarım.


6.Ben pasta börek yapmayı çok severim.Elim de bayağı yatkındır söylemesi ayıp:) Ya da farklı yemek tariflerini deneyip onları insanlara sunmak,güzel sofralar hazırlmak en keyif aldığım şeylerden birtanesi.Bunları yaparken şarkı söylerim.Temizlik yaparken de şarkı söylerim(ama bu keyiften değil,yaptığım şeyin farkına varıp yorulduğumu sıkıldığımı anlamayayım da bir an önce bitireyim düşüncesinden).


7.Erken kalkarsam daha zinde olurum;uyandığımda açılmak için geçen zaman da geçince akşam olmuş olmaz, yani günün her anını tam anlamıyla yaşarım,istediklerimi yapmak için daha çok zaman olur,ayrıca güne yeni başladığımdaki o tazelikle yaptığımdan daha verimli olur.Kendimi işe güce yaramayan,kalkmasını bile beceremeyen bir tembel olarak görmekten vazegeçerim ve bunu başarabildiğim için kendime güvenim bile artar.Daha sağlıklı olacağım, en azından böyle düşüneceğim de cabası.

8.Hazırlıklarımı geceden yaparım ya da önceki gün.Gece yattığımda herşeyi gözden geçirirm.Almam gerekenleri aldım mı almadım mı, yapmam gerekenlerin hangisini yaptım,sabah kalkınca yapmam gereken neler var tasarlar onları sabah yapacağım sırada bir liste yaparım kafamda.Erken uyumaya özen gösteririm.Ya da uyumasam da nasılsa yolsa uyurum düşüncesiyle sabah yataktan kalkmak zor olmaz.

Başka birşey için erken kalkacaksam, yine küçük hazırlıklar yaparım ama olayın benim açımdan önemli ve heyecan verici olmasına bağlı bu.Eğer ki o tarz birşey değilse herşeyi sabah yapmak üzere olduğu gibi bırakırım.


9.Okul varsa(tabi ders erken bir saatteyse, ki o zaman da zaten ancak derse yetişecek kadar erken uyanabilirim, başka birşey yapmaya hiç zamanım olmaz),ya da erken kalkmamı sağlayan diğer olağanüstü haller:) Tabi onlarda da bağlayıcı birşey olmalı.Mesela hastaneye gitmek için sabah erken kalkmam gerekiyorsa, hastaneye gitmeyip hastalığımla yaşamayı tercih ediyorum,çünkü gidip gitmememin sonucu sadece beni ilgilendiriyor.Bunun sonucunda benden başka etkilenecek kimse olmadığından gönül rahatlığıyla ertelerim.

10.okul günleri için
7.00 kalkış
7.10 yoga
7.50 ayna egzersizi ve olumlama çalışmaları
8.00 kahvaltı
8.15 dışarı çıkmak için hazırlanma

gibi..

Görüşmek üzere:)

Selamlar phantom,

5.Yapmaktan zevk aldığım şeyleri yapacaksam o gün heyecanla kalkarım. cevabın senin için çıkış noktası olabilir eğer gerçekten erken kalkıp verimli bir gün geçirmek istiyorsan.

• Yapmaktan zevk aldığın neleri sabah programına koyabilirsin? Bunları 10 madde halinde yazıp 5 tanesini seçermisin lütfen.
• "Farklı tarifleri deneyip insanlara sunmak " mecazını kullanarak kendine sabah yapacak nasıl farklı tarifler ve yenilikler bulabilirsin? Burada kastettiğim yemek değil ama. Örneğin ; Sabah erken kalkıp kendin için yaptığın olumlama ve yoga ya da başka çalışmalarla moral yüklenip dışarı çıktığında, yemeğe katıldığında lezzet katan baharatlar gibi, insanlara sıcacık gülümsemeler ve günaydınlar dağıtarak başkalarının hayatında fark yaratabilmek. Yaşlı bir komşu için sıcak ekmek ve gazete alıp kapısına bırakmak yoluyla onun gününü değiştirmek v.b. mecazlar.

8.Hazırlıklarımı geceden yaparım ya da önceki gün.Gece yattığımda herşeyi gözden geçirirm.Almam gerekenleri aldım mı almadım mı, yapmam gerekenlerin hangisini yaptım,sabah kalkınca yapmam gereken neler var tasarlar onları sabah yapacağım sırada bir liste yaparım kafamda.Erken uyumaya özen gösteririm.Ya da uyumasam da nasılsa yolsa uyurum düşüncesiyle sabah yataktan kalkmak zor olmaz.

• Her sabah yeni bir yolculuk olsa ve sen her akşam bu yolculuğa hazırlanıp sabah erken kalksan bu seni heyecanlandırırmı?
• Yaşamındaki her günü seni geleceğe taşıyan bir seyahat olarak görmeni ne sağlar?
• Akşam hangi saatte yatman senin sabah zinde ve erken kalkmanı sağlar?
• Özsaygını geliştirmek için ne tip çalışmalar yapmak istersin?

Kendini sabah kalkmaya ve sevdiğin - yapmak zorunda olduğunu düşündüğün değil ama - çalışmaları yapmaya motive etmek için yollar geliştirmek üzerine çalışabilirsin. Unutma her sabah erken kalkıp kendini mutlu hissettirecek şekilde vakit geçirerek iç doyumuyla güne başladığımızda yalnızca kendimizin değil tüm insanların hayatını etkileriz. O sabah gülümsediğimiz birisi az sonra kavga etmekten vazgeçebilir. Sıcak bir günaydınla karşılaşan bir diğeri önemsendiğini görüp çocuğunu yada çalışanlarını taciz etmekten vazgeçebilir.

