Yeniden doğuş sürecimi izlediğim günlüğüm..

[imported_Angel]

faralyalı Nickli Üyeden Alıntı

merhaba,başkalarının düşüncelerini önemsememe bende de olumsuz etkiler yaptı.motivasyonum ve enerjim düştü.kendimi çok gergin hissediyorum,dinlemeyi bırakmalı mı yoysa devam mı etmeliyim?bilgisi olanlardan cevap bekliyorum teşekkürler

merhabalar..
başlangıç olarak 2 hafta boyunca ego güçlendirici ve suçluluk duygularını dinlemek öneriliyor..siz bu aşamayı geçtiyseniz başkalarının düşüncelerini önemsememe telkinin dinlemekte sakınca yok...rahatsız etme ve ters tepme etkileri 1,5-2 hafta kadar sürebiliyor yeni eklendiği için beyin alışmamış olabilir..
fakat alıştıktan sonra da iyi gelmediğini hissediyorsanız çıkarabilirsiniz...aslında bu biraz kişisel tercihe bağlı..ben çıkardım ve bi süredir tekrar ekleme ihtiyacı hissetmedim..

[imported_Angel]

imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı

merhaba günlükcüğüm
her geçen gün zihnimin daha da rahatladığını hissediyorum..
bu sosyal fobi ve kendine güvensizlik denen illetin yüzünden meğer kafam ne kadar da doluymuş..
hem beynimde koca bir alanı işgal etmesi bir tarafa, aslında beynimin köşesini bile işgal etmeye layık olmayan şeylermiş bunlar..

uzun süredir yaptığım işe konsantre olamama ve hafıza zaafiyetlerinden yakındım..kafamdaki doluluğa o kadar alışmıştımki..artık kafamı bu kadar işgal eden şeylerin neler olduklarını bile unutmuştum..ancak o ağırlık sürekli benimle beraber yaşamaya devam ediyordu...hiçbirşey düşünmediğim anlarda bile o birikintilerin ağırlığını hissetmekteydim..yüzümde sürekli "düşünen, düşünceli, dalgın" bir ifade olurdu..ve karşımdaki kişi ne düşündüğümü sorardı...ben de hiçbirşey düşünmüyorum desem de inandıramazdım..ama gerçekten çoğu zaman birşey düşünmüyordum bile...ama zihnime yerleşen ağırlık beni öyleymiş gibi gösteriyordu anlaşılan..yada düşündüğümün bile farkına varamayacak noktadaydım bilemiyorum..
zihnimin bu durumda oluşu eğitim hayatımı bile olumsuz etkiledi..çünkü kitap okumayı sevmiyordum..okusam da aklıma girmiyordu..yük gibi geliyordu çünkü benim için "kafaya zorla girmek zorunda olan kelime yığınlarından başka birşey değildi".. ilgilenmediğim şeyi ezberlemek zorunda olmak da hoşuma gitmiyordu haliyle..hatta bazen aile içinde bile sorun oldu zihnimin bu durumu..

şimdilik bedenim içindeki fazlalıkları atamadı ancak beynim içindeki fazlalıkların büyük kısmını attı...şu an açılan boşlukları hissediyorum...belki beynim tamamen arındığımda bedenim de içindeki fazla ödemi ve fazla yağları atacaktır inşallah..

şöyle bir düşündüm...yıllarca beynimi işgal eden ve yeni şeyler öğrenmeme ve aklımda tutmama bile engel olan bu şeyler nelerdi ? belki 1000 lerce şeydi ama yine hepsi birkaç başlık altında toplanıyordu...hani tıpkı şu affetme listemdeki kişilerde olduğu gibi yani....o yüzden bizi engelleyen olumsuz düşüncelerin sayısının kaç tane olduğu önemli değil..isterse milyon tane de olabilir...önemli olan bunların kaç tane ana başlıklar altına girdikleri...yani bu dosyaların kaç çeşit farklı klasorde depolandıkları....

bugünümü de bunun üzerinde düşünmeye ve beynimi bu kadar işgal eden şeylerin ana başlıklarının neler olduğunu bulmaya ayıracağım...tespit ettikten sonra da yazarım buraya..

ve evet...sanırım sorumun yanıtlarını buldum

zihnimi aşırı meşgul eden ve diğer şikayetlerime neden olan anabaşlıklar şunlarmış..