Şu anda hangi telkinleri dinlediğini bilmiyorum, ancak listeni yeniden gözden geçirerek ego güven güçlendirici ve erken ve zinde uyanma telkinlerini özelliklede gece dinlemek üzere listene eklemeni öneririm. Telkin içeriklerine baktığında bunların ve hatta sosyallik artırıcı telkinin de senin - sana özel ama genel olarak değil - erken ve zinde kalkmana destek verecek olduğuna neredeyse eminim.

Tabii bu bahsettiklerimizin hepsi senin erken ve zinde kalkmaya olan gerçek istekliliğinle bire bir bağlantılı. Erken kalkmama alışkanlığını kendini sabote etmek için kullanmadığından emin olmalısın.

Son soru şu; Gerçekten ne yapmak istiyorsun ve ne yapmaya gönüllüsün?

Unutmayalımki; herkez sadece kendini değiştirerek dünyayı değiştirebilir.

Sevgiler MERT.

[cemboli]

phantomcum bence sorunları yazarken ardından çözümleri de düşünürsen çok iyi olur mesela bende bu sıkıntılar var ama nasıl hallederim gibi.dünyada başarılı insanların hepsi yüzde 20 soruna yüzde 80 de çözüme odaklı insanlardır.yani çözümü sorundan daha fazla düşünürler.fazla ayrıntılara takılmadan basit düşünüp sorunlardan kurtulabilirsin.çünkü sorunu balon gibi düşünürsek biz abarttıkça büyür halbuki bir iğne batırsak patlayacak.olumsuz düşünerek gerçekten de hiçbir yere varamayız.zorla bile olumlu düşünürsek belki bugün herşey düzelmez ama ilerleyen zamanlarda bu olumlu düşünceler etkisini gösterir.kendindeki sorunları fazla büyütmemek adına sana sosyallik artırıcı telkini önerebilirim.

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

Aslında bazen bakıyorum, gerçekten de uzak hedefler belirlemiş oluyorum kendime.Yani, uzak derken biranda herşeyi başarmak istiyorum, bunun için kendime eziyet gibi programlar hazırlıyorum.Bir insan aynı anda herşey olamaz ama benim istediğim bunu yapabilmek, bu yüzden de hedeflerim ulaşılması zor oluyor:(



Şimdi mesela herşeyi geçtim artık, erken uyanabilmek ve kişisel çalışmalarımı yapabilmek istiyorum.Hayatımın her döneminde erken uyanabilmek benim için zor olmuştur.Bunu her zaman da yenmek istedim ama yapamıyorum.Önceki gün ne kadar kararlı olursam olayım, sabah telefon çaldığında benim için azap başlıyor.Önceki günün planları,programları uykunun tatlılığına yenik düşüyor:( Telkinleri dinlemeye başladığımdan beri de daha uzadı uyuma saatlerim.Yatağımı daha sever oldum.İnanın arkadaşıma kalkar kalkmaz 'Bu iş iş değil de akşam olsa da yatsak.' diyorum beraber gülüyoruz:):) En sevdiğim şey uyumak sanırım:( Tutkuyla yapabildiğim tek şey:)



Gülüyorum ama gerçekten benim için çok büyük bir problem bu.Düzensiz bir uyku,düzensiz beslenme..Bence bunlar insanı ağırlaştırıyor.Öncelikle bunları değiştirmek istiyorum.Sürekli katı yiyorum mesela hem etli,ağır yemekleri sevdiğim için hem de evimden uzak olduğumdan sürekli hazıra yönelmemden kaynaklanıyor.Sağlıklı beslensem daha hafif hissederim gibi geliyor,uykum da düzene girer sanırım çünkü vücut rahat olduğu için daha derin ve kaliteli uyurum diye düşünüyorum.Son günlerde sağlıklı,sıvı ağırlıklı beslenmenin yollarını düşünüp duruyorum ama zor gibi geliyor.



İşte şimdi yapmak istediklerim; hayatımı düzene koymak.Düzenli uyku,erken kalkabilmek,düzenli ve sağlıklı beslenebilmek,sabahları küçük çalışmalar yapmak,düzenli yoga yapmak(bana çok iyi geliyor ama bi türlü onu da düzenli yapmayı başaramıyorum) ve kpssye verimli şekilde çalışmaya başlamak.



Birkaç gündür sürekli defterimi alıyorum plan program yapayım herşeyin vaktini belirleyeyim diye ama uyamayacağımı bilmek yine ertelememe yol açıyor.

[phantomm]

Tamam geldim!!!!
Çok çok daha iyiyim artık.Ve hareket vakti geldi de geçiyor.Artık aylardır olması gerekn şey oldu sanırım.Kendimi güçsüz hissetmeme neden olan ''bağımlılık'' uçtu gitti.Ama aslolan şeyi götürmeden:) Bugün güzeldi..Redflowers sayesinde.O olmasaydı herşeyi daha net göremeyecektim gerçekten ve hüzün denizinde başıboş bi o yana bi o yana gezinip duracaktım.Çok teşekkür ederim canım benim yine imdadıma yetiştin..Sevgiler selamlar:P


Günlerdir aklımda fikrimde hep o vardı bu yüzden günlüğümü ihmal ettim:( Gerçi aylardır içinden çıkamadığım için herşeyi kendimi bile ihmal ediyordum ya..Mert Abimin soruları askıda kaldı:( Günlüğüm sen de bana küsmedin değil mi?? Küsme küsme..Merak etme artık 'eylemlerimi' yazacağım sana.Sorunları değil.Tam da bugün Cemboli'nin sana yazdığı gibi.Ben de o başarılı insanların tanımladıkları gibi olcam artık 'çözüm odaklı'.Sağol cemboli..Hoşgeldin günlüğüme ayrıca:)





Şimdii...Ya ben iyiyim ya...Gerçekten iyiyim.En büyük sorunum da çözüme kavuştuğuna göre..Şimdi artık kötü olmam için hiç bir sebep yok.