* biriktirilen ve sonra yaparım dediğim ertelenen işler
ve onların dışında üstüne yeni eklenen günün şeyleri

* başkalarınının beni beğendiği durumlar üzerine kurduğum hayaller...yada birisinin benim arkadaşlığımı sevgimi kazanması için bana karşı gösterdiği
çabaları içeren kurduğum hayaller...ve bu hayalin alışkanlığa dönüşmesi


* canımı sıkmış olan ve kendimi kötü hissettiren kişiyi veya olayı zaman zaman o filmi bilerek ve istekli olarak defalarca başa alarak izlemek..belki de gizliden gizliye acı duymaktan haz almak

* ailemi suçlamak..bulunduğum yeri mekanı suçlamak

* kendimde eksik gördüğüm yönlerimi sürekli düşünmek

* aşırı detaylara kafayı takmam (eksiğimi böyle ancak tamamlayabileceğimi ve başkalarının anlamayacağı boyuta getirmeyi sağlama çalışması)


* birşeylerden nadiren zevk almam ve zevk aldığım şeye haddinden fazla tutunmam ve onu zihinsel tahtıma oturtup daha iyisinin olamayacağını düşündüğümden kendimi
diğer seçeneklere kapatmak..böylece zevk aldığım şeyleri sınırlamak...ve sonunda zevk aldığıma inandığım şeyden bıktığımı görünce boşluğa düşmek...mesela hoşlandığım bir dizi varsa onun dışında hangi diziyi izlersem izleyim beğenememek gibi..hiç biri onun gibi olmuyor demek gibi..

* ve hayatımın en güzel günleri olarak nitelediğim günleri sürekli bugünümle karşılaştırarak moralimi bozuyor olmam..

burdan anladımki insanın kendine belirledikleri birtakım enler var...ve diğer şeyler o en olan şeyin seviyesinde değilse beni etkileme alanına giremiyor..yani biryerde hem iyi hem kötü..standartlarımdan vazgeçmemek açısından kritlerlerimden vazgeçmemek açısından iyi....ancak zevk alabilmek için ancak o eşiği geçen şeyler olmasını beklemek kötü...

[zynp0]

Bütün bunların farkına varmak değişimin bir adımı olmalı... Ben ne kadar değiştim daha iyiyim desem de bu maddelerin birçoğunu yaptığımı farkettim. Öğrenmenin ve iyiye değişimin sınırı yok demekki. Şu hayalleri ve geçmişi tekrar tekrar hatırlamayı bıraksak süper olacak. Ben bunun için facebook'umu kapattım. Oraya koyduğum her fotoğraf, yazdığım her yazı başkalarının görmesi veya beğenmesi için. Sanırım birçok kişinin de böyle. İçim ferahladı başkalarının hayatlarını didiklemekten çok sıkılmışım. Böyle olunca beni daha merak etmeye başladılar, insanlar oradan hayatımı(ve özellikle doğumgünümü!) göremeyince bunları paylaşmam gereken kişileri de seçebildim. Hayallerden alakasız bir yere geldim ama Umarım bu engelleri aşarız. Zaten fark ettiğimiz andan itibaren aşmaya da başlıyoruz demektir

[imported_Angel]

zynp0 Nickli Üyeden Alıntı

Bütün bunların farkına varmak değişimin bir adımı olmalı... Ben ne kadar değiştim daha iyiyim desem de bu maddelerin birçoğunu yaptığımı farkettim. Öğrenmenin ve iyiye değişimin sınırı yok demekki. Şu hayalleri ve geçmişi tekrar tekrar hatırlamayı bıraksak süper olacak. Ben bunun için facebook'umu kapattım. Oraya koyduğum her fotoğraf, yazdığım her yazı başkalarının görmesi veya beğenmesi için. Sanırım birçok kişinin de böyle. İçim ferahladı başkalarının hayatlarını didiklemekten çok sıkılmışım. Böyle olunca beni daha merak etmeye başladılar, insanlar oradan hayatımı(ve özellikle doğumgünümü!) göremeyince bunları paylaşmam gereken kişileri de seçebildim. Hayallerden alakasız bir yere geldim ama Umarım bu engelleri aşarız. Zaten fark ettiğimiz andan itibaren aşmaya da başlıyoruz demektir