Telkinlerimi dinlemeye devam ediyorum her zamanki gibi.Sabah dinleyemesem bile muhakkak gece kulağımdalar.Şu an ego,suçluluk,zinde uyanma dinliyorum ayrıca bi de depresyon telkinini dinliyeyim demiştim çünkü normalde antidepresan kullanıyor olmam gerekiyordu doktoru dinlesem ama ilacın çözüm olduğunu düşünmediğim için kullanmayı bırakmıştım, onun yerine bir de depresyon dinleyeyim diye düşünmüştüm ve sanki iyi de geldi gibi.Dışarı çıktığımda herşey daha bir güzel ve anlamlı gelmeye başladı gözüme:)Heralde ondan diye düşündüm.


VE sorular..Sabah yapabileceğim 10 keyif veren şey.Yazmadım ama bunu hep düşündüm ilk okuduğumdan beri.Lakin hiçbirşeyin gerçek çözüm olmadığını bildiğimden yazmıyorum, yazamıyorum çünkü sabah beni hiçbirşey kaldırmıyor mecburiyet olmadıkça:(



"Farklı tarifleri deneyip insanlara sunmak " mecazını kullanarak kendine sabah yapacak nasıl farklı tarifler ve yenilikler bulabilirsin? Burada kastettiğim yemek değil ama. Örneğin ; Sabah erken kalkıp kendin için yaptığın olumlama ve yoga ya da başka çalışmalarla moral yüklenip dışarı çıktığında, yemeğe katıldığında lezzet katan baharatlar gibi, insanlara sıcacık gülümsemeler ve günaydınlar dağıtarak başkalarının hayatında fark yaratabilmek. Yaşlı bir komşu için sıcak ekmek ve gazete alıp kapısına bırakmak yoluyla onun gününü değiştirmek v.b. mecazlar.

Bu bölüm çok hoşuma gitmişti gerçekten.Çok tatlı buldum:)GErçekten çok güzel bir yaklaşım.Ve aklıma çok sevdiğim film 'Amelie' geldi.Her izleyişimde keyif aldığım basit ama harika bir film.Amelie tıpkı böyle bir kızdı.Başkalarını mutlu etmekten hoşlanan.VE bu hayatı çok daha anlamlı kılıyor sanırım...Sabahları kalkmak için güzel bir neden.İnsanları mutlu edebilip onlarla mutlu olmak:) Ayrıca burda değerli bir üyenin (özür dilerim kim yazmıştı hatırlayamıyorum, okuyalı baya oldu) yazdığı bir yazıyı da hatırladım.Mutluluk 'Nasıl hizmet edebilirim?' sorusunda gizlidir gibi çok güzel bir kilit noktayı anlatan yazıydı.Oldukça anlamlı.Kendiniz için yaşadığınızda yoruluyorsunuz, bencillik yoruyor bence:) ama hayattaki kazanımlara,başarılara,mutluluklara başkalarını dahil edebildikçe..MUTLULUK MUTLULUK MUTLULUK..Kocaman pembe gülümsemeler ve mutlu balonlar...




''Her sabah yeni bir yolculuk olsa ve sen her akşam bu yolculuğa hazırlanıp sabah erken kalksan bu seni heyecanlandırırmı?
Yaşamındaki her günü seni geleceğe taşıyan bir seyahat olarak görmeni ne sağlar?
Akşam hangi saatte yatman senin sabah zinde ve erken kalkmanı sağlar?
Özsaygını geliştirmek için ne tip çalışmalar yapmak istersin? ''


Evet ertesi sabah yeni bi yolculuğa çıkıcak olmak beni heyecanlandırır.Yine kalkmam biraz zor olur belki ama yüzümü yıkadıktan sonra açılacağımı biliyorum:)

Artık bir gemim olsun mesela..Ve içinde mutlu güleryüzlü insanlar..Ve ben..Ve o geminin kara kara bulutlar kalkmış olsun üstünden..Üstünde her daim güneş.Ve curcuna.Artık yalnız değilim.Sadece olmak istediğimde oluyorum.Gemidekiler iyi insanlar.Çünkü benim dünyam aydınlık, böyle görmek istiyorum, böyle bakıyorum ve onlar da böyle oluyorlar.Gülüyoruz birbirimize konuşuyoruz,beni dahil ediyorlar mutluluklarına,konuşmalarına ve ben de onları.Herşey güzel, yaşam dolu,rengarenk.Şükran duygularıyla yaşıyoruz, YAŞIYORUZ!!!

Yaşamımdaki hergün beni yarına taşıyor.Geçmişe çengeller atmıyorum artık.Hergün daha ileri ve daha aydınlık günlere gidiyorum.Çünkü güzel hedeflerim var, ve onlara ulaşmak için hergün birşeyler yapıyorum ve bunun için açıyorum gözlerimi.Sevgi istiyorum ve sevilmek; ve sevmek için günaydın diyorum sabaha.Sevilmek istiyorsam önce koşulsuz sevebilmeliyim bunu biliyorum artık.Hergün birşeyler yapabilmek!!Sanırım parola bu olmalı.Birşeyleri hareket ettirmek istiyorsam hergün gücüm yettiğince bi parça itmeliyim ki, o hereket bana ertesi gün uyanmak için güç versin,neden versin.

Ve nolursa olsun 12'e gelirken ışıklar sönmeli.Ritmimi değiştirmem, gece kuşluğundan gündüz kuşluğuna terfi etmem lazım.İlk adım :ERKEN YATMAYI ÖĞRENMEKKK!!!


Aklımda olan yapmayı istediğim şeyleri yaparsam özsaygımın kendiliğinden gelişeceğine inanıyorum.


Bu arada.Abur cuburu iyice kestim.Haftada birkaç akşam çorba içmeye çalışıyorum.Beslenme alışkanlıklarımı değiştirmek istediğimden midir nedir çok sevdiğim kebap tarzı yiyecekler rüyalarıma girmiyor artık:) Daha çok su tüketmeye çalışıyorum.Sabahları kalktığımda limonlu sıcak su içmeye çalışıyorum.Ve yeşil çay mucizesinin(tadından dolayı böyle diyesim pek gelmiyor:) ) tadına alışmaya çalışıyorum:)


Ayrıca staj okulumda ders anlattım gayette kendime hakimdim.Çocuklar biraz ses yaptı ama yine de güzeldi.İlk birkaç dakikanın ardından heyecanım yatıştı, sınıfta hocanın varlığını bile unutup kırk yıllık kendi sınıfım gibi ders anlattım:) Bu hafta çok daha güzel geçecek dersim eminim:)



Kpssyi yine sallamıştım.Ama yeniden azim ve istek geldi bugün.Zaten staj okulumdaki bıcır bıcır yumurcakları gördüğümde bir an önce öğretmen olmak istediğimi haykırıyorum kendime.Çocukları gerçekten çok seviyorum.Çok yaramazlar ama bir o kadar da tatlı.İyi ki öğretmenliği seçmişim gerçi ben onu seçmedim o beni seçti gibi oldu ama olsun.İsabetli olmuş:)


Ayrıca haftada bir iki kez de olsa yoga yapmaya devam ediyorum.Sabah erkenden yapamasam da vaktim olduğu zamnlarda yapıyorum.Vücutta alışıyor hergün yapmak istiyor sanırım ama malum problemim beni herşeyden alıkoyuyordu artık onu da daha düzgün yapabilirim.



Şimdi; bugün baptıkkk??

Uzun süredir askıda kalan,hergünümü etkileyen, enerjimi düşüren,kendime olan saygımı azaltan konu için geçerli bir çözüm bulduk.Bi hareket düğmesine bastık.Süper.


Olumsuz yönlerimi daha net görebildim.Bunlar üzerine çalışılcak.


Yeniden yaşama isteğim geldi.Büyük bir gelişme bu:)




Ve şimdi..


Kendimi seviyorum.Kendime aşığım.Ben değerliyim.Ben değerliyim.Sevmeyi ve sevilmeyi hakediyorum.Güzel şeyleri hak ediyorum.Değişiyorum gelişiyorum.Hayatımdaki güzellikleri görebiliyorum.Mutluyum, huzurluyum herşey çok güzel ve daha güzel olacak.Bugünkü güzel duygularım güzel yarınlarımın müjdecisi ve garanticisi..


Çok teşekkür ederim.Çok teşekkür ederim.Çok teşekkür ederim....

[phantomm]

Güzel bir gün.
SEN.Yokluğunu zaman zaman hissetsem de..Böyle daha iyi biliyorum.İkimiz için de..Sadece özlüyorum...yanında olmayı...


Bugün oturdum sevdiğim ve sevmediğim yönlerimi yazdım.Sevdiğim yönlerim sanki küçük,köşede kalmış..Ama bir sürü sevmediğim şey çıktı:)Bunları yazdım ve altlarına değiştirme yollarını yazdım.Gün içerisinde bu olumsuz özelliklerime yönelik olumlamalar söyledim içimden.Bunları yazıcam, muhtelif saatlerde tekrarlıycam.(İşi ciddiye aldığımı anlasın bilinçaltım.)


Bir parola keşfettim.Önceki günlerde oda arkadaşımla gülüşüp kıkırdaşırken 'ayyy çok eğleniyorummm' deyip duruyodum:) Şimdi denedim ve sıkıntılı bir anımda içimden aynı tonla 'Ayyyyyyy çok eğleniyorummm' diyorumm ve ruh halim değişiveriyor:)hehe




Bir de şunu düşündüm bugün.Ağlamaktan zevk alıyorum!!!Her defasında tökezlediğimde ağlamaya başlıyorum ve sanki bilinçaltım içten içe gülüyor, o kadar çok şartlanmışım ki olumsuza, herşeyin aynı düzende gideceğine, karşıma olumsuzluklar çıktığında 'Ben biliyordum söylemiştim güzel şeyler olmayacağını diye zafer naraları atıp gurur duyuyor sanki.Bilmiyorum tuhaf bir duygu.''Sadece mutluluktan ağlamayı tercih ediyorum artık şekerim haberin olsunnnn!!'' :)


Bugün sınıfa gittiğimde bi kenara oturup kimseyle muhabbet etmeyip köşemde dersin bitmesini beklemedim.Kalktım ve 'halka:)' karıştım.Konuştum,muhabbet ettim aralarda.Dahil olmaya ve dahil etmeye çalıştım.Şimdi çabalayarak yapıcam belki bunu ama ilerde kendiliğinden olucak bunlar.