haklısın canım ben de senin gibi facebooku terkedenler kervanındanım..insan kişisel duvarını diğer arkadaşlarınınkinden daha boş görünce yada arkadaş listesini daha az görünce kendini garip hissediyor ...tek başıma daha mı rahatım ne hiç değilse senin bahsettiğin çabalara girip yorulmak zorunda kalmıyorum

dikkat ettinmi canım
gerçek olmuş olan geçmişteki şeyleri düşünürken hep kötü şeyleri düşünüyoruz..hayal kurarken de olmayan şeyleri ve iyi şeyleri düşünüyoruz...aslında beynimizi boşa yoruyoruz..
peki neden gerçekten olmuş olan ve iyi olan şeyleri düşünmüyoruz ki ?
hayalin faydası olmuyo kötü geçmişi tekrar canlandırmanın da...
bir de iyi geçmiş canlansa nasıl olur acaba

[imported_Angel]

Günaydın sevgili günlük
dışarısı pamuk gibi bembeyaz oldu yine kardan ötürü..
bu soğukta dışarı çıkmak zorunda olmadığım için ve sıcacık evimde oturduğum için şükürler olsun..

sağdan soldan toparlayıp derlediğim olumlamalarım vardı ya...
az önce o olumlamaların, affetme listemdeki anabaşlıkları da içerip içermediğini kontrol ettim...çünkü onlar da birer sorundu ve onlara ait olumlamalar olması da gerekiyordu...karşılaştırdım gerçekten de olumlamalarımda o her anabaşlığa karşılık gelicek olumlama cümleleri de vardı şimdi içim daha rahat etti...

şimdi de bundan bir önceki mesajımda kafamı meşgul eden şeylerin anabaşlıklarını belirlemiştim..şimdi de tekrar olumlamalarıma bakıp bu sorunlara karşılık gelicek cümleler olup olmadığına bakacağım...olmayanı varsa kendim üretip yazmayı deneyeceğim :)

hayatımda dikkatimi çeken bir gelişme daha oldu...eskiden babam beni hiç rahat bırakmaz sürekli çocuk gibi ilgi isterdi..veya evin yapılacak işlerini unutulmaması gereken ayrıntıları kendi not almaz hep benim üstüme yıkar ve bana "unutturma" derdi...kendi dertlerim yetmiyo gibi bunlarla uğraşırdım bir türlü...ve onun unutturma dediklerim şeyin de arkası gelmezdi..bazen çok saçma ayrıntılar olabiliyordu...bıkıp usanıyordum...
son zamanlarda bakıyorum da...ben zihnimdeki yükleri hafiflettikçe sanki o da eskisi kadar benim zihnime yüklenmiyor ve benden çok daha az iş buyuruyor... ve eskisi kadar ilgimi dikkatimi istemiyor...acaba diyorum bunun arkasında evrenin bi parmağı mı vardı ? yani benim zihnimdeki yükler başka yükleri..başkalarının yüklerini de mi çekiyordu kendine ?

[yesmos]

imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı

ve evet...sanırım sorumun yanıtlarını buldum

zihnimi aşırı meşgul eden ve diğer şikayetlerime neden olan anabaşlıklar şunlarmış..

* biriktirilen ve sonra yaparım dediğim ertelenen işler
ve onların dışında üstüne yeni eklenen günün şeyleri

* başkalarınının beni beğendiği durumlar üzerine kurduğum hayaller...yada birisinin benim arkadaşlığımı sevgimi kazanması için bana karşı gösterdiği
çabaları içeren kurduğum hayaller...ve bu hayalin alışkanlığa dönüşmesi


* canımı sıkmış olan ve kendimi kötü hissettiren kişiyi veya olayı zaman zaman o filmi bilerek ve istekli olarak defalarca başa alarak izlemek..belki de gizliden gizliye acı duymaktan haz almak

* ailemi suçlamak..bulunduğum yeri mekanı suçlamak

* kendimde eksik gördüğüm yönlerimi sürekli düşünmek

* aşırı detaylara kafayı takmam (eksiğimi böyle ancak tamamlayabileceğimi ve başkalarının anlamayacağı boyuta getirmeyi sağlama çalışması)