Ayrıca bazı ince noktalar keşfediyorum.Neler isteyip nerede olduğum hakkımda.Mesela geen dönem çok severek ve içten söylediğim bir şarkının sözleri geldi dün aklıma.Ve şu an hayatımdaki özel insanla vardığım nokta..Aynı!Bu noktadan hareketle, belki de gerçekleşmesini istediğimiz şeyleri,olayları,durumları daha kolay sokabilirz hayatımıza??Ne de olsa şarkıları hemen ezberleriz ve içindeki duyguları bi anda benimseyiveririz bizim gerçekliğimiz gibi.Mesela sözleri 'seviyorum, seviliyorummmm..' gibi olan bir şarkı sevgiyi hayatına iyice yerleştirmek isteyen insanlar için çok faydalı olabilir.Bunu bir deneyeceğim.Zaten telkinleri dinlemeye başladığımdan beri, hiç öyle hüzünlü slow şarkılara takmıyorum kafamı.Sadece arada bir yabancı parçalar.



Ve sonra ne olmak istiyorsak onu olduğumuzu bir kez daha keşfettim bugün okulda.Sabah kafede tek başıma oturmuş düşünüyorken bir zamanlar bana sıcacık selamlar veren insanlar,konuştuğum halini hatrını sorduğum halimi hatrımı soran insanlar..Artık birer yabancı gibi sanki hiç tanışmamışım gibi..Koridorlardan selam vere vere zor yürüdüğüm o okul sanki şimdi çok yabancı.Peki neden böyle oldu?Ben o insanları görmezden geldim hep.Hayatıma birisi girdiğinden beri onları hep görmezden geldim.Onların halini hatrını sormak için harcayacak enerjimin olmadığını hissederdim hep.Benim '...'im var tüm hayatımı kaplıyor başkasına ihtiyacım yok derdim.Ve henüz dostluklarını kazanmadığım insanlar yavaş yavaş uçup gittiler.Oturup saatlerce muhabbet ettiğim insanları da bir çırpıda siliverdim.Ve şimdi o da yok hayatımda; şimdi görüyorum hatalarımı.Kendi kendime kurduğum herşeyi mahvettiğim gibi yeniden tamir edicem şimdi.HErşey bende gizli.Bunu bilmek çok güzel..ÇOK GÜZEL..
Ve eğer ki kendimi bulabilirsem birgün, ve eğer ki onunla olan herşeyi gerçekten benim mahvettiğimi farkedersem herşey çok daha farklı başlayacak benim için.Ama şimdi onu fazla düşünmüyorum.İlişkimize daha sağlıklı bir gözle bakıp, daha net değerlendirebilmem için önce sağlıklı düşüncelere sahip olmalıyım.Yepyeni bir sayfa açabilmek için önce ben yenilenmeliyim, değişmeliyim.Belki ben değişsem bile olmayacak bir kez daha ama en azından yapmam gerekeni yapmış olacağım ikimiz için ya da ben davranmam gerektiği gibi davrandığım halde yine yürümezse, bileceğim ki evren bizi başka kişilere layık görüyor..Ya da belki kendimi bulduğumda, ondan iyice kopucam..Şimdi bunları düşünerek enerjimi tüketmiycem.Sadece iyi olanı diliyorum ikimiz için de.Serbest bırakıyorum.Sevgim eğerki yeterince güçlüyse bizi birarada tutacak zaten.

Burdan birşey çıkardım işte.Kimseyi görmezden gelmeyeceğiz artık.HErkes önemli benim için.Kimseyi küçük görmüyorum.Dahil oluyorum ve dahil ediyorum.

Ayrıca ailemden kopuk olduğumu hissetmekte beni güçsüz yapıyor.Bunun için artık sık sık görüşcem onlarla.ARamaya üşenmeyeceğim.Nitekim bugün aradım hemen, konuştum, iyi de oldu.Onları seviyorum.Beni ben yapan değerler onlar.


KEndimi seviyorum.Ben değerliyim.Ben güçlüyüm.SEvmeyi ve sevilmeyi hakediyorum.

İnsanları seviyorum.Hepsi ayrı ayrı değerli benim için.

Paylaşmayı seviyorum.Paylaştıkça çoğalacağımı biliyorum.

Hergün yenileniyorum,güçleniyorum,değişiyorum, gelişiyorum.

İnsanlarla aynı seviyedeyim.İlgi duyarsam ve üstüne düşersem herkesin yaptığı şeyi yapabilirim ama herşeyi yapmama imkan yok çünkü herşeyi yapabilecek zaman yok, benden daha çok üstünde durdukları için benden daha başarılı olabilir insanlar bazı konularda, bunun farkındayım.Gerektiğinde takdir edebiliyorum.İnsanların başarılarına,mutluluklarına içtenlikle katıılabiliyorum, onlarla mutlu olabiliyorum.Başarılı,güzel,mutlu insanlarla beraber olmak beni daha da mutlu kılıyor.Biliyorum ki onların mutluluğunu paylaşırsam benim mutluluğum da artacak.

KEndimi ifade edebiliyorum.

Ailemi seviyorum onların bir parçasıyım onlar da benim bir parçam.Hayatımdaki en önemli kişiler onlar.Onlardan sonra geliyor diğer kişiler.Onların yerlerini farklı kişilerle doldurmaya çalışarak onları unutmak bana zarar veriyor bunun farkındayım.Onları seviyorum ve hayatımdaki yerlerini biliyorum.

BAzı insanlar benden daha çok şey bilebilir.Bunu kabul ediyor ve onaylıyorum.Herşeyi bilmem mümkün değil.Yapabileceğim en mükemmel şey sorular sormak; ve bilmediğimi bastırmaya çalışmak değil üstüne giderek öğrenmek.


İnsanlardan farklıyım evet ama farklı bir tür değilim, aynı onlar gibiyim, insanlığın bir parçasıyım.Onlar gibi ağlıyorum,gülüyorum,bazen komik duruma düşüyorum,bazen çenem açılıyor susmuyor bazense hiç konuşmuyorum.KEndi içimde özelim ama.Ama yine de hiç kimsenin bana özel kişi muamelesi yapmasını bekleyemem.Ya da en azından sürekli bu beklenti içinde olmak yanlıştır bunu biliyorum.

HAYATIMIN KONTROLÜ BENİM ELİMDE.DOĞRUSUYLA YANLIŞIYLA BU HAYAT BENİM.BENİM BENİM BENİM BENİM.BİR SERAMİK GİBİ AVUCUMUN İÇİNDE.DUYGU VE DÜŞÜNCELERİMLE ONU ŞEKİLLENDİRMEK BENİM HAKKIM.BU BANA BAHŞEDİLMİŞ BİR NİMET.KİMSENİN BANA MÜDAHALE ETMEYE HAKKI YOK.ETSELER BİLE ARTIK KENDİMİ SAVUNABİLİRİM.KENDİMİN ARKASINDA DURABİLCEK GÜÇTEYİM.KENDİMİ VE MUHTEŞEM HAYATIMI SEVİYORUM.

İnsanları olduğu gibi kabul edebilip, oldukları halleriyle sevebiliyorum.


Yaptığım hareketlerde,duyduğum sevgide karşılık beklemiyorum.Karşılık beklediğim an yollarımı tıkıyorum zaten.Beklenti duymadan koşulsuz sevebiliyorum.Bu en güzel ve en tatmin edici sevgi türü.



Hayatımdan memnunum.Teşekkür ederim..




!!!!!!!!

The smell of your skin lingers on me now
You're probably on your flight back to your home town
I need some shelter of my own protection, baby
To be with myself and center
Clarity, peace, serenity

I hope you know, I hope you know
That this has nothing to do with you
It's personal, myself and I
We've got some straightenin' out to do

And I'm gonna miss you like a child misses their blanket
But I've got to get a move on with my life
It's time to be a big girl now
And big girls don't cry
Don't cry, don't cry, don't cry

The path that I'm walkin', I must go alone
I must take the baby steps 'til I'm full grown, full grown
Fairy tales don't always have a happy ending, do they?
And I foresee the dark ahead if I stay

I hope you know, I hope you know
That this has nothing to with you
It's personal, myself and I
We've got some straightenin' out to do

And I'm gonna miss you like a child misses their blanket
But I've got to get a move on with my life
It's time to be a big girl now
And big girls don't cry

Like the little school mate in the school yard
We'll play jacks and Uno cards
I'll be your best friend and you'll be mine
Valentine

Yes, you can hold my hand if you want to
'Cause I want to hold yours too
We'll be playmates and lovers
And share our secret worlds

But it's time for me to go home
It's getting late, dark outside
I need to be with myself, and center
Clarity, peace, serenity

I hope you know, I hope you know
That this has nothing to do with you
It's personal, myself and I
We've got some straightenin' out to do

And I'm gonna miss you like a child misses their blanket
But I've got to get a move on with my life
It's time to be a big girl now
And big girls don't cry
Don't cry, don't cry, don't cry

Big Girls Don't Cry lyrics
Fergie




Görüşmek üzereee:)

[Belgin ∞]

Ohhh ohhh, çok şükür. Ay bir derin oh çektim canım yazını okurken. Bugün aldığım en güzel haberler bunlar.

O kadar mutlu oldum ki gözlerindeki perdeyi kaldırdığın için, yaşamın seninle birlikte daha anlamlı olduğunu, sen olmadan her şeyin, herkesin, hepimizin eksik olacağını gördüğün için. Kendine değer verdiğin ve belki de ilk kez bunu gerçekten yaptığın için, gücün için ve gücünün farkında olduğun için.

Çok şükürler olsun, inan öyle mutluyum ki şu an.

Kendini tanıdıkça o kadar çok seveceksin ki, buna adım gibi eminim :)

Yolun hep açık, hep aydınlık, hep sevgi dolu olsun. Gözü olan görür, kalbi olan hisseder senin içinde ne büyük sevgi taşıdığını canım. O sevgiyle kendini büyütmeye, hayatını yeşertmeye ilk adımını dün attın sen, bundan sonra yolunda kolaylıklar dilerim

Sevgiler.

[phantomm]

Teşekkür ederim redflowers..Allah'a çok şükür..Çok iyi hissediyorum ve çok çok daha iyi olucam inşallah...

[phantomm]

Hoşgeldim sevgili günlüğüm, hoşta buldum.
İyi hissetmek, mutlu bir geçmişe sahip olduğumu bilmek( :) ) güzel...

Bugün güzel bir gün oldu.

Sabah bi arkadaşımla teniis randevum vardı:)Kalktım 8 buçukta gittim.Çok eğlendik, iki saati geçkin oynadık güzeldi.Çok özlemiişim.

Öğle sonrası dersim vardı.Niyeyse spor sonrası bir uyku çöktü bana gözümü zor açık tuttum:)

Bi de bugün et rejimimi unutmuşum:) Yedi gün boyunca et yememe kararı almıştım ama tavuğu görünce hiç aklıma bile gelmedi kendime koyduğum yasak:PYerken hatırladım ama geri vermezdim ya dimi:)

Yine de bugün biraz daha durgunum.Ama yine de mutluyum.