* birşeylerden nadiren zevk almam ve zevk aldığım şeye haddinden fazla tutunmam ve onu zihinsel tahtıma oturtup daha iyisinin olamayacağını düşündüğümden kendimi
diğer seçeneklere kapatmak..böylece zevk aldığım şeyleri sınırlamak...ve sonunda zevk aldığıma inandığım şeyden bıktığımı görünce boşluğa düşmek...mesela hoşlandığım bir dizi varsa onun dışında hangi diziyi izlersem izleyim beğenememek gibi..hiç biri onun gibi olmuyor demek gibi..

* ve hayatımın en güzel günleri olarak nitelediğim günleri sürekli bugünümle karşılaştırarak moralimi bozuyor olmam..

burdan anladımki insanın kendine belirledikleri birtakım enler var...ve diğer şeyler o en olan şeyin seviyesinde değilse beni etkileme alanına giremiyor..yani biryerde hem iyi hem kötü..standartlarımdan vazgeçmemek açısından kritlerlerimden vazgeçmemek açısından iyi....ancak zevk alabilmek için ancak o eşiği geçen şeyler olmasını beklemek kötü...

Merhaba arkadaşım harikasın sanki beni anlatmışsın :) peki bunlar için neler yaptın?

[imported_Angel]

merhaba yesmos
aslında bu bahsettiklerimi hala tam olarak aşmış değilim..aşmaya çalışıyorum..
yaptığım şeyler telkin dinlemek, olumlama yapmak ve haftada 1 affetme meditasyonu yapmak..

ancak günlüğümde bahsettiğim gibi önce bütün olumlama çeşitlerini araştırıp toplayıp sonra sorunuma çözüm getireceğine inandığım beğendiğim olumlamaları aradan seçtim ve hergün düzenli olarak sabah akşam onları okuyorum.. onun haricinde sorun olarak gördüğüm şeylerin kaynaklarını düşünüyorum..daha doğrusu kaynakların kaç çeşit olduğunu...ve sonuç olarak yukardakine benzer listeler çıkıyor...onlar belirlendikten sonra da azaltmanın yollarını arıyorum :)

[zynp0]

imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı

haklısın canım ben de senin gibi facebooku terkedenler kervanındanım..insan kişisel duvarını diğer arkadaşlarınınkinden daha boş görünce yada arkadaş listesini daha az görünce kendini garip hissediyor ...tek başıma daha mı rahatım ne hiç değilse senin bahsettiğin çabalara girip yorulmak zorunda kalmıyorum

dikkat ettinmi canım
gerçek olmuş olan geçmişteki şeyleri düşünürken hep kötü şeyleri düşünüyoruz..hayal kurarken de olmayan şeyleri ve iyi şeyleri düşünüyoruz...aslında beynimizi boşa yoruyoruz..
peki neden gerçekten olmuş olan ve iyi olan şeyleri düşünmüyoruz ki ?
hayalin faydası olmuyo kötü geçmişi tekrar canlandırmanın da...
bir de iyi geçmiş canlansa nasıl olur acaba

Haklısın, iyi geçmiş canlanınca dha iyi oluyormuş. Bugün yine düşünüyordum,( ) o anki durumum hakkında biraz umutsuzluğa kapılmıştım, geçmişle kıyaslamaya başladım, hemen aklıma yaşadığım daha kötü olaylar geldi, aslında bakış açım biraz değiştiğinden daha kötüsünü yaşadığım için o anki halime şükrettim ama yine de kötü geçmişi hatırlamış oldum, yanlış yaptığımı düşünüp sonraki iyi hatıralarımı düşünmeye başladım ve şu anki halimle kıyaslamama gerek kalmadan daha iyi hissettim O anları senin dediğin gibi zihinsel tahtıma oturtmadıkça, kötü bir olay aklıma geldikten sonra hatırlamak iyi geliyor, zihinsel olarak iptal demiş oluyoruz sanki.
Facebookta garip hisseden bir tek ben değilmişim çok sevindim. Gelişiminin devamını bekliyorum

face hesabımı kapatıyorum iyiki varsınız

[yesmos]

Böyle şeylere takılan tek ben değilmişim yaşasın yaaaa :)