Bi arkadaşta sigara gibi nabzımı yokluyor.Ama o beni özlemedi mi acaba hiç?Aramak sesini duymak istiyorum ama kararsızım.


Odaklarımı değiştirmem lazım.


Ben mutluyum, huzurluyum,günden güne değişip gelişiyorum.


Biraz da sabırsızlanıyorum ara sıra.Hemen kendime gelip,hayatımı,duygu ve düşüncelerimi düzeltip ona hadi ben hazırım yeniden denemeye demeyi ve uyumlu,mutlu bir birliktelik yaşamayı istiyorum:( Çok aceleciyim.


Şimdi olumlama çalışmaları yapıcam.Belki sonra onu ararım.


Şükürler olsun..

[phantomm]

Günaydınlarr efendimm günaydınlarrr:)

İlk defa mı sabah yazıyorum ben bu günlüğe??:)

8.45te uyandım.Hem de hiç zorluk çekmeden.
Dedim ki kendime dün; nasıl ki başka birine söz verdiğimde o kişiyi önemsediğim için kalkıp gidiyorsam, kendime bi gün öncesinden söz verdiysem de kalkabilmem gerekir!!!Çünkü ben kendimi en az diğerleri kadar önemsiyorum.Hatta kendimi çok önemsiyorum.Bunu yapmalıyım ki; başkalarının da beni önemsediklerini görmeyi beklemeye hakkım olsunn!!:)


Nitekim, kalktım, yatakta oturdum, geceki yazdığım olumlamalarımı okudum tekrar, önemlileri için EFT uyguladım bildiğim kadarıyla.


Sonra kalkıp limonlu sıcak suyumu içtim.Ve yurttaki sorumlu ablayla güzel bi sabah sohbeti yaptık 10 dakkalık.Bana kızını anlattı.4 yaşındaymış, yaptıklarına çok güldüm hemen neşem yerine geldi.

İYİ OLMAK İSTEDİĞİMDE, BUNUN İÇİN KENDİMİ AÇIK TUTTUĞUMDA BİR SÜRÜ SEBEP VE OLAY ÇIKIYOR KARŞIMA.


Sonra tabi kiii, bir saat süren yoga seansııııı:) Harika...Çok seviyorum bu yogayı ben..

Yoga,yaparken düşündüm de, sanki, zor anlarda nefes alabilmeyi öğrenmek için yapılan çalışmalar gibi.O en zor,kasılmış,kalakalmış durumlarda sakinserin,dengeli,uyumlu,sabırlı,esnek olabilmeyi öğrenmek sanki.Yavaş yavaş o hareketlere uyum sağlayan esneyen bedenin, ruhun yaşamın tüm koşullarınna da uyum sağlıyor galiba.Yavaş yavaş....

Böyle düşündüğüm için, geleceğime bol bol enerji yolluyorum en son ceset duruşunda rahatlarken.Kendimi yeşil(yeşil bana hep huzuru ve barışı çağrıştırdığı için) bir enerjiyle
kaplanmış gibi düşünüyorum, ve zorda hissedebileceğim durumlarımı düşünüp o anlarda da yeşil enerjiyle kaplanıp rahatlık bulduğumu imgeliyorum.Eminim ki işe yaracak:)

Ayrıca daha çok esnediğim hergün biraz daha barışıyorum vücudum ve ruhumla..


Süpperr!!


Çok eğleniyorummm:)


Sevgilerrr

[Merto]

phantomm Nickli Üyeden Alıntı

Günaydınlarr efendimm günaydınlarrr:)

İlk defa mı sabah yazıyorum ben bu günlüğe??:)

8.45te uyandım.Hem de hiç zorluk çekmeden.
Dedim ki kendime dün; nasıl ki başka birine söz verdiğimde o kişiyi önemsediğim için kalkıp gidiyorsam, kendime bi gün öncesinden söz verdiysem de kalkabilmem gerekir!!!Çünkü ben kendimi en az diğerleri kadar önemsiyorum.Hatta kendimi çok önemsiyorum.Bunu yapmalıyım ki; başkalarının da beni önemsediklerini görmeyi beklemeye hakkım olsunn!!:)


Sevgilerrr

Harika gelişmeler ve tam bir özsaygı örneği, tebrikler !

[phantomm]

Merto Nickli Üyeden Alıntı

Harika gelişmeler ve tam bir özsaygı örneği, tebrikler !

Teşekkürler Mert Abi..

Gerçekten de kendime olan saygımın geliştiğini hissediyorum.Böylece kendime olan güvenim de artıyor.Saygı ve güveni de sarsılmaz bir sevgi izler sanırım.


'Eylem' çok güçlü birşey.Bunu iyice kavradım artık.Eskiden hep karar alırdım:) Şimdi aldığım kararları hemen uygulamaya sokuyorum.Çünkü ertelemek kişinin özsaygısını eksilten birşeymiş meğerse.Hayatı monotonlaştıran birşeymiş.Şimdi artık şunu yapıcam dediysem, üşenmeden düşünmeden yapmaya çalışıyorum.Mesela arada bir dışardayken çantamdan ipodu çıkarıp telkinlere dinlemek bile zor gelirdi bazen.Şimdi 'Hadi bakalım' dediğimde elimi çantama daldırıyorum, üşenmeye vakit bulmadan.Çünkü bence küçükte olsa ertelediğin herşey daha başka ve büyük şeyleri ertelemeye sebebiyet verebiliyor, beyin bir önceki yaptığı eylemi ya da tepkiyi vermeye alışıyor bir süre sonra ve bunu genelliyor.Yani önemsiz birşeyi erteleme alışkanlığını, büyük bir olayda da kullanabiliyor.Ve siz seçimleriniz değiştirmezseniz öylece herşeyi kaçırarak, kayıplar vererek hatta, yaşamaya devam ediyorsunuz.Elde edemediklerinize, kaybettiklerinize ağlayıp yakınarak..

Ama SEÇİMLERİNİZİ değiştirirseniz durum aniden değişiverebiliyor.Aynen benim erken uyanma olayım gibi.Beynim uyanmayı istememe,uyandığı halde geri uyumaya dönme tepkilerine takılmış kalmıştı, ben de 'erken uyanmak istiyorum' ya da 'erken uyanmayı' seçiyorum şeklinde bir emir vermiyordum ona.Yani istediğimi sanıyordum ama gerçekten istememişim hiç bunu farkettim.

Herşey bir seçim meselesiymiş meğer..Mutlulukla mutsuzluk,erken kalkabilmekle kalkamamak, sevilmekle sevilmemek..Gerçekten anladım bunu!

Şimdi artık uyandığımda odağım farklı.Taptaze ışıldayan güne karışmak! Bahar güneşini her zaman Allah'ın en büyük lütuflarından biri olarak görmüşümdür zaten..

Daha kalkmadan olumlamalarımı yapıp şükürlerimi ettikten sonra, 3e kadar sayıyorum içimden ve fırlıyorum yataktan.Yatağım bana küsmüş olabilir ama umrumda değil:)

Sonra hemen limonlu sıcak suyum,yogam ve hala vaktim varsa EFT.Aynalarda konuşmalar filan:)

Sadece insanın değişim düğmesine basması yeterli.Ve birazcık kararlılık.


Bugünlerde sürekli erteleyip durduğum,yapmak isteyip gerçekleştirmediğim şeyleri yapıyorum ki çıkıp gitsinler,huzur bulayım,hem de bilinçaltım onların yükünden bari kurtulsun.

Bugün kendime söz verdiğim gibi kalktııııım, hastaneye gittiiiim ve diş sorunumu çözmek için de düğmeye basmış oldum.Aylardır ertelediğim hem ruhuma hem sağlığıma zararlı olan mesele birkaç saat içinde yolunu bulmuş oldu.Tahmin ettiğim gibi dişetlerimde problem var ve 12 Mayısa randevu aldım.Gerçi biraz geç ama yine de harekete geçtiğim için memnunum ve kendimi tebrik ediyorum:)

Sonra önceki akşam iki aydır aklımda olan iki maili yazdım ve onların yükünden de kurtuldum.

Yavaş yavaş yapabildiğim herşeyi yapmaya çalışacağım.

Bir de dün 'Sevgi Zekası' adlı güzel bir kitap aldım.Malum sevgiyle başım beladaydı:) Kimi ne kadar sevmeliyim,nasıl sevmeliyim??? Mesela herkesi seviyorum diyorum, yani bunun böyle olmasını istiyorum ama bugün sırada beklerken hastanede, 'şimdi ben bu insanları mı seviyorum?' diye soruyorum kendime ama içimden ses gelmedi.Yani evet tarzında bir yanıt yok.Somurtuk,insanlara eleştirel gözle bakan insanlar,hastalara kötü davranan doktorlar,hastaları değil de daha çok o gün giydiği kıyafetin ve makyajın önemsenip önemsenmediğini tartan personel..Bu insanları sevmelimiyim?Ya da hala insanlara karşı olan önyargılarımı kaldıramdığım ve koşulsuz sevemediğim için mi, hala eleştirel gözle süzdüğüm, insanları yargıladığım için mi kötü yanlarını görüyorum?Ama çocukları seviyorum.Ama onlarda da en azından 'temiz' olanları sevme gibi bir eğilimim var.

Öte yandan ayrıldığım erkek arkadaşımı hala sevmeli, ona dönmeliyim,birbirimize uygun muyuz,koşulsuz sevmeyi öğrenip ona dönmem gerçekten ilişkimizi ileriye götürecek ikimizi de gerçekten mutlu kılacak mı,yoksa sadece onun işine gelen birşey olacak beni daha iyisini elde etmek varken ....üfff kafam iyice karıştıı:(


Sağlıklı sevebilmeyi öğrenicem..Bunu yapıcam.Bu kitapta oldukça işime yarayacak sanırım.Ayrıca üstüne osho'nun sevgiyle alakalı kitaplarını okuyacağım.Ayrıca sürekli sevmeyi ve sevilmeyi hakettiğim,hayatımda sevginin büyük bir yeri olduğu onu en güzel şekilde hissedebildiğim ve ifade edebildiğim yönünde olumlamalar veriyorum kendime.

Kitaplardan sonra yeni düşünce kalıplarım geliştikçe, yukarıdaki sorulara cevaplarım yavaş yavaş gelecektir eminim.Şimdilik bunları serbest bırakıyorum,kontrol sağlamaya çalıştıkça sarpa saracaklar biliyorum çünkü.Evrene bıraktığımdaysa bunlar herkesin yararına olacak şekilde çözülecek,mükemmel sonuçlar meydana gelecektir.Belki de herşey tersine döner önceden hep ters tarafından tuttuğum için gerçekleri göremiyorumdur belki ya da bir süre sonra istediğim (kendi) gerçekliğimi oluşturmaya başlayabilirim bilmiyorum..Zaman göstercek ve ben sabırlı olmayı biliyorum artık..


Şimdilik böyle..Hayat çok güzel..Kendimi gerçekten seviyorum ve kendime teşekkür ediyorum:)


Görüşmek üzere..